Dromen en Visioenen van Pr Oliveira - Uit: casorosendi.com

Ik presenteer jullie, voor je onderscheidingsvermogen, de visioenen en profetieën van Pr. Oliveira, een Braziliaanse Priester die in Rio Grande do Sul, Zuid-Brazilië, woont. Dit materiaal is afkomstig van True Faith, een katholieke site in dat land. Naar mijn beste weten zijn deze visioenen en profetieën niet in het Engels vertaald. Jarenlang heeft Pr. Oliveira mystieke visioenen en profetische openbaringen van God ontvangen. Misschien ben je geïnteresseerd in de letterlijke betekenis van Pr. Oliveira's naam. "Oliveira" betekent "olijfboom", d.w.z. men kan veel olijfbomen vinden op de OlijfbergI

2003 – Droom van de Driedaagse duisternis

Ik kan me de datum van de eerste keer dat ik deze droom had niet precies herinneren. Ik weet alleen zeker dat het in 2003 is begonnen. Ik heb 16 jaar lang dezelfde droom gehad, met wisselende frequentie een of twee keer per week, soms volledig en in sommige gevallen afgekapt toen ik midden in de droom wakker werd. Wat in de loop der jaren varieerde, waren de mensen en de plaats waar de gebeurtenissen plaatsvonden. Maar de feiten zelf, inclusief de dingen die ik hoorde en zei, waren altijd hetzelfde.

In januari 2019, nadat ik een familielid de droom had verteld, heb ik hem nooit meer gehad. Ik had tot die dag niemand over de droom verteld, omdat het de dag was dat ik voor het eerst de brieven van Pater Pio las over de driedaagse duisternis. De gelijkenis was zo treffend dat ik geen andere keuze had dan te onthullen wat mijn ervaring gedurende zoveel jaren was geweest.

Beschrijving van de droom

De droom begon altijd op dezelfde manier. Ik stond bij de deur van een huis (zoals ik al zei, door de jaren heen veranderde de plaats). Ik stond buiten en keek naar de lucht. Op een gegeven moment zag ik [de zonneschijf] rood worden, maar van een andere kleur dan die van de schemering of de dageraad. De zon stond dicht bij de horizon. Er was [iets] als vuur in de lucht, met een kleur tussen felrood en blauw. Er [waren dingen] die op wolken leken, maar omdat ik ze nog nooit eerder had gezien, leken ze [voor mij] op vuur.

Toen zag ik veel vogels. Ik herinner me dat ik ze voor het eerst allemaal in dezelfde richting zag vliegen. Dan werd het te snel donker, net als wanneer er een storm op komst is. Op dat moment was er altijd iemand in mijn buurt (de persoon varieerde ook door de dromen heen) die de vraag stelde: “Wat gebeurt er?” Mijn antwoord was ook altijd hetzelfde: “Het begint!” Op dat moment voelde het erg koud aan. Toen zag ik mezelf al in huis.

[Iemand] was de ramen aan het dichttimmeren, met hout, karton, dekens, enz. De materialen die ik op dit moment gebruikte, varieerden ook door de jaren heen, maar de taak was altijd hetzelfde: we waren alle openingen in de ruimte aan het dichten. Er waren verschillende mensen bij me, die ik allemaal kende. Ze hielpen ramen en deuren te sluiten en droegen voedsel of dekens van de ene naar de andere kant. Altijd in dit deel van de droom begon iemand alles in twijfel te trekken door dingen te zeggen als: “Dit is niet nodig! Het is overdreven! Ze hebben al op televisie gezegd dat dit ging gebeuren!” en ik eindigde altijd met hen te bevelen om het werk te blijven doen.

Twee details die elke keer gebeurden waren: ik keek naar mijn spiegelbeeld in een raam en ik merkte mijn witte haar en baard op; en telkens wanneer we bijna klaar waren met het afsluiten van alles, arriveerde er op het laatste moment een kennis en er was grote opluchting.

De volgorde in de droom bleef hetzelfde. Vanaf dat moment was alles erg donker. Ik kon de gezichten van iedereen in huis niet onderscheiden; het aantal leek tussen de 20 en 30 personen te liggen. Er brandde een licht, altijd in het midden. De eerste keer dat ik droomde, stonden er kaarsen (ongeveer vijf of zes) groot en klein in het midden van de kamer. Een andere keer was het een open haard (dit werd veel herhaald), maar altijd met kaarsen ervoor, of noodverlichting met kaarsen erbij.

In het derde deel van de droom verzamelde iedereen zich in het donker, met een klein lichtje in het midden. Iedereen had een Rozenkrans in de hand. Iemand zei op dat moment altijd dat "het te koud is", en mijn antwoord was hetzelfde: "Het is reeds begonnen, we kunnen beter bidden en zwijgen". Na dat moment kwam het ergste deel van de droom.

Ik begon geluiden als bliksem en donder te horen; soms klonk het alsof er bommen afgingen, harde wind en gefluit. Door de paar kieren die overbleven, kon je het licht zien flitsen van deze stralen of bommen (het is moeilijk om te weten waar het licht vandaan kwam). De angst die we voelden was toen groot. Er was een trilling in het huis door de vloer en muren.

De reeks ging op een verontrustende manier door. Ik begon geschreeuw en veel lawaai buiten te horen, alsof er veel mensen door de straten renden. Er waren geweerschoten, er braken dingen, mensen schreeuwden, geluiden van dieren zoals varkens, paarden en ossen. Als ik dit geluid zou kunnen omschrijven als het "geluid van de Hel", zou ik niet aarzelen om het zo te noemen. Op dit moment naderde altijd iemand het raam, alsof hij wilde bespioneren wat er buiten het huis gebeurde; Ik stond dan op en zei meteen: “Blijf uit de buurt van de ramen, kijk niet naar buiten!”

De droom eindigde altijd op dezelfde manier. Ik zat samen met een paar mensen, rond een klein lichtje, opgesloten in een huis, met deze "Hel" die buiten aan de gang was en iedereen die naar het kaarslicht keek. Zittend op een krukje zei ik steeds tegen mezelf: “we hoeven maar drie dagen te volharden, over drie dagen is het voorbij”. Ik heb nooit verder dan dit moment gedroomd.

5/6/2015 – 27 strofen

Dit was het meest raadselachtige fenomeen dat ik ooit heb meegemaakt. Ik heb twee Missen opgedragen en ben toen naar huis gegaan. Ik was alleen in de parochie. Na het douchen, bidden en eten ging ik zitten om wat uit te rusten. Ik merkte dat ik door mijn gedachten dwaalde en God dankte voor de dag.

Op dat moment kwam ik in een staat van veranderd bewustzijn. Ik geloof dat het een soort extase was, vergelijkbaar met wat ik ooit in 2006 had meegemaakt tijdens een retraite toen Jezus me drie dingen vertelde die nu zijn gebeurd. Ik moet het fenomeen classificeren als een innerlijke locutie.

Ik hoorde een stem, waarvan ik stellig geloof dat die engelachtig was, want het gevoel was er een van diepe veiligheid. Ik kon niet onderscheiden of het mijn beschermengel was of een andere die door de Heer was gestuurd, omdat ik zijn beeld niet zag, ik hoorde gewoon zijn stem. Hij vroeg me alles op te schrijven wat hij ging zeggen.

Het fenomeen leek ongeveer een half uur te duren. Uiteindelijk gingen er bijna drie uur voorbij, waardoor ik in de war raakte door het tijdsverloop. Hieronder staat de tekst van wat die engel me vroeg te schrijven.

O profeet, lees de tekenen der tijden, en omschrijf in verhulde woorden. Want alleen degenen die de onderscheiding van geesten hebben, zullen hun betekenis en kracht begrijpen.

Daarom, jij, tot wie ik deze profetie richt, laat het alleen zien aan degenen die ik je wijs, zodat ze niet handelen met angst of bang zijn voor de waarheid. Wat zal ik je bevelen?

 [Opmerking: na dit te hebben gezegd, was er een periode van stilte. Toen hervatte hij het spreken en stopte pas toen hij klaar was, wat me doet denken dat de verzen vanaf hier beginnen.]

Het kwaad neemt toe en wandelt in duisternis.
Er zijn maar weinigen die het weten, weinigen zullen erachter komen. De schaduw die onder je loopt heet schisma, verdeeldheid!

Hij die de goddelozen verdedigt en de rechtvaardigen verslaat, ziet of hoort niet. De trotse mens die zich een Heilige noemt in de blindheid van zijn trots, zal de eerste zijn die sneuvelt in de strijd.

De ouderling, die het Woord begrijpt, waarschuwt. De wijze jonge man hekelt. Beide zullen niet falen om te vallen van de klap van de aanstichter.

De woorden van de vrijen verenigen zich met de woorden van degenen onder het juk van regels, want beiden zullen gekweld worden door hetzelfde kwaad dat voortkomt uit de afgrond.

De kudde zal worden verstrooid. De herder zal geïsoleerd zijn. Zelfs de meest trouwe zal in deze vernietiging, gespaard blijven.

Het hart van het goede zal in de war raken. Het hart van de goddeloze zal zich verheugen. De waanzin van goud zal zijn plaats innemen, en het kind van dwaling zal vrij rondlopen.

Verdriet en woede zullen komen zoals nog nooit eerder werd gezien. Velen zullen wensen te sterven, en zullen niet willen zien wat op hun afkomt.

De staf ligt op de grond. Het huis van de koning is leeg. Want de Heer van Waarheid die daar woonde, heeft nu geen plek om daar te kamperen.

Zoals de lege zolder, is het hart van de vader. Volg het advies van de goddelozen en je weet niet meer waar je heen gaat.

Dit alles zal de oorzaak zijn van de toorn van Degene die oordeelt en de poorten van Hades zullen opengaan, en Heilige zielen op de vlucht jagen.

Maar Ik riep bij naam de kinderen van deze tijd. Ze zullen als een baken zijn in het donker van de nacht en een verademing voor elke ziel.

Ze zullen een bondgenootschap moeten sluiten met de Hemelse milities en hun zielen versmelten zonder zich zorgen te maken over vermoeidheid, want dit zijn de stenen van Hem die de bergen ploegt, de kracht die de bedrieger (Antichrist) zal verslaan.

Het zal volle maan zijn en die week zullen de ogen niet slapen, want na de val van het kwaad, zal een wake ontstaan.

Zij die werden geroepen, zullen hun eigen (gezin/familie) moeten oproepen, want in de komende tijd van duisternis zullen hun kinderen samen met hen de wacht houden.

Valse tranen zullen vallen en de begrafenisstoet zal de vreugde van de aanwezigen verbergen, maar deze vreugde zal in groter verdriet veranderen, als schildwachten afwezig zijn.

Hij die de woorden van deze profetie goed leest, heeft reeds begrepen wat soort kwaad er gaat komen en het ellendige kwaad dat reeds is gebeurd.

Je moet klaar zijn voor de duisternis die zal ontstaan en jullie moeten sterke schildwachten worden, zodat er geen ander en erger kwaad kan komen.

De gehoorde profetie zal vrede brengen, de afwijzing ervan zal onheil over de onwetende roepen.

Degene die deze profetie uitspreekt kent de betekenis van de tekenen. Hij vertelt de waarheid en hoopt dat zijn broeder het zal begrijpen als licht door glas dringt.

Het licht zal komen, het kwaad zal worden verslagen. De kinderen van deze tijd zullen zich afvragen: Was dit tenslotte niet onze echte missie?

Sinds wanneer was duisternis groter dan licht? Laat je niet misleiden door de valstrikken van de verleider (Antichrist).

Het is zover en de tijden van pijn en woede zijn begonnen. Alleen degene die zijn ogen opent zal door het oog van de naald gaan.

De Heer heeft reeds de beproeving van onze tijd voorbereid en de landen in de vorm van een schoen (Italië) zullen de kracht van de storm en de wind weten.

Maar de boom die de storm weerstaat wordt sterk en onoverwinnelijk. Hij die de profetie hoorde en begreep zal opnieuw een teder hart hebben.

En jij profeet, bereid je ziel voor op lijden en pijn. Je zult mishandeld en vervolgd worden omdat je alles met vurigheid zei.

Na drie keer en een kwartier (3,5 jaar dat wordt ingekort), zal je vrede zal komen. Je zal herinnerd worden als een profeet, zelfs als sommigen je tegenwoordig als een jongen beschouwen.

Sluit het boek en rust, houd vast in levende hoop van degene die je deze woorden vertelt: Verlies het vertrouwen niet.

Amen, amen.

[Opmerking: er zijn veel mogelijke interpretaties van deze tekst. In dit geval laat ik het aan de lezer over om zijn eigen conclusies te trekken, want voor mij was dit tot op de dag van vandaag het meest complexe fenomeen dat ik ooit heb meegemaakt.]

1/7/2016 – Visioen van de poorten van de Hel

Tijdens de nacht werd ik plotseling wakker en kreeg ik een visioen. Ik zat op mijn bed; dan was het alsof ik ergens anders was. Ik kan niet precies zeggen of het een droom of een visioen was, want uiteindelijk lag ik weer op de grond.

Ik stond voor een enorm ijzeren hek. De poort was erg hoog, als een gebouw van tien verdiepingen. Ik hoorde, van achter die poort, veel geschreeuw en vreemde geluiden komen, als een menigte mensen die vechten en schreeuwen van wanhoop. Het was ingebed in een gigantische muur, die zich ver naar rechts en naar links uitstrekte. Ik kon de grens niet zien, want het hek was niet alleen erg breed, maar ook behoorlijk donker. Deze muur was niet gebouwd met geslepen en gepolijste rotsen, maar ze leken meer op een enorme berg gemaakt van ruwe stenen.

Er waren enkele grote, losse stenen bij de ingang van de poort. Plotseling nam één van die stenen de vorm aan van een grotesk wezen. Ik zal het proberen uit te leggen: denk aan een haarloze kat ter grootte van een mens, met grijsgroene huid met veel wonden, misvormde benen en armen, een menselijk gezicht met gaten als ogen. Dat wezen, zeker een demon, stond op en keek in mijn richting. Hij kwam naar me toe lopen, ik voelde me erg bang. Toen sprak hij:

Demon: Ik zal je hierheen brengen! Jij zult niet ontsnappen! Er zijn er hier velen zoals jij!

Ik: Wat vertel je me? Welke plaats is dit?

Demon: Deze plek is van ons! En we zullen er alles aan doen om je hierheen te slepen!

Ik: Je kunt proberen te doen wat je wilt, mijn God en jouw Heer is degene die alle dingen weet.

Toen begon de demon te lachen en te spotten, en beledigde me met verschillende vloeken als een slaaf van de Vrouwe (Maria), vervloekt, worm, enz.

Demon: Denk je dat je ons kunt domineren?

Ik: Nee, dat kan ik niet, maar als God het wil, kan Hij mij verlossen. Je kunt proberen me hier te brengen, en als God het toestaat, is dat omdat ik het verdien. Maar zelfs als je me hier brengt, kun je niet langer degenen met je meeslepen die de Heer reeds heeft gered en zal redden door mijn bediening. Ik ben het niet die het doet, het is allemaal het werk van de Heer.

Hij was erg woedend en kwam tegen me op. Veel andere rotsen veranderden ook in deze wezens en omringden me van alle kanten. Ik dacht dat ik zou worden verscheurd. Maar, net voordat ze me aanraakten, keken ze verbaasd achter me en deinsden angstig achteruit. Ik draaide me om en zag dat er naast en bovenop een grotere rots een enorme engel stond van meer dan 3 of 4 meter hoog. Hij was gekleed in een donkerblauw gewaad, met een kap over zijn hoofd, heel grote en donkere vleugels, een zeis in zijn handen en een mooi en knap gezicht. Zijn ogen waren helder en zijn houding straalde een vrede uit die ik niet kan beschrijven.

Ik keek naar de demonen en ze waren allemaal neergebogen, alsof ze zichzelf probeerden te beschermen. Ik draaide me weer om naar de engel en vroeg wie hij was. Hij zei niets, hij liet me alleen die enorme sikkel zien, en daarop verschenen de cijfers 33 + 12 erop geschreven, als een gloeiend vuur. Ik begreep het niet. Toen hief hij de zeis naar me toe en ik zag negen mensen om me heen in licht. Ik kon hun gezichten niet onderscheiden omdat ze van puur licht leken te zijn. De negen mensen om me heen hielden elkaars hand vast en verdwenen.

Er vormde zich een soort lichtgevende ring om me heen. Een andere lichtgevende persoon verscheen aan mijn rechterkant. Hij raakte met één hand mijn schouder aan en met de andere raakte hij de gloeiende ring aan. Op dat moment leek het licht van de ring enorm toe te nemen en de demonen vluchtten allemaal en veranderden weer in steen. Ik begon ook licht uit te stralen en ik keek naar mijn handen. Toen verdween iedereen en bleef ik alleen achter met de engel. Hij glimlachte naar me, wees weer naar de zeis met de cijfers erop en verdween. Toen werd ik wakker uit die toestand, ik lag weer in mijn bed. Ik pakte de Bijbel, opende hem en las Wijsheid van Jezus Sirach 14:11-15:

Mijn zoon, zo ge wat hebt, doe uzelf dan te goed, En geniet ervan naar vermogen;  Denk er aan, dat de dood niet draalt, Dat de tijd, die u rest, u niet wordt gemeld.  Voordat ge sterft, doe wel aan uw naaste, Geef hem, zoveel ge maar kunt;  Maar ontzeg ook uzelf geen gelukkige dag, Laat uw deel van het genot u niet ontsnappen.  Moet ge niet uw bezit aan anderen achterlaten; Zullen zij uw vermogen niet verdelen door het lot? 

Interpretatie: Ik denk dat de Heer, in Zijn oneindige barmhartigheid, mij de haat wilde tonen die de Hel heeft voor Priesters. Het leek mij ook een waarschuwing dat de komende jaren moeilijke jaren zouden worden voor priesters. Ik was toen 33 jaar oud, ik denk dat 33 + 12 de komende twaalf jaar is, of de tijd die het zou duren tot ik 45 was, dat wil zeggen 2029. Een andere intuïtie die ik had over de negen verlichte mensen zou de behoefte kunnen zijn dat Priesters moeten zich verenigen met de Heilige Engelen (die 9 koren vormen) en hun beschermengel (die de tiende persoon in de cirkel zou zijn die mijn schouder aanraakte) in deze jaren van spirituele strijd. De engel in het donkere gewaad was naar mijn mening de engel van de eindtijd. De zeis, een teken van dood, is een teken van oogst, dus het einde van een periode, die me doet denken aan een tijd van strijd tot 2029. Dit is mijn persoonlijke interpretatie.

28/7/2017 – Visioen van bloed dat de Kerk binnenkomt

Het was een vrijdagmiddag, rond 15.00 uur. Ik was in de kerk dingen aan het klaarmaken voor een retraite voor koppels. Plots hoorde ik, door innerlijke spraak, iemand herhaaldelijk zeggen: 23 september! Soms schreeuwend, soms pratend, maar altijd met een uitdrukking van haast. Ik heb niets gezien, ik heb het alleen gehoord.

Ik begon over een aantal dingen na te denken, omdat 23 september de verjaardag is van een naast familielid van mij, het is ook de feestdag van de H. Padre Pio, en de dag van mijn toewijding aan de Heilige Engel. Niets leek echter iets te maken te hebben met wat ik hoorde.

Ik vroeg een paar keer hardop of het over mijn familielid ging, over de H. Padre Pio of over Mijn Heilige Engel, maar de stem bleef maar zeggen: 23 september.

Toen voelde ik een plotselinge drang om terug te kijken. Ik richtte mijn blik op de kerkdeur en toen kreeg ik een visioen. Het was op precies dezelfde plek, maar alles was erg donker. Door de ramen kon ik buiten veel bliksem en donder zien, als een zeer sterke storm. Toen begon er donkere vloeistof door de voorruiten en onder de voordeur van de kerk door te druppelen. Het bedekte de vloer, door het middenpad en over de banken tot het mijn voeten bereikte. Toen het bij me was gekomen, kon ik duidelijker zien dat het bloed was. Zodra het bloed mijn voeten raakte, stopte het visioen. De betekenis van dit visioen was me nooit duidelijk.

2/11/2020 - Visioen van de Pausen

Het was nacht en ik ging de mis opdragen op de Dag van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes in het huis van een familie waar ik veel van hou. Ze hebben daar een kleine kapel. Tijdens de consecratie, terwijl ik Jezus in het Heilig Sacrament aanbad, kreeg ik een visioen. Het visioen was als een beeld dat uit de Eucharistie zelf kwam. Er waren vier scherpe beelden.

Eerst zag ik [paus Franciscus] in een vliegtuig stappen, naar de mensen zwaaien en glimlachen.

Het tweede beeld was dat van het Rode Plein in Rusland. Ik zag de H.-Basiliuskathedraal en toen zag ik iets dat leek op twee sterren die met elkaar in botsing kwamen met een grote explosie in de lucht.

Het derde beeld was de wake van de Paus emeritus. Er waren weinig mensen om hem heen en veel verdriet.

Het vierde beeld was van [paus Franciscus] die alleen door de straten van Rome liep. Het uiterlijk van de straat was als een naoorlogs tafereel. Hij baande zich een weg naar het Sint-Pietersplein, maar toen hij dichterbij kwam, werden er ijzeren staven voor hem gehesen. De tralies waren als die van oude poorten en het ijzer gloeide. Hij probeerde [het plein] te naderen, maar kon niet door de tralies komen.

Noot Claudia: Vooraleer de onlusten beginnen in Europa zal paus Franciscus nog naar Rusland op bezoek gaan. De twee sterren die met elkaar in botsing komen is het begin van de Waarschuwing. Rome zal worden aangevallen door raketten en er zal vervolging zijn van de geestelijkheid.