|
Soms zijn er geen woorden voor om te zeggen wat je voelt. Je leert iemand kennen en hebt er het volste vertrouwen in en denkt dat is een goede vriend waar je af en toe eens mee kan gaan eten, een filmke, theather of een uitstapje. Maar na enkele maanden begin je te merken er klopt iets niet. De geheimen des levens blijven verborgen en uitvluchten komen er in overvloed. Eigenwijs en koppig is zijn wil wet, maar hij beseft het zelf niet. Je ontdekt dan onverwacht, het is liegen en bedriegen met vele mooie woordjes erbij, verdorie je loopt er blindelings in, je wilt het niet geloven. Vele vragen en een antwoord op al de vragen blijven verborgen tot je het op een onverwacht moment ontdek. Dan zeg je nu is het genoeg geweest, je haalt je los van die tijd. Alle woorden zijn gezegd in die stilte van het moment. Niets hoeft meer worden uitgelegd, want hij beseft niet dat hij de taal van vriendschap niet kent. Zijn leven gaat gewoon door in een cirkel van eigenwijsheid, dominantie en onverschilligheid zo zal het tegenwoordig gaan zeker. Dus vertrouw je eigen en doe waar je zin in hebt en geniet van het leven dat is de beste oplossing volgens mij.
|
