Een vereniging die snel groter wordt krijgt vroeg of laat groei pijnen.

Als 3 groepen cursisten op een terrein les volgen en er ontsnapt een hond van onder de controle van zijn baasje dan zijn er drie lesgroepen gestoord in hun activiteiten. De jonge held rent als een bezetene rond en haalt al eens uit naar soortgenoten met alle gevolgen van dien.
In principe verdeeld de hoofd instructeur Flor de mensen in groepen van 10 tot 12 cursisten zodanig dat beginners bijeen werden geplaatst en de meer gevorderden ook in één of meer groepen werden ondergebracht. Soms waren er meer dan 60 cursisten voor een zelfde lesuur!!!

Om incidenten te vermijden bij drukke bezetting gaven de instructeurs P en G soms les buiten het terrein, Eerst was het op de terreinen van de korfbal of voetbal en wat later verder weg tot op de straat, Wachten aan een bus of tram halte opstappen en uiteraard ook afstappen ( eindhalte tram 10). Dat kon enkel bij de tweede lesuur omdat het praktisch onmogelijk was om binnen het les uur terug te zijn, Wat tot gevolg zou hebben dat de volgende les vertraging zou hebben.

Na enige tijd werd door de cursisten “het openbare praktijk lessen” genoemd en ontstonden er kliekjes van mensen die speciaal het tweede lesuur kwamen en zich bij elkaar schaarden om zich bij de groep van de twee lesgevers (Pierre en Guy) te voegen.

De hoofd instructeur zag zijn gezag ondermijnd. Mensen wilden les van P en of G en volgden de instructies van de hoofdinstructeur niet op.. Deze incidenten kwamen uiteraard op de bestuursvergaderingen te recht en op de beheers vergadering zeer uitvoerig besproken.

Ook daar waren de meningen verdeeld sommigen vonden deze lessen bijzonder goed en namen zelfs aan deze lessen deel. De bestuursleden die tegen waren eisten dat buiten het terrein les geven moest afgebouwd. Maar de cursisten zagen het niet zo en op hun beurt protesteren ze en wilden deze buiten les oefeningen behouden.

Twee spalk in een vereniging de voorzitter en meeloper de ondervoorzitter trokken partij voor de hoofd instructeur en als compromis enkel op dinsdag avond werd het bij overbevolking nog toe gestaan.

Tijdens de winter maanden waren de gemoederen bedaart maar….                         Eens de lente in het land met langere dagen….

Bepaalde instructeurs waren meer in trek, lees populairder, door hun manier van les geven, dan de anderen.  Wat weer voer was voor frustraties bij de instructeurs onderling. Elke vogel zingt nu eenmaal zoals hij gebekt is. Anders was het gewoon een eentonig geluidsbandje af te spelen,

zonder een persoonlijke en menselijke toets.
Word zeker vervolgd.