22ste uur : van 2 tot 3 uur op goede vrijdag 

Het derde uur van Jezus’ doodsstrijd op het Kruis. 

Vijfde woord van Jezus 

Mijn Jezus, U hangt vast aan het Kruis, en ik voel dat het liefdesvuur Uw Hart verteert. Uw Hart bonkt zo fel dat het bijna uit Uw ribben komt. Uw Mensheid ondergaat zo'n schokkende en afschuwelijke transformatie, dat het U onherkenbaar maakt. De liefde die Uw Hart doet ontvlammen, verteert U volledig. U bent niet in staat deze liefde te bedwingen en U voelt de intense kwelling. Het is niet alleen lichamelijke dorst, maar het vergieten van al Uw Bloed en de vurige honger naar de redding van onze zielen. U zou ons als water willen drinken, om ons allen in veiligheid te brengen in Uzelf.

Daarom verzamelt U Uw verzwakte krachten, en schreeuwt: Ik heb dorst. In elk hart herhaalt U: Ik heb honger naar je wil, je genegenheden, je verlangens en je liefde. Ik heb dorst naar je ziel die als water is, frisser en zoet. En je wil het Mij niet geven. Alsjeblieft, laat Me niet verteren door Mijn vurige dorst. Ik voel niet alleen Mijn tong en keel branden, tot het punt dat Ik geen woord meer kan uiten, maar Ik voel ook Mijn hart en ingewanden uitdrogen. Heb medelijden met Mijn dorst, heb medelijden!

Zinneloos van geweldige dorst, geeft U zich over aan Uw Vaders Wil. Mijn hart kan niet langer het kwaad van Uw vijanden aanzien, die in plaats van water, U gal en azijn geven; en U weigert ze niet! Ik begrijp het, het is de gal van vele zonden, het is de azijn van onze onbeheerste hartstochten die zij U willen geven. Maar in plaats van Uw dorst te lessen, zorgen ze dat U nog meer dorst hebt. Mijn Jezus, hier is mijn hart, gedachten, gevoelens, kortom mijn hele wezen, om Uw dorst te lessen en een verzachting te geven aan Uw droge en bittere mond.

Alles wat ik heb en alles wat ik ben, alles is voor U, mijn Jezus. Als mijn pijn nodig zou zijn om een ziel te redden dan ben ik klaar om alles te lijden. Ik bied me helemaal aan U aan. Doe met mij wat U wilt. Ik wil eerherstel bieden voor alle zielen die verloren zijn, en voor de pijn en lijden van degenen die in plaats van de pijn en het lijden aan U aan te bieden als verzachting voor Uw brandende dorst, ze deze droefheid en verlatenheid overlaten aan zichzelf, en U nog meer laten lijden. 

Zesde woord van Jezus 

Mijn Goedheid, de eindeloze zee van Uw pijn, het vuur dat U verteert, en vooral de Allerhoogste Wil van Uw Vader die wil dat U sterft, laten ons niet meer toe te hopen dat U blijft leven. Hoe zal ik leven zonder U? Uw krachten verlaten U, Uw ogen worden versluierd, Uw gezicht wordt bedekt met sterfelijke bleekheid. Uw mond is half open, Uw adem is onderbroken, zodanig dat er geen hoop meer is dat U kunt opleven. Een koud zweet dat Uw voorhoofd nat maakt, neemt het vuur over dat U verteert. Uw spieren en zenuwen trekken steeds meer samen vanwege de pijn en doorboorde ledematen. De wonden scheuren steeds meer open. Ik beef en voel dat ik sterf. Ik kijk naar U en ik zie de laatste tranen uit Uw ogen vloeien.

Uw dood nadert en U laat met moeite horen: Alles is volbracht. Mijn Jezus, U hebt U nu volledig uitgeput. U hebt niets meer over, de liefde heeft zijn einde bereikt. Heb ik mij volledig opgenomen in Uw liefde? Wat is mijn dank voor U? Mijn Jezus, ik bied eerherstel voor het gebrek aan overeenstemming van mensen met Uw liefde. Ik troost U voor beledigingen en overtredingen die Uvan mensen ontvangt, terwijl U zich door liefde op het Kruis laat verteren. 

Zevende woord van Jezus 

Mijn Jezus, U staat op het punt om Uw laatste adem te geven. Uw Mensheid is reeds verstijfd. Uw Hart lijkt niet langer te kloppen. Met Magdalena klamp ik U vast en als het mogelijk was, zou ik mijn leven geven om het Uwe te doen herleven. Ondertussen opent U Uw ogen weer en U kijkt rond vanop het Kruis, alsof U afscheid wilt nemen van iedereen. U kijkt naar Uw Moeder, die niet beweegt en geen stem heeft door de hevige pijn die ze voelt, en U zegt: Tot ziens Moeder, Ik ga weg, maar Ik zal je in Mijn Hart bewaren. Zorg voor Mijn kinderen en die ook de Uw zijn.

U kijkt naar de huilende Magdalena, de trouwe Johannes en Uw vijanden, en met Uw blikken zegt U hen: Ik vergeef je. Ik geef je de kus van vrede. Niets ontsnapt aan Uw blik. U neemt afscheid van iedereen en vergeeft iedereen. Dan verzamelt U al Uw kracht, en met een luide en donderende stem, roept U: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest.

U buigt Uw hoofd en ademt Uw laatste adem uit. Bij deze schreeuw wordt de hele natuur geschud en huilt ze over Uw dood - de dood van zijn Schepper! De aarde beeft hevig, en met zijn beven lijkt het te huilen en de zielen te willen wakker schudden om U als ware God te erkennen. De voorhang van de Tempel scheurt en de doden zijn opgestaan. De zon heeft zijn licht met afschuw ingetrokken. Bij deze schreeuw vallen Uw vijanden op hun knieën, slaan op hun borst en zeggen: Waarlijk, Hij is de Zoon van God. Uw Moeder, verbijsterd en stervende, lijdt meer pijn dan de dood. Mijn Jezus, met deze roep plaatst U ook ons allen in de handen van de Vader, omdat U ons niet afwijst.

Daarom schreeuwt U luid, niet alleen met Uw stem, maar met al Uw pijn en de stemvan Uw Bloed: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest en alle zielen. Ook ik laat mij over aan U. Geef me de genade om te sterven in Uw Liefde - in Uw Wil, en ik bid dat U me altijd in Uw Heiligste Wil houdt, zowel in het leven als in de dood. Ondertussen bied ik eerherstel voor al degenen die zich niet perfect overlaten aan Uw Wil, en daarom de kostbare gave van Uw Verlossing verliezen, of krachteloos maken. Mijn Jezus, wat hebt U verdriet in Uw Hart bij het zien van zoveel mensen die uit Uw armen ontsnappen.

Heb medelijden met allen - heb medelijden met mij. Ik kus Uw met doornen gekroonde Hoofd en ik vraag U om vergeving voor mijn gedachten van hoogmoed, ambitie en eigenwaan. Ik beloof dat ik elke keer dat een gedachte opkomt die niet volledig met U in overeenstemming is en als ik U beledig, ik onmiddellijk uitroep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe. 

Mijn Jezus, ik kus Uw ogen, die nog steeds nat zijn van tranen en bedekt met gedroogd bloed, en ik vraag om vergeving voor de keren dat ik U heb beledigd met slechte en onbescheiden blikken. Ik beloof U dat elke keer als mijn ogen worden geleid om naar wereldse dingen te kijken, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw oren, doof geworden door beledigingen en vreselijke godslasteringen, en ik vraag U om vergeving voor de keren dat ik heb geluisterd naar gesprekken die mij van U verwijderen en voor alle roddels. Ik beloof dat ik elke keer dat ik onbetamelijke gesprekken hoor, roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw Gezicht, dat bleek is, bloedt en gekneusd is. Ik vraag U om vergeving voor de vele minachting en beledigingen die U van ons ontvangt door onze zonden. Ik beloof U dat telkens wanneer ik de verleiding voel om U niet alle glorie, liefde en aanbidding te geven die U verdient, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw lippen, die droog en verbitterd zijn. Ik vraag U om vergeving voor de keren dat ik U heb beledigd met mijn kwade gesprekken en ik heb bijgedragen tot Uw verbittering en dorst. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik gesprekken voer die U kunnen beledigen, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw nek, waar ik nog steeds de sporen zie van kettingen en touwen die U hebben gebonden. Ik vraag om Uw vergeving voor de menselijke gehechtheden, die de kettingen rond Uw nek hebben vermeerderd. Ik beloof U dat elke keer als ik gestoord word door gehechtheden, verlangens en genegenheden die niet met U in overeenstemming zijn, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw schouders en ik vraag U om vergeving voor ongeoorloofde bevredigingen en voor zonden begaan met mijn vijf zintuigen. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik een aantal pleziertjes of bevredigingen wil die niet met Uw glorie in overeenstemming zijn, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw borst, en ik vraag U om vergeving voor alle koelheid, onverschilligheid, lauwheid en ondankbaarheid die U van mensen ontvangt, en ik beloof U dat elke keer ik voel dat mijn liefde voor U bekoeld, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw handen en ik vraag U om vergeving voor alle slechte en onverschillige werken, voor daden die kwaadwillig worden gemaakt door zelfzucht en eigenwaan. Ik beloof U dat elke keer gedachten in me opkomen dat ik niet werk alleen uit liefde voor U, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

Ik kus Uw voeten en ik vraag U om vergeving voor de stappen en de paden bedekt zonder rechtvaardige intentie; voor velen die van U weggaan op zoek naar wereldse geneugten. Ik beloof U dat elke keer ik eraan denk dat ik mij van U verwijder, ik roep: Jezus en Maria, ik beveel mijn ziel aan U toe.

En tenslotte kus ik Uw Heilig Hart, en ik wil alle zielen die door U verlost zijn erin sluiten, samen met mijn ziel, opdat allen gered worden – zonder iemand uit te sluiten. Mijn Jezus, sluit mij in Uw Hart en sluit de deuren, opdat ik niets anders dan U zie. Ik beloof U dat ik roep: Jezus en Maria, ik geef U mijn hart en mijn ziel. 

Overweging 

Jezus heeft een brandende dorst. Branden wij van dorst naar Jezus? Hebben onze gedachten en genegenheden altijd als doel om Zijn vurige dorst te lessen? Niet in staat om de dorst te verdragen die Hem verteert, voegt Jezus eraan toe: Alles is volbracht! Jezus verteerde zich volledig voor ons. Streven we er altijd naar, om een verterende liefde voor Jezus te zijn? Elke daad, woord en gedachte leidde Jezus naar Zijn voleinding. Leiden al onze daden, woorden en gedachten ons ertoe verteerd te worden door liefde voor Jezus?

Mijn zoet Leven, laat Uw adem altijd in mijn arme hart blazen, opdat ik het merkteken van Uw offer kan ontvangen. Aan het Kruis vervult Jezus de Wil van Zijn Vader in alles, en Hij ademt Zijn laatste adem uit met een volmaakte daad van overgave in Zijn Wil. Volbrengen we in alles Gods Wil? Geven we ons volledig over in Zijn wil zonder te kijken of het voordelig is voor ons of niet? Zijn we reeds tevreden als we ons in Zijn armen bevinden? Is onze versterving voortdurend omwille van Jezus‘ liefde?

Kunnen we zeggen dat, hoewel we leven, we niet leven om onszelf; maar alleen leven vanuit Jezus‘ leven? Is alles wat we doen, denken, verlangen en liefhebben een oproep om vanuit Jezus in ons te leven? Zijn onze woorden, stappen, verlangens en gedachten volledig in Jezus opgegaan om Hem te laten leven? Mijn Jezus, laat mijn dood een voortdurende dood zijn uit liefde voor U, en laat elke dood die ik lijd een leven zijn dat ik aanbied aan alle zielen.

Gebed van dank

23ste uur : van 3 tot 4 uur op goede vrijdag 

Jezus die overleden is, wordt doorboord met een lans in de hartstreek. 

Mijn Jezus, de hele natuur heeft een kreet van verdriet geuit bij Uw laatste ademtocht, en heeft gehuild over Uw smartelijke dood. Ze heeft U erkent als de Schepper. Vele duizenden Engelen zweven rond het Kruis en huilen om Uw dood. Zij aanbidden U als onze ware God en vergezellen U naar het Voorgeborchte, waar U vele zielen zalig zal maken, die reeds eeuwenlang vurig naar U verlangden.

Mijn Jezus, ik kan Uw Kruis niet verlaten, noch kan ik ophouden met Uw wonden te kussen. Ze vertellen me hoeveel U van mij hebt gehouden. Ik voel dat ik sterf bij het zien van de diepe gruwelijke gescheurde wonden, die zelfs Uw botten blootleggen. Ik zou zo graag deze wonden met mijn tranen wassen. Ik zou U graag liefhebben om U volledig te helen met mijn liefde, en de natuurlijke schoonheid van Uw onherkenbare Mensheid te herstellen. Ik zou mijn aders willen openen om Uw lege aders met mijn bloed te vullen en U weer tot leven te roepen. 

Mijn Jezus, wat kan liefde niet bewerken? Liefde is leven en met mijn liefde wil ik U leven geven. En als mijn leven niet genoeg is, geef me dan Uw liefde. Met Uw liefde kan ik alles. Ik zal zelfs leven kunnen schenken aan Uw Mensheid. Zelfs na Uw dood wilt U me laten zien dat U van me houdt. U wilt Uw liefde voor mij bewijzen, en mij een schuilplaats geven in Uw Heilig Hart. Daarom opent een soldaat, geduwd door een opperste kracht, Uw Hart met een lans en ontstaat er een diepe wonde. Dit om zeker te zijn dat U bent gestorven. De laatste druppels Bloed en water vloeien weg, die zich in Uw Hart vol vlammen, bevinden.

Deze wonde vertelt mij dat ze geopend is door liefde! En als Uw mond niets meer zegt, spreekt Uw Hart en zegt: Mijn kind, nadat Ik alles gaf, wilde Ik dat deze lans een schuilplaats voor alle zielen in Mijn Hart zou openen. Geopend, zal het voortdurend tot ieder roepen: Kom in Mij als je gered wilt worden. In dit Hart zal je heiligheid vinden en jezelf tot een heilige maken. Je zult verlichting vinden in beproevingen, kracht in zwakte, vrede in twijfel, gezelschap in verwaarlozing. O zielen die van Mij houden, als jullie echt van Mij willen houden, kom dan voor altijd in dit Hart wonen.

Hier zal je ware liefde vinden om van Mij te houden, en vurige vlammen om volledig door deze liefde verteerd te worden. Alles komt samen in dit Hart: hier zijn de Sacramenten, hier is Mijn Kerk, hier is het leven van Mijn Kerk en het leven van alle zielen. Daarin voel Ik ook de heiligschennissen tegen Mijn Kerk, complotten van vijanden, de pijlen die ze sturen en Mijn verdrukte kinderen. Er is geen belediging die Mijn Hart niet voelt. Daarom, Mijn kind, laat je leven in dit Hart zijn. Verdedig Mij, breng eerherstel en breng iedereen in Mijn Hart.

Mijn Geliefde, als een lans Uw Hart voor mij heeft verwond, bid ik dat U, met Uw handen, mijn hart, genegenheden en verlangens verwondt. Laat er niets in mij zijn dat niet door Uw liefde wordt verwond. Ik verenig alles met de schrijnende pijn van onze lieve Moeder, die bij het zien dat Uw Hart wordt doorboord, in zwijm valt door smart en liefde. Als een duif vliegt ze in Uw Hart om de eerste te zijn die Uw Hart herstelt. Zij is de Koningin van Uw Hart, Middelares tussen U en mensen.

Ook ik wil, met mijn Moeder, in Uw Hart vliegen, om te zien hoe Zij Uw Hart eerherstel brengt en haar eerherstel herhalen voor alle overtredingen. In Uw gewonde Hart, zal ik mijn leven terugvinden. Daarom put ik uit Uw Hart alles wat ik wil doen. Ik geef niet langer leven aan mijn gedachten, maar ik zal de Uwe nemen. Mijn wil zal niet langer leven, maar ik neem Uw Wil. Mijn liefde zal niet langer leven; maar ik zal Uw liefde nemen. Mijn Jezus, heel Uw leven is van mij - Uw Wil is mijn wil. 

De Kruisafneming 

Mijn Jezus, Uw discipelen haasten zich om U van het Kruis te nemen. Jozef en Nicodemus, die tot nu toe op de achtergrond bleven, zijn moedig en onbevreesd. Zij willen U een eervolle begrafenis geven. Daarom nemen ze hamers en tangen, om Uw nagels uit het Kruis te verwijderen, terwijl Uw Moeder haar moederlijke armen uitstrekt om U op haar schoot te ontvangen. Terwijl ze de nagels verwijderen, wil ik ook Uw discipelen helpen om Uw Lichaam te ondersteunen; en met de nagels die ze van U verwijderen, nagel me helemaal vast aan U. Met Uw Heilige Moeder wil ik U aanbidden en kussen, en mij dan in Uw Hart sluiten, om het nooit meer te verlaten. 

Overweging

Na Zijn overlijden, wilde Jezus gewond raken door een lans voor liefde voor ons. Laten wij ons in alles verwonden door Jezus‘ liefde? Of laten we ons liever verwonden door menselijke liefde, door genoegens en door gehechtheid aan onszelf? Ook koelheid van Godswege, spirituele duisternis en verstervingen, zowel innerlijk als uiterlijk, zijn wonden die de Heer maakt in de ziel.

Als we ze niet uit Gods handen aannemen, verwonden we onszelf, en onze wonden vermeerderen hartstochten, zwakheden, eigenwaan - kortom, elk kwaad. Als we deze daarentegen aannemen als wonden die gemaakt zijn door Jezus, zal Hij Zijn liefde, Zijn deugden en Zijn gelijkenis in deze wonden plaatsen. Daardoor zullen we Zijn kussen en Zijn liefkozingen verdienen en Zijn Goddelijke Liefde ons eigen maken. Deze wonden zullen stemmen zijn die Hem zullen roepen en Hem zullen dwingen om voortdurend in ons te wonen. Mijn Jezus, laat Uw lans mijn bewaker zijn die mij verdedigt tegen alle wonden van mensen.

Jezus wordt van het Kruis afgenomen en wordt in de armen van Zijn Moeder gelegd. Storten wij al onze angsten, twijfels en angsten in de armen van onze Moeder uit? Jezus rustte op de schoot van Zijn Goddelijke Moeder. Laten we Jezus rusten door onze angst en onrust te verdrijven? Allen: Mijn Moeder, verwijder met uw moederlijke handen alles wat Jezus zou kunnen verhinderen om in mij te rusten. 

Gebed van dank