We varen langs de Stabben-vuurtoren die de schepen veilig naar de haven van Floro moet loodsen. Maar ook zijn esthetische kwaliteiten mogen er zijn.
Om 7u45 bereiken we Floro een relatief jonge stad.
Dan gaat het verder naar Bergen, eindpunt van de Hurtigruten. De Noorse kust beschikt over een groot aantal stenen navigatiebakens ten behoeve van de zeevaarders. Alden (hier op de foto) heeft in de loop der tijden zijn nut ruimschoots bewezen. Het is een stenen zuil, 481 m boven de zeespiegel en kreeg van de vissers namen zoals "het Noorse paard", "de Noorse leeuw" of "de blauwe man".
Dan varen we door de Steinsundet (de Steen-zeeëngte). Nu moet de kapitein goed mikken op de vaargeul door de Solund/Sula-eilandengroep.
Bij het binnenvaren van de haven heb ik een mooi zicht op de stad en de Floi-Banen, een kabelbaan naar een van de heuvels rond de stad.
In de Middeleeuwen was Bergen de hoofdstad van de Noorse Natie, die zich uitstrekte van Ierland, de Orkney-eilanden, Shetland en de Faroer-eilanden tot Ijsland en Groenland. De stad was ook het middelpunt van het levendige noordelijke handelsimperium van de Hanze.
Het centrum is omringd door 7 bergen. De bekendste zijn de Floien, die men bereikt met de Floibanen (een kabelspoorbaan) en de Ulriken.
Ik wordt er opgewacht door mijn dochter Hilde en vriend Philippe, die een vakantietocht in Noorwegen achter de rug hebben. Wij bezoeken samen "Bryggen" (de oude haven), rijden naar Floyen, hoog boven Bergen en genieten er van een fantastisch panorama.
De Nordkapp aan de kade in Bergen
We wandelen terug naar de stad en komen door het oudere stadsdeel.