Eindelijk was de grote dag aangebroken waarnaar alle kleuters uitgekeken hadden. Spanning alom!!

“Wanneer komt Sinterklaas nu, juffrouw?"

“Waarom moeten we onze jas aandoen? Duurt het nog lang...?"

Toen iedereen op zijn stoeltje zat doken er plots vier poetsvrouwen op. Ze waren gewapend met borstels, dweilen , stofvodden en een ragebol. Verwoed begonnen ze de zaal te poetsen, zelfs de kinderen konden niet ontsnappen aan hun poetswoede.  Iedereen moest helpen om de zaal stofvrij te krijgen, want Sinterklaas had dit jaar last van een allergie.Wanneer de swingende poetsvrouwen klaar waren met hun werk, kwam Sinterklaas de zaal binnen.

Plots begon het gemompel…“ Waar is Zwarte Piet?”  “ Piet is niet meegekomen!!”

De poetsvrouwen zochten overal maar helaas, hij was nergens te vinden!! Sinterklaas ging toen buiten zoeken, met een hele stoet kinderen erachteraan, megafoon in de hand. Iedereen riep heel hard om Zwarte Piet. En … ja hoor, na een tijdje zoeken zagen we hem daar door het dakvenster.

De deugniet was naar boven geklommen en was de sleutel kwijt geraakt. Nu kon hij niet meer naar beneden.  Paniek alom!!! Ondertussen waren al enkele (nochtans mondige) kleuters onder mijn jas gekropen. Bang dat Zwarte Piet naar beneden zou springen. Van hoogtevrees had hij immers helemaal geen last.

Gelukkig was de redding nabij, na vruchteloos de sleutel zoeken had een pientere poetsvrouw de brandweer gebeld.

De grote brandweerwagen kwam de speelplaats opgereden, de ladder werd uitgeschoven en Zwarte Piet werd uit zijn benarde positie gered. Hij klom in de kooi bij de dappere brandweerman en kwam zo naar beneden. Iedereen was opgetogen. Oef!!!

Na dit grote avontuur ging iedereen terug naar binnen en zongen we heel luid de liedjes voor Sint en Piet. Er wachtte ons nog een grote verrassing, de zakken zaten barstensvol speelgoed en snoep. De beide voorzitters van het oudercomité hebben ons helpen dragen ( dank je wel…).

Toen namen we afscheid van Sinterklaas en Zwarte Piet en gingen naar onze klas. Blij, moe en met onze handjes vol werkjes en snoep gingen we huiswaarts.

Dank je wel Sinterklaas,en hou Zwarte Piet wat beter in de gaten….

Tot volgend jaar.