Kleine Maria

In 1996 werd in Rome een anonieme vrouw, genaamd "Kleine Maria" begon de uitspraken te ontvangen die bekend staan ​​als "Sprankels van Licht". De enige informatie die over de boodschapster wordt gegeven, is dat zij een eenvoudige huisvrouw en moeder is die in armoede en verborgenheid leeft. De toespraken, toegeschreven aan Jezus, zijn voornamelijk catecheses over de mislezingen van die dag, maar hebben soms betrekking op externe gebeurtenissen. 

21/2 Liefde doordringt 

Mijn kleine Maria, bij de eerste lezing stijgt er een kreet op in de grote stad Nineve. Jona waarschuwt: ‘Heb berouw, anders zal de stad binnen veertig dagen verwoest worden.’ De inwoners luisteren en aanvaarden zijn roeping, en de koning en de burgers, groot en klein, rijk en arm, doen boete, ze dragen een boetekleed en vasten, maar bovenal maken ze het goed voor hun zonde en keren ze hun hart af van het kwaad. Dit is het offer dat God welgevallig is – niet dat de mens zijn kleren scheurt en offers brengt, maar dat hij zich bekeert, dat hij zijn hart verandert van kwaadwillig in goed. Zodra het hart van een persoon veranderd is, verandert zijn hele gedrag en leven, en is het gericht op het goede. Geconfronteerd met het berouw van Nineve, trekt God Zijn hand terug die klaar was om erop te slaan en neemt Hij elke intentie tot vernietiging terug.

Hoeveel boodschappen worden er ook vandaag de dag niet gegeven, hoeveel authentieke profetieën die in Gods naam melding maken van tijden die de grote zuivering aankondigen die reeds plaatsvindt. Als mensen zich zouden bekeren, als ze hun blik zouden richten op de Hemelse Vader, zouden de aangekondigde straffen worden ingetrokken. Als velen zich zouden verzoenen, zouden veel van deze waarschuwingen beperkt en afgezwakt worden. Als er echter geen verandering optreedt, zullen deze profetieën in hun volheid in vervulling gaan. Profetie is, zelfs als ze waar is, altijd relatief en wordt bepaald door het gedrag en de reactie van de mens.

Het is niet God die straf wil, maar het wordt noodzakelijk voor de verlossing van de mens. De Allerheiligste Vader komt altijd tussenbeide en is bij elke daad gedreven door liefde, en zelfs Zijn gerechtigheid komt voort uit Zijn liefde om mensen te helpen zodat ze niet verstrooid raken, zodat ze niet verloren gaan. Zijn positie is altijd om lijden en boetedoening te geven verlossing als doel. Het is vergelijkbaar met wanneer een kind op het punt staat in een afgrond te vallen. Om ervoor te zorgen dat het kind niet valt en sterft, moet de ouder een stevige greep gebruiken om te voorkomen dat het kind valt.

Waarom bekeren mensen zich niet? Omdat ze niet geloven. Ze hebben geen geloof. Ze zeggen dat ze tekenen nodig hebben voor hun geloof, maar begrijpen niet dat God het allerhoogste teken reeds heeft gegeven in Zijn Zoon, die gekruisigd werd en is verrezen. Nu vraagt Hij dat je zelf, door je eigen kruis en verrijzenis te beleven, geënt op Christus, tekenen wordt voor je naasten, zodat zij ook mogen geloven. Ieder van jullie die zich bekeert, wordt essentieel voor iedereen en wordt een teken van licht dat straalt en de duisternis rondom verlicht.

Overweeg eens hoe,slechts twaalf apostelen, de explosie van een volledig heidense wereld in gang zetten, waarbij deze zich richtte op Goddelijke realiteit in de enige God en Heer.

Wanneer verandert iemand zijn hart en maakt hij zijn slechte verleden goed? Wanneer hij leert lief te hebben, wanneer de liefde doordringt, wanneer er een ontmoeting is met zijn Heer en door Hem te kennen, heeft hij Hem lief met een liefde die prioriteit heeft in het hart en de rest weggooit die niet aan Hem toebehoort. Wat Hem niet toebehoort. is overbodig, ijdel en tegengesteld aan Hem.

In Gods liefde ontdek je een kostbare schat die authentieke waarde geeft aan datgene wat gezocht en ervaren moet worden, en verwerf je de kracht om elk kwaad, elke verleiding en zonde die je voorheen gevangen hield, af te weren en te overwinnen. Pas dan is er een teken. Geïdentificeerd met de gekruisigde en verrezen Christus, aanvaardt je Zijn oproep en heb je de helderheid en kracht om je broeders en zusters op te roepen tot bekering, niet alleen voor de tijden die voorspeld zijn door middel van profetieën over de verschillende aangekondigde tuchtigingen, maar vooral voor je eigen persoonlijk oordeel, voor het individuele leven van iedere persoon die redding voor de eeuwigheid nodig heeft.

Ik zegen je.

28/2 Gerechtigheid brengt leven 

Mijn kleine Maria, de Allerheiligste Vader roept mensen op om rechtvaardig te zijn, zelfs als de rechtvaardige altijd de prijs betaalt voor zijn rechtschapenheid in termen van vervolging, want de vijanden van God, de krachten van duisternis, zijn actief tegenover zijn werken. Ze staan op en veroorzaken problemen voor de rechtvaardige om hem het zwijgen op te leggen, hem in diskrediet te brengen en zijn rechtvaardige zaak te overschaduwen, aangezien de juistheid van zijn gedrag, zijn morele integriteit een licht voor het geweten is, om hem heen schijnt en Gods woord in praktijk brengt dat ze willen uitwissen. Wanneer gerechtigheid wordt beoefend, raakt deze sluimerende zielen, en hervormt ze door haar voorbeeld, voor hernieuwd goed.

Sinds de oudheid heeft de rechtvaardige verlossing beleefd in lijden, werd hij verkeerd begrepen en aangevallen door degenen die zijn natuur ervaren als in strijd met die van hen. Dit is wat er altijd is gebeurd met de profeten die in Gods naam hebben gesproken en hebben verkondigd wat juist en waar is. Een van hen is Jeremia, die je in de eerste lezing wordt gepresenteerd. Hij, een rechtvaardig man, maakt Gods Wil bekend, maar wordt niet geaccepteerd: ze willen hem ter dood laten veroordelen, ze proberen hem te vermoorden, hij wordt onderworpen aan zware straffen, en hij, wiens ziel teder en gevoelig is, lijdt in het zicht van zo'n duidelijke menselijke hardheid, vooral in zijn hart.

Misschien is zoveel verdrukking ter verdediging van de zaak van de Eeuwige voor niets geweest? Waar is Jeremia, als hij niet triomfeert in de Hemel, waar hij heerst in zijn glorie? En waar zijn zijn vervolgers als ze niet eeuwig in hun ondergang verstrikt zijn? Wie is de rechtvaardige, als hij die komt om te dienen, om zichzelf ten dienste van anderen te stellen, tot het punt dat hij zijn leven geeft? En wie ben Ik, je Heer die mezelf tot een gave maakte voor allen?

In het evangelie, terwijl ik naar Jeruzalem ga, kondig ik aan Mijn apostelen aan dat Ik veel zal lijden, dat Ik veroordeeld en gekruisigd zal worden, dat Ik niet ben gekomen om gediend te worden, maar om te dienen tot op het punt dat Ik Mijn bloed heb vergoten voor de mensen opdat ze zouden leven. Begrepen ze hier iets van? De moeder van Jakobus en Johannes vraagt Mij om ereplaatsen in de Hemel voor haar zonen, en zij vragen er zelf om en streven ernaar, maar Ik plaats hen geen troon van glorie, maar een bittere beker. Ze maken ruzie over grootheid; Ik presenteer het kruis.

Wie biedt een dergelijke dienstbaarheid aan? Degene die een hart heeft dat liefheeft, een loyaal en waarheidsgetrouw hart, degene die rechtvaardig is. Degenen die vanuit liefde leven, proberen zelfs de minste dienaar te worden om zich voor anderen op te offeren. Alleen door de Meester te volgen, je met Mij te identificeren, in Mijn voetsporen te treden en Mij lief te hebben, worden jullie gelijk aan Mij en daarom rechtvaardige dienaren van Liefde.

Je zult tegen mij zeggen: “Ja Heer, maar als rechtvaardig zijn zoveel beproevingen en zelfverloochening kost, waarom zou je dan rechtvaardig zijn?” Kinderen, gerechtigheid brengt leven, laat het goede bloeien, en in het streven om trouw te zijn brengt Heiligheid. Wat een heerlijkheid ligt er in het verwerven van verdiensten die aan de Allerheiligste Vader worden aangeboden! Als Ik, rechtvaardig onder de rechtvaardigen, heb betaald voor de verovering van je verlossing, dan moet ook ieder je eigen aandeel geven in het aanbieden van gerechtigheid zoals die in praktijk wordt gebracht, wat een eer is het op de balans van liefde voor het verlossen van je broeders en zusters.

Jullie zullen allenl gewogen worden op de weegschaal van gerechtigheid, waar jullie ziel gewogen zal worden met de kroon van rechtvaardige werken waarmee zij zichzelf heeft kunnen bekleden door het geven van barmhartigheid. Dit zal de erfenis zijn die je tot in de eeuwigheid zal vergezellen, waar de rechtvaardigen hun pad achter de Meester in gelukzaligheid zullen voortzetten met hun palmen van overwinning. De Heer der Heren beloont rijkelijk degenen die Zijn leer hebben nageleefd, namelijk gerechtigheid, in evenwicht met de barmhartigheid die Hij is.

Ik zegen je.

11/3 De zaligen zullen dansen 

Mijn kleine Maria, het land Haïti is binnengevallen door de Duivel, een land dat aan hem is gewijd. De massa van de mensen leeft volgens zijn rituelen, die hem worden aangeboden met hun macumba (heidens ritueel), en er zijn er maar weinig die rechtvaardig en onschuldig blijven, van wie velen door Mij beschermd zullen worden. Anderen zullen martelaren zijn, omdat alleen het bloed van het martelaarschap dit land nieuw leven zal inblazen en het pact met de boze zal wegspoelen.

Zie, de Allerheiligste Vader had bij Zijn eerste schepping Jeruzalem geschapen uit vreugde, zoals de eerste lezing verkondigt, en het volk uit vreugde. Hij schiep de mens zodat hij gelukkig kon zijn in Zijn aardse tuin, waar Hij vriendelijk met hem sprak: het ontbrak de mens aan niets en leefde in volkomen geluk, maar hij wilde er niet tevreden mee zijn, wilde nog meer, verlangde zelfs God zelf te zijn, om Zijn plaats in te nemen, omdat hij wilde ontsnappen aan de beperkingen van zijn bestaan en natuur, door de zonde van ongehoorzaamheid, die de deur naar de dood opende met pijn en lijden, waardoor de vriendschap met de Hemelse Vader werd verbroken.

God is echter Degene die altijd herschept, altijd wedergeboorte aanbiedt, en Hij stuurde Mij, Zijn Zoon; met Mijn verlossing heb Ik een nieuwe schepping gemaakt, andere Hemelen en een nieuwe aarde, die gewassen met Mijn bloed, elke zonde hersteld, elke fout vergeven, en de trouw van de mens zou voldoende zijn geweest om de tuin der geneugten te herscheppen.

Toch was het menselijk ras in zijn trots nog steeds niet tevreden met Mijn verlossingsplan, wilde het altijd de Almachtige overtreffen en zichzelf tot God maken, bleef het de vernieuwde schepping van de Verlosser overtreden en verscheuren met elke begane zonde, en liet de kwelling van onrechtvaardigheid en lijden toe die de mensheid altijd zal treffen.

De Allerheiligste Soeverein is Hij die zich nooit terugtrekt en die voortdurend probeert alle dingen nieuw te maken, iedereen de mogelijkheid te geven te kiezen voor vereniging met God, de kennis van Zijn troost in de persoonlijke vreugde van de ontmoeting met Hem, en elke honger te stillen. De armen van de Vader zijn altijd geopend voor iedereen en bieden Zijn vreugde aan, en zelfs als mensen blijven zondigen, heeft Hij voor degenen die hun toevlucht tot Hem hebben gezocht, zijn derde schepping reeds voorbereid in het Hemelse Jeruzalem van een verrezen man.

Ondanks dat Ik lijden heb doorstaan en de pijn van het aardse leven heb gekend, zal op de plaats van de glorierijke stad, bij de ingang, zoals de Psalm zegt, “de klaagzang in dansen veranderen”. Het hele verleden zal er niet meer zijn; de herinnering ervan zal vergeten worden omdat alles vreugde zal zijn. Er zullen geen tranen van verdriet zijn, noch dood. De gezegenden zullen dansen, herrezen en gelukkig zijn met een schepping die geen beproevingen meer zal kennen, maar een eeuwigheid zal hebben.

Hoe kun je je erop voorbereiden, hoe kun je je voorbereiden om deze eeuwige vreugde te ervaren, als het niet is door de aarde van je ziel om te vormen tot Gods tuin, als je je niet van de zonde bevrijdt? Maar wat kun je doen om te voorkomen dat je zondigt? Met geloof, kinderen – met het geloof dat Hij van jullie houdt, zondig je niet, omdat je je geliefde geen pijn wilt doen en dus volg je Zijn instructies. En hoe kunnen zo’n geloof en zo’n liefde verworven worden? Door naar Mij toe te komen en Mij vurig te zoeken.

Er kan niets uit jou geboren worden: je bent als een structuur, die Ik bedek en waaraan Ik inhoud geef. Ik geef je geloof en liefde: Ik kan je er vol van maken. Jullie hebben de vrije wil gekregen om te kiezen om naar Mij toe te komen en jezelf voor Mij uit te storten.

Zoals het evangelie van vandaag vertelt, zoeken mensen naar wonderen en tekenen om te geloven, die ze vaak zoeken uit nieuwsgierigheid of vanwege hun wonderbaarlijke effecten die verheffing geven, maar niet om Mij te volgen, in tegenstelling tot de figuur van de vader in het evangelie van vandaag, die in eenvoud naar Mij toe kwam, alleen maar Mijn persoon zocht, zeggende: “Heer, mijn zoon is stervende, kom”, en Ik antwoord reeds: “Je zoon leeft”. Mijn woord was genoeg voor hem. Hij, een heiden, geloofde in Mijn woord en vertrouwde erop en was er zeker van dat het kind bij thuiskomst weer gezond zou worden. Geloof, kinderen, gelooft in Gods liefde, en Zijn antwoord op geloof is gezondheid: alles komt weer tot leven.

Zie, de glorierijke Koning heeft een rijkgevuld banket bereid om je te voeden, maar de mensen komen niet en blijven ondervoed. Hij heeft een laaiend vuur aangestoken om ze warmte te geven, maar ze blijven er vandaan en blijven bevroren. Hij nodigt uit en opent Zijn prachtige tuinen zodat hun schoonheid kan worden aanschouwd, maar de mensen komen niet binnen en blijven verlamd.

Gezegend zijn zij die tot de Heer komen en door Hem verfrist, verwarmd, getroost en bemoedigd worden; degenen die dat zijn, zullen het pad van Zijn heiligheid volgen om de triomf van gelukzaligheid in Zijn koninklijk huis te bereiken.

Ik zegen je. 

19/3 Ga naar Jozef 

Mijn kleine Maria, vandaag vier je de H. Jozef en in hem het vaderschap, dat Jozef op bewonderenswaardige wijze heeft beleefd. Zijn aardse vaderschap was een weerspiegeling van Gods Vaderschap. Zie, de Allerheiligste Schepper is de Vader van je schepping, waarin Hij je leven gaf en je ondersteunt in je bestaan, maar er zijn mensen die vader worden, niet door directe bloedlijn, maar door genade, zoals vermeld in de tweede lezing; het is door zijn geloof dat aan Abraham gedurende vele generaties het vaderschap werd toegeschreven. Dit werd op soortgelijke wijze tot uitdrukking gebracht bij de profeten en heiligen die deelnamen door hun geloof in een geestelijk vaderschap, waarbij veel mensen hun nakomelingen werden.

Hoeveel te meer werd dit plan in H. Jozef verwezenlijkt, aangezien het niet door bloed, maar door de genade van de Eeuwige Vader was dat hij zijn buitengewone vaderschap van de Zoon van God beleefde en er op een heilige manier aan deelnam, zelfs als er een ondoorgrondelijk mysterie voor hem werd geopenbaard in het goddelijke moederschap van Maria. Hiermee werd hij aanvankelijk geconfronteerd in een grote geestelijke strijd waarin God te hulp kwam met het visioen van de engel, die hem het plan van de incarnatie openbaarde. En Jozef deinsde niet terug voor de wil van de Allerhoogste en stelde zichzelf volledig ten dienste van de hem toevertrouwde taak, ook al was de verplichting zwaar – wat een verantwoordelijkheid was het om de zorg, bescherming en steun van de Heiligste Moeder, zijn echtgenote, en van een Goddelijke Zoon op zich te nemen.

Wat zou Jozef niet te wachten staan – wat een ontberingen en vervolgingen! Hij verdedigde en beschermde Mij met gevaar voor zijn leven. Wat heeft hij in zijn grote armoede niet gedaan om in Mijn behoeften en die van Mijn Moeder te voorzien, door zichzelf voedsel te ontzeggen om ons te kunnen onderhouden? Met welke toewijding voerde hij zijn werk uit: hij was ijverig en hardwerkend, en hoe groot was de waarde van zijn arbeid, ondanks dat hij zo slecht werd betaald en uitgebuit.

Jozef, de enige persoon die de Allerheiligste Vader toestond en wilde op de plaats van Mijn geboorte en in wiens armen ik werd verwelkomd na die van Mijn Moeder. Hij is het die mij incarneert in zijn waarlijk vaderlijke liefde voor Mij – hij voelt dat Ik Zijn Zoon ben, en dat ben Ik ook. Hij liet Mij met zoveel zorg en toewijding kennismaken met de timmersstiel. Hij is het die mij 's avonds, voordat hij Mij in zijn armen liet rusten, Mij de Heilige Schrift leerde en lof zong voor de Allerhoogste.

Wat deed hij niet uit vrijgevigheid om de armen te helpen? Jozef bevatte in zichzelf het compendium van alle deugden. Hij was altijd naast Mij, Mijn beschermer, en vergezelde Mij tot Mijn volwassenheid, toen hij, nadat hij zijn taak had vervuld, getroffen door ziekte, zichzelf nog steeds aan de Heilige Vader aanbood om Mij te steunen in Mijn verlossingswerk. En Ik vatte Mijn openbare leven niet aan zolang Jozef Mij nodig had. Ik stond aan zijn zijde, bewaarde hem en stond hem bij, zelfs in zijn voornaamste persoonlijke behoeften, ten dienste van zijn arme, menselijke zwakheid, ook om te helpen in het licht van de noodzaak om de waardigheid en de bescheidenheid van Mijn Allerheiligste Moeder te behouden.

Aan wie gaf hij zijn laatste kus, nadat hij afscheid had genomen van zijn Heilige Echtgenote, aan wie richtte hij zijn laatste zucht? In Mijn armen. Wat was zijn zucht anders: “Mijn zoon”? Geen enkele vader heeft ooit een zoon liefgehad zoals Jozef Mij liefhad, niet alleen in Mijn menselijkheid, maar bovenal als godheid. En geen enkele zoon heeft een menselijke vader liefgehad zoals Ik van Jozef hield.

Ga naar hem toe, wijd jezelf toe aan zijn goede, heilige en rechtvaardige hart. En net zoals hij voor de Heilige Familie zorgde, zal hij voor jullie zorgen, hij zal je niet in de steek laten, hij zal voorzieningen treffen voor je moeilijkheden, hij zal je beproevingen minder zwaar maken, hij zal je helpen en ondersteunen op je moeilijke pad. Hij zal je vader zijn en en je onder zijn mantel bewaren.

Jozef is een man van weinig woorden, maar zijn gedachten zijn altijd naar God gericht, zijn hart heeft intens lief en zijn handen zijn altijd aan het werk om te helpen. Geef jezelf aan hem en je zult niet verloren gaan. Als alle vaders zich aan Jozef zouden toewijden, zouden ze het evenwicht, de wijsheid en de toewijding ontvangen die hij heeft beleefd, en een ervaring van liefde bieden die vrucht draagt bij hun kinderen.

In de Hemel trekt Jozef zich in zijn diepe nederigheid nog steeds bijna op de achtergrond terug, maar de Heer God herinnert zich altijd zijn triomf. Ik ben de Zoon van Mijn Vader in de Hemel, maar in Mijn hart is Jozef ook Mijn vader in Mijn menselijkheid. In zijn vreugde stort hij zijn hele tederheid uit over de gezegenden die hem op aarde eerden en aan hem toegewijd waren.

Ik zegen je.