Beste lezer,

Wij logeren bij mensen thuis. Hun eenvoudig huis staat op de oplopende oever van de Donau. Wij werden verwelkomd met zelf gestookte  Slivovitsj en Turkse koffie op een terrasje alsof wij boven de Donau zaten. Ons nestje is een verdieping hoger. Allemaal door de eigenaar zelf gemaakt. Eenvoudig, niet perfect. Maar wij vallen voor zulke huizen en mensen. Wij zitten nu dit verslagje te maken op het terrasje van onze kamer. Nog hoger boven de Donau. Het zicht op de bergen aan de overkant, Roemenië. Geen enkel vijfsterrenhotel kan het opnemen tegen zoveel schoonheid. De baas gaat voor ons straks een visje uit de Donau klaarmaken en wees ons een tafeltje aan helemaal aan de Donau. Hij spreekt geen Engels, maar maakt zich als een ware mens verstaanbaar. Mensen kunnen broeders zijn.

Wij zijn na 68 km hier beland op advies van het Info buro. Anders moesten wij nog 30 km verder vooraleer er slapen was. Wij zijn hem dankbaar.

Wij vertrokken deze morgen in de druilregen aan het Fort Gobulac. Een gerenoveerde vestiging met  tien prompte torens. Oorspronkelijk een Hongaarse vestiging(14de eeuw) Maar later door andere overheersers overgenomen. Want alle waterverkeer kon hier beheerst worden omwille van de versmalling van de Donau.

De Donau moest zich en weg zoeken door de Karpaten  en het Balkangebergte. Er zijn verschillende kloven- gorges geslagen. Uiteindelijk heeft de Donau een kloof geslagen van meer dan 100 km  lang als een rotsachtige stroom. Keizer Trajanus, die het Romeinse rijk fors uitbreidde,( in tegenstelling tot zijn zoon Hadrianus die de grenzen van het rijk vasthield - Cfr.Zijn muur in de buurt van Schotland en de grens in Jordanië) heeft deze strook +- bevaarbaar gemaakt.  De rotsachtigheid van het gesteente gaf de naam Ijzeren Poort. 

In 1972 hebben Tito en  Ceausescu de Donau met dertig meter verhoogd door een dam aan te leggen en werd de Donau normaal bevaarbaar.  Er zijn wel 17 dorpen in het diepe water kopje ondergegaan. Er werd een totale nieuwe stad aan de inwoners aangeboden : Donji Milanovac.

Dit is nu dat prachtige gebied waar wij nu doorfietsen. In dit gebied heeft men ook èèn van de oudste nederzettingen in Europa gevonden ( uit het Mesolithicum -middensteentijd).

De route die wij nemen baant zich door de rotsen. 17 tunnels nemen wij ( zonder enige verlichting). Wij zijn zichtbaar met fluovestjes en extra pinklichtjes en zelfs met een lamp op het hoofd.

Bij de tunnels waar een bocht in zit , is het toch wel uitkijken en ons richten op de witte middellijn of  fluotekens op de rand van de tunnel. Gelukkig is het autoverkeer niet zo druk.

En dus kunnen wij genieten van de uitzichten op de Donau en de flankerende bergen. Fjorden kunnen niet mooier zijn. Het heeft al een poos opgehouden met druilregenen. Dus alle vrijheid om te genieten. Wij rijden ons in het zweet op een col van vierde categorie(maar voor ons eerste categorie). Het uitzicht op de fjord subliem. Dit alles noemt men geluk.

Gegroet

Joos en Frieda