Dit is een aquarel van mijn jongste zoon Bas. Nu is hij 38 maar toen was het nog een klein manneke van een jaar of vijf. Hij zat op z'n gemak in een boek plaatjes te kijken of zoiets en ik had net m'n spullen klaargezet om te gaan schilderen. In een impuls wilde ik zijn koppie en ook zijn geconcentreerde aandacht vastleggen. Ik begreep wel dat dat snel moest gebeuren want je weet bij kinderen nooit hoe lang ze zo zullen blijven zitten. Je kunt aan de aquarel duidelijk aflezen dat ik hem in hoog tempo met enkele rake vegen van mijn penseel op papier gekregen heb in opperste concentratie.

Gelukkig liep zijn concentratie nog even synchroon met de mijne en zo is dit kortdurend tijdsbeeld een mij intussen heel dierbaar aquarelletje geworden.

Details staan er niet op maar in essentie heb ik zijn jongenskoppie herkenbaar gevangen. Daar mocht ik van mezelf een beetje trots op zijn.

Jozef