Ik ben jose de jong
Ik ben een vrouw en woon in St.Willebrord. Noord-Brabant (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 15/01/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn honden de pekingezen. Mijn kleindochter soraya -il volo-sophie veldhuizen-.
IK HEB EEN WENS. DAT LICHTJE DAT AANWEZIG IS IN ONS HART. DAT LICHTJE VAN VRIENDSCHAP, DAT GEEF IK DOOR AAN JOU,OMDAT JE HET ZOU BEWAREN. DAAR IN JE HART, EN WARMTE MOET HET JE GEVEN,OMDAT JE NIMMER KOUD ZULT HEBBEN. EEN LICHTJE,JA ZOVEEL LIEFDE ZODAT JE HET DOOR KAN GEVEN, AAN DIEGENE DIE ZO DIERBAAR VOOR JOU IS. EN DAT DIE DAN OOK,WEER DOOR GEEFT, ZODAT HET KAN GROEIEN, EN SCHITTEREN IN HET HART VAN IEDER MENS.
Een schone jonge atletische man had zijn studies beëindigd maar was nog steeds werkloos. Hij had geen geld om zijn huur, telefoon, brandstof en andere rekeningen te betalen. Uiteindelijk had hij toch een manier gevonden om een beetje geld te verdienen. Op de deur van zijn appartement hing hij het volgende papiertje: "op het bed: 100. Op de sofa: 50. Op de grond: 25."
Een grootmoedertje komt voorbij de deur en leest aandachtig het kleine papiertje. Ze gaat naar huis, breekt haar spaarpot open, neemt het geld en keert vliegensvlug terug naar het appartement van de jonge man.
Daar aangekomen geeft ze de jonge man haar spaargeld. Een beetje gegeneerd kijkt de jonge man naar het grootmoedertje. Maar hij heeft dringend geld nodig. Hij telt het geld: 100. Hij geeft het grootmoedertje een kus en vraagt haar: "U wilt het dus in het bed doen?" Het grootmoedertje antwoordt hem: "Hang niet de slimmerik uit, he. Ik wil het VIER keer op de grond doen!..............
Een man met een labrador en een man met een pekineesje lopen over straat. Als ze bij café De Rooie Sok aankomen ziet de ene man op de deur staan: "Verboden voor honden." "Oh jee," zegt de één, "we mogen niet naar binnen." "Jawel," zegt de ander,"we zeggen dat we blind zijn en dat dit onze blindengeleidehonden zijn." Dat doen ze. De man met de labrador gaat als eerste naar binnen. "Er mogen hier geen honden naar binnen," is het eerste wat de barman zegt. "Maar ik ben blind," antwoordt de man," dit is mijn blindengeleidehond." De barman antwoordt: "Oh sorry, hier neem een biertje van mij." Dan loopt de man met het pekineesje naar binnen. "Er mogen hier geen honden naar binnen," zegt de barman weer. "Maar ik ben blind. Dit is mijn blindengeleidehond," antwoordt de man ook. "Ja ja," zegt de barman, "dat pekineesje zeker!" Waarop de man antwoordt: "Wat! Hebben ze me een pekineesje aangesmeerd!" ......GROETJES.
Ik ben jose de jong
Vele Groeten.....
Mijn hart
ZELFS BLAUWE ROZEN.
