Waar mijn baasje met mij gaat wandelen moeten we door een straat waar enkele mensen precies lijden aan een zekere vorm van fobie voor vriendelijke honden zoals labradors.Zo eentje als ik ben.Als ik mensen ontmoet wil ik hen steeds graag een goeiedag zeggen.Ik ben nu eenmaal een sociaal beestje van nature.Maar in die ene bepaalde straat woont een ouder koppel waarbij die man telkenmale in panische schrik ontslaat wanneer ik hem vriendelijk kwispelstaartend begroet.Ziet die mens dan niet dat ik alleen maar lief wil zijn of wil hij dat niet inzien ? Toeval of niet... daar juist rechtover woont er een jong koppel en zij vertonen eveneens een vreemd gedrag jegens mij.Apatisch voor zich uitkijkend in het voorbijgaan.Terwijl alle anderen mij een sympathiek en heel vriendelijk beestje vinden."Het is ook iedereens vriend",hoor ik dan ook dikwijls zeggen.