In 1994 zijn mijn zwager en ik weer naar Java en Sumatra gevlogen om alle plaatsen op te zoeken waar we tussen 1948 en 1950 als militair gelegerd waren en te kijken of we nog met mensen uit die periode contact konden krijgen.

In Bogor verbleven wij in een mooi guesthouse, waarvan de beheerder ons uitnodigde voor de lunch bij hem thuis.
Dat was een apart kamponghuis aan de overkant van de kali (rivier).
Omdat er geen brug was moesten we door het ondiepe water waden van steen naar steen en ik had daarbij moeite genoeg om mijn camera droog te houden.
De gastvrouw had een geweldige nassimaaltijd bereid die we gezeten de vloer van de veranda nuttigden.
Het huis stond in het water en als er wat kruimels van het eten tussen de spleten van de planken vloer vielen sprongen de vissen beneden ons naar boven om het op te vangen.

Van dat huis heb ik later een aquarel gemaakt van 30 x 40 cm en op de veranda is zowel de vrouw als het zoontje van onze gastheer te zien, alsmede het wasgoed dat aan de lijn wapperde.
Het was een van de vele belevenissen van onze lange en intensieve reis.
Op het perfect onderhouden ereveld hebben we vanzelfsprekend ook de graven van onze gevallen makkers bezocht en onwillekeurig bekruipt je dan de gedachte dat voor hetzelfde geld wij daar ook hadden kunnen liggen....

Jozef