Tekenen en schilderen: het hoort bij mij als de kleuren bij de herfst
27-08-2009
het gezicht van Afrika
Deze portrettekening van 20x30 cm van een Afrikaanse vrouw is gemaakt met Karisma potlood in de kleur terracotta. Deze bruin/rode kleur verleent het portret een warme tint die zeer goed past bij deze vrouw uit een land waar altijd de zon schijnt. Ik heb veel van deze portretten in één kleur bruin gemaakt met dit tekenmateriaal. Het is wat vettig en hecht zich meteen aan het papier. Daardoor is het veegvast. Je kunt het niet meer uitwissen met de hand terwijl je aan de tekening werkt, zodat het een smeerboel wordt zoals dat met houtskool of conté vaak het geval is. Het nadeel is dat ook dunne lijnen niet meer gewist kunnen worden. Dat dwingt je tot heel omzichtig werken, vooral in het begin als je nog "zoeklijnen" moet zetten. Jozef
Van huis uit ben ik een aquarellist. Maar af en toe bekruipt me de lust eens met olieverf of pastel te werken. Ook met een gewone watervaste tekenpen, viltstift of kleurpotlood zijn goede resultaten te behalen. Het hangt ook een beetje van je stemming af. Hoe dan ook, hier had ik zin om weer eens iets met mijn pastelkrijtjes te doen. Van de aanlegsteiger had ik al eerder ter plekke een potloodschets gemaakt. Ik koos een vel 50x65 cm pastelpapier van een middelgrijze kleur. Daarop komen zowel de lichte als de donkere kleuren mooi uit. Bij het kiezen van de kleuren van de steiger en de omgeving geef ik mijn fantasie alle ruimte. Ik hou er wel van een beetje vrij te werken zonder me gebonden te voelen aan de werkelijke situatie. De vrijheid van de kunstenaar is een kreet die ik graag promoot. Een boom of iets anders in het landschap verplaatsen of gewoon weglaten: ik heb er geen enkele moeite mee, zolang als het maar natuurlijk overkomt. Jozef
Deze aquarel heb ik gemaakt naar een ter plekke zelfgemaakte foto. Er is niet altijd tijd en gelegenheid om op lokatie te schilderen en dan brengt een foto soms uitkomst. De dikke boom rechts vormt een opvallend contrast met het frêle vissertje en verder vond ik ook de sfeer van landschap en water wel aantrekkelijk om vast te leggen. De aquarel heeft een formaat van 30x40 cm. Jozef
Bas is mijn jongste zoon. Hij is nu 39 maar toen ik dit portretje van hem schilderde was hij een jaar of zes. Hij zat geconcentreerd te kijken in een stripboek en ik wilde dat benutten voor een snelle waterverfschets. Mijn aquareldoos lag onder handbereik en ik stond meteen onder de spanning die zo'n zeldzaam moment oproept. Ik koos het gewenste standpunt en zonder voorafgaande potloodschets zette mijn penseel gedreven de eerste hoofdlijnen met veel water om indien nodig te kunnen corrigeren. In opperste concentratie en al mijn kennis en ervaring in het scherp waarnemen en ineens raak schilderen in de strijd gooiend, kreeg zijn jongenskopje met snelle penseelstreken vorm. Intussen zat ik hem inwendig aan te sporen nog even zo te blijven zitten en dat deed hij gelukkig. In een dik kwartier had ik zijn aandacht voor het stripboek "gevangen" en kon ik als laatste met donkere vegen zijn haardos schilderen. Met een diepe zucht voltooide ik dit sprekend portretje, dat nu al vele jaren bij hem thuis aan de muur hangt. Jozef
Na een midweekvakantie weer uitgewaaid teruggekeerd, laat ik deze keer twee portrettekeningen zien. Een van een jonge vrouw in de kracht van haar leven en een van een oude man die terugkijkt op lange jaren van vreugde en verdriet maar toch met een positieve balans. De tekening van de jonge vrouw is gemaakt met siberisch krijt. Dat is geperste houtskool met een vettig bindmiddel. Daardoor hecht het krijt zich meteen aan het papier en kun je ook dunne lijnen niet meer weggummen. Dus is het zaak om vooral in het begin het zwarte krijt zeer omzichtig te hanteren en te wachten met de zwaardere lijnen en vlakken tot je zeker weet dat alles op de juiste plaats staat. Enige ervaring met portrettekenen is dan wel een pluspunt. De oude man heb ik getekend met een zacht potlood 4B . Ze hebben alletwee model gezeten en ik heb ze dus naar waarneming op papier gezet. Jozef
Een nostalgisch onderwerp: een ouderwetse blauw geruite handdoek of theedoek zo u wilt. Van een oerdegelijke kwaliteit, zoals ze tegenwoordig alleen nog gemaakt worden in het Tilburgse textielmuseum. Voor een veelvoud van de toenmalige prijs. Het is een simpel gegeven maar niet zo eenvoudig om te schilderen. Met al die ruitjes en randjes en plooien en de onvermijdelijke licht en schaduwpartijen. Blauw is wel mijn kleur. Dat scheelt natuurlijk. En als ie dan ook op mijn aquarelpapier van 30x40 cm net zo mooi aan de muur hangt als de echte handdoek in werkelijkheid, dan zet ik er met plezier mijn signatuur onder. Jozef
