In de tuin van mijn broer staat een flinke boom. In Augustus hangt die vol met malus-appeltjes. Ik mocht daarvan een tak mee naar huis nemen en daar heb ik ze geschilderd in de aquareltechniek. Dat is daarom een lastige techniek, omdat je er weinig of niks meer aan veranderen kunt.  Aquarelverf wordt verdund met (veel) water en het aquarelpapier waarop je werkt zuigt dat natte mengsel op. Dan zit de kleur in het papier en dat gaat er niet meer uit. Direct na het opbrengen nog wel gedeeltelijk maar als het droog is kun je het schudden. Wat je penseel op het papier zet is dus min of meer onherroepelijk en moet dus meteen raak zijn. Daarbij is het spel van verf en water niet voor honderd procent beheersbaar en daarom is het maken van een aquarel altijd een avontuur: je weet nooit helemaal tevoren hoe het zal uitpakken. 

Deze appeltjes staan er echter mooi op en dan is de schilder blij.

Jozef