Voor de maand Januari wou ik absoluut kiezen voor een dier dat hier slechts voorkomt , als het winter is en koud . Het was dan ook nog eens een nieuwe waarneming toen ik deze morgen ging kijken naar deze vogel met de rare naam .
Waar de naam vandaan komt , weet ik niet , maar dit beestje verdiend beter . Mijn allereerste Pestvogel zat dus deze morgen in Brugge . In iemand zijn tuin , op een struik met rode bessen . Waarschijnlijk blijft hij daar nog een paar dagen tot alle bessen op zijn .
Ze broeden in de noordelijke taiga en zijn hier heel af en toe te zien als het ginder boven te koud wordt . Sommige jaren komen er helemaal geen Pestvogels naar ons land en andere koude jaren kunnen we een invasie hebben . Voorlopig is er maar één exemplaar te zien in ons land .
Mocht de pest nu toch nog uitbreken , dan weten we waarom hij die naam heeft , maar ik zou nog niet beginnen panikeren ....
In het vorige artikel had ik het over broedvlekken bij de Koereiger en ik dacht er pas later aan dat jullie het waarschijnlijk hoorden donderen in Keulen . Broedvlekken ? Op de volgende foto zien jullie een Aalscholver en die kennen jullie allemaal , er zitten er ondertussen zoveel dat iedereen ze kent . Ook zij hebben broedvlekken . Daarmee tonen ze dat ze klaar zijn om te paren en dit jaar zijn ze er vroeg bij , ik heb er al gezien met de typische witte vlekken .
Bij de Koereigers is het veel mooier , ze krijgen de vlekken op hun borst , maar ook op hun kop en de kleur gaat van geel naar een prachtig oranje . Op de volgende foto zien we koereigers in een ideale omgeving , tussen de koeien in een prachtige Franse weide , met gezond gras vol kruiden en bloemen .
Bij eenden en veel andere vogels zijn er zelfs volledige nieuwe kleden , maar dat zal misschien een item zijn voor later , vogels in winterkleed en zomerkleed . Dan zien jullie ook dat het niet zo simpel is om ze allemaal op naam te brengen ...
Het was vooral uitwaaien en een wandeling maken , toch kon ik het niet laten om een paar beestjes op de korrel te nemen . Weinig zon vandaag voor deze KleineZilverreiger . ( let op : kleine witte reiger , zwarte bek , meestal kuif )
Een beestje dat hier iedere winter aanwezig is in dit reservaat , gevlucht voor de koude in het verre Siberie , de Zilverplevier . Klein beetje zon , zucht van een spiegeling in het water en een bewegende vogel .
Een tweede kleine witte reiger die nu veel te zien is in West-Vlaanderen , is de Koereiger . Hij loopt veel tussen het vee op de weide , paarden of schapen zijn ook goed . Als ze maar de grond omwoelen tijdens het grazen , dan pikt hij de wegspringende insecten op .( let op :kleine witte reiger , gele bek , soms in de lente , een oranje broedvlek op borst)
Door de wind , maar niet door de regen , het viel mee vandaag op het strand . Soms doe ik hier de raarste ontdekkingen . Dit aangespoelde diertje kende ik niet ,maar na enig opzoekwerk weet ik dat het een Muiltje is . (rare naam toch)
Op mijn terugtocht naar de auto , kwam er een klein sprietje zon van tussen de wolken en daar zat dan nog wel een Zanglijster op een paaltje zeker .
Zelfs al ben ik de laatste tijd fysiek iets minder , ik ga toch blijven wandelen en de natuur vastleggen en bewonderen . Hopelijk volgende week of de week daarop , naar de Ardennen . Mijn tweede thuis .
En aangezien we nu toch bij de vinken zitten , even een kleine rechtzetting . Sommige , iets oudere , mensen laten mij wel eens weten dat ik een verkeerde naam gebruik . Dat komt omdat vele mensen nog de dialect namen gebruiken en ik altijd de vogels benoem met hun officiele naam . Laat ons eens enkele vinken bekijken ...
De eerste foto laat een vrouwtje Groenling zien , door sommigen onder jullie beter gekend onder de dialect naam Vlasvink .
De mannetjes van de Groenling zijn nogal geelachtig , je vraagt je soms wel af wie die namen uitvind . Dus voor de iets oudere kijkers onder ons , we zitten tenslotte op seniorennet , een Vlasvink is eigenlijk een Groenling !
Een tweede hele mooie onder de vinkensoorten is de Putter , ook hier weeral een compleet andere naam bij de oudere bevolking . Voor hen is dit een Distelvink .
Bij de Putter is er in het veld geen onderscheid te maken tussen mannetjes en vrouwtjes , ze zijn beiden even mooi . Dit komt bij vogels niet zo vaak voor . Zijn prachtige kleuren zijn goed te zien als hij vertrekt .
De oude dialect naam kregen ze omdat ze zot zijn van de zaadjes van de distels . Soms vraag ik mij af waarom ze Putter heten en niet Distelvink ...
Een vinkensoort die we enkel in de winter zien , een Keep . Op de volgende foto is een mannetje te zien die nog niet helemaal op kleur staat . Deze hebben in het dialect wel een hele rare naam .
Een Keep heet in het dialect , een zeevinke . Blijkbaar gaat deze soort ieder jaar op vakantie aan de Belgische kust .
Vanaf nu is het stilletjes het moment om ergens een Keep te zien , hoe kouder in het Noorden , hoe meer er in de winter naar hier komen . Ik vind het hele mooie vinken en ik ben altijd blij als ik er eentje zie .
Er zijn er ongetwijfeld nog , soorten vogels met een andere naam in het dialect . Jullie mogen ze altijd doorgeven en misschien maak ik er dan ook een stukje over.
November is een goede tijd om de mooiste vink te zien . Er zijn er de laatste weken al enkele gezien in onze streek . En toch is de Appelvink eerder zeldzaam in West- Vlaanderen .
Wie er juist op die naam is gekomen weet ik niet , maar ze eten heel graag kersen, maar een kersenvink klinkt waarschijnmlijk niet zo goed . Deze vink heeft niet enkel een zware kop , maar ook een hele grote bek voor een vink .
Appelvinken lijken niet echt vriendelijk , hun koptekening lijkt ervoor te zorgen dat ze een nors en kwaad uiterlijk hebben . Ze kunnen nochtans heel vriendelijk zijn
Ik vind het hele mooie vogels en het zijn ook sterke kerels , met hun bek kunnen ze kersenpitten openbreken . Ze kunnen tot 50 kilo kracht genereren . Deze vogel kwam drinken aan een voederplaats .
Voor mij is dit ieder jaar het sein dat de winter in aantocht is , nu nog een horde Kepen en de kachel kan wat hoger gezet worden .
Je hoort het soms wel eens bij oudere mensen ( zoals ik ) , kijk een stekveugel ! Meestal gaat het dan over een Torenvalk en om jullie in te wijden in de wondere wereld van de stekveugels , een korte samenvatting .
Deze eerste foto toont een mannetje Torenvalk , zijn kop is grijsachtig en zijn borst is fijn gestreept . Verticaal . Als je een middelgrote valk ziet die in de lucht ter plaatse blijft hangen terwijl hij aan het flapperen is , dan heb je een Torenvalk. Dat ter plaatse flapperen noemen we bidden .
Deze bevallige verschijning is een vrouwtje Torenvalk , ze heeft geen grijze kop en de strepen op de borst zijn grof . Torenvalken zijn heel goeie muizenvangers en als je ze ziet bidden , dan mag je zeker zijn dat ze een muis gezien heeft .
Ongeveer even groot als een Torenvalk , is het mannetje Sperwer . Hij heeft meer afgeronde vleugels in de vlucht en de strepen van zijn pyjama zijn horizontaal . De vrouwtjes zijn egaal grijs en zijn een stuk groter . Mannetjes vangen kleine vogels ( ook aan uw voederplank ) vrouwtjes zouden zelfs een houtduif durven pakken .
Libellen vangen in de lucht , dat is het werk van de echte acrobaat , de Boomvalk . Als je een valk door de lucht ziet vliegen in de zomer en hij steekt regelmatig zijn poten uit in de vlucht , dan moet je eens blijven kijken . Hij grijpt de libellen uit de lucht en soms eet hij ze ook op in de vlucht , terwijl hij ze in zijn poten houd . Een prachtig zicht om naar te kijken . Je kan hem ook herkennen aan zijn uitgelopen mascara aan zijn ogen ( zoals veel valken ) en aan zijn brede donkere strepen op zijn buik . Die zijn van ver te zien .
Dit is niet de beste vriend van de duivenliefhebber , deze redelijk grote valk stoot haar prooi dood in de vlucht . De Slechtvalk is de snelste vogel op aarde en komt aan 300 per uur in een glijvlucht aangevlogen op een andere vliegende vogel . Door de schok is de vogel al half dood en de slechtvalk eet daarna op de grond .
De grote neef van de sperwer is de Havik , normaal moet je ze zien als een grotere versie , grijs en met horizontale strepen en heel krachtige poten . Bijna zo groot als een Buizerd . Jammer genoeg heb ik enkel foto's van jonge havikken en die hebben nog een pyjama aan met verticale strepen .... Het leven van een vogelaar is niet altijd gemakkelijk !
De grootste roofvogel in onze streken is de Buizerd , hij is ook redelijk gemakkelijk te herkennen . Er bestaan wel heel wat kleurcombinatie's en je hebt lichte en donkere vormen . Als hij in de lucht hangt zie je duidelijk het patroon . Jonge vogels hebben ook een ander patroon en verenkleed .
Dit zijn slechts de meest voorkomende soorten bij ons , over Kiekendieven , Wespendieven en andere valken gaan we het nu niet hebben en al zeker niet over de nieuwe grootste roofvogel in ons land , de Zeearend . Zeg dus niet meer Stekveugel , maar probeer ze op naam te brengen .
Deze morgen keek ik uit het raam naar de windhaan om te zien of de wind eventueel van richting was veranderd , maar nee , geen wind en mistig weer . En mag ik in dit geval wel van een windhaan spreken ???
In deze streek hebben ze mooie koeien en als ze in de weide staan , krijgen ze al gauw het gezelschap van Koereigers . Deze waren aan het kijken of ze konden meedrinken .
Doordat het water in het meer zo laag staat , zijn de diverse kleuren van de grond , mooi te zien . Jammer dat het nog steeds zo donker is .
In de vijvers zitten hier duizenden kleine visjes en daar komt deze Fuut graag zijn deel van meepikken . Hij blinkt van het heldere water .
Het meer van Horre was bijna helemaal leeg en op die donkere moddervlakte zat een Witgat . Hij is zot van die kleine beestjes die nu op en in de modder zitten .
Als je in de namiddag zo een bende Kraanvogels ziet afkomen in de verte , zou je eigenlijk het geluid moeten opnemen . Eens ze dichterbij zijn is het een lawaai van jewelste en een geluid dat je nooit meer vergeet . Met hoe meer vogels ze zijn , hoe meer ze tateren in de vlucht . Dit ging luid !
In de late namiddag was er net iets meer licht en nam ik nog eens een foto van het lac du Der . Het zag er al iets beter uit , maar jammer genoeg moet ik morgenvroeg mijn matten oprollen en naar huis rijden .
En of het nu grijs is of mistig , dit vogeltje is altijd mooi en het maakt ook mijn dag goed . Met een ijsvogel in de buurt is het altijd mooi weer .
Volgende maand worden het waarschijnlijk terug de Ardennen , maar dat zien we dan wel weer .
Het is zeker niet mijn favoriete kleur en al helemaal niet als ik op een tripje ben en foto's wil maken . Mijn midweekje aan het Lac du Der in Frankrijk is niet in het water gevallen , maar in de grijze smurrie ...
Lac du Der is een hotspot voor Kraanvogels die op trek zijn , hier komen ze even op krachten op de omringende velden om daarna verder te trekken naar het zuiden van Spanje . De lucht was zo grijs dat ik de foto's moest bewerken , of je zag ze niet vliegen ... Aan het meer was het niet veel beter , wat een sfeer !
De Dodaarsjes trokken zich daar niet veel van aan , in de omgeving zijn twee kleinere vijvers waar het vol zit van kleine visjes . Hupla weeral beet .
Ondanks de luide knallen die je overal kan horen en de grote aantallen jagers , zag ik toch nog een paar grotere beestjes . Dit koppel kon zich voorlopig nog verstoppen en in leven blijven .
Op de weinige akkers waar nog wat te rapen valt , komen de Kraanvogels samen en dan krijg je van die lange troepen vogels op een veld .
Ik was hier in het verleden nog al en meestal op hetzelfde tijdstip , de week van mijn verjaardag is een goeie week voor Kraanvogels . Maar ook de eerste week van het winteruur en bij grijze dagen heb je dan om 3 uur in de namiddag , nog minder licht .
Nog zo een grijze verschijning die wel houd van grijs weer is de Waterral . Als alles grijs is , zie je hem nauwelijks zitten .
Nu een restaurant zoeken en hopelijk is het de volgende dagen beter weer .
