23/4 Wij moeten onze Heer Jezus prijzen

Vanmorgen kwam de engel en nam me mee naar een plaats in het Vagevuur, waar het eerste wat mij opviel de veelheid aan kannen was! Er waren er zo veel; ze waren erg vies, oud en gemaakt van aluminium.

Ik vroeg de engel: Wat doen al deze kannen op de vloer?

De engel zei: Je moet ze schoonmaken en polijsten.

Oké, ik neem er drie en ik maak ze schoon, antwoordde ik. Het schoonmaken van de kannen is om de Heilige Zielen te helpen.

Ik pakte de drie voorste kannen. De engel zei: Kom met mij mee, dan zal ik je laten zien waar je zeepsop en staalwol kunt krijgen om ze schoon te maken

De engel leidde me naar een prachtig huis vlakbij. Ik klopte op de open deur. Ik stapte bijna naar binnen, maar ik dacht: Nee, toon respect. Ik kan beter vragen of ze me wat zeepsop en staalwol kunnen lenen.

Terwijl ik daar stond, kon ik zien dat het zeepwater en de staalwol reeds op de vloer in de gang van het huis lagen. Ik stapte naar binnen en pakte het water en de staalwol, en ging weer naar buiten, plaatste het water op de grond voor het huis, knielde en begon de kannen schoon te maken.

Toen ik de kannen voor het eerst pakte, waren ze klein, ongeveer 25 cm hoog, maar hoe vaker ik ze schoonmaakte, hoe groter ze werden, tot ongeveer 50 cm.

Terwijl ik aan het schoonmaken was, kwam er een man het huis uit en zei: Ik heb geen privacy meer sinds al deze mensen het overnemen, terwijl hij met zijn hand in een vegende beweging aangaf.

Ik zei hem: Wees niet boos. Op een dag zul je gelukkig zijn, en je zult er geen spijt van krijgen. Ik herkende deze man niet. Vervolgens liep hij weg. De man droeg een elegant pak en droeg een koffertje in zijn rechterhand. Hij zag er heel gedistingeerd uit. Ik dacht bij mezelf: Die persoon is geen ziel.

Terwijl ik knielde en de kannen schoonmaakte, waardoor ze gingen glanzen, keek ik naar de vele vuile kannen die nog schoongemaakt moesten worden. Ik zei tegen de engel: Oh, tegen de tijd dat ik ze allemaal heb gedaan, lijkt het erop dat ik hier voor altijd zal zijn. Er zijn er zo veel!

De engel zei: Nou, de volgende keer.

Plotseling verscheen er een kleine peuter van ongeveer 2 jaar oud. Hij hield een vierkant bord in zijn hand waarop een dun vierkant gebakje lag. Hij zei: Wil je mijn appeltaart proeven?

O, zei ik, nu niet, ik heb het druk. Maar misschien later.

Hij bleef om mij heen lopen met zijn appeltaart.

Ik dacht: O kinderen, ze raken alles aan en maken dan gebak met hun ongewassen handen.

Hij zei: Je hebt beloofd dat je mijn appeltaart zou proeven. Proef het. Ik heb het zelf gemaakt.

Ik zei: O, goede jongen.

Ik heb een klein stukje van de hoek van de appeltaart afgesneden en geproefd.

Ik zei: Oh, het smaakt goed. De peuter glimlachte en was blij. Voordat ik de appeltaart proefde, was ik behoorlijk overweldigd en depressief door de hoeveelheid schoonmaak die ik moest doen. Maar nadat ik de appeltaart had geproefd, verbeterde mijn humeur en verliet de depressie me volledig.

Hij bleef mij omringen terwijl ik knielde en de kannen poetste. Toen ik klaar was met schoonmaken, verscheen er voor mij een Biechtstoel van koperachtig materiaal. Het moest ook worden schoongemaakt en gepolijst.

De engel zei: De Gezegende Moeder vraagt het heel specifiek. Probeer zoveel mogelijk vlekken te verwijderen.

Ik zei: Ja, ik zal het schoon maken.

Ik heb gepoetst en gepoetst, maar weet je, met koper krijg je niet alle vlekken weg – er blijven kleine plekjes achter. Ik kon de top van de Biechtstoel niet bereiken omdat deze erg hoog was.

De kleine jongen zei tegen mij: Kijk, dit is een Biechtstoel. Ze verzamelen stof omdat bijna niemand ze gebruikt.

Terwijl ik de Biechtstoel, die ik zojuist had schoongemaakt, bewonderde en ernaar keek, knielde ik opnieuw en zei: Ik kan het zeepwater en de staalwol maar beter weggooien.

De engel zei: Haal wat schoon water. Je hebt geen staalwol nodig. Plotseling verscheen er een schone, mooie, ronde schaal met water voor me, waar ik knielde. De engel bracht mij toen een klein roze sponsje.

De kleine peuter bleef de hele tijd bij mij in de buurt. Hij kwam naast me staan en vroeg: Wil je mijn handen wassen? Oh, ik was zo ontroerd toen ik naar zijn mooie kleine handjes keek. Nadat ik ze had gewassen, zei hij: En mijn gezicht?

Ik zei: Je hoeft je gezicht niet te wassen.

Hij zei: Nee, nee, ik wil dat je mijn gezicht wast.

Vervolgens waste ik zijn gezicht met het sponsje. Hij zei: Ik ben als een kind, en ik word ook vies als ik dingen aanraak en eet.

Terwijl ik het gezicht van de peuter aan het wassen was, verscheen er naast ons een man in pak, dezelfde persoon die eerder het huis had verlaten, maar deze keer had hij geen koffertje. De peuter keek op en zei tegen de man: Hallo, vader.

Hij antwoordde: Hallo.

De man keek met een strenge blik op mij neer, ging toen weg en keerde terug naar het huis.

Op dat moment, terwijl ik het gezicht van de peuter waste en zijn schoonheid en rozerode en mollige wangen bewonderde, keek hij me recht in de ogen – zijn kleine ogen keken dwars door mij heen, diep in mijn ziel. De blik was zo overweldigend dat ik wist dat Hij mijn hele innerlijke wezen kon zien. Toen besefte ik dat de Peuter onze Heer Jezus is! De man in het pak is God de Vader!

Toen ik klaar was met het wassen van het gezichtje van onze Heer, verscheen onze Heer plotseling aan mijn rechterkant als een volwassen man, ongeveer 20 jaar oud. De kleine Peuter en de appeltaart verdwenen. Ik keek op naar onze Heer Jezus en Hij glimlachte. Plots verscheen er een heilige dame, en er waren ook andere mensen aanwezig. Ze zei: Ik ben een Heilige uit de Hemel, en ik kom uit het Caribisch gebied.

Ik zei: O, leuk je te ontmoeten. Ze zei haar naam niet.

Ze wees naar onze Heer Jezus en zei: Hij is zo’n goede man. Zo'n goede Mens en God. Hij heeft al miljoenen en miljoenen mensen gered en verlost. Iedereen zou Hem zo dankbaar moeten zijn, Hem moeten prijzen en van Hem moeten houden. Hoeveel miljoenen mensen heeft Hij verlost; Hij is zo’n goede God. Ik kon zien dat onze Heer zo blij was toen ze dat zei.

Ze prees onze Heer terwijl ze mij dit vertelde.

Dank U, Heer Jezus, voor Uw goedheid en Uw barmhartigheid. 

27/4 De Heer verlangt dat we bidden voor de bekering van zondaars

Vanmorgen kwam de Engel en nam me in gedachten mee naar de kapel van de St. Patrick’s Cathedral, Parramatta. Terwijl we in de kapel stonden tegenover het Tabernakel, zei de engel: Ik moet je goed nieuws vertellen. Er zijn veel gebedsgroepen in deze kerk, maar de belangrijkste is de Cenakel Rozenkransgebedsgroep. Het komt deze Kerk het meeste ten goede, omdat het de Heilige Moeder is die deze groep leidt.

Wat onze Heer verlangt is dat je moet bidden voor de bekering van zondaars in de wereld.

Ik zei de Engel: Maar we hadden vroeger prachtige devoties voor onze Heilige Moeder….

De Engel onderbrak mij en zei: Ze weet daar alles van, maar de Heilige Moeder begeleidt je nog steeds in de Cenakelrozenkrans. 

28/4 God de Vader stuurt blikseminslagen naar de wereld

Vandaag verscheen onze Heer Jezus tijdens de Heilige Mis, na het ontvangen van de Heilige Communie. Hij liet me zien hoe Hij zich manifesteert tijdens de Heilige Mis. Eerst kon ik Hem verheven zien boven de Priester, en daarna bewoog Hij zich door de kerk. Hij was helemaal in het wit en zo lichtgevend.

Onze Heer laat ons zien dat Hij werkelijk aanwezig is tijdens de Heilige Mis, vooral na de consecratie.

Nadat ik Hem in de Heilige Communie had ontvangen, zei Hij: Blijf op je knieën, want je bent nog steeds heel sterk in Mijn aanwezigheid.

Daarna trok onze Heer zich naar achteren terug, en God de Vader verscheen vanaf zijn middel en kwam naar voren, helemaal verlicht.

Hij zei: Mijn dochter Valentina, ik kom bij jou betreuren hoe Mijn Zoon Jezus beledigd wordt in elke Eucharistie in deze Kerk en in elke Kerk. Mensen komen Hem ontvangen zonder berouw en biecht. Zij ontvangen Hem door te volgen wat alle anderen doen, zonder berouw over hun zonden. Ze plegen heiligschennis op Mijn Zoon, maar Ik zeg jullie, Mijn kinderen, de wereld is zo zondig dat Ik niet langer naar deze mensheid kan kijken – zo ongehoorzaam. Ik zal bliksem na bliksem naar de wereld sturen en dat doe Ik reeds, om de wereld te treffen en te straffen. Er is geen uitweg totdat mensen wakker worden en weten dat Ik boven hen sta en God de Vader ben, en dat Ik het recht heb om Mijn ongehoorzame kinderen te kastijden.

In een visioen kon ik God de Vader Zijn armen zien uitstrekken en een groot aantal bliksemschichten uit Hem zien komen die de aarde raakten.

O Heer, wees alstublieft genadig voor deze ongehoorzame mensheid. 

28/4 Veel jonge mensen sterven zonder berouw

Toen ik vanmorgen het Angelus bad, kwam onze Heer Jezus en zei: Valentina, als je vandaag naar de kerk gaat, bied Mij dan alle jonge mensen aan, vooral de zielen van degenen die sterven – zoveel jonge mensen sterven zonder berouw en vraag Me om barmhartig voor hen zijn en hun zielen te redden.