|
Vanochtend weer om 7.30 uur vertrokken. Eerst 500 meter stijgen tot aan het Cruz de Ferro. Hier kon ik eindelijk mijn steen die ik van thuis meegebracht heb achterlaten. Blijkbaar als je daar een steen achterlaat laat je ook al je zorgen achter. Het is de steen die elk jaar bij mijn kerststalletje ligt. Was eigenlijk wel een emotioneel moment. Daarna nog enkele meters stijgen en dan helemaal naar beneden. Van 1515 meter hoog naar 590 meter. Dit was absoluut geen lachertje omdat de weg weer geheel bestaat uit rotsen en losliggende keien. Zeker niet gemakkelijk om te stappen te meer omdat er sneeuw en regen viel. Maar 50 vlokjes maar de meisjes van Australië vinden dit al fantastisch. Vanmorgen was er ook een ijskoude bijtende wind. In de eerste bar heb ik een blouse met lange mouwen bij aangetrokken en een paar sokken als handschoenen gebruikt. Als het nodig is trekt men zijn plan wel. Vanavond was ik helemaal alleen aan het wandelen en stond er ineens een grote hond op mijn pad. Gelukkig had hij meer schrik dan ik en liep vlug weg. Rond half zes aangekomen. Hopelijk is het morgen iets (maar niet te veel) warmer.
|
