Deze week zag ik eindelijk het duizendste beestje in ons land . Momenteel kijk ik goed rond in de struiken en dat is ook de reden dat nummer duizend een klein beestje is . De Tenthredo Mesomela zag ik dus voor de eerste keer .
Dit insect behoord tot de orde van de vliesvleugeligen en de familie van de echte bladwespen . Met zijn 13 mm valt hij niet echt op . Ik vind het wel een mooi beestje en ik was dan ook tevreden met de vondst .
De onderzijde is mooi appelgroen , de poten zijn geel/zwart en de onderzijde helemaal zwart . Ze eten voornamelijk stuifmeel en heel af en toe hele kleine beestjes zoals bladluizen .
Deze beestjes doen dus geen kwaad en zijn zelfs een nuttig onderdeel van de voedselketen . Hopelijk volgen er volgende week nog enkele nieuwe , dan zit ik een weekje in de Ardennen . Maar dat kunnen jullie dan hier wel lezen .
Laatste dag in Limburg , vanaf morgen ga ik terug snel moeten leren spreken . Een beetje zeveren moet kunnen , de mensen zijn hier vriendelijk en als ik goed rondkijk , ook zeer welgesteld . Vanmorgen redelijk vroeg aan een vijvertje .
Een vijver zonder kikkers is geen vijver , je moet er wel hun lawaai bijnemen . Deze Groene Kikker was braaf en bleef zitten tot de foto genomen was .
Terug het natuurgebied ingetrokken voor een laatste , maar korte wandeling . Mijn benen waren aan het zeuren en spraken over een staking ! Ze mogen content zijn dat ik nog nooit gehoord heb over een beentransplantatie , of ze vlogen buiten ...
Rupsen kunnen prachtig zijn , misschien ben ik wel de enige die zo denkt , veel mensen vinden ze lelijk . Deze rups zal binnen korte tijd verpoppen en uitgroeien tot een nachtvlinder , de Rietvink .
Een obstakel kwam op mijn weg , moesten er nu kleine kinderen mee zijn , het zou op een pretpark lijken . Even kijken hoe dat hier zit .
Die gasten van Natuurpunt vonden een gewone brug een beetje te saai en hebben een kindvriendelijk exemplaar gemaakt .
Ik ben heel content dat ik geen 130 kilo weeg , ik zou hier anders niet op mijn gemak zijn . Maar met zwieren en zwaaien ben ik toch aan de overkant van de Dommel geraakt . Goed gedaan Natuurpunters !
Nu nog wat uitblazen op een bankje aan de rand van een mooie waterpartij , hier ga ik mijn proviand opeten en proberen nog een libel te spotten .
Na een kilometer of vijf ben ik terug aan de start , onderweg hoorde ik nog de Wielewaal jodelen en de misthoorn van de Roerdomp was er ook . Nu zit er nog een mannetje Rietgors te fluiten alsof zijn leven ervan afhangt . ( zijn sexleven)
Nu hopelijk zonder al te veel file naar huis en dan enkele dagen rustig . Daarna zien we wel . Jullie ook ?
Vandaag gaan we een stuk dieper in het gebied op een pad dat ik nog nooit nam . Natuurlijk is dit op een bepaalde manier ook een beetje werken . Op hetzelfde moment , wandelen , luisteren naar vogels , kijken naar de begroeing en zien waar je uw voeten zet op de grond . Ik wil geen doden op mijn geweten !
En dat speuren naar de begroeing brengt al op , een beestje trekt mijn aandacht omdat ik denk dat ik hem nog nooit zag . En ja hoor , een nieuwe waarneming . Dit is de Bosdidea , een zweefvlieg die er uitziet als een wesp .
Alhoewel het hier een prachtig gebied is , kan het moeilijk zijn om de vogels te horen , ik zit hier heel dicht bij een gebied van andere vogels , luidruchtige vogels die vandaag weer aan het rondvliegen zijn , vogels uit Kleine Brogel ...
Overal waar venen zijn , zie je ook rietvelden . Soms maait men die en komen er in het voorjaar mooie groene rietscheuten uit en dan kan het zijn dat je een Ree kunt zien . Ik denk dat hun pasgeboren kalfjes veiliger liggen in dat hoge groen .
Dit is ook een goed gebied om te gaan wandelen met de hond , om de paar kilometer is er wel een waterplas waar ze kunnen drinken . Denk er wel aan : honden moeten aan de lijn . Heel belangrijk in Natuurgebied !
Aan één van die plassen zag ik deze prachtige libel . Uit de Familie van de Rombouten is dit een vrouwtje Viervlek .
Bijna onder mijn voeten , deze nieuwe waarneming . Gelukkig voor hem en ook voor mij , had ik hem gezien . Het beestje heeft wel zijn naam niet mee en gaat door het leven als , de Bastaardzandloopkever . Leg dat maar eens bij Scrabble
Door een eeuwenoude manier van bevloeien , is dit een prachtig gebied dat altijd water heeft . Het wordt door kleine kanaaltjes aangevoerd en daardoor is er hier een grote bio diversiteit . Water betekend meer soorten .
Iedereen zal reeds een paar kleine libellen (juffers) gezien hebben die aan elkaar hingen in de vlucht . Deze Vuurjuffers zijn een koppel en zitten in Tandem . Als ze gaan paren , vormen ze een wiel . Dit mannetje zal zijn madam alvast niet meer lossen tot het zover is .
Morgenavond ga ik weeral naar huis , maar eerst nog eens een restaurantje zoeken in Neerpelt en dan stevig uitrusten . Dit waren reeds twee zware dagen . Deze knakker begint oud te worden .
Tegen 7.30 uur , sta ik aan de provinciale vijver van het Hageven in Neerpelt . Mistige slierten hangen nog boven het water en het is fris .
Langzaam probeert de zon er door te breken , we gaan op pad !
Het web van deze Strekspin is nu wel heel zichtbaar , ze zal niets vangen zolang de dauw haar net zichtbaar maakt .
Wandelen op een stuk vlonderpad tussen het riet , met het constante lawaai van kikkers en cetti's zangers . Gelukkig hebben jullie geen geluid .
Nu volgen we het wandelpad langs de rivier De Dommel , u misschien bekend van het Dommelhof in Neerpelt ?
Hier is deze nacht een Bever aan het werk geweest , hij zal hier meerdere nachten aan werken , maar deze 40 cm dikke boom moet tegen de grond . De takken en bladeren zijn de voeding voor dit zoogdier .
Ondertussen is de zon er door gekomen , mijn vest gaat af en de temperatuur gaat boven de 20 graden . Mijn "tootse" zal weer rood zien ...
Een nieuwe waarneming voor vandaag , na een tiental soorten langpootmuggen , heb ik eindelijk de soort die ik hier zocht : De Blauwe Goudtip .
De hooglanders die hier de ruwe ondergrond kort houden , zoeken nu ook de schaduw op , ze mogen niet werken in de vlakke zon van hun vakbond ! Ondertussen is het geluid van de Wielewaal te horen in de bomen waar ze onder staan .
Ook kleine beestjes kunnen mooi zijn ! Ik was gisteren aan het eten in de keuken toen ik plots iets opmerkte tegen het keukenvenster . Eerste reactie is zoals steeds het fototoestel pakken en proberen vast te leggen .
Daarna is er nog tijd genoeg om eens grondig te kijken wat er nu juist zat . Het was een nachtvlinder met de mooie naam Esperiamot . Ik vind het een heel mooi vlindertje en doordat hij zo mooi in de zon zat , leek hij nog mooier .
Weeral een beestje bij in de collectie dus , een micro nachtvlindertje van ocharme 15 mm lang . Hij is een beetje zoals ik , op de foto ziet hij er groter uit ...
Sommige vogels staan bij mij echt wel voor de lente , de Blauwborst van vorige week is één van die vogels , maar voor mij is de Steltkluut het sein om die extra trui uit te spelen .
In de bekendste broedplaats van West-Vlaanderen zijn ze terug aangekomen , nu nog wat foerageren om terug aan te sterken van de verre trektocht en dan kan de balts beginnen .
Hier in de Blankaert komen er ieder jaar verschillende koppels broeden . Bij Steltkluten is het zo dat vrouwtjes doorgaans minder zwart hebben op hun kop dan mannetjes , maar hier en daar zijn er uitzonderingen . Dus heel zeker ga ik mij niet uitspreken over de foto's ...
Als ik hier volgende maand terug kom , zullen de vrouwtjes zeker op hun nest zitten en sommigen zullen mischien al jongen hebben . Altijd iets om naar uit te kijken . Ze zullen dan wel regelmatig naar boven moeten kijken , tegenwoordig zijn hier veel roofvogels die een kuiken wel zien zitten . Om nog niet van de reigers te spreken . Het blijft natuurlijk een voedselketting en daar staan ze niet helemaal bovenaan .
Soms moet een mens een beetje geluk hebben , terwijl ik in de zon zat op mijn terras , zag ik iets heel kleins bewegen . Van ver leek het alsof ik mijn eerste Vuurwants van het seizoen zag , maar ik was verkeerd .
Toen ik wat dichterbij ging , zag ik dat het patroon op de rug niet klopte . Dit was zeker een wants , maar geen Vuurwants . Dus een foto van gemaakt en eens in mijn insectenboek gesnuffeld . Dit is de Rood Zwarte Sikkelwants , in ons land een zeer zeldzame verschijning . Het moest weer lukken dat ze mijn terras uitkoos
Het beestje is maar een goeie centimeter lang en komt uit het zuiden . Nog maar eens een bezoeker die tot bij ons geraakt door de klimaatverandering . Op de site van Waarnemingen , wordt er maar eentje gezien om de paar dagen in ons land .
Als je dan weet dat er duizenden rare kwibussen zijn zoals ik , die dagelijks op zoek gaan naar beestjes , dan weet je dat ze zeldzaam is . Ik ga ze in ieder geval niet meer vergeten , de Rood Zwarte Sikkelwants .
