|
Gelukkig heb ik geen touwen nodig om deze gigantische rots op te klimmen , er is geen lift , maar een trap . Voor zover ik kan zien een vijftigtal treden . Dat zou nog moeten lukken op het gemak .
Maar na een tiental minuten zwoegen kom ik op een plat stuk en zie ik dat ik amper halfweg ben . Dus eerst eens rond de hoek gaan kijken .
Mijn inspanningen werden wel al een beetje beloond , op deze platteau zag ik een nieuwe waarneming . Deze Purpermot was geschrokken dat er zo vroeg al iemand was om haar te storen .
Toen ik achter de bocht naar omhoog keek dacht ik heel even dat ik de echte Stairway to heaven had gevonden ! Na nog een kwartier zwoegen , bleek het eerder om the Highway to Hell te gaan . Ongelijke rotstrappen , in het duister , sommige wel 40 cm hoog . 
Gelukkig was het uitzicht wel mooi en ik was er helemaal alleen . Het dorpje waar ik een uur geleden nog stond , leek nu plots heel klein . Jonsdorf uit de hoogte .
Naar de kant van Tsjechie was het vooral bos en rotsen . Als je zo hoog staat valt het des te meer op hoe veel bos er hier is en hoe weinig verstoring . De Duitse kant is al veel meer natuur kwijt .
Na een kwartiertje genieten en een half uur naar beneden strompelen , zeggen mijn enkels mij dat het genoeg is geweest . Ik heb een zitplaats nodig en besluit om terug te keren naar mijn pension . Wat verder zat deze mooie Keizersmantel op een open blek in het bos .
Nu gewoon nog een uurtje de beste wegwijzer in deze streek volgen , als ik dit beekje volg door het bos , komt het uiteindelijk langs mijn slaapplaats voorbij . Omdat ik er ook zeker van ben dat water niet omhoog kan lopen , ga ik dus niet meer moeten klimmen ...
Een uur later zat ik op het terras met een Tsjechische pint , een lokaal bier dat gschonken werd in halve liters en een percentage heeft van 11 procent . Jawadde dadde !
Groeten , Johan
|
