Let op u kunt de berichten per maand bekijken. Zie hieronder. De berichten blijven hier een half jaar bewaard en zijn per maand te bekijken. ____________________
Ik ben Christine
Ik ben een vrouw en woon in Oosterhout NB (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw en Vrijwilligster in de Werkgroep van de Leliestraat..
Ik ben geboren op 14/08/1940 en ben nu dus 83 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nordic walking, fietsen, lezen en reizen..
Ik woon samen met Johan en Moppie(parkiet).
Wij wonen op de achste etage.
Ik ben in de Werkgroep van de "leliestraat" de vliegende kiep
en ik vind het leuk om samen met Ans aan deze site te werken.
BIJ ONS IN DE LELIESTRAAT
Hartelijk Welkom!
Nieuws en berichten uit de Leliestraat en omgeving.
Enkele aandacht punten voor de bewoners van de lelieflat.
Geen fietsen of andere obstakels plaatsen in de hal of op de galerei, houd a.u.b. de doorgang vrij! Als de lampen op de galerei of de trappenhal kapot zijn, meld u dat bij Joop nr 20. op de achtste verdieping is een ontmoetingsruimte, 'Ons Honk' waar u voor verschillende activiteiten naar toe kan, Openingstijden zijn bekend bij Gerda, nr 92. De sleutels van de twee informatiekasten zijn bij Jan, nr 18 en bij Joop nr 20. Wij hebben in de hal ook een bewonersbrievenbus, als u iets te melden heeft, kunt u dat daar in deponeren. De kratjes met papier/glas/ en blik mogen op vrijdagmorgen in de even weken worden buiten gezet. De Werkgroep.
Beste mensen ik ga afscheid van jullie nemen. Zatedag vertrek ik. Met een stukje weemoed dat wel, ik heb hier prettig gewoond, maar ik verheug me ook op mijn nieuwe stekkie. De laatste dagen was ik druk met uitzoeken, inpakken en spullen naar de stort brengen. Gelukkig heb ik goeie en fijne hulp aan mijn zus en zwager. Maandag kreeg ik een feestelijke lunch aangeboden door de Werkgroep, bedankt mensen een ontzettend leuk idee. Het was gezellig. En nu gaat Christine het hier dus overnemen, en ik blijf jullie natuurlijk volgen via de site. Ik wil jullie bedanken voor de vriendschap die ik ondervond. Het ga jullie allemaal goed, en vast nog wel eens tot ziens. Groetjes Ans
Met een lekkere lunch, aangeboden namens de werkgroep nemen we afscheid van Ans, die nu toch echt gaat vertrekken. Ans veel succes in je nieuwe woonplaats. De werkgroep
Hoi Ans, Namens de werkgroep, en alle bewoners van de flat, wil ik je bedanken, voor je inzet, en voor het maken en bijwerken van deze mooie site, en voor het maken van het lelie belletje, Zonder jou hadden we niet kunnen genieten van al die leuke boodschappen, en berichten op deze site. We wensen jou veel geluk en succes in je nieuwe woonplaats. Ik zal mijn best doen, om de door jouw gemaakte site voort te zetten. Groetjes Christine
Lieve mensen, ik ga verhuizen. Ik ga weer terug naar de streek waar ik ben geboren. Eind februari hoop ik met mijn spulletjes over te zijn. Ik ben heel blij want dit betekent dat ik niet meer steeds uren in de trein hoef te zitten om mijn familie te zien. Ik kan nu zomaar eens bij bijvoorbeeld mijn zus en zwager aanwippen voor een bakske. Aan de andere kant zal ik het hier missen, want hoewel ik een echte Noord-Hollandse ben, mijn hart ligt hier òòk.
Deze site blijft gewoon bestaan. Christine zal het stokje overnemen.
Volgende week krijg ik de sleutel. Er breekt nu voor mij een drukke tijd aan veel inpakken regelen en heen en weer reizen. En afscheid nemen van alles en iedereen die me in de loop der jaren dierbaar zijn geworden. Maar afscheid nemen bestaat niet, ik zal mijn snuit hier af en toe nog wel eens laten zien.
Wij komen van Oosten, wij komen van ver. A la berline postiljon! Wij zijn er drie koningen met een ster. A la berline postiljon. Van cher ami tot in de knie. Wij zijn drie koningskinderen. Sapater trok naar Vendelo, van cher ami.
Wij hebben gezongen al voor dit huis. A la berline postiljon! Geef ons een penning, dan gaan we weer naar huis. A la berline postiljon! Van cher Ami, tot in de knie; wij zijn drie koningskinderen. Sa, pater trok naar Vendelo, van cher ami.
Ergens kwam een droom tot leven en nam een gestalte aan: kind van God en kind van mensen leerde ons om op te staan, om ons lot ter hand te nemen en hij leefde het ons voor. Weerloos, kwetsbaar ongewapend, zette hij ons op Gods spoor.
Het is alweer bijna Kerst, een feest van licht, vrede en gezelligheid met elkaar. Waarom kan dat niet altijd zo zijn? Waarom is het toch zo moeilijk belangstelling te hebben voor je buren? Hoe het met hen gaat, of intresse tonen naar hun leefgewoonten? Gewoon zo maar een vriendelijk woord doet wonderen. Als het dan onderling eens een keer niet zo lekker loopt,dan zul je merken dat er anders op gereageerd wordt.
Het is toch zo simpel, waarom maken wij mensen het dan toch zo moeilijk?
Maar mag dit een mooie boodschap zijn voor 2009. Wij allen hier in onze "Lelie" slaan de handen ineen en werken samen aan een prettig en veilig woonklimaat.
Lieve mensen, voor allemaal hele fijne Kerstdagen en een gelukkig en gezond 2009.
Ria Goossen
Er werd gebeld........en er werd op een orginele manier door leden van Het Honk en de Werkgroep een Kerstatentie afgegeven waarvoor Hartelijk dank. Leuk idee om het zo te doen mensen. En wat sluit dit mooi aan bij bovenstaande boodschap van Ria Met elkaar en voor elkaar daar gaat het om.
En natuurlijk weer dank aan onze Hoffotograaf Albert.
rien poortvliet
Hoi Ans,
