Dit zeer mooie gedicht,is van de hand van onze kleindochter Jirte
wij vinden het prachtig


Vuilnisbeltxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik zat eenzaam aan mijn bureau,

en luisterde wat naar clouseau.

Dacht na over het leven,

eigenlijk heeft het me toch niet zoveel te geven.

Met al die ruzies en dat geweld,

de wereld lijkt net een vuilnisbelt.

Iedereen dumpt er zijn ideeën,

met wat hoop op feeën,

die met hun  toverstafje zwaaien,

En alles zou zo aan moeten komen waaien.

Maar dat is niet zo, dat weet je wel ,

maar mag ik dromen,  misschien ,

ja heel misschien zal het er ooit eens van komen.

Dan zie ik eindelijk het gras door de bomen,

en zal ik ook een plek hebben om te wonen.

B.Jirte