Blindschaken (niet te verwarren met schaken voor blinden) is een vorm schaken waarbij minstens één van de spelers geen gebruik maakt van het bord of de stukken, maar alle zetten uit het hoofd doet en die communiceert naar de tegenstander. De tegenwoordige meesters en grootmeesters kunnen vrijwel allen blindschaken, sommigen spelen zelfs blindsimultaans over vijf of meer partijen tegelijk. Ze onthouden bepaalde logische patronen van het spel en geen losse stellingen.

Een schaker die bekend stond om zijn blindsimultaans was François Philidor en de Belgische schaker George Koltanowski was erin gespecialiseerd. Koltanowski speelde in 1937 in Edinburgh tegen 34 tegenstanders. Na 13½ uur had hij 24 partijen gewonnen en 10 remise gespeeld. Dit wordt algemeen gezien als het record. Latere claims zijn niet controleerbaar gebleken^[1].

Naar verluidt is het record in handen van Miguel Najdorf met 45 simultane partijen. 

Een bekend toernooi waar blind geschaakt wordt is het jaarlijkse Ambertoernooi.

In de USSR in 1930 werden in verband met gezondheidsredenen toernooien simultaan blindschaken verboden. Het zou volgens hen niet goed voor je denkvermogen zijn om zoveel mogelijk borden gelijk te onthouden.