Van mijn vader heb ik 28 jaar geleden een stekje van een vijgenboom gekregen. Bij alle verhuizingen is dat groeiende boompje meegegaan naar het nieuwe adres en nu is dat een grote volwassen boom geworden die in de oogstmaanden 50 tot 100 heerlijk zoete vijgen oplevert. Laat in het najaar staan er altijd nog veel onrijpe vruchten aan, die bij een zachte winter overleven en dan in het volgende voorjaar nog wél rijp worden.

Ik heb hier in aquarel een drietal rijpe exemplaren tussen de typische grote bladeren (waar achter - volgens de legende -  Adam zijn trouwgereedschap moest camoufleren) geschilderd op een bord van Saksisch porcelein - ons dagelijks servies - en na het schilderen heb ik het hoofdmotief van mijn stilleven lekker opgegeten. Ja, dan is schilderen een mooi vak!

Jozef