Tergend langzaam kroop de kille winter voorbij, je gevoel bijna verlamd. Juist op tijd is het echter je hart, dat het Zeeland gevoel omarmd.
Je rijdt naar de streek die sterker is dan iedere herinnering die jou ooit bekroop. Weemoed bekruipt je gevoel, je ziel floreert, je hart geeft het leven hoop.
Verleid door hoogmoed stel je jezelf een bijna ondoorgrondbaar doel. Je vrienden de magie meegeven van het onuitwisbare Zeeland gevoel.
Alleen, het Zeeland gevoel grijpt je, bedwelmt heel je hart en ziel. Maar staat men er niet voor open, dan zal niemand begrijpen waar jij voor viel.
