Egoisme

======

Egoisme is een veelzijdig woord.

In je leven te vaak gehoord.

Het is een woord als glas.

Niet altijd gebruikt te pas.

In ieder leven heeft egoisme een bestaan.

Nodig is het om door te gaan.

Het leven kan soms zijn een last.

Omdat egoisme teveel komt als gast.

Als je alleen maar aan jezelf denkt.

En al te vaak een ander krenkt

Is het leven voor jezelf dan goed.

Is het dan met heel veel moed.

Dat je gaat veranderen .

En ook eens denkt aan anderen .

Hoe meer men aan een ander zijn welzijn denkt.

Temeer geluk er in het leven je wenkt.

Of is dat gezichts bedrog?

Kinderleed

=========

Je kind kwam weer thuis om te huilen.

Hij zat weer vol met schrammen en builen.

Waarom werd hij toch steeds gepest?

Hij was toch voor deze school getest?

Meekomen in de klas dat kon hij niet goed.

Toch ging hij naar school met goede moed.

Naar een andere school werd hij gedaan.

Maar ook daar werd het duwen en slaan.

Het kind werd angstig en schuw.

Wat werd je moe van al dat geduw.

Moeite had het kind met lezen en schrijven.

Hoeveel moeite je ook deed zonder te kijven.

Inplaats van te leren uit een boek.

Duwde ze hem te vaak in een hoek.

Geen begrip was er voor dit kind.

Hij was alleen maar letter blind.

Dat waren de vroegere tijden.

Lieten een kind gewoon lijden.

Niets werd er voor hem gedaan.

Vertopt leed

=========

Eens kende je een lief en aardig kind.

Je dacht ze werd door een ieder bemind.

Tot ze sprak over haar verstopte leed.

Dat een vader dit kind eens aan deed.

Wat kon je hier mee doen?

Het was geweest eens toen.

Kon je haar nog helpen?

Haar woorden waren niet te stelpen.

Zoveel verdriet en pijn haar aangedaan.

Kon dit alles nog eens worden ongedaan?

Vooral het lang verstopte verdriet.

Dat niemand weet of ook maar ziet.

Daarom kan men nooit een oordeel vellen.

Hoeveel zijn er zo kan men ze tellen?

Er word over gesproken in deze tijd.

Het is niet zo dat men het mijd.

Maar helpt het al deze kinderen?

Doet het hun pijn soms verminderen?

Het leed in deze kinderen aangedaan.

Kan nooit meer worden ongedaan.

CvdB

Kon je maar vergeten

================

Het was toen een moeilijke tijd.

Van ruzie onbegrip en strijd.

Niemand wou er over praten.

Toch konden ze de woorden niet laten.

Waar was al deze ruzie voor nodig?

Hij was totaal overbodig.

Al dat geschreeuw en gekijf.

Je kreeg er pijn van in je lijf.

Hoe had het zover kunnen komen?

Ooit was hij de man van je dromen.

Veel praatjes werden er gesponnen .

Eens was het zo mooi begonnen .

Nooit denken hoe een ander voelt.

Dan is de liefde gauw bekoelt.

Niets is er meer uit te wissen.

Veel is er wel te missen.

Gebrand voor altijd in je hart.

Je hield van hem van de start.

Hoe kan het zomaar verdijnen .

Je doet nog steeds voor hem kwijnen.

Oh raakte het toch versleten .

Dan kon je hem mischien vergeten.

CvdB

Klagen

======

Altijd was ze aan het klagen.

Het was onverbloemd vragen.

Toch kocht ze alles heel duur.

Dat was ze gewend zei ze heel zuur.

Kwam ze bij haar ouders thuis.

Was er altijd wel iets niet pluis.

De ouders hielpen haar met zoveel.

Met lede ogen en een prop in de keel.

Er was niets teveel voor hun kind.

Nooit kritiek ze werd alleen bemind.

Alleen van anderen was er veel te zeggen.

Op ieder woordje deden ze zout leggen.

Er was ook maar een gesprek voor hun.

Zo de vrienden kring werd heel dun.

Om een kind zo te vereren.

Is er veel om te verleren .

Het is niet goed voor een kind.

Maar de ouders waren blind.

Alles is voor het kind dat is hun wet.

Iets dat word in hun hoofd gezet.

Niemand is er beter zowaar.

Voor de ouders is dat klaar.

Maar om het kind heen.

Daar is er geen een.

Die dat kind ook maar aardig vind

Dit verwend en egoistisch kind.

CvdB

Moeder worden

============

Je werd een moeder in dit leven.

Het werd je niet zomaar gegeven.

Met veel verdriet en pijn.

Kon je eindelijk een moeder zijn.

Vol liefde en trots in je hart.

Een nieuw leven een nieuwe start.

Toch duurde dit geluk maar even.

Het werd je maar heel kort gegeven.

Veel werd je al in dit leven ontnomen.

Je hart vroeg hoe kon het zover komen?

Het verdriet dat niemand ziet.

Al die tranen die je toch vergiet..

Waarom is er in het leven,

Zoveel wat is niet te vergeven.

Door je kinderen je aangedaan.

Een verdriet dat niet kan vergaan.

Eens was je zo gelukkig zonder pijn.

Had het zo niet kunnen blijven zijn?
 CvdB

Een jonge man.

===========

Je sprak met een jonge man.
Hij vertelde hoe het ook anders kan.
Over zijn jeugd heeft hij verteld.
Hij verdiende toen al heel veel geld.


Hij was betrokken bij een bende.
Die brachten overal veel elende.
Het was een leven vol met spanning.
Voor hem was het gewoon ontspanning.

Een groot spel zo bekeek hij zijn leven.
Voor niets of niemand kon hij iets geven.
Zo heeft hij vele jaren geleefd.
Tot de dag die hij heeft overleefd.

Dat er kwam een verandering van gedachten.
Wat er gebeurde had hij nooit kunnen verwachten.
Zoals hij vertelde er waren doden gevallen.
Vertelde niet hoevelen in getallen.

Nou heeft hij een andere naam.
Leeft hij met angst en zonder faam.
Met verdriet in zijn stem zei hij.
Zelfs niet even kan ik meer zijn blij.

Zou kunnen schreeuwen tegen allen
.Die zoals ik voor het geld vallen.
Doe zoiets nooit in je leven.
Want je kunt jezelf nooit vergeven.

Als je teminste niet eindigt vermoord.
Dan word er nooit iets meer van je gehoord.
Geef je energie aan goede zaken.
Doe jezelf gelukkig maken.

Dan hoef je niet te leven met spijt.
En geen geweten dat voor altijd lijd.
Hij kan zijn leven nooit over doen.
Toch wil hij nooit meer leven als toen

CvdB

CvdB

Een vrouw

========

Er zijn problemen die haar erg raken.

Ook spijt al eens van vele zaken.

Soms een te grote fout gemaakt.

Kan een leven door worden gekraakt.

In haar jonge jaren als vrouw.

Had ze verlaten haar man heel gauw.

Werd ze verliefd op een andere man.

Is ze met haar kinderen vertrokken dan.

Nou is ze jaren verder in haar leven.

Veel geluk heeft hij haar niet gegeven.

Nou denkt ze terug met veel spijt.

Was ik bij mijn man gebleven toen der tijd.

Maar nou is dit alles veel te laat.

Zo is het hoe het in het leven gaat.

Als men houd wat men heeft.

Is er minder spijt als men leeft.

Men kan zo een fout niet herstellen.

Dat is wat ze deed vertellen.

Het is zo droevig om te zien dan.

Dat zo vlug een leven veranderen kan.

En de rest van je leven moet treuren.

Om iets dat had niet hoeven gebeuren.

CvdB

Een zoon.

========

Er was een zoon die heel moeilijk was.

Hij was niet te begrijpen het gaf geen pas.

Zijn ouders gingen ook nog scheiden.

Dat deed hem nog veel meer lijden.

Er kwam een vreemde vader op zijn pad.

Die geen tijd of liefde voor hem had.

Naar een kost school werd hij gedaan.

Veel elende heeft hij daar doorstaan.

Zelfs misbruikt is hij er geweest.

Daar werd nooit al eens gefeest.

Nog steeds na al die jaren is hij gekraakt.

Zoveel heeft hij daar dan mee gemaakt.

Een groot schuld gevoel is hier.

Niemand die daar gaf een zier.

Om deze zoon en alle andere kinderen .

Was er nooit iemand die het verhinderde?

Verpest en vernietigd niets meer te geven.

Werden die kinderen voor hun leven.

Hoe kon zoiets toen toch bestaan?

En er nooit iets aan werd gedaan.

Iedereen die zwijgen doet.

Want niemand die er had de moed.

Om hier in te gaan roeren .

Wie weet wat er nog meer komt loeren?

CvdB

Het Strand

========

Je liep langs het strand

Met je geliefde hand in hand.

Hij was naar jou toe gekomen.

Nooit had je dat durven dromen.

Verliefd liep je met hem zij aan zij.

Gelukkig was je en zo blij.

Van een ander land kwam hij vandaan.

Was het daarom dat hij weer weg is gegaan?

Er is een einde aan gekomen.

Verloren waren de mooie dromen.

Er was zoveel liefde en geluk .

Waarom ging zoiets toch nog stuk?
 CvdB