Dean Martin (Dino Paul Crocetti) (Steubenville (Ohio), 7 juni 1917 – Beverly Hills (Californië), 25 december 1995) was een Amerikaans filmacteur, zanger, komiek en tv-persoonlijkheid. In juli 1946 ging hij samenwerken met Jerry Lewis en samen ontwikkelden ze een succesvolle komedieroutine.De samenwerking met Lewis werd op 24 juli 1956 afgebroken en tot veler verrassing had Dean Martin hierna een succesvolle solocarrière, waarin hij films maakte die vaak sterk afweken van de films die hij samen met Lewis maakte.In de jaren 60 was hij lid van de Rat Pack, een beroemde/beruchte vriendenclub. Helen O'Connell (Lima-Ohio, 23 mei 1920 – 9 september, 1993) was een Amerikaanse zangeres en danseres. Zij zong o.m. duetten met Bing Crosby, Johnny Mercer, and Dean Martin. Zij stierf op 9 september 1933 in San Diego, California aan Hepatitis C.
Münchener Freiheit is een Duitse popband. In 2005 brachten ze hun vijftiende album uit, zes albums van hen behaalden goud en er gingen in totaal vijf miljoen albums over de toonbank in Europa. In 2007 brachten ze hun zeventiende album uit, XVII. XVII staat dan ook voor "17". De groepsnaam komt van het plein "Münchener Freiheit" dat in München ligt. Soms wordt de groep ook gewoon Freiheit genoemd. Ze scoorden een hit in het Verenigd Koninkrijk en Nederland met het nummer Play it Cool (3) en Keeping The Dream Alive (30). In de Verenigde Staten kwam dat lied eerst niet van de grond, maar later wel toen het gebruikt werd als soundtrack in de film Say Anything. Recent werd het lied ook gebruikt in het programma American Idol voor videomontages.
Lianie May (geboren in Vereeniging als Lianie Oosthuizen op 2 augustus 1976) is een Zuid-Afrikaanse zangeres. Haar manier van zingen lijkt erg veel op die van Shania Twain en Dolly Parton. Lianie is opgegroeid in Oranjeville. Zij ging in 1994 studeren aan de Afrikaans Hoërskool Sasolburg. In 2007 heeft zij haar debuut CD uitgebracht. Haar song Pretoria stond geruime tijd in de top 20 van Radio Rippel. Lianie heeft 2 multi-platinum albums en heeft in 2011 haar 3de album uitgebracht. Haar nieuwste album 'LANG LEVE DE LIEFDE' heeft reeds de gouden status bereikt. Pleister Vir My Hart staat op het album Lank lewe die liefde.
Gerhard Wendland (Berlijn, 1 september 1921 - München, 21 juni 1996) was een Duits schlagerzanger. Hij is vooral bekend van zijn hit Tanze mit mir in den Morgen. Wendland studeerde aanvankelijk rechten om advocaat te worden, maar ging in Berlijn zang studeren om operazanger te worden. In de Tweede Wereldoorlog werd Wendland opgeroepen om te dienen in het leger en later werd hij gevangen genomen door het Amerikaanse leger. In 1961 had Gerhard Wendland zijn grootste hit met de tango Tanze mit mir in den Morgen, die ook populair was in Nederland. Na 1962 werd het succes van Gerhard Wendland minder. Zijn laatste Duitse hit scoorde hij in 1966 met Nein, nein, nein, Valentina. Tot in de jaren 70 bleef hij echter platen opnemen. Gerhard Wendland overleed op 74-jarige leeftijd thuis na een langdurige ziekte. Hij ligt begraven op het Friedhof in het stadsdeel Trudering-Riem in München
Georgia Gibbs (geboren Frieda Lipschitz, in Worcester, Massachusetts, op 17 augustus, 1919 – overleden op 9 december 2006) was een populaire Amerikaanse zangeres en vocale entertainer met roots in de jazz. Ze heeft een lange lijst van goed ontvangen platen in elke categorie van smartlappen tot rock-and-roll, jazz, swing, ouderwetse ballades en cha-cha’s. De meest succesvolle, “Kiss of Fire”, bereikte in 1952 de nummer 1 plaats op de pop hitlijsten. Kiss of Fire was een bewerking van de Argentijnse tango El Choclo en tekst, arrangement en uitvoering zijn Wagneriaans. Zwoel en kloppend, met een vleugje vibrato, komt Georgia Gibbs stem het meest tot zijn recht in romantische ballads en songs als Melancholy Baby, I’ll be seeing you, Autumn Leaves enz. Georgia Gibbs overleed op 87-jarige leeftijd aan leukemie
Peggy Lee, artiestennaam van Norma Dolores Egstrom, (Jamestown (North Dakota), 26 mei 1920 - Bel-Air (Los Angeles), 21 januari 2002) was een Amerikaans pop- en jazzzangeres, tekstschrijfster en actrice, bekend om haar zachte, coole zangstijl.
Zij oogstte veel succes met liedjes als "Why Don't You Do Right", "Fever" en "Is That All There Is?" en met covers zoals “I’ll be seeing you”.
In januari 2002 stierf ze aan een hartaanval in haar huis in Bel-Air. Ze bleef optreden tot een beroerte in 1998. Peggy Lee is 81 jaar oud geworden.
The Seekers is een groep uit Australië afkomstige door folkmuziek geïnspireerde muzikanten, ontstaan in Melbourne in 1963. Het was de allereerste Australische popgroep die met hoge noteringen en verkopen doorbrak in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De groep werd gevormd door Athol Guy op de contrabas en Keith Potger en Bruce Woodley op gitaar. Later kwam hier (jazz)zangeres Judith Durham bij. Het succes was met name te danken aan de combinatie van Judith Durhams stem, de bijna close-harmony achtergrondzangen en hun vredelievende teksten. Vanaf 1964 kwam een stroom van top 10 albums en singles op gang die tot 1968 aanhield. Begin 1968 Gaf Judith Durham aan de band te willen verlaten om een solocarrière te beginnen.
Na de split van zijn groep The Seekers richtte Keith Potger in 1969 The New Seekers op. De groep kende het grootste succes in 1972 en 1973 en stopte in juni 1974.
De originele bandleden van The Seekers kwamen in de jaren negentig weer bij elkaar en sindsdien treden ze met enige regelmaat in Australië op. Ook waren er optredens o.a. in Engeland in 1994 en 1995 in de 'Royal Albert Hall' en de 'Wembley Arena'.
Op uitnodiging van André Rieu speelden The Seekers mee tijdens een tournee van Rieu door Australië in 2011. In verband met hun 50-jarig jubileum in 2012, was er in 2013 weer een uitgebreide tour door Australie onder de titel "Golden Jubilee Tour".
Enkele van hun bekendste nummers zijn:
I'll Never Find Another You - 1965
The Carnival is Over - 1966
Some Day, One Day - 1966 (geschreven door Paul Simon)
Matt Monro, echte naam Terence Parsons (Shoreditch, Londen, 1 december 1930 - Ealing, Londen, 7 februari 1985) was een Britse zanger.
Zingen was zijn grootste passie. In 1954 trad hij voor het eerst op en twee jaar later had hij al succes. Eind jaren vijftig kreeg hij een platencontract en tot 1974 stond hij geregeld in de hitparade. Monro werd wel de zingende buschauffeur genoemd omdat hij in het begin van zijn carrière o.a. buschauffeur was. Billboard riep hem in 1961 uit tot Top International Act. Monro zong de titelsong van de Bondfilm From Russia With Love (1963). Toen hij in 1965 nog voor The Beatles het nummer Yesterday uitbracht werd dat een hit. In 1966 haalde hij een hit met het door John Barry en Don Black geschreven titelnummer voor de film Born Free dat zijn lijflied werd.
Matt Monro overleed op 54-jarige leeftijd aan leverkanker.
Joni James (geboren als Giovanna Carmella Babbo, September 22, 1930, Chicago, Illinois) is een Amerikaanse zangeres van traditionele pop muziek.
Ze was de eerste Amerikaanse die opnames maakte in de Londense Abbey Road Studio’s, waar zij vijf albums maakte. Ze was ook heel populair in delen van de Aziatische Pacific, in het bijzonder in de Filippijnen. Ze heeft meer dan 100 miljoen platen verkocht en nam meer dan 25 albums op.
Ze verdween vele jaren uit zicht, maar ging in het midden van 1990 weer op tournee, enkele jaren na de dood van haar eerste man Acquaviva.
Voor haar bijdragen in de amusementssector kreeg Joni een ster op de Hollywood Walk of Fame.
France Gall (Parijs, 9 oktober 1947), geboren als Isabelle Gall, is een Franse zangeres.
Toen ze vijftien was nam ze in 1963 onder de naam Gall haar eerste single op: Ne sois pas si bête, die meteen een hit werd in Frankrijk. In 1965 werd de blonde tienerster door Luxemburg uitgezonden naar het Eurovisiesongfestival in Napels, met het nummer Poupée de cire, poupée de son (geschreven door Serge Gainsbourg). France Gall won en werd meteen internationaal bekend.
Een belangrijk keerpunt in haar persoonlijk leven en in haar carrière was de ontmoeting met de zanger en componist Michel Berger in 1974. Ze begonnen een relatie die in juni 1976 uitmondde in een huwelijk. Berger begon voor haar nieuwe nummers van goede kwaliteit te schrijven.
In 1978 schreef Berger samen met de Canadese songwriter Luc Plamondon de succesvolle rockopera Starmania, waarin France Gall een van de hoofdrollen kreeg naast onder meer Daniel Balavoine. Onder invloed van Berger ontwikkelde ze zich tot een volwassen, technisch onderlegde zangeres. Ze ging ook live optreden, wat ze nog niet eerder had gedaan.
In 1980 nam ze Donner pour donner op, een duet met Elton John die het samen met Berger had geschreven. Het nummer “Ce soir je ne dors pas" staat op haar eerste album dat voor haar werd uitgebracht door Michel Berger in januari 1976. Van dit album werden in Frankrijk meer dan 100 000 exemplaren verkocht.
Esther Zaied (geboren 13 juni 1941 in Safed, Brits Palestina) is een Israelische zangeres. Zij had een klein rolletje in de film Exodus en won in 1961 het Song Festival in Tel Aviv.
Abi Ofarim (geboren als Abraham Reichstadt, op 5 oktober 1937 in Safed, Brits Palestina) is een Israelisch musiucus en danser. Op 17-jarige leeftijd verzorgde hij zijn eigen choreografie en toen hij 18 was, bezat hij zijn eigen dansstudio.
In 1961 vormden zij het duo Ha-Ofarim. Esther was zangeres en Abraham gitarist. In 1963 gingen zij ook in andere talen zingen en noemden zich het duo Esther & Abi Ofarim. Inmiddels waren ze ook een echtpaar.
In 1966 hadden zij in Duitsland hun eerste hit met One more dance, hun grootste succes in Duitsland was in 1967 Morning of my life, geschreven door de Bee Gees en in 1968 bereikte hun Cinderella Rockefella de top of de hitlijsten in een aantal landen, waaronder Engeland. Ze gaven veel live concerten in New York en London en 1969 maakten zij een wereldtournee.
Het echtpaar scheidde in Duitsland in 1970. Beiden gingen daarna solo.
Ik heb deze pps gemaakt voor Marieke. Uit de uitgebreide muziekcollectie van haar overleden echtgenoot stuurde ze mij “There goes my heart”, gezongen door Dinah Washington, één van de favoriete zangeressen van haar man.
Dinah Washington, geboren Ruth Lee Jones (Tuscaloosa (Alabama), 29 augustus 1924 - Detroit (Michigan), 14 december 1963) was een Amerikaanse blues-, R&B- en jazzzangeres.
In 1942 voegde ze zich bij de band van Lionel Hampton. Het is omstreeks deze tijd dat ze onder de naam Dinah Washington ging optreden. 1959 brak ze door bij het grotere poppubliek met de hit "What a Diff'rence a Day Makes", waarvoor ze de Grammy Award voor beste R&B-opname won. Een van haar bekendste hits was "Mad About the Boy" uit 1961. Dit nummer werd in 1992 opnieuw een hit, nadat het gebruikt werd in een commercial voor jeansmerk Levi's.
Dinah Washington was in haar korte leven acht keer getrouwd, zeven keer gescheiden, en ze had verscheidene minnaars. Ze overleed in 1963 op 39-jarige leeftijd na een overdosis afslankpillen. Washington vocht haar hele leven tegen overgewicht.
"Night and Day" is een populaire song van Cole Porter. Geschreven in 1932 voor de musical Gay Divorce is het misschien Porters populairste bijdrage aan het Great American Songbook en opgenomen door dozijnen artiesten, onder wie ook Ella Fitzgerald.
Ella Fitzgerald (Newport News, 25 april 1917 - Beverly Hills, 15 juni 1996) wordt beschouwd als één van de grootste jazzzangeressen ooit. Haar stem had een groot bereik van drie octaven, een duidelijke uitspraak en leende zich tevens prima voor scatzang, een zangwijze die werd geïntroduceerd door Louis Armstrong. Ze werd dan ook 'The First Lady of Song' genoemd. Gedurende haar carrière, die 59 jaar duurde won ze 14 Grammy Awards en kreeg ze the National Medal of Art van Ronald Reagan en the Presidential Medal of Freedom van George H. W. Bush. Ella Fitzgeralds bekendste opname van deze song verscheen in 1956 in haar album “Ella Fitzgerald Sings the Cole Porter Songbook”.
John Denver (Roswell (New Mexico), 31 december 1943 – Monterey Bay (Californië), 12 oktober 1997) is het pseudoniem van Henry John Deutschendorf. Hij was een Amerikaanse countryzanger, songwriter, musicus en (enkele malen) acteur. In 1994 schreef hij zijn autobiografie getiteld Take me Home. John woonde het grootste deel van zijn leven in Aspen, Colorado. In de jaren '60 begon hij zijn zangcarrière bij The Mitchell Trio, een folkgroep die zich vooral richtte op politieke en sociale satire. In 1969 verliet John Denver het bandleven, begon zijn solocarrière. en bracht zijn eerste album uit voor RCA Records: Rhymes & Reasons. Twee jaar eerder had hij een zelf geproduceerde demo-opname gemaakt van een aantal van de nummers die hij op zijn concerten speelde Hierop stond een lied genaamd "Babe I hate to go", later omgedoopt tot "Leaving on a jet plane". Denver maakte meerdere exemplaren van de demo en gaf ze uit als cadeautjes. Zijn nummer Leaving, on a Jet plane werd een nummer 1-hit voor Peter, Paul and Mary. Enkele jaren later kwam voor John Denver zelf de grote doorbraak, eerst met Take Me Home, Country Roads en een jaar later met Rocky Mountain High.
Op 12 oktober 1997 kwam Denver voor de kust van Monterey (Californië) om het leven toen het vliegtuig dat hij bestuurde, een Rutan Long-EZ die hij kort daarvoor had gekocht, neerstortte. Naar men vermoedt was onervarenheid met het toestel de oorzaak van het ongeval.
Peter Alexander (geboren als Peter Alexander Ferdinand Maximilian Neumayer, Wenen, 30 juni 1926 - 12 februari 2011) was een Oostenrijks zanger en acteur, die populair werd in de jaren ‘50 en ‘60 met een groot aantal rollen in Duitse musicalfilms. Vanaf 1946 noemde hij zich, met weglating van alle verdere namen, alleen nog Peter Alexander. Zingen en pianospelen bracht hij zich autodidactisch bij. Sinds de naoorlogse jaren was hij een bewonderaar van Frank Sinatra.
Alexander nam niet alleen schlagers op, maar ook vele succesvolle compilaties uit operettes. Hij nam Ralph Benatzky's operette "Im weissen Rössl" op, waarbij hij de hoofdrol van "Leopold Brandmeyer" zong. Alexander trad ook op in de filmversie van deze operette uit 1960.
Hij bracht in totaal meer dan 156 singles en meer dan 120 originele lp's op de markt, evenals meerdere dozijnen ep's. Alleen in Duitsland al worden zijn platenverkopen vanaf 1956 tot heden op meer dan 46 miljoen stuks geschat.
Dinah Shore (geboren Frances Rose Shore; 29 februari 1916 - 24 februari 1994) was een Amerikaanse zangeres, actrice en tv-persoonlijkheid. Ze was het populairst tijdens het Big Band tijdperk van de jaren 1940 en 1950.
Ze had een heleboel nummer een hits, zoals "The Gypsy", ‘Baby It's Cold Outside', ‘Sweet Violets’en nog vele andere, waaronder ‘When the deep purple falls’. Verder trad ze op in talloze tv-shows.
Percy Sledge (Leighton (Alabama), 25 november 1940) is een Amerikaans soulzanger, best bekend van de nummers "When a man loves a woman" en "My Special Prayer". Hij is voornamelijk bekend van emotionele soulballads, maar hij was ook een van de eerste artiesten die country met soul mengde, waarbij hij covers van onder andere Kris Kristofferson zong. Andere bekende songs van hem zijn "Love Me Tender", I'll Be Your Everything", "Ain't No Sunshine" and "Cover Me".
Sledge werd een internationale concertfavoriet over de hele wereld, met name in Nederland, Duitsland en het Afrikaanse continent, en in Zuid-Afrika in het bijzonder.
'ASananda Maitreya, geboren als Terence Trent Howard (New York City, 15 maart 1962) is een Amerikaanse zanger. Tot 2001 stond hij bekend onder de naam Terence Trent D'Arby.
Trent D'Arby scoorde vooral eind jaren tachtig enkele grote hits. Met Wishing Well scoorde hij in 1987 een nummer 1-hit in onder meer Nederland en de VS. Andere welbekende nummers zijn onder andere Sign your name, Dance little sister, Rain, Delicate en Holding on to you.
"Sign Your Name" is een door Terence Trent D'Arby geschreven song, uitgebracht als single in 1988.
James William Anderson III (geboren 01-11-1937), beter bekend als Bill Anderson, is een Amerikaanse countryzanger, songwriter en tv-persoonlijkheid. Hij heeft meer dan 40 studioalbums Hij kreeg de bijnaam Whispering Bill (fluisterende Bill) vanwege zijn zachte vocale stijl en de af en toe gesproken gedeeltes.
Anderson behaalde zijn grootste hit (die ook zijn handelsmerk werd) met de deels gesproken ballad "Still", in 1963, die niet alleen bovenin de country hitlijsten stond, maar ook in de andere lijsten. Het nummer klom naar nummer 8 op de pop hitlijst, en maar nummer 3 op de Adult Chart.
In 1978 bereikte hij voor het laatst de top tien met "I Can't Wait Any Longer" and tegen 1982, nam hij afstand van zijn country carrière.
In de negentiger jaren eindigde hij met een paar nummer 1 hits, "Wish You Were Here", door Mark Wills en de Grammy-genomineerde "Two Teardrops" door Steve Wariner. Zijn lied, "Too Country," opgenomen door Brad Paisley, samen met Anderson, Buck Owens en George Jones, won het CMA Vocal evenement van het jaar voor onderscheidingen voor 2001.
In 2000 ontving zijn laatste album, A Lot Of Things Different, lovende kritieken.
Karen Anne Carpenter (2 maart 1950 - 4 februari 1983) was een Amerikaanse zangeres en drummer. Zij en haar broer, Richard, vormden in de jaren 1970 het duo The Carpenters. Haar vaardigheden als drummer oogsten bewondering uit de wereld van de drummers en collega's, hoewel ze vooral bekend is om haar vocale prestaties. Karen leed aan anorexia nervosa, een eetstoornis die weinig bekend was op dat moment. Zij overleed op de leeftijd van 32 aan hartfalen als gevolg van complicaties in verband met haar ziekte.
Richard en Karen braken echt door in 1970, met hun vertolking van Burt Bacharach's nummer "(They Long To Be) Close To You", gevolgd door "We've Only Just Begun". Beide nummers stonden ook op het album "Close To You", dat een bestseller werd. De Carpenters sloten het jaar af met een kerstsingle, "Merry Christmas Darling". Dit nummer werd gedurende de jaren erna regelmatig rond Kerst uitgebracht. Een reeks van hits volgde in de jaren zeventig, waaronder "Sing", "Yesterday Once More" en "Top Of The World".
