13/3 Pr John Mary - We moeten God gehoorzamen - Mission of Divine Mercy

De belangrijkste vraag is of we God gehoorzamen: we moeten altijd God gehoorzamen en normaal gesproken moeten we legitieme mensen gehoorzamen, maar alleen in die gevallen waarin menselijke autoriteiten handelen in overeenstemming met Gods Wet. Maar er zijn gelegenheden, zoals de kerk duidelijk heeft geleerd, wanneer we geroepen zijn om God te gehoorzamen, ook al betekent dit ongehoorzaamheid aan menselijke autoriteiten. We zien veel voorbeelden in het leven van Onze Heer zoals we hieronder zullen bespreken. Onze situatie is een van die gelegenheden waarbij we drie beweringen doen die voor velen schokkend kunnen zijn:

1 Deze boodschappen komen van God. Het zijn profetische boodschappen.

2 De Kerk wordt geconfronteerd met een extreme crisis die verder gaat dan wat zij ooit eerder heeft meegemaakt. Dit omdat een boodschap die we onlangs hebben gepubliceerd zegt dat de overweldiger op de Petrusstoel zit. Hij die het grote verraad uitvoert. Deze extreme crisis vraagt om extreme maatregelen.

3 Gezien deze extreme crisis gehoorzamen we God bij het publiceren van deze boodschappen, zelfs zonder toestemming van onze aartsbisschop.

Laten we deze drie punten zorgvuldiger bekijken, maar voordat we verder gaan, willen we zeggen dat we noch theologen noch canonisten noch kerkhistorici, noch profeten noch apostelen zijn. Het is bemoedigend dat onze Heer zelf zijn Vader dankte omdat Hij aan kleinen had geopenbaard wat Hij voor wijzen en geleerden verborgen had gehouden. Het is onze poging de redenering erachter uit te leggen na veel gebed en studie. Het heeft ons ertoe gebracht deze beslissing tot openbaring te nemen. 

1. Boodschappen van God 

Wij geloven dat God zelf deze boodschappen openbaart aan een lid van onze gemeenschap. Door middel van wat innerlijke spraak wordt genoemd, waarin een persoon innerlijk verschillende woorden waarneemt, wat een genade van profetie is, en zoals de Schrift zegt, is geen enkele profetie ooit door de impuls van de mens ontstaan, maar hebben mensen, bewogen door de Heilige Geest, van God gesproken. We begrijpen dat deze verklaring voor velen moeilijk te geloven zal zijn, zoals we reeds zeiden.

We kunnen niet bewijzen dat deze boodschappen van God komen, maar dat was ook vaak het geval bij Zijn profeten, maar als deze boodschappen waar zijn, volgen er eerst twee belangrijke conclusies:

1 Dat wat in de boodschappen wordt uitgedrukt, niet gebaseerd is op menselijke meningen of bewijzen, maar op Gods speciale openbaring en

2 Dat de missie om het te verkondigen rechtstreeks van God komt.

In de profetie is het God zelf die de boodschapper kiest en hem de missie geeft om het te delen. Het gezag komt rechtstreeks van God. Er zijn hier veel voorbeelden van in het Oude Testament, toen profeten de corruptie van de herder van Israël, de koningen en de priester, aan de kaak moesten stellen. Wanneer de Heer bijvoorbeeld tegen Ezechiël zegt te profeteren tegen de herders van Israël, komt dit bevel duidelijk niet van hem, van de autoriteiten of van zijn eigen menselijke analyse.

Het komt rechtstreeks van God. We zien dergelijke voorbeelden vooral in het leven van Jezus zelf, bijvoorbeeld wanneer het evangelie zegt dat de hogepriester en de schriftgeleerden met de oudsten naar Hem toe kwamen en tegen Hem zeiden: vertel het ons door welke autoriteit U deze dingen doet of wie het is die U deze autoriteit heeft gegeven. Jezus antwoordde: Ik zal u ook een vraag stellen: Vertel me nu dat het de doop van Johannes uit de Hemel kwam of van mensen. Ze wilden niet toegeven dat Zijn autoriteit kwam zoals dat van Johannes. Rechtstreeks uit de Hemel. Kardinaal Ratzinger sprak over de rol van profetie. Hij was de toekomstige Paus Benedictus 16.

Hij verklaarde: „dat profetie bij uitstek de plaats is die God voor zichzelf reserveert om persoonlijk in te grijpen. Hij doet dit telkens wanneer hij het initiatief neemt door middel van charisma's. Hij reserveert voor zichzelf het recht om rechtstreeks in de Kerk in te grijpen, om haar wakker te schudden, haar te waarschuwen, haar te promoten en te heiligen.

De Kardinalen stellen categoriek dat God zich het recht voorbehoudt om rechtstreeks in te grijpen in plaats van via de hiërarchie in onze wereld en in Zijn Kerk, vooral in tijden van crisis. God spreekt door Zijn profeten, maar Jezus waarschuwt ook tegen valse profeten. Er is dus duidelijk onderscheidingsvermogen nodig. Dat is de rol van de herders van de Kerk. Dit roept de vraag op: moeten we deze boodschappen niet aan hun oordeel onderwerpen voordat we ze met de wereld delen?

Normaal gesproken ja, maar dit zijn geen normale tijden. 

2. Ongekende crisis 

Voor veel mensen lijkt de situatie in een kerk min of meer normaal. De mis vindt plaats in hun parochie op zondag, hun kinderen kunnen gedoopt worden, hun volwassen kinderen trouwen en hun grootouders begraven. Alles lijkt normaal. Om van een grote crisis in de Kerk te spreken klinkt raadselachtig misschien zelfs schokkend, maar dat is precies een van de problemen die een crisis kunnen veroorzaken als mensen zich er niet van bewust zijn. Daarom gebruikt onze Heer het voorbeeld uit de dagen van Noach, toen mensen zich niet bewust waren van de kastijding die zou komen totdat de zondvloed begon. De profeten moesten vaak maak mensen bewust van de corruptie die er gaande was. 

2.A. Waarschuwingen

Deze waren reeds in 1972 normaal. Paus Paulus 6 waarschuwde op beroemde wijze: Uit een of andere scheur is de rook van Satan de tempel van God is binnengedrongen. En dat de Kerk dagen van wolken, stormen van duisternis, van zoeken, van onzekerheid ervaarde. En in 1976 zei de toekomstige Paus Johannes Paulus II dat we nu voor de grootste historische confrontatie staan die de mensheid heeft doorgemaakt.

Ik denk niet dat brede kringen van de Amerikaanse samenleving of brede kringen van de Christelijke gemeenschap zich ten volle realiseren dat we nu geconfronteerd worden met de laatste confrontatie tussen de Kerk en de Antikerk, van het Evangelie en het Anti-evangelie. Deze confrontatie ligt binnen de plannen van de Goddelijke Voorzienigheid. Het is een beproeving die de hele Kerk moet ondergaan. Helaas zijn we ertoe gekomen te geloven en deze boodschappen die we delen, bevestigen dat de rook van Satan de tempel van God is binnengedrongen en dat de confrontatie tussen de Kerk en de Antikerk een kritiek punt hebben bereikt. 

2.B. Profetieën 

Er zijn vele geloofwaardige profetieën, beginnend in de Schrift en doorgaand tot in onze tijd, hebben ze gesproken over tijden van extreme verdrukking en nood, verwarring en kwaad, zelfs voor de Kerk. Op het allerhoogste niveau is een treffend voorbeeld afkomstig van Don Stefano Gobbi, wiens boek getiteld OLVrouw spreekt tot haar geliefde priesters het imprematur heeft ontvangen en door veel Bisschoppen werd onderschreven. Daarin beweert hij dat onze Heilige Moeder heeft gesproken tot hem van het Beest als een lam zoals beschreven in Openbaring 13 en hoe het zich verhoudt tot de geest van de vrijmetselarij die in de Kerk is geïnfiltreerd. 

2.C Onze huidige boodschap 

In de boodschappen die we hebben ontvangen spreekt de Heer van een ongekende crisis in de Kerk. De Heer spreekt tot de Bisschoppen en zegt dat ze niet alleen de rook van Satan laten infiltreren in Gods Heiligdom, maar dat ze hebben toegestaan dat een heel leger van demonen hun plaats innam en dat ze de overweldiger hebben toegestaan op de Petrusstoel te zitten. Hij die het grote verraad pleegt dat Gods Kerk verlaten zal achterlaten, en ze hebben het niet herkend. De wolven die ze omringen hebben ze ontvangen als ware herders en in plaats van alleen Gods woorden, Zijn waarheid te spreken, hebben ze hen beginnen na te volgen.

Op basis van deze verklaring en andere van vergelijkbare aard die we hebben ontvangen komen we tot de verschrikkelijke conclusie dat Bergoglio de onwettige autoriteit uitoefent en optreedt als de vijand van Christus en Zijn Kerk. Hoe zit het met de woorden van Jezus aan Petrus, Hij beloofde dat de de poorten van de Hel de Kerk niet zouden overweldigen, en de Kerk werd op Petrus is gesticht.

Maar dat betekent niet dat we nooit slechte pausen zullen hebben of dat de Kerk nooit voor langere perioden zonder paus zal zijn of dat er nooit langere tijden zullen zijn waarin er grote verwarring is over wie de paus is, inclusief de aanwezigheid van anti-pausen. De geschiedenis van de Kerk heeft al deze gebeurtenissen meegemaakt en dit betekent ook dat in een laatste beproeving de Hel voor een korte tijd over de Kerk zal lijken te triomferen.

Net zoals het leek dat het kwade voor een moment triomfeerde op het moment dat Jezus werd gekruisigd en stierf. Het betekent dat ondanks deze problemen met het pausdom en ondanks alle aanvallen van buitenaf en corruptie en verraad vanuit de Kerk, Christus Mystieke Lichaam zal zegevieren. Velen zullen tot de conclusie komen dat Bergoglio een overweldiger is en de vijand van de Kerk. Dit lijkt schokkend, maar voor degenen die er aandacht aan hebben besteed, is het geen verrassing. Zelfs zonder profetische boodschappen zijn er zijn tal van waarschuwingssignalen geweest voor de diepgaande problemen in de Kerk in het algemeen en het pausdom. 

2.D. Menselijk bewijs 

In het bijzonder hebben veel commentatoren er bijvoorbeeld op gewezen dat vijanden van de Kerk eeuwenlang geduldig hebben gewerkt om haar te infiltreren met als doel haar geloof te ondermijnen en te vernietigen. Ze hebben machtige posities in de hiërarchie ingenomen, waaronder Bisschoppen, Kardinalen en leden van de curie. Dergelijke infiltranten hebben nu reeds grote schade aangericht, maar ze hebben de overweldiger op de Petrusstoel laten zitten, zoals de boodschap zei: een ongekende aanval op de Kerk. Deze infiltranten zijn niet de enigen maar ze werken in overeenstemming met de machtige seculiere Elites voor doeleinden die diep vijandig staan tegenover onze Heer in Zijn Kerk met betrekking tot de legitimiteit van het pausdom van Bergoglio.

Er zijn ernstige vragen opgeworpen door individuen die op dit gebied veel competenter zijn dan wij. We pretenderen niet om hier vanuit menselijk standpunt al die moeilijke vragen op te lossen, maar we proberen het cruciale punt over te brengen dat de Heer in Zijn boodschappen aan ons heeft meegedeeld. We geloven dat wat geleerden of canonisten ook mogen zeggen, dat de officiële of technische status van de man die momenteel paus is, een overweldiger is en de gevaarlijkste aanval leidt waar de Kerk ooit mee te maken heeft gehad. Deze aanval is des te gevaarlijker omdat deze subtiel en gecamoufleerd is en veel Katholieken er zich totaal niet van bewust zijn. Veel profeten hebben zich echter uitgesproken over de grote schade die Bergoglio heeft aangericht in zijn daden die hij de Kerk heeft aangedaan.

Waaronder de Kardinalen Burke, Cafarra, Mueller, Pell, Sarah en Zen en Aartsbisschoppen Aguer, Chaput, Lenga en Vigano en Bisschoppen Gracida, Mutsaerts, Schneider en Strickland om er maar een paar de noemen. De overleden Kardinaal Pell schreef bijvoorbeeld onder het pseudoniem Demos, Commentators van elke school zijn het erover eens dat dit pontificaat in veel of de meeste opzichten een ramp is. Een catastrofe. Veel bedachtzame priesters en lekencommentatoren hebben zich ook uitgesproken. De bekende Engelse filosoof John Rist zei bijvoorbeeld over de Bergogliaanse crisis en ik citeer: je moet ga terug naar de Ariaanse controverse om iets vergelijkbaars te vinden, maar ik denk dat in termen van de schade die ze nu zou kunnen veroorzaken met wat er in de toekomst met de Kerk zou kunnen gebeuren, dit meer problemen gaat veroorzaken dan al de andere dat we eerder hebben gezien.

Het bewijsmateriaal van de vele manieren waarop Bergoglio de Kerk heeft geschaad, variërend van het eroderen van de integriteit van de sacramenten en de leer van de Kerk over geloof en moraal, tot het uitsluiten van traditionalistische Katholieken en het tragische verraad van de Chinese Katholieke gelovigen, is overvloedig aanwezig en veel te lang om hier te worden vermeld.

Maar om maar een recent voorbeeld te noemen: de verwerping van de leer van de geloofsverklaring Fiducia supplicans (een verklaring uit 2023 over de Katholieke doctrine die Katholieke priesters toestaat paren te zegenen die niet als getrouwd worden beschouwd) waartegen zoveel bisschoppen en bisschoppenconferenties regelrechte oppositie hebben getoond, niet alleen door deze in twijfel te trekken, maar ook door te weigeren zich te houden aan de autorisatie van zegeningen voor mensen in zondige relaties. Het als echtpaar presenteren van zo’n openlijk uitgesproken oppositie tegen een ogenschijnlijk pauselijke goedgekeurde leer vanuit grote delen van het episcopaat lijkt ongekend in de moderne kerkgeschiedenis. . Het is een van de vele instanties waarin Bergoglio’s daden verwarring hebben gezaaid en ernstige schade hebben aangericht, in plaats van klaarheid en licht op deze zaak te werpen. 

De Schrift leert ons dat je ze aan hun vruchten kunt herkennen. Elke gezonde boom draagt goede vruchten, maar een slechte boom brengt slechte vruchten voort. De vruchten van de afgelopen tien jaar hebben diepgaande dwalingen, verdeeldheid en verwarring voortgebracht en de Kerkelijk leer van 2000 jaar verraden en ondermijnd. Er zijn reeds eerder immorele pausen geweest, maar nooit een schijnbare. Een overweldiger die deel uitmaakte van een krachtige, opzettelijke poging om ons Katholieke geloof te corrumperen en de Kerk te vernietigen. Een slechte paus wiens leven duidelijk schandalig is, is minder gevaarlijk dan iemand die door een groot deel van de media wordt aangevoerd als een voorbeeld van medeleven en eenvoud. Er is overvloedig bewijsmateriaal voor de schade die Bergoglio heeft aangericht.

Maar fundamenteel is het geen menselijk bewijs dat ons overtuigt, maar de profetische getuigenis van de Heer, en waartoe wij worden geroepen in tijden van crisis. 

2.E. In tijden van crisis zijn buitengewone maatregelen nodig 

Normale tijden vragen om normale antwoorden, maar we herhalen dat dit geen normale tijden zijn. De H. Thomas van Aquino leert dat een wet die in gewone omstandigheden goed is, soms grote schade kan aanrichten als deze tijdens een crisis onnadenkend wordt nageleefd. Bijvoorbeeld: een snelheidslimiet is een goede wet, maar wanneer het leven van een persoon in gevaar is, kan het zijn dat men verplicht is deze te overtreden.

De H. Thomas stelt dat het in deze gevallen slecht is om de wet te volgen en dat het goed is om de letter van de wet opzij te zetten en de dictaten van de gerechtigheid in het algemeen welzijn te volgen.

In deze gevallen moeten we een hogere wet volgen. Dit is iets dat de Kerk moet doen. Het canoniek recht zelf beweert dat de belangrijkste canon in de Kerk, Canon 1752, een maatstaf is waarbij alle andere canonieke wetten moeten worden begrepen en geïmplementeerd. Het stelt dat de hoogste wet in de Kerk de redding van zielen is. Daarom zijn buitengewone omstandigheden soms goed maar lagere wetten zullen misschien plaats moeten maken voor deze allerhoogste wet. 

2.F. De Ariaanse Crisiswet 

De Ariaanse crisis van de 4e eeuw biedt een aantal beroemde voorbeelden van de noodzaak om lagere wetten terzijde te schuiven in een tijd van crisis, zoals de H. Kardinaal John Henry Newman destijds heeft uitgelegd dat een meerderheid van de Bisschoppen in de wereld en zelfs de Paus werden gecompromitteerd met de ketterse leerstelling dat Jezus niet waarlijk God was. Vanwege de ongebreidelde verwarring in de Kerk moesten goede Katholieken dingen doen die in gewone tijden verkeerd zouden zijn geweest.

Maar over de Katholieken die in deze crisis heilig en devoot waren, zei de H. Basilius, om aan te geven hoe nijpend de situatie was geworden: de betere leken vermijden de kerken als scholen van goddeloosheid en heffen hun handen op in de woestijn met smeekbeden en tranen naar de Heer in de Hemel. De H. Athanasius van Alexandrië werd geëxcommuniceerd door honderden Bisschoppen en zelfs de Paus omdat hij hielp geloven dat Jezus werkelijk God was, maar hij bleef prediken, droeg de sacramenten op en wijdde priesters, ook al had hij geen toestemming. 

Dit waren dingen die hij nooit zou hebben gedaan in gewone tijden, maar in die crisistijd moest hij de hogere wet gehoorzamen en hij die ooit als ongehoorzaam werd beschouwd, wordt nu Kerkleraar en de Grote genoemd. Zoals deze voorbeelden zo duidelijk aangeven zijn er uitzonderlijke tijden in de geschiedenis geweest waarin leken vanwege buitengewone omstandigheden zich een tijdlang aan de gehoorzaamheid van menselijke autoriteiten moesten onttrekken om God trouw te kunnen gehoorzamen. 

We zien dat dit ook voor ons nodig kan zijn in deze tijd van extreme crisis. Als het waar is dat een overweldiger de intentie heeft om het geloof te ondermijnen en op de Petrusstoel zit, moeten we hem en degenen onder zijn heerschappij dan gehoorzamen wanneer zij onrechtvaardige bevelen geven? 

3. Gehoorzaamheid aan God en menselijke autoriteiten. 

Gehoorzaamheid aan God en gehoorzaamheid aan menselijke autoriteiten moeten we altijd zijn. Gehoorzaam aan God die absoluut is. Onze Heer Jezus geeft ons het perfecte voorbeeld, maar voor menselijke autoriteiten is gehoorzaamheid enkel juist en rechtvaardig als hun wetten in harmonie zijn met Gods wetten, maar niet als de menselijke wet in strijd is met Gods wet. De H. Thomas van Aquino zegt dat dit soort wetten niet mogen worden nageleefd omdat we, zoals vermeld in Handelingen 5:29, God moeten gehoorzamen in plaats van mensen. Maar laten de Heiligen ons geen heroïsche voorbeelden zien van gehoorzaamheid aan wat onrechtvaardige bevelen lijken te zijn, en heeft de Heer de H. Faustina bijvoorbeeld niet geprezen voor haar gehoorzaamheid aan haar overste in plaats van wat ze innerlijk over hem had gevoeld? 

Dat is zeker normaal en goed in normale tijden, maar deze tijden zijn anders. Wanneer oversten actief ernstige kwaden begaan of bevelen, is men niet verplicht ze te gehoorzamen. We geloven niet dat onze Aartsbisschop van plan het kwade te doen. We geloven dat hij goedhartig is, maar hij volgt Bergoglio enthousiast. En hij is degene van wie we denken dat hij de Kerk probeert te ondermijnen. We zien dit onderscheid duidelijk in het voorbeeld van Onze Heer zelf. Normaal gesproken was Hij gehoorzaam aan legitieme menselijke autoriteiten, maar soms was er een conflict tussen hen te gehoorzamen en gehoorzaam te zijn aan de Vader. In deze gevallen was Hij altijd gehoorzaam aan Zijn Vader, zelfs als dat betekende dat Hij ongehoorzaam was aan menselijke autoriteiten. 

Geen menselijke autoriteiten waren meer gehoorzaamheid waard dan zijn Heilige Moeder en de H. Jozef en normaal gesproken was Hij aan hen onderworpen. Maar toen Hij 12 jaar oud was, moest Hij hen ongehoorzaam zijn om Zijn Vader te kunnen gehoorzamen en daarom bleef Hij in de tempel zonder het te laten weten aan Zijn ouders en toen de tijd aanbrak van Zijn openbare leven kwam Jezus al snel en dikwijls in conflict met de religieuze leiders van zijn volk, leiders die corrupt waren geworden, bijvoorbeeld toen Hij de tempel reinigde of wanneer Hij werd verteld niet te genezen op de sabbat, geen zonden te vergeven, niet in de tempel te prediken of niet in de naam van Zijn Vader te prediken. Jezus gehoorzaamde God in plaats van mensen en deze leiders reageerden daarop door Hem uiteindelijk te veroordelen. 

Denk aan de Apostelen toen ze gevangen zaten en voor het Sanhedrin werden gebracht, zoals de Handelingen van de Apostelen verhaalt: Toen ze hen hadden meegenomen en voor de raad hadden gebracht, ondervroeg de Hogepriester hen en zei: We hebben je ten strengste bevolen niet in Zijn naam te onderwijzen. Toch hebben jullie Jeruzalem gevuld met je onderwijs en je bent van plan het bloed van deze man over ons te brengen. Maar Petrus en de Apostelen antwoordden: We moeten God gehoorzamen in plaats van mensen. (Handelingen 5:27-29) 

En dan is er de H. Jeanne d’Arc die luisterde naar Hemelse stemmen. Ze leidde op heldhaftige wijze een leger. Toen ze werd berecht door een Kerkelijk tribunaal werd haar gevraagd of zij zich aan de Kerk wilde onderwerpen als de militant van de Kerk zei dat haar Openbaringen vals en duivelse waren en, bijgelovig en slecht, antwoordde ze dat ze zich zou onderwerpen aan Onze Heer, wiens bevel ze altijd zou uitvoeren. Het was voor haar onmogelijk om iets anders te doen dan wat God haar had bevolen. Als de militant van de Kerk haar zou zeggen iets anders te doen, zou ze zich onderwerpen aan niemand minder dan Onze Heer wiens goede bevelen ze altijd uitvoerde. Zelfs in het zicht van de dood door de tegenstand aan de Kerkelijke autoriteiten hield de H. Jeanne vast aan wat ze wist dat de waarheid was - gehoorzaamheid aan Gods authentieke leer moet op de eerste plaats komen. 

Helaas is het voor priesters mogelijk om Christus niet trouw te vertegenwoordigen en Hem zelfs opzettelijk tegen te werken. Wanneer dat het geval is, moeten we het advies opvolgen van Paus Leo 13, die de leer van de H. Thomas samenvattend zei:

Maar waar de macht om te bevelen ontbreekt of waar een wet wordt uitgevaardigd die in strijd is met de rede of met de Eeuwige wet of met een bepaalde verordening van God, is gehoorzaamheid onwettig, anders worden we, terwijl we de mens gehoorzamen, ongehoorzaam aan God. 

De conclusie is dat we altijd God moeten gehoorzamen, Normaal gesproken houdt het gehoorzamen van God ook het gehoorzamen van de Kerkelijke autoriteiten in, maar we leven in een ongekende crisis. God vertelt ons dat de Petrusstoel bezet is door een overweldiger en dat we ons niet aan hem moeten onderwerpen, noch aan degenen die zijn onrechtvaardige plannen uitvoeren. Toch heeft God ons niet in de steek gelaten. Hij heeft ons bijzondere rechtstreekse leiding gegeven om ons door deze verschrikkelijke maar tijdelijke beproeving te leiden en wij geloven dat God ons vraagt de Waarheid te spreken, de woorden die Hij ons geeft, zelfs zonder menselijke Kerkelijke toestemming. 

Aan degenen die suggereren dat we de Kerk verlaten of schismatisch zijn, kunnen we alleen maar antwoorden met een nadrukkelijk nee. We verdedigen de Kerk van Christus en haar geloofsschat. We houden van het Pausdom en verdedigen het. Dat is de reden waarom de overweldiging van Bergoglio zo pijnlijk is. Het zijn juist degenen die moedwillig verwarring, wanorde zaaien en het geloof ondermijnen, die erger zijn dan het verlaten van de Kerk. Ze verraden de Kerk. Het is pijnlijk voor onze stille gemeenschap om nu gezien te worden als verdeeldheid zaaiend en ongehoorzaam. En we denken aan het lijden van de profeet Jeremia toen hij harde, impopulaire woorden moest uitspreken, maar we doen dit omdat we proberen trouw te zijn aan de Heer. Elke persoon moet ervoor kiezen om trouw te zijn aan Onze Heer of aan de wereld. 

We geloven dat deze keuze in de komende tijden zeer grimmig zal worden en we vragen om uw gebeden. Als we ongelijk hebben, om ons terug te brengen naar de Waarheid en als we gelijk hebben om de kracht te hebben om trouw te zijn.

We bidden voor jullie allen. We vertrouwen onszelf en jullie allen toe aan het Onbevlekt Hart van de H. Moeder van God, onze Moeder, smekend dat deze pijnlijke tijd van verdeeldheid in de Kerk spoedig mag genezen.

Geloof, zodat God kan handelen.

Jezus, we vertrouwen op U! Amen.