We zijn voorgoed wakker geschoten uit onze winterslaap. Vorige week een 2de uitstap. Dit keer naar naar Sonoran Preserve: Marcus Landslide Trail. 5 Mijl heen en terug met slechts een stijging van 300 feet. ( foto’s onderaan)
Daarna net zoals vorig jaar naar het Commemorative Air Force Museum voor een herinneringsfeest van WO II. Stijf van het patriottisme – maar toch ontroerend. Opnieuw een bont allegaartje van uniformen. De foto die ik maakte van Sonja met iemand met een uniform van de Duitse Luftwaffe netjes opnieuw gemaakt. Dezelfde meneer was opnieuw aanwezig maar dit keer in een uniform van de Amerikaanse marine. Veel gedanst en plezier gemaakt. ( foto’s onderaan) Om 12h in bed. Pas wakker om 9h. Eerste keer zo laat ontbeten op deze reis.
Ondertussen ook weer kennis gemaakt met de Belgen die hier wonen. Doet een beetje raar om hier Nederlands te praten tegen andere mensen. Voor hen waarschijnlijk nog meer.
Gisteren is March madness weer begonnen: een basketballcompetitie tussen middelbare scholen. Iedereen wedt erop. We doen ook al drie jaar mee met ons groepje: 150 dollar in de pot. Ik laat me maar leiden door adviezen op het internet. Who knows. Tot later.
De zomer is volop aan het doorbreken. Al enkele nachten de AC moeten aanzetten. Dit weekend wordt het 94F ( = ca 35°C) We bakken het letterlijk en figuurlijk bruin. We zitten meer in de pool dan aan de pool.( zo nu en dan met een margarita of een biertje – in een plastic cup)
Vorige week (Vlaamse ) vrienden uit Gold Canyon op bezoek gehad. ( foto onderaan) West-Vlamingen die via Zuid-Afrika hier komen wonen zijn. Zuid-Afrika was hen niet veilig genoeg meer. Hele hebben en houden op een schip naar hier getransporteerd.
Eergisteren naar Florence. ( zie foto’s) Elke Europese stad heeft hier minstens één tegenhanger. Florence, Arizona: 25.000 inwoners en de helft werkt waarschijnlijk voor de staatsgevangenis hier. Net zoals in de films: een enorme ruimte in de woestijn omzoomd door prikkeldraad.
Amerikaanse vrienden van ons ( Bob en Ann) verhuizen naar hier. ( en dan bedoel ik niet de gevangenis) Een verkaveling van zowat 2500 woningen – middenin de woestijn; een gated community: je raakt er niet binnen zonder pas en code. In het centrum een enorm community Center waar je zowat alles kunt leren: net als de dienstencentra bij ons. Een enorm waterparadijs ernaast en daar omheen de obligate golfcourse. Als je hier geen golf speelt ben je eigenlijk maar een sukkel. ( tenzij je Belg bent natuurlijk)
Gisteren nog eens gaan hiken. Dit keer gingen Bob en Ann mee. Bob enkel omdat de andere optie was het appartement te stofzuigen en zo. Nieuwe trail uitgezocht: Lousley Hill Trail. Niet te moeilijk: 1,5 mijl lang en 260 voet hoogteverschil. Natuurlijk eerst verkeerd gereden naar het regionale park en daarna ook een beetje verloren gelopen langs de trail. Uiteindelijk 2 mijl gewandeld maar het loonde de moeite ( zie foto’s)
Vandaag zijn onze oudste vrienden hier( letterlijk en figuurlijk) naar huis vertrokken in Wisconsin. Ken en Sharon ( 86 en 82) Toen we om 10h afscheid gingen nemen zaten ze beiden netjes aangekleed voor het koude Wisconsin naast elkaar op de sofa te wachten tot dochter Cheryl hen kwam ophalen.
Good people. Ik ken weinig families waar de kinderen zo goed voor hun ouders zorgen. 3 van hun kinderen wonen hier in Phoenix, Arizona. De 4 andere wonen bij hen in Wisconsin.
Morgen gaan we eten met z’n achten in een hotelschool in Scottsdale. Ben heel erg benieuwd of het een beetje lijkt op onze hotelschool. Foto’s in volgende aflevering.
The wild bunch in Florence, Arizona
Al en Linda van Regina ( Saskatchewan)
De keuken van de nieuwe woning. Vaak wordt hier met eilanden gewerkt en een open keuken
Vergis je niet. Dit is niet de pool maar enkel de jacuzzi ( zo groot als onze pool in Scottsdale )
Lousley Hill trail voor we verloren liepen
Mark en Helga die hier vast wonen, bij ons op het appartement
Net Pasen geweest. Opnieuw een drukke week achter de rug. He etentje in de hotelschool viel wel mee. Wij vonden het eten lekker. De Amerikanen konden het minder smaken: te veel liflafjes – te lang aan tafel. Geen alcohol in de hotelschool: Indiaans gebied!! Hoe krijgen ze daar in ’s hemelsnaam wijnlessen.
Vorige week met Al naar een baseballwedstrijd geweest: San Francisco Giants tegen de Colorado Rockies: laatste wedstrijd van de Spring Training. 32° en in de zon. Oef! Gebleven tot en met de 6de inning. ( van 9) Terug thuis en gerehydrateerd in de pool.
Met ons Vlaams koppel uit Zwevegem naar Pappadeaux geweest: een keten van seafoodrestaurants. Heel lekker en heel prijzig.
Naar de bioscoop: de 2nd best exotic Marigold Hotel. Misschien net niet zo goed als de eerste film maar nog steeds een feelgood movie.
We trekken met ons groepje Amerikanen en Canadezen steeds meer op. Een heel uiteenlopende groep mensen: 3 nationaliteiten – heel verscheidene interesses en opleidingen ( toch 4 onderwijsmensen – die loop je natuurlijk overal tegen het lijf) – sommige heel erg gelovig – maar toch: echte vriendschap is heel waardevol!
Eergisteren met enkele sportievelingen ( zowel mannen als vrouwen) de halve finales op TV bekeken van MarchMadness: College basketball. Kreeg een flesje bier in de ene hand gestopt en een zwaaihanddoekje in de andere hand om te joelen als de favoriete ploeg scoorde: voor de amateurs : de ploeg van Wisconsin: De Badgers wonnen de eerste halve finale ( 4 van de aanwezigen komen uit Wisconsin) Ik joelde mee.
Gisteravond Happy Easter gevierd met onze vrienden in het prieeltje aan het zwembad: iedereen bracht wat mee: wij scalloped potatoes en green asparagus with deviled egg salad.
De helft nog over voor vanavond.
Eind volgende week komen onze neef en nicht op bezoek. Zijn in blijde verwachting.
2 foto's in de Scottsdale Mall met mijn favoriete model: ziet er goed uit en is tamelijk volgzaam
In de hotelschool
Tempe Market Place
Southbridge Scottsdale: elk jaar nieuwe versieringen
Scottsdale Canal: net op tijd om de foto te schieten
3 foto's van de baseballwedstrijd
Onze vriend Al uit Regina - Sakatchewan
Kon geen weerstand bieden om mijn nieuwe lens te testen
De bloesems van de Palo Verde vallen langzaam uit: de bodem kleurt helgeel
4 foto's van onze Easter dinner party in de gazebo
Morgen komen Michaël en Els op bezoek. Ze blijven tot 20 april ; daarna toeren ze een week rond – komen bij ons terug de 28ste en de dag daarop vertrekken we opnieuw naar huis.
Heel wat rustiger geworden de laatste week. Vorige week met John en Suzy naar het Arizona Historical Society Museum geweest.: Arizona tijdens WOII. Heel interessant. Heel wat kampen hier waar Japanners van de laatste generatie werden opgesloten. Maar niet te vergelijken met de kampen in Japan en Duitsland. Veel humaner.
Twee dagen later naar een meer in de buurt; Saguaro Lake. Eerste een wandelingetje en daarna lunch gevolgd door een cruise van anderhalf uur op het meer. Beloftes van bald eagles en bighorn sheep niet ingelost. Had nochtans grote zoom mee. Wel bruine pelikaan in vlucht verrast.
Alle meren zijn hier kunstmatig. Dammen opgeworpen om spaarbekkens te maken en elektriciteit te genereren.
Camelback House loopt langzaam leeg. 10 april zijn Kathy en Herb teruggekeerd naar Washington ( State). Hier afscheidsdiner geweest.
Vanmorgen is Ted teruggevlogen naar Edmonton in Canada. Vanavond afscheidsdiner voor Al en Linda die terugrijden naar Regina in Canada. John en Suzy vertrekken dezelfde dag naar Rice Lake in Winconsin.
De pool is er alleen nog voor ons. Alleen…
Gelukkig is er alinea een.
Arizona historical Museum
Saguaro Lake - cruiseboot(je) Desert Belle
net voor het vertrek met de boot
bruine pelikaan
Saguaro aan het Saguaromeer of wat dacht U.
Saguaro met vreemde uitwas ( of zet ie een neus)
Scottsdale artcenter
Americans and motorcycles - they love it. Met bijpassende pickup
We waren nog nooit zo lang in Scottsdale. Je merkt het aan de bloemen en planten. Overal staan de saguaro’s in bloei. Kleine, witte bloempjes bovenaan. Later op het jaar worden het bessen die als voedsel dienen voor de vogels. Later op het jaar: juni, juli, augustus en september….. als het verschroeiend heet en dor is.
Ook de oleanders staan nu volop te bloeien: roze en wit.
Voor ons valt het bijzonder mee. Zelden was het zo fris eind april. Zo fris….. betekent net onder de 90° F ( = onder de 33°C)
Met onze neef en nicht Michaël en Els hebben we alle voor ons bekende plaatsen bekeken: Superstituous Mountains; Goldfield ( spookstadje) De Botanical Garden, De Fashion Mall, Scottsdale downtown; Het Musical Instruments Museum. 4 drukke dagen. Nu zijn ze op rondreis voor een dag of acht. Dinsdag 28 april komen ze hier terug. Woensdag 29 vertrekken we naar huis.
Aan de pool zien we enkel nog Jerry: een makelaar uit Canada die hier zaken doet en pendelt tussen Vancouver en Scottsdale. Volgend jaar breien we misschien met Cathy en Herb uit Washington een vervolg aan ons verblijf hier - in Canada: Vancouver Island. Moet heel mooi zijn in de bloeimaand mei.
We zijn bijna weg. Maar de plannen zijn er al voor volgend jaar.
Tot in 2016
Superstituous Mountains - tussen 3 chainfruit cholla's
ruiters met vooraan een appaloosa
eventjes opgezocht: dit is de padhagedis: verdedigt zich oa door ogen die bloed kunnen spuiten.
In de ghosttown Goldfield
ja ja - aan het bordello
In het MIM ( Musical Instruments Museum - het grootste ter wereld: ca 15000 voorwerpen)
het paviljoentje vanBelgië
Sunny Sonja
Bleke Belgen in de pool
kolibri op zoek naar suiker - voor de critici: kolibri met opzet wazig gelaten
luie cactus
mockingbird (?) aan nest in saguaro
grote, verveeld kijkende brulkikker
cactus wren (cactuswinterkoning): symbool van Arizona
einde bezoek Botanical Garden
Ontbijt voor vertrek op rondreis: 5&Diner: retro fifties ontbijtgelegenheid
Het lijkt alsof we nooit zijn weggeweest. 8 ½ maand was het ….. amper. Onze condo is verder opgeknapt: laminaatparket ipv een wollen vasttapijt dat ooit eens wit was maar grauw en smoezelig geworden was. De 2de badkamer is ook compleet gerenoveerd. Ik blijf me toch maar douchen bij Sonja. Traditie is belangrijk als je ouder wordt. Morgen kopen we een tapijt om het huis wat op te warmen. Buiten is het al warm. Uitzonderlijk vroeg. We waren hier nog nooit op 15 januari. Onze Belgische winter wordt steeds korter. Enkel onze winter komt steeds dichterbij. ( When I was 35 ….It was a very good year - Sinatra)
Maar niet echt getreurd.
De 2de dag zien we al bijna iedereen terug: Al en Linda – Kathy en Herbie – Ken en Sharon – Bob. John zien we nooit meer. De dag van zijn afreis naar Scottsdale overleden aan een hartaanval bij het inladen van de wagen. Voor zijn vrouw Suzie heeft Dick een condo geregeld. Zij komt een maand in maart. We zullen haar pamperen. Ook voor Ken was het bijna fataal afgelopen. De dag voor zijn vlucht naar Scottsdale een mini-stroke. Toch gekomen. Blij dat hij hier was. 87 jaar en al zowat alles overleefd. Een paar dagen later is ook Ted er. De benjamin van het gezelschap. 60 is ie. Canadees, leraar en ooit ijshockeycoach. Een boom van een vent met een diepe, resonerende stem die je vanop afstand hoort.
Wat hebben we hier al zowat uitgevoerd…..op 19 dagen.
Welgeteld 2 wandelingetjes rond Chaparralpark. De bomen staan er nog leeg bij. Het gras is geel. Maar de zon schijnt. Het is warm en de watervogels zijn alom aanwezig. Eén zaterdaguitstap met de mannen: grilled chicken wings – pitchers of beer en margarita’s…. Sonja heeft al 3 winkeluitstappen achter de rug met de dames. Dolle pret en ik hoef niet mee. Scottsdale is het mekka voor vintage car auctions. Vorige week eentje bezocht met Al ( zie foto’s) gratis entreeticket op de kop kunnen tikken ( normaal 100 dollar alleen om te kijken) Omzet op 3 dagen: 105 miljoen dollar. (wagens en “automobilia”) Onze Belgische vrienden bezocht in Scottsdale: Frans en Gemma. Uitgenodigd op etentje bij hen. Leuk en lekker. Deze zomer komen ze naar Europa en ook eens op bezoek bij ons. Nog een bezoek gebracht aan Een Indiaanse kunstmarkt in Cave Creek. Lunch in The Horny Toad. Tja..; resto’s krijgen hier de gekste namen. Tussen haakjes: horny betekent hier ‘gehoornd’. Tenslotte een namiddag rondgestruind in het Museum of the West in Scottsdale ( zie foto’s). Alle musea hier hebben ruimte zat. Geen opeengepakte zalen – heel aparte architectuur.
Dit is het zowat… behalve de obligate pool – zonnebaden en ’s avonds opgespaarde films bekijken op de mediastreamer. En op Stievie kunnen we ook naar “Thuis” kijken als we willen.
Soms.. Soms is het leven ook heel erg goed.
Ferrari: vraagprijs: tussen de 4 en 6 miljoen dollar winnaar van de 500 mijl van Indianapolis in 2014
Al bij een Rolls Royce
luxe interieur: vergeten welke wagen!
Duesenburg uit 1929: vraagprijs amper 2,5 miljoen dollar!
kolibrie bij onze buren
Indian Fair in Cave Creek
gewoon om te melden dat vrouwen ook een glaasje lusten
lunch in 'The Horny Toad' - fried chicken mashed potatoes en coleslaw
Naderende storm in Scottsdale vanop ons balkon.
Museum of the West: de expeditie van Lewis en Clark naar het Westen in 1802
op de achtergrond allemaal sporen
OK ik weet het; ik weet het ... beetje flauw maar konden het niet laten
Ruim 2 weken verder. Geen spectaculaire gebeurtenissen.
Met Al en Bob naar de Phoenix Open gaan kijken. (golf) Foto’s nemen met camera verboden ( GSM’s konden ze natuurlijk niet tegenhouden – ik net die dag GSM niet mee) Jammer want het is een heel spektakel. Op donderdag; de dag dat wij gingen waren er 100000 bezoekers. (Vrijdag 160000 en zaterdag 200000) Je loopt vrij rond en je kan je favoriete spelers volgen van hole naar hole ( 18 in totaal) Hole 16 is in Scottsdale een grote arena met zitplaatsen voor zo’n 6000 mensen. Als je vroeg bent ( zoals wij) is er plaats om te zitten. Anders kan je wel anderhalf uur aanschuiven. Wij waren net op tijd om oa Ricky Fowler en Phil Mickelson te zien spelen. Heel minzaam groeten ze het publiek. 4 dagen spelen en de winnaar strijkt anderhalf miljoen dollar op. It may not be fair but I’m not jealous.
Daarna in de veteran’s bar – veteranen en actieve militairen worden in de VS uitstekend behandeld. Veel is gratis voor hen ( oa dit golftornooi – onderdeel van de PGA-tour) Wij – als gasten van Bob en Al (veteranen) mogen overal mee: in de bar: gratis chocolate chip cookies – icecream and beer ( wees niet verbaasd over de vreemde combinatie – alles is mogelijk in de VS – vorig jaar voor het eerst een commercial gezien voor een restaurant dat “ chicken and waffles “ afficheert als een delicatesse.
2 keer gaan hiken in de omringende bergen: onze eerste hike is steevast in de Superstitious Mountains, gevolgd door een bezoekje aan Goldtown (oud spookstadje) voor hamburgers and beer – yeah.
Gisteren onze 2de wandeling in de Sonoran Preserve: Marcus Landslide Trail. Nog te vroeg voor bloemen in het wild- maar de temperatuur was aangenaam en de vergezichten prachtig ( zie foto’s van beide wandelingen)
Wat de temperatuur betreft zijn we al verwend: vorige week op 7 dagen 5 keer een dagrecord gebroken. 90F op 17 februari is precies één week vroeger dan in 1987.
Aan de pool ( en ik bedoel het zwembad natuurlijk J ) en vooral in de pool is het heerlijk – het water wordt verwarmd tot zo’n 86F.
Vorige week zijn onze Belgische kennissen bij ons op bezoek geweest. Bloemen, wijn en lekker eten Lieve mensen. Zondag gaan we naar de “koffieklets” for Belgian people in Arizona.
Vorige week ook naar de Scottsdale parade gaan kijken. ( foto’s) Net zoals vorig jaar - veel is er niet veranderd maar het blijft leuk. Scholen – verenigingen – politie – veteranen en senior misses Arizona in vintage cars passeren de revue. Anderhalf uur spektakel. Cheering crowds, applause and whistling. God Bless America.
Vanavond naar een ‘Mongolian’ Buffetrestaurant in Tempe met Herb en Kathy.
De eerste 10 dagen thuis gaan we niet op de weegschaal staan.
Enkele drukke weken achter de rug. Met Kathy en Herbie 2 keer uit eten: een eerste keer in een typisch Orientaals buffetrestaurant. Het voordeel is dat je alleen hoeft te eten wat je graag lust. Het nadeel is dat er te veel is dat je graag lust.
De tweede keer in een typisch Amerikaans restaurant: Piggly’s ( zie vorig verslag voor funny names) Beef back ribs – french fries en salad buffet. Lekker maar waarom moeten ribbetjes in Amerika altijd een beetje zoet zijn.(honey BBQ short ribs) All Americans have a sweet tooth.
Zoals vorig jaar naar een bijeenkomst geweest van Vlamingen in Arizona. De meesten wonen hier maar één koppel was net zoals wij snowbirding hier. Ze hebben een auto gekocht die ze naar Europa willen laten overbrengen bij hun terugkeer ( slechts 750 dollar voor de overtocht!) Iets om te overwegen? Zie foto
Naar het casino geweest: Talking Stick. Uitgebaat door indianen. Niet om te gokken maar om ongelooflijk lekker te eten voor een habbekrats.
14 dollar voor een erg rijkelijk buffet. Zucht… weer een extra 20 baantjes zwemmen.
Voorlopig genoeg over eten gepraat. We hebben opnieuw een stevige wandeling gemaakt – dit keer
naar Lookout Mountain. Nog steeds wat te vroeg voor een rijkelijke bloementooi maar het duurt niet lang meer. Zie foto’s
Doen we hier ook wat aan cultuur? Dat spreekt vanzelf J
Naar een lichtfestival geweest aan het Scottsdale Waterfront. Lichtsculpturen van Bruce Munro. ( In een latere episode komt hij ook aan bod in de Botanical Garden) zie foto’s. Nieuwe standaardlens eventjes uitgetest.
Cultuur op TV: naar een reünieshow van de sitcom “Friends” gekeken op NBC. Beetje flauw. In werkelijkheid zijn hun oneliners niet zo spits. Maar Jennifer Aniston ziet er nog altijd heel appetijtelijk uit.
Uiteraard de Academy Awards uitreiking in Hollywood gezien op ABC. Namiddag- en avondvullend programma met een aantal gedoodverfde winnaars. We hadden ‘The Revenant” hier al gezien en de speech van Leonardo DiCaprio was heel overtuigend. Sonja really has a crush on him.J
In ieder geval nog nooit zo’n realistische aanval van beer op mens gezien.
Tenslotte op Super Tuesday naar de resultaten van de voorverkiezingen gekeken in 11 staten ( caucuses). De resultaten kennen jullie natuurlijk ook maar het eigenaardige is dat noch de Rebublikeinse senatoren noch de pers erg ingenomen is met Donald Trump. Hier wordt echt gevreesd voor een scheuring in de Republikeinse partij. In een krantenartikel staat hier o.a. dat Canada Trumphaters een Canadees eiland aanbiedt om te gaan wonen. Eventjes overwogen om niet meer naar de VS te gaan als Trump wordt verkozen maar daar straf ik alleen mezelf mee natuurlijk.
We sluiten dit verslag af met opnieuw eten. Grote BBQ- party aan de pool met onze vriendenkring en enkele nieuwe aanwinsten. Beerito’s – beer – brandy – brats – potatosalad – coleslaw - buns en wij zorgden voor de Belgian fries ( of wat dachten jullie).
Tot binnen enkele weken.
middenberm in Scottsdale
Vlamingen in Arizona
Het is moeilijk weerstand te bieden aan zo'n zonsondergang
Nog eens 2 weken verder. 19 maart. Vandaag 90F (33). De zomer nadert op kousenvoeten. Behoedzaam worden we gewaarschuwd dat ons rijk hier niet lang meer zal duren.
Er is veel gebeurd maar alles begint langzaam in elkaar te vloeien. Hebben we dit nu vorig jaar gedaan of pas dit jaar.
What’s new and what’s not.
2 Weken geleden met Ted en Dick naar een baseball game geweest. The San Francisco Giants tegen de Colorado Rockies. Spring training ( niet eens een competitiematch) maar toch 10.000 toeschouwers.
De menigte is uitgelaten. Geen spoor van agressie of geweld. De fans van beide teams zitten door elkaar. Verfrissend ontspannend. Na 8 van de 9 innings verlaten we het stadion. Dat is hier blijkbaar normaal. Over het gebouw heen komt een matchbal aanzeilen en botst voor onze voeten. Ted kan hem net grijpen. Voor zijn zoon zegt hij.
Nog een paar dagen laten gaan we met Herbie en Kathy naar een commemoration dance van WO II – net zoals vorig jaar. In een hangar van een op non-actief gesteld vliegveld komen zo’n 2500 mensen samen om te praten – te eten - naar muziek te luisteren van hoofdzakelijk de jaren 40 en te kijken naar mensen die getooid in uniformen van WOII over de dansvloer zeilen.
Sonja gaat op zoek naar haar generaal van voor 2 jaar ( generaal uit de Luftwaffe) – vorig jaar kapitein uit de VS en idd dit jaar opnieuw Duits generaal. Ik vereeuwig ze opnieuw digitaal.(zie foto). Hij heeft een buikje gekregen en zijn haar is een ietsje dunner. Maar hij straalt omdat hij op de foto mag.
De deuren van de hangar staan wijd open en buiten staat een Boeing 17 uitnodigend te glinsteren in het donker. Op zijn linkerflank staat “Sentimental Journey” en een afbeelding van Betty Grable.
In de zaal loopt een Betty Grable rond en ze laat zich gewillig fotograferen.
Dinsdagavond is Saskia aangekomen. (stief) dochter. Eventjes paniek omdat ze pas na meer dan een uur na mijn telefoontje opduikt. Kofferproblemen.
Deze week is dus iets drukker. We laten haar nauwelijks de tijd om haar jetlag te overwinnen. Waar wij 2 maanden over deden moet nu maar in 1 week. Gisteravond met z’n drieën naar de Botanical Garden. Twee jaar geleden met werk van Dale Chihuly – dit jaar is Bruce Munro aan de beurt. De hele omgeving bezaaid met lichtkunstwerken. De berg tegenover ons lijkt een vulkaan met gloeiende lava die in steeds veranderende kleuren naar beneden stroomt (foto’s). Het is zoel. Met driepoot en fototoestel loop ik langzaam door een enthousiaste menigte. Vlakbij is een huwelijksfeest.
Nog ergens anders speelt een band muziek van de sixties. Ferry – cross the Mersey - met op de achtergrond hallucinant verlichte saguaro’s. Betoverend mooi.
Morgen gaan we op daguitstap naar Prescott, Jerome en Montezuma Castle ( foto’s en uitleg in volgend blog)
Woensdag gaat Saskia weer naar huis. 8 dagen is zo voorbij.
Voor ons ligt nog een goeie maand. Daarna wenkt Canada.
Met Saskia op daguitstap naar Prescott, Jerome en Montezuma Castle. ( foto’s) Slechts een paar uur rijden naar het noorden; maar het verschil is groot. Hier in de Valley is het 30-32°C. In Prescott amper 19. Van 600 voet in de Valley stijgen we naar 4500 voet. Als je tot Flagstaff rijdt kan je skiën.
Het is een prachtige zonnige dag. 9 jaar geleden hebben we dezelfde uitstap ook gemaakt. Het is nog altijd even mooi. Prescott heeft een prachtige historische binnenstad.
Jerome is een oud mijnstadje waar op het einde van de 19de eeuw een Belgische een bordeel uitbaatte: Jennie Bauters. Op een bepaald moment was ze de rijkste vrouw van Arizona.
Hier lunchen we. Helaas …. Het eten smaakt afgrijselijk. Not everything is great in America.
Vandaar trekken we naar Montezuma Castle: klifwoningen gebouwd door de Sinagua indianen omstreeks 1400.
Om 18h30 zijn we weer thuis.
2 dagen later vertrekt Saskia al weer. 9 dagen is zo voorbij. In plaats van Brussel landt ze in Parijs. De terroristen hebben uiteindelijk ook in België toegeslagen. Iedereen hier is vol medeleven voor ons.
Een dag later komt een vriendin van Kathy een 5-tal dagen logeren. We nemen haar mee op een hike. Alles staat nu volop te bloeien in de woestijn. Lang zal het niet duren. Daarvoor is het veel te droog. Vandaag heeft het precies in 61 dagen niet meer geregend.
Zondag, net zoals vorig jaar, Pasen gevierd in “The gazebo” aan de pool. In plaats van 12 waren we nu met z’n achttienen. We pasten net in het prieeltje. Gezellige boel: eten, drinken en accordeon muziek van Bob. Sommigen waren erg vrolijk… (foto’s)
Gisteren en eergisteren was het uitzonderlijk koel voor de tijd van het jaar. Amper 20°. We moeten warempel de verwarming aanzetten ’s morgens vroeg.
Vandaag gingen we lunchen in The Talking Stick. Het grootste casino van de streek; op Indiaanse grond en uitgebaat door de Indianen. We eten zoals altijd heel lekker en bespottelijk goedkoop. We spelen niet. Onze huwelijksverjaardag vandaag. En dit is geen aprilgrap. 36 jaar bij elkaar. Geen wereldrecord maar toch niet mis, dachten we.
Donderdag zijn de eerste kennissen vertrokken. Binnen 17 dagen zijn ze allemaal weg. Dan hebben we nog 10 dagen het rijk voor ons alleen. Het zal stil zijn zonder hen.
gerechtsgebouw in Prescott
een drankje in "The Raven" in Prescott enkele mooie huizen in Prescott
De "woning" van Jennie Bauters - nu een souvernirshop
uitzicht vanaf Jerome
Montezuma Castle
op wandel met Patty en Sonja in het Usery Mountain regional Park
gerechtsgebouw in Prescott
enkele mooie huizen in Prescott
De "woning" van Jennie Bauters - nu een souvernirshop
uitzicht vanaf Jerome
op wandel met Patty en Sonja in het Usery Mountain regional Park
paasfeest in ons prieeltje
Bob
Suzy en Sharon met een heleboel cupcakes
