Als tieners haalden ze met hun hond een diploma gedrag en gehoorzaamheid aan de Hoba hondenschool. Proficiat!
Honden
blijven niet zolang leven en het is verwonderlijk hoe pubers hard zijn bij
verlies of de dood. In ieder geval willen ze aan de buiten wereld hun verdriet
niet of nauwelijks tonen.
Tieners
worden jonge volwassenen, gezinsuitbreiding, enz. Op zekere dag wordt er een
puppy in huis gehaald. Men zou denken de eerdere opgedane ervaring komt nu goed
van pas in de opvoeding van deze jonge hond. Soms niet dus, alle
onhebbelijkheden worden met de mantel der liefde toe gedekt. het is toch een
chatteke .
Baasjes
hebben elk een bijzonder druk leven. Weinig of geen tijd voor de opvoeding van
hun lievelingsdier. Op zekere dag constateren de baasjes dat hun puppy intussen
een flinke hond is geworden. Die uiteraard niets liever doet dan vriendjes
zoeken en naar fietsen en kinderen te rennen, wat niet altijd in dank wordt
afgenomen.
Op TV ziet
men dagelijks op bepaalde zenders hoe snel honden fluisteraars u afhelpen van
uw probleem. Onze baasjes hebben geen tijd voor een hondenschool, dus wordt de
hulp van zon honden fluisteraar ingeroepen. Die tegen een flinke vergoeding u
thuis alles aanleert en als dat niet volstaat vindt men op het internet een behoorlijk
aanbod van honden fluiteraars die tegen een riante vergoeding uw hond op
logement nemen en hen na +/- 3 weken kant-en-klaar getraind afleveren. Super de
luxe verblijven met zwemvijvers het kan niet op.
Of je wilt
of niet een huisdier beïnvloedt het huis en gezinsleven, er tijd voor maken
zoals dagelijks een of meer behoorlijke wandelingen, voorzieningen om op reis te
gaan, bezoekers te ontvangen. Uiteraard moet dit alles gebeuren in verhouding
tot de jonge hond.
Baasjes
hebben nog steeds een probleem niet de hond.
Mijn vader en moeder waren gewone nachtwakers in een
zelfde bedrijf aan de terbekehof in Wilrijk. Toen zij nog jong waren bestonden
geen tikklokken en GSM s om hun werk te controleren. Vader had toezicht op het
buitenterrein en moeder blijkbaar binnen in de gebouwen. In de sneeuw rondjes lopen
is voor de inbrekers een duidelijk spoor dus bleef vader rustig aan de
ingangspoort in zijn kot. Inbrekers proberen zo ver mogelijk uit het zicht van
de straat over de omheining binnen te geraken. Als ze in het gebouw geraakten
maakte ons moeder een zodanig kabaal dat vader gewekt werd. Hij kwam dan
stillekes achter de boeven en hielt hen in bedwang tot de politie het overnam
van ons vader.
Mijn
oudere broer wilde een goede opleiding alles behalve nachtwerk doen.
Door al
dat nachtwerk was de gezinssituatie onhoudbaar. Dus kwam mijn broer bij tante
Paullete in Schoten terecht en ik vond onderdak bij tante Denise in Deurne.
Mijn
oudere broer ging dus naar de beroepsschool en ik moest van tante Denise
uiteraard naar de kleuterschool. De directeur van die school was blijkbaar een
oud militair met nogal wat ongewone kantjes.
Het werd
steeds zeer stil als hij aanwezig was in de klas of daarbuiten. Hij had de
gewoonte om zijn Duitse herdershond Kazan mee te brengen. Die lag daar dan uren
stil. Kazan had blijkbaar in het school krantje een vlijmscherpe pen. Als er
iets mis was in de school of u deed volgens Kazan niet genoeg uw best dan stond
u zeker in.
In het BRT TV programma over collaborateurs van
Maurice De Wilde is meneer de directeur meermaals ondervraagd over zijn
oorlogsverleden en in de reportage kwam zijn autoritair karakter goed tot
uiting. www.cegesoma.be/docs/Invent/VRT_Interviews_AA1825.pdf
In
plaats van vrolijk na schooltijd terug naar huis te gaan was het dikwijls
wenen. Wij leerlingen kwamen in opstand toen bleek dat de directeur ons via een
omweg voor zijn politiek karretje had gespannen. Officieel een actie tegen
proefdieren in labos zelfs Jos Ghysen in zijn radio programma te bed of niet
te bed werd misleid door de man. Daar moest herrie van komen. De mensen werden
het hartstikke beu en een andere en betere school moest en zou er voor ons in
Deurne komen.
Statuten
en inschrijvingsgelden dat was te geleerd voor ons dus lieten we dat aan onze
jonge neus voorbij gaan. De grote mensen moeten dat klaren.
Wij
waren hemel te rijk samen spelen en ravotten met leeftijdsgenoten en voorlopig
geen ambetante lessen meer. Lange wandelingen voor onze korte beentjes werden
duidelijk ingekort. Ook ons
misbruiken zoals in TV programmas van Urbanus, finito.
Moet je
voorstellen in de TV studios van de BRT, moesten we achter een gordijn blijven
staan en als de muzikanten speelden moesten wij als wilden vanachter het
gordijn komen en de muzikanten hun instrumenten omver lopen. We hebben dat maar
twee keer moeten proberen. Toen zei Urbanus hewel jongens waarom wilde jullie
die instrumenten niet kapot doen?. Ja zeg en dan een stamp onder ons achterste
krijgen zeker
Op
zekere dag kwam uit een dierenasiel Kelly een jonde Duitse herder bij ons in
huis. Een leuke speelkameraad om aan haar start trekken en haar altijd plagen. Balleke
weggooien of haar achter een stok laten lopen tot ze het beu werd en me een
flinke knap gaf. Ik werd voor een keer vertroeteld en de Kelly kreeg straf.
Hond
Baas
Of je nu
een goede en grote stamboom of genealogie hebt maakt niet uit om een normaal en
gelukkig leven te hebben. Mensen vinden het belangrijk hun afkomst te kennen
zeker in bepaalde middens. Het zijn zij het die aan de hond en het paard een
speciale status geven. Zoals in vele gezinnen mag de hond meer dan wij, kort
gezegd hij/zij is baas de baas niet dus!
Voor de ene een gezonde regenbui voor de andere een rotweer.
De jonge hondenschool groeide lijk kool zoals eerder beschreven meer dan 400 leden. Men betrapte mensen (leden) die buiten de lesuren hun hond aan het trainen waren op de afgesloten terreinen van de club. Trainingen voor deelname aan een tentoonstelling of Agility enz.
Of je nu wilt of niet zoveel leden in de hand houden kan niet.
Het bestuur geraakte in de war en verdeeld. Moeilijke keuzes dienden gemaakt: Uitbreiden of niet. Neven activiteiten steunen of niet. Meer lesdagen inlassen of niet. De lesdagen beter/langer benutten of niet.
Een ding was zeker de bestaande vrijwilligers kuisploeg zag het niet zitten om twee maal in de week de boel (clublokaal) op te kuisen. Wie waren die vrijwilligers? . Wie is er baas thuis? Juist de dames van de bestuursleden. Wie was de echte voorzitter?
Aan den toog staat iedereen te pronken als hij/zij een hoofdprijs binnen haalt. De baas pronkt natuurlijk met zijn prachtdier en met het behaalde resultaat. Nieuwelingen staan in bewondering en hangen aan de lippen van de «doorwinterden». Ze denken mijn dier is zeker zo mooi en beter, dus die willen ook eens deelnemen en komen tot de vaststelling dat ze nergens staan. In een dergelijk grote groep leden krijg je fanatiekelingen/uitslovers, getrouwen en beginners en dit in elke discipline. Die mensen vinden elkaar en maken afspraken binnen en buiten de vereniging. Soms vielen de activiteiten samen en waar moest het bestuur dan aanwezig zijn om haar leden te steunen. Soms een hopeloze zaak.
Deze jonge vereniging had zoveel neven activiteiten: a- De basis lessen voor cursisten. b- Wandelingen voor iedereen. c- doorgedreven wandelingen + 20 km
d- Tentoon stellers. e- Agility. f- Demonstraties.
Er was in de schoot van het bestuur en de beheerraad van de VZW een grote verdeeldheid sommigen wilden de structuur beperken tot opleiding tot gezelschapshond. Anderen zagen de realiteit in en wilden de afgestudeerde cursisten/leden behouden door meer lesdagen voor specifieke doelgroepen te organiseren.
De voorstanders wonnen aan populariteit en het gezag van de voorzitter kwam in het gedrang. Dus grote en vuile middelen boven halen. Uw gewezen vriend en mede stichter bekladden en vals beschuldigen en zodoende buitenwerken uit de vereniging.
Was er geen andere oplossing mogelijk? Volgens de voorzitter en sommigen niet. Wie durfde de "geliefde" voorzitter tegen spreken? De beheerders die de beschuldigingen niet geloofden moesten hun mond houden of verdwijnen. De ware reden: De stichters waren onbeperkt lid van de beheers- en bestuursfuncties, Afzetten ging dus niet, enkel buiten werken was de oplossing!!!
De periode voor de VWZ HOBA Hondenschool om in beroep tegen het vonnis te gaan is nu voorbij en de vzw likt haar financiële wonden.
Welke verhalen zijn er aan den toog verteld om de ongegronde aanklachten goed te praten.
Ruim vijf jaar voordien werd onverwacht de beheerraad samen geroepen en kwam als eerste agenda punt het ontslag van de penningmeester besproken. Omdat deze laatste niet van plan was dit te doen werd het zo gezegde wanbeleid van de penningmeester naar voren geschoven. Wat bijzonder en schier onmogelijk was, per 3 maand werden boekhoud controles door mede leden uitgevoerd.
De boekhouding controles gebeurden grondig en niemand had ooit iets gemerkt. Er werden steeds rapporten opgesteld en overgemaakt aan het bestuur en de beheerraad nooit was er sprake van dit is fout of verdacht. In tegendeel deze rapporten waren lovend voor de medewerkers en de boekhouding. Merkwaardig niet!
De aanwezige controleurs (eveneens beheerders) werden niet aangesproken, neen alleen die arme penningmeester. Hij was het vernuft die iedereen misleide! Een razende voorzitter verplichte onder fysieke bedreiging het slachtoffer om eerst een schuld erkentenis te onderschrijven en dan onmiddellijk, als een geslagen ex HOBA hond, de vergaderzaal te verlaten.
Deze zogenaamde erkentenis was het hoofdwapen om de beschuldigingen te staven, voor dit zou men de penningmeester jaren lang laten boeten. De ganse vergadering met bedreigingen en beschuldigingen was op een micro-cassette door de penningmeester opgenomen. Het gekke was dat de burgerlijke partij op de rechtbank, bij monde van meester F. Speyer, de inhoud van deze cassette niet betwiste en hij wilde het niet aanhoren. Blijkbaar kende meester Speyers, het temperament van zijn klant.
In die periode bestond er nog geen digitale boekhouding en diende men die zelf te ontwikkelen op basis van de gekende doorschrijf boekhouding. De penningmeester had zo'n computer en schreef een boekhoudprogramma in basic. Hierdoor kon hij later de beschuldigingen weerleggen, Al wat hij had moeten afgeven aan de expert kon hij later terug afdrukken. De controleurs waren zelfstandigen van beroep, die iets van boekhouding afwisten en die dus niet beweerden dat afschrijvingen gelijkstond met stelen of verdwijnen van geld. Sommige mensen beweerden dat het diefstal was, de waarde van het gebouw en stond in de boeken voor nul frank/Euro. U moet weten dat: Een zonder bouwvergunning opgericht gebouw, op de grond van de gemeente kan je niet verkopen. Het geld dat je er hebt ingestoken is volledig verloren. Indien de gemeente, eigenaar van de grond, de afbraak eist, om welke reden ook, moet dit gebeuren op kosten van de VZW Hoba. Wat uiteraard niet zou gebeuren maar boekhoudkundig en voor de erfenis rechten van vitaal belang dus afschrijvingen ( waarde verminderingen) dienden te gebeuren.
Dan waren er de "zogenaamde" verduisteringen van kasgelden. Ook hier heeft de expert aangewezen dat de "zogenaamde verduisteringen" ongegrond waren en hoogstens sprake kon zijn van verkeerde boekingen (op een verkeerde plaats genoteerd) maar dan nadien rechtgezet. Mogelijks zijn de rechtzettingen niet op de correcte manier uitgevoerd, maar dat er nooit sprake is van verduistering of bewust valsheid in geschrifte met het doel zich persoonlijk te verrijken.
Vandaag bestaat er bij de politie een slachtofferhulp dienst. Toen was daar geen sprake van, het slachtoffer stond er helemaal alleen voor en als de rechtbank het slachtoffer vrijsprak, dan moest het slachtoffer de rechtbank danken voor hun vonnis/beslissing. Dat was het dan.
Geachte lezer, Een aantal medewerkers van de hondenschool Hoba vzw waren, in julie 1983, ervan overtuigd dat de penningmeester onschuldig was en dat, in dit geschil de voorzitter persoonlijk onverantwoorde daden en beschuldigingen uitvoerde, om zijn gelijk te halen. Maar iedere medewerker moest zwijgen of de club verlaten.
De penningmeester was bezieler van het eerste uur. De aanbrenger van ideeën en ook mensen kon begeesteren om samen met hem aan de slag te gaan. De eerste bijeenkomsten om een nieuwe club op te richten gebeurden bij hem thuis. De bestuursfuncties werden al bepaald en de nieuwe voorzitter, was taal vaardiger en verkocht beter de voorstellen aan de leden dan eender wie. Sommigen brachten ideeën en als het lukte kreeg de voorzitter de pluimen en als het fout liep lag het aan de anderen, U kent dat wel...
De voorzitter werd op handen gedragen en effectief met goud bekroond. Tot de mensen het anders begonnen in te zien. De plotse dood van de secretaris verbrak de cohesie in het vijfkoppige bestuur. Hij was de man die met enkele rake woorden de boel kon bedaren/beheersen. Nu moest een nieuwe secretaris aangesteld, het voorstel om de echtgenote van de overleden secretaris te vragen werd kordaat afgeschoten. De voorzitter wilde geen vrouw in "ZIJN" bestuur.
Het bestuur vergaderde elke dinsdagavond na de lessen in het clublokaal en als men een goed plaatsje aan de toog innam kon je alles horen en zelf een bestuursvergadering verslag opmaken.
Eind jaren zeventig kon je voor 1 >>> 1 0 pinten bestellen. Het eerste en het laatste rondje was voor de voorzitter. 2 uur vergaderen betekende om de 12 min een consumptie. De secretaris en de penningmeester waren geen goede drinkers en die namen dan een koekje of een Bifi worst. Na zo'n intensieve drinkbestuursvergadering werden de beslissingen luider en luider genomen. Zodat de hele zaal mee kon volgen. Vandaar de goede informatie die u nu kan lezen.
====== Het Verdikt ======
De correctionele rechtbank van Antwerpen heeft op 27 juni 1988 na vijf jaar procedure slag vonnis gewezen.
Gezien de burgerlijke partij, Hoba Hondenschool, de penningmeester beschuldigde van 321.356 bfr ( 7.967) uit de clubkas ontvreemd te hebben en na grondig en deskundig onderzoek deze beschuldiging onjuist bleek te zijn, heeft de rechtbank de beschuldigde vrij gesproken.
De beschuldigingen door de voorzitter van de VZW Hoba Hondenschool met maatschappelijke zetel te Antwerpen Ekeren SCHRIEK 117, woonst kiezend ten kantore van meester F. Speyer, Belgiëlei 187. werden als ongegrond en niet bewezen gevonden en veroordeelde de eisende partij tot de kosten dezer."
In vonnis 3719 met datum 27/06/1988 lot nr 6832/83 van de correctionele rechtbank van Antwerpen vindt u het volledig uittreksel van het vonnis.
Nooit is er een rechtzetting in de schoot van de club gedaan of verontschuldigingen aangeboden ten opzichte van de vals beschuldigde penningmeester. In tegendeel tot op vandaag is er spreek verbod voor alle medewerkers en bestuurders .(zie hun website)
Waarom heeft men dergelijke valse beschuldigingen geformuleerd en beklaagde jaren lang met dit drama gepest? Wraak jaloezie, een aan een schakeling van meningsverschillen?
