xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

VERGANE WEELDE

(bij leegstaande mijngebouwen)

Achter de coulissen van dit gebouw

begint tocht een reis

langsheen de open ramen

koelte brengt weer herinneringen

aan noeste arbeid

aan intense vriendschap,

hier werd met liefde gewerkt,

hoe zinloos prijkt de schoorsteen nu

in dit groene eiland?

In de helblauwe lucht

tekent een zwervende merel

oude woorden op:

heimwee

verbondenheid

en de warmte

van rode bakstenen

alleen de wind kan

naar de verte reizen.

Edith Oeyen