Al bijna 20 jaar woon ik in een woongroep van 50-plussers, een bijzondere woonvorm, bedoeld om op een leuke manier oud te worden. De naam van onze woongroep is "Samen Verder " en het wooncomplex bestaat uit 20 woningen met alle privacy die je wilt hebben, een gezellige ontmoetingsruimte waar de gemeenschappelijke kant van de woongroep zich kan manifesteren (bijv. door koffie-ochtenden - een maandelijks 3-gangen diner - pakjesavond met sinterklaas - oud-en nieuw-viering - jubilea - vergaderingen -

filmavonden - lezingen enz) en een enorme tuin van 1200 m2 die we zelf onderhouden en waar het de hele zomer goed toeven is, een oase van rust ondanks de lokatie dicht bij het stadscentrum van Tilburg. In onze gemeenschappelijke huiskamer geef ik ook al zolang ik hier woon tekenles voor de liefhebbers in de groep.

Onze buurvrouw is idolaat van tuinieren en je ziet haar dus vaak alleen of samen met  andere bewoners die ook groene vingers hebben aan het werk in de woongroeptuin maar daarnaast heeft ze ook een perceeltje in een volkstuincomplex een heel eind buiten de deur. Daar heeft ze o.a. een appelboom met goudreinetten en enkele van de eerste appels die ze oogstte kwam ze ons met trots overhandigen. Daarvan heb ik er een in mijn hand genomen en toen voor de spiegel geschilderd, zoals te zien op bijgaande aquarel van 30 x 40 cm,

maar we krijgen ook vaak een portie kersverse groente uit haar volkstuin.

Over het wel en wee van onze woongroep vertel ik later nog wel meer, want het is een aparte woonvorm waarover weinig bekend is maar waar de ouderwetse burenhulp en aandacht voor elkaar dagelijkse praktijk is en niemand zich eenzaam voelt.

Jozef