|
DE STAD ZINGT
(Enige weken geleden vond 'Antwerpen Zingt' plaats. Alhoewel dit evenement zich op de Zuiderdokken afspeelt en ik aan de Noordkant woon in de buurt van de Italiëlei voorbij Sint Paulus en Paardenmarkt, kon ik, terwijl ik al in bed lag, tussen waken en slapen - ik slaap met open raam - de feestelijkheden tot het einde volgen (er waren, naar het schijnt, zo 'n 40.000 deelnemers).
Het is niet anders, maar dit waren de woorden die boven kwamen drijven. Eerlijkheid gebiedt dan ook de toevallig langslopende lezer daarvan in kennis te stellen en verder: ik heb me nooit goed gevoeld in een massa, toch hou ik van Antwerpen, maar dan wel van een Antwerpen met een gewone A)
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Laat ze maar zingen en brallen
Al die vrouwen en mannen
Laat het maar schallen
Daar op de Vlaamse en Waalse kaaien
Als vurige paarden gespannen
Voor de massale kar
Van het algemeen muzikaal behang
Laat de muzikaliteit hoog oplaaien
Daar op dat plein van de hemelse vrede
Met dat angstaanjagend gezang
Duurt dat daar nog lang?
Massa maakt manmoedig
Strijdvaardig en baldadig
De te zingen partituur vanzelf meerbladig
Ze proberen de schorren te stemmen
Tot een opgeblazen A
Aan de lijn
Klaar
Start met de strijdliederen
De orthodoxe koren
Ossetië, Bejing, Het Vogelnest
Ze liggen niet zo heel veraf
Sssst!
Straks kunnen ze het daar nog horen.
Achterstevoren zingen ze
De flarden
Over de stad
Over de torens en de kaaien
Over kwartieren en uren,
Over wie moet uitwaaien
Over schippers en buitenwippers
Over lichtekooien
Die zich net dubbelplooien
Over norse mannen
En hun kreunen
Laat ze maar zingen
Daar ver achter Sint Paulus
En vooral niet voor de mis uit is
De kerk verlaten
Laat ze nog wat blijven
En genieten van het naspel
Van het orgiastisch orgel
En van de stoet van vaandeldragers en prelaten
Maar dat ze oppassen
Ik hou ze zwijgend
In de gaten
Bij het geeuwen en het gapen
Ik kan niet slapen
J. KiNDT
2008
|
Ik ben Johan Kindt
