Oplettendheid

===========

Het was een groot gezin.

Zij was in het midden er tussen in.

Nooit werd er veel notitie genomen.

Het vijfde kind zomaar gekomen.

Een zonnig kind met altijd een lach.

Toch was er iets wat niemand zag.

Er werd geen aandacht aan besteed.

Teveel kinderen niemand wist wat ieder deed.

Men moest achter zich zelf kijken.

Was er een sterker dan moest men wijken.

Voor een gezellig kind zoals haar.

Was haar jeugd toch erg zwaar.

Niemand die er aandacht aan schonk.

Tot dat ze op een dag zichzelf verdronk.

Een ieder was in een staat van schok.

Men sprak met in de keel een brok.

Wat was er toch verkeerd gegaan?

Kon niets meer worden ongedaan.

Maar het verdere leven blijven vragen.

Waarom was het toch dat we dit niet zagen?

CvdB

Na de oorlog.

==========

Het waren de na oorlogse jaren

Moeilijke tijden en zonder welvaren.

Dat je had je kleuter tijd.

Nog te jong voor te hebben nijd.

Ook tijdens de school jaren.

Trokken elkaar wel eens aan de haren.

Dan was alles vergeten en voorbij.

Liepen ze weer samen zij aan zij.

Zoveel zijn verandert de tijden.

Slaan dat mag niet meer dat is lijden.

Hebben de kinderen een gevecht.

De ouders gaan voor het gerecht.

Wat lost dit alles dan toch op?

Nog meer haat in de kop?

Denk je dan met veel plezier.,.

Was het zoveel gemakkelijker hier.

Kinderen blijven kinderen.

Ze moeten elkaar eens hinderen.

Dan hebben ze weer alles vergeten.

Maar de ouderen denken beter te weten.

Laten de kinderen niet meer zijn.

En vergeten dat kinderen denken op een lijn.

CvdB

Denken

======

Het denken dat doet iedereen.

Maar wat je denken doet weet geen.

Er zijn de positieve gedachten.

Als je veel hebt te verwachten.

Ook is er het negative denken.

Die je doet grieven en krenken.

Je kunt het vaak niet helpen.

Gedachten zijn niet te stelpen.

Ben je in een negative staat te lang.

Word je op het laatst heel bang.

Je komt er niet meer uit het lijkt.

Anders denken gaat niet zo blijkt.

Zo graag wou je een ander gevoel.

Wou je komen uit die poel.

Weer eens zijn een blij mens.

Zomaar zijn weer zonder wens.

Maar niets dat doet blijven.

Ook niet het negative stijven.

Alles kan zoveel beter zijn.

Zonder het voelen van pijn.

Laat toch het denken je vreugde geven.

Is de les te leren in je leven.

CvdB

Nadenken

========

Is het een tijd van nadenken?

Kun je dan jezelf krenken?

Veel is er ook om te vergeten.

Dingen die je niet meer wilt weten.

De mooie tijden in het leven.

Zijn een ieder ook gegeven.

Om als het moet heel sterk te zijn.

Als er tijden komen vol met pijn.

Ieder heeft te dragen zo zijn leed.

Soms was het iets wat je deed.

Maar de tijden van geluk.

Die gaan nooit meer stuk.

Blijven bij je voor altijd.

Het zijn de herinneringen die blijven.

Die je vertrouwen dan weer stijven.

Dat er voor ieder geluk is op deze aarde.

Daarom heeft het leven zijn grote waarde.

CvdB

Macht en Geld

============

Het draait niet meer om de macht.

Een ieder die denkt met kracht.

Niet dat , maar om het geld.

Dat brengt ons het meeste geweld.

Naar alles op deze aarde.

Word gekeken naar de waarde.

Is er dan geen menselijk geluk?

Helemaal weg is er dan alles stuk?

Niets is er meer van belang.

Als je verlaat deze aarde naar gelang.

Niemand vraagt je daar om geld.

Ook word er gebruikt daar geen geweld.

Maar je geestelijk rijkdom.

Daarmee ga je naar het Hemeldom.

Wat is dan waard al die macht?

Waar je voor vocht met alle kracht.

Konden we allen toch meer liefde geven.

Was het ook zoveel mooier om te leven.

Als een ieder daar naar streefde.

Wat een vreugde men dan beleefde.

Geluk geven dat pas geeft de macht.

En die heb je zonder enige kracht.

Klokken

=======

De klokken luiden in het dorp.

Je woonde er dichtbij een steen worp.

Klokken konden vrolijk luiden.

Vooral als het was voor de bruiden.

Ook kon het geluid heel droevig zijn.

Dan was het voor verdriet en pijn.

Werd er iemand ten grave gedragen.

Sloegen de klokken droeve slagen.

Als de klokken sloegen heel blij.

Dan was men opgelucht en vrij.

Opa keek me dan lachend aan.

En zei dit keer is er niemand gegaan.

Toch hoorde opa de klokken graag luiden.

Hij wist ook wat ieder geluid deed beduiden.

Opa was een vrolijke en wijze man.

Vertellen dat deed hij dan.

Zoveel wijze woorden gesproken.

Komen dan later bij je boven gebroken..

Die wijsheid hoor je niet veel meer.

Woorden gesproken doen soms zeer.

Bij het opgroeien van toen.

Een tijd die je wou over doen.

Dan hoorde je de klokken weer luiden.

Ze klonken zo mooi daar in het zuiden.

Wat is de tijd toch vlug gegaan.

Het lijkt of hij is over geslaan.

Die mooie tijden van weleer.

Komen in dit leven niet meer.

CvdB

Lente.

=====

De lammetjes die dartelen in de wei.

Je kijkt ernaar en denkt heel blij.

Alweer een nieuwe lente is er gekomen.

Je staart in de vcrte en doet dromen.

In gedachten hoor je klokken luiden.

Eens woonde je in het zuiden.

Alles was toen ook groen en mooi.

Zo mooi is altijd de lente tooi.

Na de donkere winter dagen.

Als je veel te veel doet klagen.

De winter kan toch zo lang zijn.

En de winterhanden doen pijn.

In de lente is de lucht zo blauw.

Niet meer zo grijs en grauw.

Alles lijkt zoveel beter te dragen.

Met zon kun je ook niet meer vragen.

De lammetjes dartelen nog steeds.

Want de lente is er alreeds.

Zo verglijden de seizoenen heel snel.

Vandaar geniet en gebruik de tijd wel.

Haaien.

======

Ze gingen varen op de zee.

Een paar vrienden gingen mee.

Samen deden ze duiken.

De zee zat vol met fuiken.

Veel haaien zwommen er rond.

Voor de duikers niet zo gezond.

Ze zwommen op de duikers aan.

Een witte haai die zag hun gaan.

Hij hapte en nam een van hun beet.

Liet niet meer los zoals dat heet.

De vrienden probeerde hem te redden.

Maar tegen een haai is niet te wedden.

Verslagen kwamen ze aan de kade.

In schok en met grote schade.

Een vriend die was niet meer.

Gegeten door een haai doet zeer.

De zee behoort aan de haaien.

Die laten zich nergens mee paaien.

Ze laten ook niet los hun prooi.

Ook kun je ze niet sluiten in een kooi.

Dit leed had kunnen worden voorkomen.

Door niet met haaien samen te stromen..

Dit is dan een lijden .

Dat men had kunnen vermijden.

CvdB

Een wens.

========

Er is nog een wens in dit leven.

Die je hoopt dat je word gegeven.

Iemand te vinden die van je houd.

Zoals je bent de rest laat hem koud.

Die van je houd zoals je bent.

Ook als hij je niet eens goed kent.

Iemand die er is alleen voor jou.

Dit is een droom die je graag wou.

Is het omdat je steeds de verkeerde had?

Ze leken allen toch zo mooi en glad.

Op de verkeerde was het dat je viel.

Ze trapte iedere keer weer op je ziel.

Maar je was jong het maakte niets uit.

Je ging steeds weer verder zonder duit.

Van je jonge jaren wou je genieten.

Geen tijd had je om te verdrieten.

Toch kwamen al vlug andere tijden.

Die had je zo graag willen mijden.

Want als je op je oude dag.

Niemand hebt die je graag mag.

Een heel speciaal iemand daar voor jou.

Dan sta je toch maar eenzaam in de kou.

CvdB

Vrijheid.

=======

De vrijheid in dit leven.

Is niet aan een ieder gegeven.

Vrijheid vooral in het denken.

Is iets wat men niet kan schenken.

Want in verschillende landen.

Ligt de vrijheid aan banden.

Om te leven zonder vrijheid.

Is te leven zonder blijheid.

Wat kan men toch gelukkig zijn.

Om te leven in vrijheid zonder pijn.

Wat een rijk gevoel is dat.

Ook al is men het wel eens zat.

Het leven is zo slecht nog niet.

Als men andere landen ziet.

Vrijheid is een heel mooi woord.

Te hopen dat het nooit word vermoord.

Want niets is voor altijd .

Zeker niet in deze tijd.

CvdB

Blij zijn

=======

Ben toch blij met kleine dingen.

Zelfs om een liedje te zingen.

Over de bloemen die bloeien.

Over kinderen die stoeien.

Weer een ander jaar getij.

Ook dat geeft je een gevoel zo blij,

Vooral als het word weer lente.

Gaat alles weer bloeien met rente.

Is de zomer aangebroken weer.

Al die bloeipracht zo mooi en teer.

De rozen ruiken in al hun pracht.

Staan te bloeien met alle kracht.

Wat kun je dan gelukkig zijn.

Dan is het leven zonder pijn.

Als je alleen het mooie ziet.

En vergeet de kleine dingen niet.

Ze zijn zo belangrijk in het leven.

Dat je toch maar zo heel even is gegeven.

CvdB