Tekenen en schilderen: het hoort bij mij als de kleuren bij de herfst
14-08-2009
Bas
Bas is mijn jongste zoon. Hij is nu 39 maar toen ik dit portretje van hem schilderde was hij een jaar of zes. Hij zat geconcentreerd te kijken in een stripboek en ik wilde dat benutten voor een snelle waterverfschets. Mijn aquareldoos lag onder handbereik en ik stond meteen onder de spanning die zo'n zeldzaam moment oproept. Ik koos het gewenste standpunt en zonder voorafgaande potloodschets zette mijn penseel gedreven de eerste hoofdlijnen met veel water om indien nodig te kunnen corrigeren. In opperste concentratie en al mijn kennis en ervaring in het scherp waarnemen en ineens raak schilderen in de strijd gooiend, kreeg zijn jongenskopje met snelle penseelstreken vorm. Intussen zat ik hem inwendig aan te sporen nog even zo te blijven zitten en dat deed hij gelukkig. In een dik kwartier had ik zijn aandacht voor het stripboek "gevangen" en kon ik als laatste met donkere vegen zijn haardos schilderen. Met een diepe zucht voltooide ik dit sprekend portretje, dat nu al vele jaren bij hem thuis aan de muur hangt. Jozef
