Verleden jaar hadden we een nest met jonge merels in den hof. Toen ze groot genoeg waren om uit te vliegen ,was er eentje bij die niet volgroeid was. Hij kon op zijn pootjes niet staan en was eigenlijk ten dode opgeschreven. Ik heb mij er over ontfermd en hem 3 maal daags vocht opgegeven met een spuit,langzaam maar zeker is hij er doorgekomen . Het resultaat is,dat hij heden ten dage nog steeds iedere dag 's morgens aan mijn voeten op een afstand van 20 cm. komt goeie dag zeggen en eten. Zou het kunnen dat merels op de ene of andere manier kennis dragen? Ik vind het in elk geval zeer aangenaam. op het ogenblik ziet hij er uit zoals op bijgevoegde foto
Ongelofelijk maar waar. Op 14-10-2006 in onzen hof plukken we nog iedere dag gemiddeld 10 rijpe vijgen,voor wat een nazomertje allemaal goed voor is. 2006 is wel degelijk het jaar van de records.... ketje