Wie ben jij? Wie ben ik? Wie zijn zij? Zijn wij allen mieren in een hoop? Mieren in een pot met stroop? Soms van geen enkele tel? Als ik een probleem heb, weet ik naar wie ik bel? Is dat dan een grotere mier? Die het meer voor het zeggen heeft hier? Nee, die gaat ook weer hogerop... Want beslissen op eigen houtje, kost hem ook zijn kop. En dan wachten maar, op je geld... zes maanden? Een jaar? In wat voor wereld leven wij? Werken, afdragen... maar wat doen zij? Ik zeg niet dat er geen goede mieren zijn, maar het aantal wordt wel heel klein!
Wat zou ik graag drijven op de wolken Zingen onder de maan. Luisteren naar huilende wolven, Mee huppelen met een idiaan.
Wat zou ik graag vrij zijn Vliegen waar ik wou ! Weer terug naar klein En kijken naar een pauw !
Dat zijn mooie dromen Zo werkt het leven niet. Laat alles maar gewoon komen. Ook pijn en verdriet.
Door ellende werd ik vreselijk sterk Mijn leven lang heb ik hard gewerkt. Ben vreselijk beledigt en gekwetst Er zijn ook dingen die ik liever niet zeg.
Ondanks dat ben ik een sociaal mens Die alles doet en niets wenst. Nu moet ik accepteren en leren Dat ik door ziekte dingen moet weren.
Ik ben gelukkig met wat ik nog kan ! Lukt het niet meer,dat zien we dan........
Waar is God? De Meid: Waar is God? Mijn beste kindje, Denk eens goed; indien gij 't raadt, krijgt Gij aanstonds 't mooie printje, Waarop 't kindje Jezus staat. Het Kind: Ik, ik geef u deze bloemen, Zo welriekend en zo fris, Zo ge maar één plaats kunt noemen Waar de lieve God niet is.
Het is elke dag een groot gemis ,als je kind er niet meer is.
het is elke dag een groot gevecht, als je weet dat het leeft en je het niet meer hebt.....
Zo mooi ! is het stralen van de sterren Zo mooi ! het blinken van de maan. Zo mooi ! het uit komen van de bollen Zo mooi ! om vogels te zien dollen.
Hoe lang ! maken we dit nog mee. Hoe lang ! zal onze aarde nog bestaan. Hoe lang ! voor we aan onze eigen daden ten ondergaan.
Wanneer ! zal de mens eens leren De natuur en de wonderen te eren. Wanneer ! zullen we begrijpen Dat men ons van alles wil aan reiken.
Voor ons ouderen weegt dit niet meer zo zwaar Hoe moet het met onze klein en kinderen gaan. Ik woon ook op onze aarde Vreselijk vind ik al die zinloze daden !
Alleen kan ik helemaal niets Maar voor mijn gevoel ! Is hier over nadenken "tenminsten al iets.......
Het is vreselijk stil zo s'morgen in de vroegte Ik zie nog mensen die komen van de kroeg terug. Dan sluip ik stilletjes naar beneden Om te kijken hoe mijn maatje de nacht beleefde. Even komt er een traan , hoe moet dit verder gaan. Al jaren gescheiden van bed. Hij beneden ik boven is geen pret. Ik loop naar hem toe, neem hem even in mijn armen. Het enige moment om elkaar even te verwarmen. Even komt dan die lach, Het begin van samen weer een dag..........