Vandaag vroeg vertrokken na een koffie met de eigenaar van mijn pension , hij was er speciaal voor opgestaan . Vriendelijke mensen die Tsjechen . Dwars door Oost- Duitsland gereden tot in Erfurt . Hier moet ik richting Wurzburg nemen . Het landschap is erg typisch voor dit deel van Duitsland , veel natuur met Bos en open landschappen .
Na een tijdje op die autoweg , neem ik de afslag naar het natuurpark hoge Rhon . Een Buizerd komt eens kijken naar die rare snuiter .
Voor ik mijn hotel ga zoeken , doe ik eerst een wandeling in het gebied . Ik verbaas mij over de vele wandelaars en dan pas valt mijn euro , het is weekend .
Er is hier een mooie lange wandeling die rond het gebied loopt , jammer genoeg ééntje voor jonge fitte mensen , in geen honderd jaar raak ik daar rond . Dus ga ik vandaag noordelijk van de parking wandelen . De kleine beestjes laten me zien dat het voor hen nog altijd lente is . Een nieuwe waarneming in copula : BruinrodeLeliehaantjes .
Aangezien ik maar enkele uurtjes heb , blijf ik aan de noordelijke kant . Het weer doet een beetje moeilijk , eerst koel en bewolkt , vest aan , dan terug zonnig , vest af en op het einde motregen ...
Aan deze kant zag ik al enkele mooie beestjes , Rode Wouwen hangen boven de gemaaide velden , Buizerd vliegt overal en ik zag ook enkele Grote Lijsters . En als ik bijna terug ben aan de parking , dit mannetje Goudvink .
Op de weg naar mijn hotel , nog eventjes gestopt aan een mooi gebied , het lijkt er op dat het weer aan het omslaan is . Hopelijk blijft het morgen droog , dan ga ik een groot stuk van die wandeling doen naar het Zuiden .
Rond mijn hotel is er ook overal natuur , er zat zelfs een Keizersmantel . De mevrouw aan de receptie was gekleed in traditionele Beierse kledij en heel het hotel ademt die sfeer .
Vanavond eens de specialiteit proberen , forel op verschillende manieren . Ze kweken ze hier zelf . En dan vroeg slapen , morgen zal een zware dag zijn . Groeten , Johan
Vandaag ben ik ,voor mijn laatste dag , nog meer opgeschoven richting Decin . Ik zit daar ergens boven , meer naar de rivier de Labe toe . Hier wat verder is dan weer het gebied dat het Saksische Zwitserland heet . Maar ook hier : veel bos .
Tijdens mijn wandeling stoot ik ook nu weer op enkele rare beestjes , deze soort moet volgens mij bij de Veldsprinkhanen zitten , maar de juiste soort weet ik niet . Een raar beest is het wel en ook heel moeilijk te zien zitten .
Hoe meer ik richting de grens opschuif , hoe meer open velden . Als ik zo een grasland zie , ga ik altijd eens stoppen . Hier is van alles te zien . En voor ik het vergeet , die rivier de Labe , die wordt juist over de grens gewoon De Elbe .
Na vijf minuten had ik een vlinder gezien die ik niet met zekerheid kan thuisbrengen , wat is dat vandaag met mij ? Ik denk toch dat het een Woudparelmoervlinder is , maar zeker ben ik niet . Ik ga wat minder Tsjechisch bier moeten drinken en wat meer water denk ik ...
Ook hier loopt er weer zo een beek door het landschap met van dat donker water dat wel heel proper is , Bronlibellen waren aan het jagen , dus proper water !
Op een steen in diezelfde beek zat er zelfs een Bosbeekjuffer , overal was er gefladder en gezoem . Veel leven dus rond deze beek .
Even verder kwam ik in een dorp waar een pientere jonge dame een klein barakje naast het kerkplein , had ingericht als verkooppunt voor ijsjes . Aangezien ik het nogal heb voor pientere jonge dames , heb ik er eentje gekocht . Nog een wandeling door het park en een foto van de mooie kerk en ik was terug weg .
In datzelfde park zag ik ook nog deze Putter , het zou mijn laatste vogelfoto worden op Tsjechisch grondgebied .
Tijdens de rit naar mijn pension nog eens een poging gedaan om de toekomst van Europa te fotograferen . Een jonge bos aanplant kan heel mooi zijn en zonder voldoende bomen , geen Europa . Iedere boom maakt zuurstof voor ongeveer 20 mensen . Hopelijk blijven we daar aan denken .
Nu nog een laatste avondmaal ( zonder apostelen ) en een Tsjechische pint en dan morgenvroeg richting Duitsland .
Vandaag ben ik eens naar een andere kant gereden , de streek ziet er hier eigenlijk hetzelfde uit als de vorige dagen . Wel is hier meer water . Maar eerst moet ik een kleine wandeling door het bos maken .
Zelfs al ben ik zo vroeg , er zijn hier al mensen . Sommigen om te vissen , maar de meesten zijn hier om te zwemmen . Vroeg in de morgen , in dit koude water , het zijn geen gewone die Tsjechen .
Dat het water hier proper is ,kan je altijd zien aan het aantal Libellen . Hier zag ik een soort die heel moeilijk op de foto te zetten is . Ze zitten nooit stil en jagen voortdurend boven het water . Nog maar mijn tweede Metaalglanslibel .
De helft van de vijver was volgegroeid met een soort gras , het leek een groene plek , maar dat groeide gewoon op het water .
Even later nog een boswandeling gedaan in deze streek en ik hoorde regelmatig het geluid van kettingzagen . Ik zag hier ook al veel sparren die aangetast waren door ziekte en er maar doods bijstonden . Het zou ook hier de Letterzetter kunnen zijn die een ravage aanricht .
De dode bomen worden er zoveel mogelijk uit gehaald omdat het beestje zich dan minder goed kan verspreiden . Met een simpele affiche laat men iedereen weten dat wandelen op eigen risico is .
En dan plots een heel laag gegrom en gekras en boven mijn hoofd verscheen de grootste kraaiachtige , een Raaf is altijd mooi om te zien . Ik ben ook redelijk zot van hun lage gekras . Jammer dat die in Oost en West-Vlaanderen niet te zien is .
Gelukkig zie ik ook hier regelmatig nieuwe aanplant , de mensen hebben hier blijkbaar door dat het bos levensbelangrijk is en op de juiste manier beheerd is het ook een levenslange bron van inkomsten .
Doordat er hier van die grote open plekken zijn in het bos , zag ik hier een koppel vogels die hier normaal niet thuishoren , blijkbaar vinden ze hier toch genoeg voedsel . Het mannetje zat mij te bekijken , de Grauwe Klauwier .
Morgen is mijn laatste dag in Tsjechie , dan ga ik richting de Labe .
Gelukkig heb ik geen touwen nodig om deze gigantische rots op te klimmen , er is geen lift , maar een trap . Voor zover ik kan zien een vijftigtal treden . Dat zou nog moeten lukken op het gemak .
Maar na een tiental minuten zwoegen kom ik op een plat stuk en zie ik dat ik amper halfweg ben . Dus eerst eens rond de hoek gaan kijken .
Mijn inspanningen werden wel al een beetje beloond , op deze platteau zag ik een nieuwe waarneming . Deze Purpermot was geschrokken dat er zo vroeg al iemand was om haar te storen .
Toen ik achter de bocht naar omhoog keek dacht ik heel even dat ik de echte Stairway to heaven had gevonden ! Na nog een kwartier zwoegen , bleek het eerder om the Highway to Hell te gaan . Ongelijke rotstrappen , in het duister , sommige wel 40 cm hoog .
Gelukkig was het uitzicht wel mooi en ik was er helemaal alleen . Het dorpje waar ik een uur geleden nog stond , leek nu plots heel klein . Jonsdorf uit de hoogte .
Naar de kant van Tsjechie was het vooral bos en rotsen . Als je zo hoog staat valt het des te meer op hoe veel bos er hier is en hoe weinig verstoring . De Duitse kant is al veel meer natuur kwijt .
Na een kwartiertje genieten en een half uur naar beneden strompelen , zeggen mijn enkels mij dat het genoeg is geweest . Ik heb een zitplaats nodig en besluit om terug te keren naar mijn pension . Wat verder zat deze mooie Keizersmantel op een open blek in het bos .
Nu gewoon nog een uurtje de beste wegwijzer in deze streek volgen , als ik dit beekje volg door het bos , komt het uiteindelijk langs mijn slaapplaats voorbij . Omdat ik er ook zeker van ben dat water niet omhoog kan lopen , ga ik dus niet meer moeten klimmen ...
Een uur later zat ik op het terras met een Tsjechische pint , een lokaal bier dat gschonken werd in halve liters en een percentage heeft van 11 procent . Jawadde dadde !
Van uit mijn pension , is er een wandelweg door de bossen , naar het kuuroord Jonsdorf in Duitsland . Daar ga ik vandaag eens gaan kijken . Het bos lag er prachtig bij en het was nog heel rustig . Normale mensen gaan daar blijkbaar niet wandelen om 8 uur s'morgens .
Na een uurtje stappen , begon het pad lichtjes bergop te gaan , ik moest over een heuvelrug om daar te geraken . Maar zelden heb ik zo een mooi bos gezien , hier en daar begonnen er ook grote rotsblokken te liggen . Dit is nog altijd het Zittauer gebergte .
Toen ik bijna in Jonsdorf was , zag ik op een open plek , deze mooie verschijning : een heel erg mooie Zwarte Roodstaart die mooi poseerde .
Jonsdorf was vooral een heel toeristisch dorpje met veel horeca en mooie huizen , het was duidelijk dat dit grondgebied Duitsland was . Het bad zelf was een beetje om mee te lachen . Een buis die uit de grond komt en in het bad loopt zorgt voor de aanvoer van het water uit de Zwartwaterbron . Deze zou helend werken en er staat zelfs een bord bij hoe lang je er mag over doen om door dit bad te stappen . In mijn geval , 20 a 30 seconden . Zouden er echt nog mensen zijn die daar intrappen ?
Nu ging het verder door het bos en redelijk serieus bergop , ik kwam ook steeds meer stenen tegen . Er stond een bord dat mij naar de hoogste uitkijkplek zou brengen , dat werd dus klimmen .
In een dode boom iets verder zag ik al mijn tweede Europese Hoornaar , blijkbaar zijn deze beestjes zot van dode holle bomen om hun nest in te maken . Als jullie zo eentje zien , afblijven ! Dit is geen exoot en zeker geen Aziatische .
De eerste mensen die ik tegen kwam waren een jong koppel met een plastieken helm op hun hoofd . Ik dacht even dat het mountain bikers waren die hun fiets vergeten waren , maar het bleken andere waaghalzen te zijn . Zij deden aan Boulderen . Ze probeerden zonder touwen op die grote stenen te klauteren .
Ik vond ze vooral goed gek en even later zag ik een beestje die op een andere manier op die stenen geraakte , hij sprong !
En plots stond ik aan de rand van de bergkam waar ik op moest . Ik moest en zou mijzelf bewijzen dat er toch nog een beetje leven in mij zit . Dom , dom , dom ...
Eerst even op adem komen voor ik hier aan begin , straks meer .
Juli is hooimaand , ook in dit land . De rollen liggen overal klaar om opgehaald te worden . Hier is dat gras dat bijna een meter hoog stond met heel veel kruiden en wilde bloemen . De koeien gaan zot worden !
Als je zelf stil bent , kan je op die velden soms al eens een vogel zien die aan het zoeken is naar wat eten . In dit geval een Ooievaar .
De paden die door het bos lopen zijn heel verschillend , sommige zijn nogal moeilijk te bewandelen en het is hier nooit vlak . Gelukkig is er schaduw als je een bospad hebt dat enkel door voetgangers wordt gebruikt .
Heel regelmatig zijn het onverharde grindwegen die door de bossen lopen , hier kan je regelmatig Mountain bikers tegenkomen . Of zelfs af en toe een vrachtwagen die boomstammen komt laden .
Doordat er in dit gebergte een aantal bronnen zijn , is er geen tekort aan water . Dat is dan weer goed om libellen te zien . Dit is een Gewone Bronlibel en ik had die hier niet verwacht .
Het voordeel van die grindwegen is dat je veel minder je voeten omslaat , het nadeel is dan weer dat je bijna geen schaduw hebt . Een mens is nooit content !
Soms duikt er plots een groot grasveld op langs de zijkant van het bos , dit veld was nog niet gemaaid en stond vol bloemen en kruiden . Beestjes genoeg te vinden dus .
Een hoog gepiep deed mij opkijken en na even zoeken had ik hem gevonden , deze Boompieper was redelijk op zijn gemak en bleef mooi zitten .
Zelfs afgezaagde bomen hebben hun nut in de natuur , niet alleen omdat het soms sculpturen lijken , maar bij deze hebben de schimmels er heel wat eten aan . Hun vruchtlichamen die we aan de buitenkant zien als paddenstoelen of zwammen , dienen enkel om de sporen van die schimmels te verspreiden . En natuurlijk bij sommigen zijn ze voedsel voor de dieren en mensen .
Blijkbaar is er hier ergens een bezienswaardigheid in het bos op de berg . Dat ga ik morgen eens gaan bekijken .
