Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam leo landsveld.
Ik ben een man en woon in Rotterdam (Nederland) en mijn beroep is verkoopleider hittebestendige isolatiematerialen.
Ik ben geboren op 01/04/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vogels in de vrije natuur, muziek beluisteren, stukje fietsen, eindje joggen, stacaravan, sudoku's, in het weekend een flesje wijn, enz. .
dit is mijn eerste ervaring met een eigen weblog, dus ik moet nog een beetje oefenen, maar misschien wordt het nog wat.....
Met ingang van januari 2004 heb ik door 20% salaris in te leveren een vierdaagse werkweek kunnen realiseren. Ik heb voor de vrije maandag gekozen en zodoende heeft elke week een weekend van 3 dagen en soms van 4 als er een ADV-dag aan voorafgaat.
Vooral de zondagavond is nog heerlijk ontspannend omdat het vervelende maandaggevoel totaal niet aanwezig is, integendeel de maandag is sindsdien een prettige dag, waarop je nog leuke dingen kunt doen zonder files en ander ongenoegen.
Op maandagochtend ga ik nog wel eens een stukje joggen, maar gisteren heb ik mijn beweging gevonden in onze achtertuin. Het was redelijk weer, bewolkt maar droog. Tegen mijn aan het huis gebouwde stenen schuur staat een stevige vuurdoorn, die ik in toom probeer te houden, door alle scheuten die naar voren groeien steeds af te knippen.
Maar zo'n vuurdoorn groeit ook omhoog. Alles wat boven de schuur uitsteekt, komt bij een bepaalde wind nog wel eens onder de luis te zitten. Dat gebeurt meestal in de zomer. Omdat het noodzakelijk was er zo'n halve meter af te halen ben ik dus maar eens heel voorzichtig aan het snoeien gegaan.
Het vervelende van een vuurdoorn is echter dat hij voorzien is van een enorme hoeveelheid doorntjes. Nu kun je natuurlijk wel handschoenen aantrekken, maar daar prikken ze dwars doorheen. Bovendien kun je dan toch niet lekker werken. Dus zonder bescherming aan de slag.
3 uur snoeiwerk, anderhalve afvalbak vol en de grotere takken weer vastgezet met koordjes aan de muur. Toen kon ik de schade aan mijn handen opnemen. De bovenkant zit zodanig onder de schrammen, dat het lijkt of ik met een krolse kater aan het stoeien ben geweest.
Intussen heb al een stuk of 10 doorntjes uit mijn vingers gepeuterd en omdat er in mijn beide duimen ook het nodige zit, week ik mijn handen in een teiltje met zo heet mogelijk water waar een schep soda door gemengd is. Misschien een ouderwets middel maar het helpt. Over een paar dagen hoop ik weer een paar gave handen terug te hebben.
Dit stukje typen ging in ieder geval best goed. Tot de volgende keer.
Het is vandaag 115 jaar geleden, dat mijn Vader werd geboren in Schiedam. Hij was dus van 03.02.1892 en hij overleed op 13.08.1968, als 76 jarige. Mijn moeder was van 24.05.1898 en zij overleed op 29.01.1967, slechts 68 jaar oud.
Het gezin van mijn ouders bestaat thans nog uit 5 broers en 1 zus; 1 broertje is gestorven aan difterie op 17.09.1936, nog geen 8 jaar oud.
Mijn oudste broer is in december j.l. 82 jaar geworden; verder heb ik een broer van 80, een van 76, een van 69, mijn zus is 73 en ik ben 62.
Op 1 april 1944 werd ik tijdens de Duitse bezetting geboren, toen mijn moeder bijna 46 jaar was. Je kunt dus wel spreken van een nakomertje.
Binnen ons gezin werd ik door de ouderen altijd bestempeld als het jongste broertje, maar als ik tegenwoordig tegen die ouwetjes zeg, dat ik de jongste ben, hoor ik steevast: ja, dat weten we nu wel !!
Op mijn werk ben ik het oudste personeelslid en omdat ik daar geen prépensioenregeling heb, ga ik met werken door tot mijn 65ste, als ik dat mag beleven, maar daar ga ik wel van uit.
Het voelt wel eens vreemd aan dat je zowel de jongste als de oudste kunt zijn.
Ik woon in Rotterdam Noord-Oost en werk in Vlaardingen West, dat is zo'n 23 kilometer met de auto. Meestal ga ik om 07.45 uur de deur uit om een half uur later op de zaak te zijn. Vanuit mijn woonwijk kon ik vanochtend pas na veel moeite en wachten invoegen op de A.20. Het verkeer kwam nauwelijks vooruit en ik stond dan ook hoofdzakelijk stil.
Op de autoradio vernam ik dat de vertraging het gevolg was van een vrachtwagen, die in de vroege ochtend was gekanteld in de scherpe bocht bij het Kethelplein, waar de A4 uitkomt op de A.20. De politie had sterk de indruk dat de vrachtwagenchauffeur veel sneller had gereden dan de adviessnelheid ter plaatse: 50 km/uur . Bovendien bleek te vrachtwagen geladen met zgn. hangend varkensvlees, dat zich hoog in de laadruimte bevindt en heen en weer kan slingeren. Als men dan te hard door een bocht rijdt is de kans erg groot, dat je vrachtwagen op zijn kant komt te liggen.
Dat was daar dus gebeurd en tevens bleek er een plas diesel of koelvloeistof op het wegdek te zijn gekomen. Nadat de vrachtwagen overeind was gezet kon de reinigingsploeg de vervuiling verwijderen; de weg werd vrijgegeven en het verkeer kwam weer aarzelend in beweging.
Ik heb over zo'n 15 km afstand alleen maar in de 1e versnelling gereden. Al met al was ik pas om half 10 op mijn werk en zelfs na mij kwamen er nog 2 collega's. Allereerst ben ik een kop koffie gaan halen waar ik wel aan toe was en daarna ben ik pas echt aan mijn werkdag begonnen.
Nadat ik deze weblog had geopend ben ik een aantal dagen in de lappenmand geweest. Of het een met het ander te maken heeft gehad ? Ik denk van niet. Ik ben van plan om 1 februari a.s. te starten met een eerste item. Waar dat over zal gaan ? Ik zie nog wel.
Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam leo landsveld.
Ik heb voor de vrije maandag gekozen en zodoende heeft elke week een weekend van 3 dagen en soms van 4 als er een ADV-dag aan voorafgaat.
geboren, toen mijn moeder 
. Bovendien bleek te vrachtwagen geladen met zgn. hangend varkensvlees, dat zich hoog in de laadruimte bevindt en heen en weer kan slingeren. Als men dan te hard door een bocht rijdt is de kans erg groot, dat je vrachtwagen op zijn kant komt te liggen.
