Vader, we denken zo vaak dat we zelf kunnen, zonder U, zonder wie dan ook... We denken dat we groot en oud en wijs genoeg zijn om in ons eentje die grote wijde wereld te verkennen. We denken en denken zo veel en vergeten daarbij dat we maar kleine hulpeloze mensen zijn die het alleen echt niet kunnen.
Bovendien vergeten we ook dat U onze gedachten leest, dat er voor U geen geheimen zijn. U kent onze gedachten eer wij ze zelf kunnen formuleren. U doorgrond ons, U kent ons vallen en opstaan.
Bedankt Vader, omdat Uw gedachten de onze niet zijn!
