OCHTENDGEBEURENxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het dolomietenpad geelt

in de frisse morgen

als ik aromageuren ruik

van gekneusde laurierbladeren

dauw glinstert als zilveren draden

waar de spin zit te beraden

in een netwerk van hexa- of octogonen

ik speel een spel

trek aan de bel

van ’t spinnenwebvel

snel als een haas

mijdt ze helaas

contact met ’t verraad

krak op het pad

het huisje van een slakkengangslak

op ’t einde van het slijmenspoor

aan de populieren

sta ik stil en ril

zo buigzaam en zo groots

zo nederig en devoot

Jules Geraerts