Vandaag naar een ander fenomeen waar er veel vulkanen zijn . Ze zien er niet allemaal uit als een verhoog in het landschap zoals wij dikwijls denken , sommige hebben geen hoge kegel , het gat vulde zich met water na de uitbarsting . Dat levert een ovaal of rond meer op met kristalhelder water .
Vandaag ga ik dus eens kijken wat er hier allemaal te zien is . Deze vulkaan plassen heet men hier Maaren . Er zijn er hier meer dan duizend in de omgeving . Sommige daarvan zijn volledig uitgedroogd en zijn gewoon putten in het landschap , andere zijn aan het uitdrogen en zijn nu verworden tot hoog Veenlandschap . Deze is evenwel een prachtig meertje geworden .
Deze Grauwe Vliegenvanger heeft hier alles wat hij nodig heeft , veel insecten en voldoende water . Wat wil een vogel nog meer ?
Die vulkanen hebben er ook voor gezorgd dat hier borrelend water uit de grond komt , rijk aan koolzuur en kalk . Gerolstein is hier maar een kwartier vandaan . Maar ook hier is er een bron die uit het gesteente komt , heel klein en af en toe borrelend . Deze geeft maar 4 a 6 liter per minuut en soms ook bruiswater . Zot !
Met zo weinig debiet gaan ze hier dus geen fabriek bouwen voor spuitwater , deze Witte halvemaanzweefvlieg zal wel drinken genoeg hebben .
In het meer zelf is er van ver een rose schijn te zien , als je dichterbij komt zie je dat het een soort tapijt is wat op het water ligt .
Een bloementapijt wel te verstaan , allemaal steeltjes met bloemetjes die dicht naast elkaar uit het water komen .
Vraag me niet welke bloemen , van Flora ken ik niets . Wel zie ik dat ik hier gerust nog eens kan terugkeren , er zijn nog wandelwegen die ik kan doen ...
Voor ik ga eten , nog een foto genomen van een vlindertje dat tussen Distels zit , ook nu weer valt het mij op hoe mooi een distel wel is . De vlinder is dat natuurlijk ook , een Keizersmantel .
Vanavond nog eens lekker op restaurant en morgen rij ik naar huis . De volgende dagen zal ik nog enkele beestjes posten .
Vroeg opgestaan en om 9 uur stond ik al aan de Vulcangarten , een klein gebied op en rond een vulkaan . Gelukkig een dode , of is het een slapende ? Ik ga in ieder geval niet te veel lawaai maken ...
Ondertussen is dit een mooi natuurgebied geworden met veel vlinders en overal lavagesteente . Hier maakten ze vroeger molenstenen van . Ik ben vooral benieuwd welke vlinders hier zitten .
Een eerste zeldzaam exemplaar ( buiten mijzelf ) zit mooi stil te wachten tot ik een foto kan nemen . De Oranje Bremspanner is een dagaktieve nachtvlinder .
Die lavawanden zijn wel mooi om naar te kijken en zitten blijkbaar vol mineralen , Kolibrievlinders vliegen er langs en gaan met hun tong tegen de stenen .
Beneden is er een soort gat , dat waarschijnlijk de vroegere krater was , een rotswand staat nog recht als in een Romeins theater . Er zaten hier zelfs Geiten op die wanden .
Er staan heel wat kleine bloemen en dat blijken de juiste te zijn voor een tweede zeldzaam vlindertje , het Heideblauwtje .
Bij het buitenkomen valt het nog eens op , hoe glooiend en heuvelachtig het hier wel is . Deze boer zal wel gewend zijn om op zo een terrein te werken . Hij heeft waarschijnlijk veel personeel , je kan wel met twintig man wonen in dat woonhuis .
Ieder dorpje heeft hier ook zijn kerkje , het één al mooier dan het andere . Dit vond ik heel geslaagd .
Voor ik ga eten in Tratoria Romana , nog snel even een quizvraag . Welk beest zat hier met brandende ogen te kijken naar die vreemde Vlaming ?
Vandaag reisdag , ik rij terug meer in de richting van ons land , via Hockenheim , Mannheim en Ludwigshaven , richting Koblenz . Na de Rijnvallei met heel veel wijngebieden , rij ik nu richting Moezelvallei met nog meer wijngebieden ...
Op een half uurtje van Koblenz , rij ik over de Moezel . In de vallei ligt het mooie dorpje Dieblich . Zowat iedereen leeft hier van de wijnbouw of van het toerisme .
Als ik daar aan de bovenkant van zo een wijngaard sta , zie ik pas hoe steil dat echt is . Je zou mij niet moeten vragen om daartussen druiven te plukken . Ik denk dat ik binnen het uur in de Moezel lig .
Het is ook eens de moeite om zo een lange brug van 950 meter van de onderkant te bekijken . Een mooi staaltje van Duitse techniek .
Eens Koblenz voorbij ( waar de Moezel in de Rijn vloeit ) , rij ik na een half uurtje het Vulkaaneifel gebied binnen . Blijkbaar het gebied in Europa met het grootste aantal vulkanen .
Letterlijk overal zie je oude vulkaanhellingen . Moesten we in Wallonie zitten ik zou zeggen terrils . Het is wel een prachtige streek en echt niet ver rijden voor ons .
En dan via kleinere wegen kom ik aan in het gebied waar ik ge rondneuzen . Ik zit in de buurt van Hillesheim , in Berndorf in een appartement en ik ga rond Steffelen enkele natuurgebieden bekijken . Daar ben ik nu aangekomen !
Morgen doe ik hier een wandeling door 2 gebieden en hopelijk kom ik hier de bekendste bewoner tegen , blijkbaar zit hier een Oehoe ... Voorlopig doe ik het met een veel kleiner exemplaar , een Geelsprietdikkopje .
Vanavond een heerlijk lamsgerecht gegeten bij de Griek in Hillesheim , en nu vroeg naar bed . Morgen geven ze terug echt goed weer : 28 graden ! Meer moet dat echt niet zijn voor mij .
Deze morgen was er maar eventjes 10 graden verschil in temperatuur , van 39 gisterennamiddag tot 29 graden deze voormiddag . Er is ook wat meer bewolking , maar nu kan ik tenminste ademen . Het rietveld ligt er nog .
Deze jonge vogel zat een beetje in paniek voor zich uit te kijken , maar bleef wel mooi zitten , ik denk dat het een jonge Zwartkop is , maar ik ben niet zeker .
En een nieuwe waarneming : een Heggenrankbij .
Hier verwacht je dus niet veel , een doodgewoon pad tussen rietvelden . Toen ik juist de bocht om was , stond er plots op 25 m van mij , een Everzwijn met jong . Normaal loopt een Everzwijn weg van mensen , maar met een jong erbij weet je maar nooit . Gelukkig verdwenen ze beiden heel snel in het riet .
Op de volgende foto zie je één van de twee vogels waar ik blijf mee sukkelen , men zegt dat een mens slimmer wordt met ouder worden , maar ik ben blijkbaar een uitzondering . Een moeilijke voor mij , Kleine Karekiet of Bosrietzanger ?
Of een ander klein bruin vogeltje ? Het gebied hier ligt tussen twee spoorlijnen . Aan de kant van de weg , ligt de hogesnelheidslijn en aan de andere kant de gewone sporen . Hier worden die voor 80 procent gebruikt voor goederenvervoer . Ik zag nog nooit zoveel goederentreinen , pakweg om de vijf minuten was er één.
Aangezien we hier aan de Rijn zitten , zou dit dan de ijzeren Rijn zijn ? Ik kon vandaag een stuk langer stappen dan gisteren en dat was mijn geluk . Eerst had ik niet gedacht om tot op het hele einde te lopen , maar ik deed het toch en hier was een ondiepe vijver die aan het uitdrogen is . Ik had hier niet enkel 3 soorten libellen , maar ook deze mooie Purperreiger .
Nu terug naar mijn mooi appartement , wat eten en mijn valies maken . Morgenvroeg is het terug rijden , richting Koblenz en daarna naar de Vulcaneifel .
Deze morgen vroeg vertrokken voor een ritje van enkele honderden kilometer , na de Schelde , de Maas en de Moezel , is het nu de beurt aan de Saar om over te steken . In Saarbrucken sta ik wel te kijken hoeveel oude en vervallen zware industrie er nog is in Duitsland . Gelukkig was er ook nog goed nieuws te melden , de gelukkige geboorte van een tweeling , met een trotse papa die luid klepperde met zijn snavel .
Mijn volgende slaapplaats is in een klein dorp net over de stad Speyer , hier moest ik de Rijn oversteken . Straks nog de Styx ?
Vlug nog even tot aan het natuurgebied gereden dat ik morgen ga bezoeken en ook hier was er vroeger industrie , kleiputten zijn nu natuurgebied geworden.
En terwijl ik hier toch ben en hij stil bleef zitten , ook even deze GewoneHeispanner op de foto gezet .
Jammer genoeg zijn hier maar twee hutten om even uit de zon te gaan zitten , ik ben dan ook aan het smelten , 39 graden in de zon . En schaduw is hier bijna niet te vinden . Ik ga het hier vandaag niet te lang trekken .
In Vlaanderen spreekt men al van een rietveld als er honderd meter riet staat , hier is dat even anders , driehonderd meter breed en een kilometer lang vol met riet is hier geen uitzondering . Er zijn er hier zo enkele .
Voor ik kan vertrekken kom ik tot de vaststelling dat er een nieuwe waarneming is ingestapt , samen met mij . Ze zit op haar gemak op het dashbord en ik laat ze dan ook gerust , ze zal wel mee uitstappen zeker ? Het is een echt scrabble beestje , de Geelrandkromsprietwants .
Zo vroeg mogelijk uit de veren vandaag , ze voorspellen hier 37 graden . De rosé van gisteren zit ook nog in het kopke en daarom sta ik tegen 8.30 uur in het natuurgebied en kijk ik weer uit op , jawel ,wijn !
De combinatie van een natuurgebied met plassen en wijnbouw , werkt goed .
Hier en daar vraag ik mij toch af hoe ze aan die druiven geraken , op de foto ziet het er niet erg uit , maar die hellingen hier zijn heel steil . Maar heel mooi ook .
In die putten zit ook veel eten voor de rietvogels zoals Reigerachtigen , over het ganse seizoen zit hier , Woudaap , Roerdomp , Zilverreiger , Blauwe reiger , enz .. Er is dus heel wat eten nodig en daarom dat ik ook regelmatig op zoek ga naar visjes . Vandaar weeral een nieuwe waarneming , de Zonnebaars .
Zulke kleine visjes zoals Zonnebaars en Ruisvoorn zitten hier met de duizenden en dat is ook nodig als je enkele nesten van Visdieven moet voorzien van eten .
Het gebouw waar de tentoonstellingen over het gebied plaatsvinden is ook heel mooi , hier vind je ook alle nodige info . Het past ook perfect in het geheel .
Ten tijde van de Romeinen stond hier een villa , waar ze nog enkele delen van teruggevonden hebben . Het gaat vooral over het bruine bovendeel en de witteplakette waar een beeld over de wijnbouw is uitgebeiteld . In redelijke staat , alhoewel ik dat toch binnen zou zetten ...
Mijn laatste dag hier kan niet zonder een wandeling langs de Moezel , even zwaaien naar de schipper en dan terug naar Perl voor een grote salade . Warm eten zal nu niet binnengaan , ik zweet als een rund en ben totaal choko .....
Het is duidelijk , ik ben niet gemaakt voor alles wat boven de 30 graden is , daarvoor zou ik een vlinder moeten zijn , een Dambordje .
