Beste lezer,

Gisteren hadden wij geen internet. Het verslagje is net gepubliceerd. ( zie hierboven)

Het bruiloft werd goed overgoten met natuurlijke producten zoals eau de vie en lekkere wijnen van de streek en een heerlijke maaltijdsoep zoals ze die alleen in Roemenië klaarmaken. Maar gezien wij voor een nieuwe bergrit stonden, hebben wij de keet niet gesloten deze keer. Wij zijn Elena en John heel dankbaar dat ze ons lieten slapen en mee feesten.

De morgenstond heeft goud in de mond. Om 8 uur waren wij op pad. Warm en klimmen. Hot en hot en bergen van 1ste categorie. Houden wij dit vol? Tijdig afstappen en kleine hapjes eten en veel drinken. Het vraagt grote inspanning maar de natuur en de uitzichten zijn prachtig. De wegen maken grote bochten in de valleien, soms haarspeldbochten. Dalen met de wind, die alles afkoelt en de t- shirt weer droogt, is zalig. Klimmen is tegen de sterren op. Het zweet dat in je ogen kruipt. Het gehijg dat niemand wil horen. Maar wij houden vol. Wij groeten het 30m hoge monument dat Trajanus hier heeft gemanifesteerd. ( nu nagemaakt) Maar op zo'n plek dat de  keizer het hele landschap 360 graden kon overzien èn iedereen hem zag. De veroveraar. 

Na het middageten komen de wolken ons  verfrissen en het terrein is  heuvelend ( Vlaamse  Ardennen) dat kunnen wij ondertussen wel aan.

De zwarte zee is in zicht. Wij zullen 87 km fietsen tot Constanta. Spreek uit Constanza. Constantijn, de keizer, stichtte Constantinopel.  Zijn zus werd hier vereeuwigd als Canstanta. Familietrots? Bij ons zouden ze gewoon zeggen "Bij Stanske" Geen keizer, wel graag bij het plebs.

Wie zeker niet tot het plebs behoorde en als een straf naar deze stad verbannen is,was Ovidius. De grote dichter. Verbannen en hier begraven. Uiteraard werden wij gefotografeerd naast zijn standbeeld.

Ovidius die alles wist over de liefde en de liefdesgedichten. De Metamorfosen is zijn grootste werk. Goden en mensen worden in  hun gewone doen beschreven in een geschiedkundig perspectief en verwisselen van gedaanten. Leuke anekdoten. Op ons college in Boom was Vergilius de favoriet.  Van Ovidius mochten wij een aantal spreuken vertalen. Maar zijn liefdesgedichten waren wellicht te expliciet en te erotisch. En wat zou een achttienjarige in die tijd ervan begrepen hebben?

Wat we wel mochten vertalen:Omnia mutantur, nihil interit  "Alles verandert,niets vergaat "

Of spreuken zoals : " begin niet of zet door" " Voor de moed is geen weg onbegaanbaar"

Dus lang leve het Latijn in de Middelbare school. Nu zoveel jaar later dringt het een beetje door.

1642 km en wij zien de " Zwarte Zee" en tot onze verbazing is die niet zwart.

Gegroet

Joos en Frieda