EFFE VERGETEN

Deze morgen bij het ontwaken
Kon ik niet vlot uit bed geraken
Mijn benen deden pijn en zinderden
Het waren scheuten die mij hinderden

Uiteindelijk geraakte ik toch uit bed
Maar, waar had ik nu mijn sloefen gezet?
Na wat gezoek heb ik ze toch gevonden
Mijn sloefen stonden waar ze altijd stonden

Zoals steeds was mijn pijama verrompeld
En zo ben ik die draaitrap afgestrompeld
In de keuken zat een vrouw, ze keek content
Maar het probleem was, ik had haar niet herkend

”Goede morgen mevrouw, wat doet gij hier ?”
De vrouw keek boos en noemde mij een klier
“Ik ben je vrouw, gij oude stomme kloot !!”
Ik herkende haar stem en schaamde mij dood

Bij het ontbijt wist ik eigenlijk niet wat ik at
Het was brood, maar het smaakte als patat
Dit was vreemd en ik vroeg mij af waarom
Ik nam de koffie, maar stootte het kopje om

Toen hoorde ik een scherp rinkelende toon
Ik sprong recht en holde naar de telefoon
Ik nam de hoorn af en had mij pas gemeld
Toen er iemand luid aan de voordeur had gebeld

Aan de telefoon hoorde ik niets en ik legde dicht
Ik ging naar de voordeur en daar stond een verre nicht
Ik groette haar en zei dat ze binnen komen zou
Die nicht zei:”Stomme kloot, ik ben je vrouw !”

Ik ging naar de dokter en vertelde hem mijn probleem
En toen vroeg hij :”Heb je nog krampen in je houten been?”
De dokter bekeek mij heel schrikbarend aandachtig
Ik merkte dat hij vreemd keek, ietwat neerslachtig

De dokter bewoog niet toen ik uit zijn kamer sloop
Voor die sukkel is er waarschijnlijk geen hoop
Ik zou wel zoeken naar een passende kuur
Ik ging naar huis, maar belandde bij de buur

Mijn buurman was verrast en vroeg wat ik kwam doen
Ik zei dat ik thuis was, maar weg moest tegen de noen
’s Middags ging ik weg naar het huis ernaast
Die vreemde vrouw was daar ook en keek ietwat verbaasd