DE WARE LIEFDE

Definitie en uitdieping van het kernbegrip van de Wetenschap van het Goddelijk Leven geschonken door de Meesteres van alle zielen aan Myriam van Nazareth - Maria Domina Animarum

Inhoud

1. Definitie van Ware Liefde
2. Elementen van Ware Liefde
3. Ware Liefde als graadmeter voor de staat van genade
4. Noodoproep in verband met de ongebreidelde overtredingen van de Wet van Ware Liefde
5. Bewustmaking van de ware toedracht van de schending van de Wet van Ware Liefde

1 DE MEESTERES VAN ALLE ZIELEN DEFINIEERT 'WARE LIEFDE'

Het geheel van de onderrichtingen van de Heilige Maagd Maria in Haar alles omvattende, Haar door God geschonken hoedanigheid als Meesteres van alle zielen, kreeg van Haar Zelf de benaming Wetenschap van het Goddelijk Leven. Het absolute kernbegrip rond hetwelk alles in Haar onderrichtingen draait, is de Ware Liefde, het Wezen van God Zelf, de sturende kracht van God Zelf die Zijn Schepping in leven en in harmonie moet houden.

De zielen begrijpen de Ware Liefde niet steeds zoals God haar bedoelt. Daarom laat de Koningin des Hemels in dit afzonderlijk artikel de essentie van de betekenis van dit begrip belichten.

Voor de Ware Liefde gaf de Heilige Maagd Maria de volgende uitvoerige, zeer diepgaande definitie: 

Ware Liefde is de essentie, het ware wezen, van het Goddelijk Levenb. Zij is de gesteldheid waarin alle handelingen, woorden, gedachten, gevoelens, verlangens en bestrevingen van de ziel er van harte, vrijwillig en spontaan op zijn gericht:

1 op volkomen onzelfzuchtige, onbaartzuchtige en onvoorwaardelijke wijze in elk medeschepsel de levenskracht in ziel, geest, hart en lichaam te vergroten en het gevoel van welzijn in ziel, geest, hart en lichaam te versterken, en de waardigheid van elk medeschepsel als Werk van God onbeperkt en ongeschonden in stand te houden en te verdedigen; en

2 een maximale bijdrage te leveren tot de verwezenlijking en voltooiing van Gods Plannen en Werken op aarde, met andere woorden: tot de vervulling van Zijn Wet, waarbij het leveren van deze bijdrage wordt nagestreefd met absolute voorrang boven de bevrediging van eigen behoeften en verlangens.

Leven in Ware Liefde, is zo leven, dat de ziel doorheen haar hele doen en laten, haar woorden, gedachten, gevoelens, bestrevingen, al haar innerlijke gesteldheden en de uitstraling van haar hele wezen

1 Licht

2 warmte

3 geborgenheid

4 Vrede

5 vreugde

6 Hoop

7 verlichting

8 moed

9 vertrouwen

10 levenskracht

11 levenslust

12 gevoelens van zinvolheid van het leven

13 verhoogde gevoelens van de invididuele waardigheid, en

14 de intuïtieve zekerheid van Gods nabijheid

brengt op de levenspaden van alle medeschepselen die door Gods Voorzienigheid op haar weg worden geleid, ongeacht onder welke vorm en voor welke tijdsduur deze contacten plaatsvinden, en dat zij jegens al haar medeschepselen slechts positieve gevoelens en gedachten koestert en hen niets anders toewenst dan geluk en bloei op alle niveaus van hun wezen en in alle situaties van hun leven.

2 ELEMENTEN VAN WARE LIEFDE

In de definitie die de Meesteres van alle zielen in september 2013 gaf in verband met 'leven in de Ware Liefde', maakte Zij melding van veertien elementen, in feite veertien gesteldheden die in medeschepselen tot stand kunnen worden gebracht, in stand kunnen worden gehouden of kunnen worden bevorderd in de mate waarin een mensenziel met wie deze medeschepselen in aanraking komen, de Ware Liefde beleeft en deze uitstraalt door haar hele wijze van zijn.

De Koningin des Hemels laat deze veertien elementen nader toelichten teneinde daardoor ook het inzicht van de zielen in de Ware Liefde als wezenskenmerk van God Zelf en als Basiswet van het Goddelijk Leven, het Leven van een mensenziel als spiegel van Gods Hart, te verdiepen.

De volgende gesteldheden en ervaringen moet elke ziel proberen op te wekken en te bevorderen in elk medemens met hetwelk zij in aanraking komt, ongeacht of het contact kortstondig of van langere duur is:

1. Licht. Het Licht is bij uitstek het symbool voor het hele Wezen en alle eigenschappen van God Zelf, alles wat tegengesteld is aan de duisternis, die het wezen en alle eigenschappen van de satan en de zonde uitdrukt.

Een ziel die al haar medeschepselen bestraalt met een Licht dat spontaan uit haar hart komt, vervult daardoor haar basismissie in het leven, die bestaat uit een trouwe navolging van de gesteldheden van Jezus Christus Zelf (Die het 'Licht der wereld' wordt genoemd).

Reeds jaren geleden noemde de Hemelse Koningin de blijmoedigheid 'het Licht van de ziel': Een blijmoedige ziel straalt als het ware Licht om zich heen. Belangrijk is hierbij, te begrijpen dat 'blijmoedigheid' niets te maken heeft met uitbundig of veelvuldig lachen. Ware blijmoedigheid is een gesteldheid die leeft in een ziel die innerlijk straalt doordat zij waarlijk Vrede heeft met haar leven. Vrede met het leven heeft een ziel die akkoord gaat met alles wat Gods Voorzienigheid voor haar beschikt.

Een ziel in deze gesteldheid zal in elk contact met elk medeschepsel deze innerlijke overeenstemming met God op haar medeschepsel overdragen. Elk medeschepsel dat met deze ziel in aanraking komt, wordt dan als het ware bestraald met zonlicht, terwijl een schepsel dat in aanraking komt met een ziel die dit Licht niet, of slechts in geringe mate, in zich draagt, eerder het gevoel zal krijgen alsof plots een wolk boven haar hangt, die haar eigen Licht bedreigt.

Een ziel die weinig of geen Licht in zich draagt of weinig of geen Licht uitstraalt, zal al haar medeschepselen eerder bezwaren, doordat een dergelijke ziel niet de Leven schenkende kracht van de Ware Liefde op haar medeschepselen overbrengt.

Het Licht is het grote wezenskenmerk van God. God bestaat uit niets dan absoluut volmaakte Liefde. Daarom is het Licht dat een ziel om zich heen weet te stralen, des te sterker naarmate deze ziel actief, spontaan en in totale verloochening van eigen behoeften en verlangens de Ware Liefde beleeft. Zolang een ziel haar hart niet ten volle en spontaan laat beheersen door een voldoende krachtig Licht, zal haar Liefde voor haar medeschepselen gebrekkig blijven.

Een ziel die waarlijk liefheeft, zal in haar medeschepselen niet de ervaring wekken alsof de levensweg van deze medeschepselen door een wolk wordt overschaduwd, doch integendeel op haar medeschepselen een uitwerking hebben die vergelijkbaar is met deze welke uitgaat van een opgaande zon na een sombere regenperiode.

Op een medeschepsel Licht overbrengen, heeft eveneens te maken met oprechtheid en Liefde voor de Waarheid. Een mensenziel die waarlijk liefheeft, zal haar medeschepselen niet beliegen, bedriegen of misleiden. Op grote schaal wordt de invloed van de duisternis via de leugen, het bedrog en de misleiding onmiskenbaar duidelijk in politieke regimes die zichzelf, hun ideologie en hun handelingen in stand trachten te houden via propaganda die is gebaseerd op schaamteloze leugens en opruiing.

Opruiing is het aansporen van medemensen tot geweld of elke vorm van negatieve houding of gedrag ten nadele van bepaalde medemensen, groeperingen of staten. Opruiing vormt daardoor één van de meest duistere uitingen van liefdeloosheid: Zij beoogt vaak om in grote aantallen mensenzielen een houding te scheppen vanuit dewelke dezen gemakkelijker overgaan tot vervolging en zelfs moord op medemensen of medeschepselen in het algemeen.

Propaganda met de vaak ermee gepaard gaande opruiing behoort tot de grootste wapens van de satan tegen de stroming van de Ware Liefde doorheen het netwerk van de Schepping.

2. Warmte. De Hemelse Meesteres zei ooit dat zachtmoedigheid de warmte van een ziel bepaalt. Een ziel die haar medeschepselen met zachtheid en tederheid behandelt, door haar handelingen maar ook via de vorm, de inhoud en de toon van haar woorden, hult deze medeschepselen in warmte.

Elke vorm van agressie, zowel in handelingen (een medeschepsel slaan, schoppen, op welke wijze dan ook folteren of mishandelen) als in woorden (een medeschepsel toeschreeuwen) vanuit een hart dat koud is of dat haat, minachting of om het even welke negatieve gesteldheid in zich koestert, draagt koude op het medeschepsel over.

Een schepsel dat in aanraking komt met een mensenziel die geen warmte in zich draagt, voelt dit contact aan als koude en duisternis. Daarentegen zal een ziel die warmte uitstraalt, haar medeschepselen ook zelf verwarmen. Waar Ware Liefde heerst, worden duisternis en koude uit schepselen verdreven, wat door deze schepselen wordt ervaren als ontspanning, rust, behaaglijkheid, een algemeen goed gevoel in ziel en lichaam, vergelijkbaar met de ervaring van een wandeling onder een zachte lentezon in een landschap dat verheffend werkt op elk niveau van het wezen van de wandelaar.

De Hemelse Koningin zei ooit dat een mensenziel die een medeschepsel slaat, schopt, bespuwt of op welke wijze dan ook bewust en opzettelijk lichamelijk leed berokkent, in dit medeschepsel ten minste tijdelijk, in bepaalde gevallen echter levenslang, het innerlijk Vuur uitdooft.

In Gods ogen is dit een zeer zware overtreding op de Goddelijke Basiswet die de hele Schepping bestuurt: de Wet van de Ware Liefde. Foltering of mishandeling van medeschepselen behoort in Gods ogen tot de ernstigste vormen van rechtstreekse schending van, en zelfs moord op, de Liefde. Door foltering en elke wijze van mishandeling schendt de schuldige ziel de waardigheid van een medeschepsel plus haar eigen waardigheid als bouwwerk van de God van Liefde.

Volgens de Koningin van Hemel en aarde verloochent de folterende of mishandelende mensenziel de handtekening die God in haar heeft aangebracht, met andere woorden het teken van haar oorsprong in Gods Hart, en rukt deze ziel zich vrijwillig los uit de kringloop van de Liefde, waardoor zij zichzelf opzettelijk weggeeft aan de dienst aan de duisternis.

Zij noemt foltering en mishandeling van medeschepselen open tekenen voor haar verzet tegen de Liefde als Goddelijke kracht die alle Leven en alle relaties en contacten tussen alle schepselen van God onbelemmerd tracht te besturen. De schuldige ziel stelt zichzelf hierdoor in dienst van de grondvesting van het rijk van de duisternis op aarde en maakt zichzelf tot terrorist die het door God beoogde Rijk van de Ware Liefde in de Schepping systematisch helpt ondermijnen en verwoesten.

Hoezeer warmte in hart en ziel verband houdt met de Ware Liefde, blijkt uit het feit dat een ziel bijvoorbeeld warmte kan voelen wanneer zij terugdenkt aan een medeschepsel dat voor haar veel heeft betekend doch dat hetzij door de dood hetzij door een langdurige scheiding niet meer actief op haar levensweg aanwezig is. Deze warmte is in wezen niets anders dan de herbeleving van de Liefdesstroom die tussen deze ziel en dit wezen heeft gestroomd terwijl dit laatste nog in leven of nog op haar levensweg was.

Op deze wereld wordt door mensenzielen veelvuldig koude op medeschepselen overgebracht door kwetsende woorden, tactloos gedrag of tactloze woorden, en door laster, verdachtmaking, zwartmakerij, en alle vormen van gevoelloos handelen en spreken. Al deze vormen van handelen en spreken vertrekken uit harten met een gebrek aan Liefde.

Zij vertrekken uit mensenzielen naar medemensen toe, doch ook naar dieren toe. De Hemelse Meesteres verwijst in dit verband naar de volgende vaak onbewuste wijze van handelen door dewelke mensenzielen jegens medemensen doch ook jegens dieren de Wet van de Ware Liefde overtreden: Mensen stellen vaak handelingen door dewelke zij medeschepselen angst aanjagen, onrustig of onzeker maken, hen bewust doen schrikken, enzovoort.

Zij wijst erop dat zielen in een gesteldheid van Ware Liefde er voldoende naar streven om in hun medeschepselen gevoelens van maximaal welzijn in stand te houden of te scheppen, en daardoor bijvoorbeeld geen bewegingen of geluiden maken die dieren afschrikken, enzovoort. Een zeer frequente vorm van overtreding in dit verband is het afschieten van vuurwerk.

Het is bijvoorbeeld een teken van oprechte Liefde wanneer een mensenziel zich de moeite getroost om bepaalde dieren (huisdieren doch ook andere) voldoende te leren kennen om te ontdekken of deze angst of onrust vertonen ten aanzien van bepaalde geluiden, bewegingen enzovoort, en dan alles in het werk stelt om dergelijke geluiden, bewegingen enzovoort, te vermijden wanneer de betreffende dieren zich in haar nabijheid bevinden. Door een dergelijk optreden toont deze mensenziel jegens God dat zij elk levend wezen respecteert en er oprecht naar verlangt dat dit zich waarlijk goed moge voelen.

3. Geborgenheid. Geborgenheid is het gevoel van veiligheid dat een schepsel kan ervaren wanneer het in contact is met een mensenziel die geen enkel negatief gevoel jegens hem koestert. In een private openbaring zei de Meesteres van alle zielen ooit tot Myriam: "Geborgenheid zou je kunnen beschouwen als het bed waarop de ziel tot rust komt".

Het tegenovergestelde van geborgenheid is het gevoel van bedreiging. Een gevoel van geborgenheid is een vrucht van de Ware Liefde: Een schepsel kan zich slechts geborgen voelen wanneer het oprechte Liefde om zich heen voelt. Een gevoel van bedreiging daarentegen, is een vrucht van liefdeloosheid. Dit gevoel ontstaat wanneer het schepsel weinig of geen oprechte Liefde ervaart, of wanneer het om één of andere reden niet in staat is om Ware Liefde in zich op te nemen. Zo kan een wezen dat gedurende langere tijd mishandeld is, of dat een hevige emotionele schok heeft ondergaan, gedurende een tijd – soms het hele verdere leven lang – storingen ervaren in het vermogen om Ware Liefde voldoende sterk aan te voelen om zich waarlijk geborgen te voelen.

Bekend is bijvoorbeeld onder welke angsten en gevoelens van bedreiging gevangenen gebukt kunnen gaan tot lange tijd na hun bevrijding of ontslag uit krijgsgevangenen- of concentratiekampen, werkkampen, strafkolonies of goelags in dewelke zij een regime van terreur en mishandeling hebben ondergaan. Bekend is ook hoe zwaar emotioneel gestoord dieren kunnen zijn nadat zij mishandeld zijn geweest of lange tijd veelvuldig allerlei vormen van liefdeloosheid hebben ervaren.

Geborgenheid schenken, is God vertegenwoordigen jegens (een) medeschepsel(en), want God is bij uitstek de Kracht die levende wezens in een staat van absoluut volmaakte geborgenheid kan brengen. De ziel, daarentegen, die verantwoordelijk is voor gevoelens van bedreiging bij medeschepselen, maakt zich schuldig aan de verwoesting van één of meer knooppunten en kanalen van Liefde in het netwerk van de Schepping, dat door God is gemaakt. Deze ziel heeft in haar slachtoffer(s) tijdelijk de kanalen doorgesneden via dewelke deze Gods Tegenwoordigheid en Liefde in zich had(den) kunnen voelen instromen, en heeft het geloof in deze Tegenwoordigheid en Liefde tijdelijk uitgeschakeld.

Dergelijke 'defecten' blijken niet zelden jarenlang of zelfs levenslang onherstelbaar en lijken de getroffen schepselen onder te dompelen in een duisternis die zij vaak nooit meer helemaal kwijt raken.

De overdracht van oprechte Liefde op een medeschepsel begint vaak met het wekken van geborgenheid in dit medeschepsel zodra de ziel dit ontmoet. De ziel handelt en spreekt hierbij zacht en oprecht liefdevol, waardoor het medeschepsel zich bij haar 'op zijn gemak voelt'. Slechts in een dergelijke atmosfeer van rust en Vrede kan de Ware Liefde onbelemmerd stromen en kunnen de betrokken schepselen contacten onderhouden die waarlijk bijdragen tot de vervulling van Gods doelstellingen met de Schepping.

4. Vrede. Vrede heeft twee betekenissen. De wereld kent dit begrip vooral als een toestand in dewelke geen oorlog tussen staten woedt of geen open conflicten bestaan tussen organisaties, gemeenschappen, groeperingen of individuele mensen.

In de ware spirituele betekenis echter, spreekt de Hemelse Koningin over Vrede (en laat Zij dit begrip bewust met hoofdletter schrijven) om de toestand aan te duiden in dewelke een mensenziel in het hart vrij is van innerlijke strijd, weerstand of verzet tegen de ontwikkelingen van het leven, in het besef dat ook datgene wat als onaangenaam wordt ervaren, door God wordt toegelaten omdat Hij het voor Zijn doelstellingen kan gebruiken.

Vrede van hart in een mensenziel is in feite het resultaat van een ongeremde en zuivere overvloeiing uit Gods Hart naar de ziel toe, doordat deze ziel zich vrijwillig en spontaan in zodanige mate van duistere neigingen heeft vrijgemaakt dat de stroming van het Goddelijk Leven onbelemmerd in haar kan binnentreden. In deze gesteldheid ervaart de ziel als het ware geen remmingen meer om in haar medeschepselen gevoelens te laten overvloeien die dit schepsel de nabijheid van God laten ervaren.

De ziel die in haar medeschepsel gevoelens van Vrede wekt, schept als het ware een atmosfeer in dewelke dit schepsel zich vrij begint te voelen van om het even welke invloed die haar innerlijke rust kan verstoren. In de staat van ware Vrede van hart voelt het wezen zich (veelal onbewust) in volkomen harmonie met God, de Basiskracht die de hele Schepping bestuurt in de mate waarin de mensenzielen Hem daartoe de kans geven.

Een ziel die de Ware Liefde beleeft, kan deze gesteldheid van hart (de zogenaamde Vrede van hart) wekken in haar medeschepselen. De Hemelse Meesteres wijst erop dat de toestand van innerlijke Vrede evenzeer kan worden gewekt in dieren, want dat dieren (in het bijzonder deze welke tot de zogenaamde 'hogere diersoorten' behoren (hond, kat, paard, dolfijn, om slechts enkele te vermelden...), zonder de tussenkomst van logisch denken of redeneren het vermogen bezitten om intuïtief mee te werken met het Plan dat God voor hun leven heeft, en daarom in de ware zin van het woord niet gauw tot protest of verzet tegen de gang van hun leven komen, tenzij hen op onnatuurlijke wijze een levensweg wordt opgedrongen waarvan zij intuïtief voelen dat deze niet in overeenstemming is met Gods bedoelingen.

Dit is het geval voor dieren die worden mishandeld, verwaarloosd of op welke wijze dan ook worden geconfronteerd met mensenzielen die in overtreding leven met Gods Wet van de Ware Liefde. Dergelijke mensenzielen beroven alle medeschepselen (ook dieren) van de innerlijke Vrede en maken zich hierdoor jegens God schuldig aan het verstoren van Plannen die God via deze medeschepselen wil uitwerken.

Beschouwen wij de volgende situatie zoals de Hemelse Meesteres deze jegens Myriam schilderde: Wanneer een mensenziel een dier benadert met in haar hart de intentie, het dier te strelen, het liefdevol toe te spreken of het met oprechte Liefde te eten of te drinken te geven, voelt dit dier een groeiende geruststelling over het feit dat deze mensenziel het geen kwaad wil doen. Het hart van het dier wordt gehuld in een toenemende ervaring van Vrede en geborgenheid.

Het dier voelt (uiteraard onbewust) Gods Tegenwoordigheid, komt tot rust, en voelt zich opgenomen in het hart van deze mensenziel. Het voelt in deze mensenziel als het ware een bondgenoot voor de vervulling van de opdracht die God voor zijn leven heeft voorzien en die het onbewust tracht te volbrengen. Laten wij daarbij beseffen hoezeer in deze situatie de Liefde circuleert: De stroming van de mensenziel naar het dier toe, wordt begeleid en versterkt door een stroom van Liefde van God naar deze ziel en naar het dier toe, zodat tussen God en de beide schepselen een kringloop van Liefde ontstaat.

Zowel de mensenziel als het dier zullen dit (gewoonlijk onbewust) ervaren als een 'goed gevoel' van grote innerlijke rust, een ervaring die wijst op het feit dat de beide schepselen tijdens hun onderlinge communicatie zeer nauw met God verbonden zijn.

Vrede van hart is een gesteldheid die steeds voortvloeit uit een (bewust of onbewust) aangevoelde overeenstemming met Gods bedoelingen. De Hemelse Koningin wijst erop dat zelfs dieren trachten naar harmonie met mensenzielen omdat zij een dergelijke toestand (onbewust) ervaren als een noodzakelijk fundament om datgene te volbrengen waartoe zij in de wereld zijn gezonden, want ook elk dier is niet zomaar op aarde, doch is op aarde met een welbepaalde bedoeling binnen de vervulling van het Plan dat God met Zijn Schepping heeft.

Precies daarom zei de Hemelse Meesteres reeds bij herhaling dat een dier geen voorwerp is, doch een werktuig dat door God moet kunnen worden ingezet voor een gezonde ontwikkeling van Zijn Heilsplan. Deze 'gezonde ontwikkeling' is slechts mogelijk in de mate waarin elk schepsel (ook elk dier) zijn leven kan leiden in overeenstemming met Gods bedoelingen, en dus in een levenssfeer die volkomen wordt beheerst door de Goddelijke Wet van de Liefde. In de eerste plaats de mensenziel is verantwoordelijk voor de mate waarin dit mogelijk is.

5. Vreugde. De vruchtbaarheid van een mensenleven in Gods ogen wordt bepaald door de rijkdom van het gevoelsleven van de ziel, in die zin dat vele zielen weinig positief bijdragen tot de verwezenlijking van Gods Werken en Plannen doordat zij hoofdzakelijk leven vanuit het denkende en redenerende verstand. Dergelijke zielen lijden aan gevoelsarmoede.

De echte waarde van een mensenleven voor God bestaat uit een rijke oogst aan diep beleefde momenten van zelfverloochenende Liefde. Een ziel die haar medeschepselen benadert vanuit een voelend hart en in volle oprechtheid, zal in deze medeschepselen gemakkelijk gesteldheden van vreugde opwekken. Omgang met een medeschepsel vanuit gesteldheden van oprechte Liefde bereidt in dit medeschepsel vreugde. Door in een medeschepsel vreugde op te wekken, helpt een ziel het leven van haar medeschepsel te verlichten, er kleur en smaak aan te geven.

De gesteldheid van ware vreugde geeft uitdrukking aan de levensatmosfeer die God van meet af aan in Zijn hele Schepping wilde zien, doch deze atmosfeer leeft slechts in de mate waarin mensenzielen de Ware Liefde ongeremd laten circuleren naar al hun medeschepselen toe. Een ziel in de gesteldheid van Ware Liefde maakt het tot een levensdoel om elk medeschepsel met hetwelk zij op om het even welke wijze en voor om het even hoe langdurig of hoe kortstondig in aanraking komt, vreugde te bereiden.

De ziel die zo leeft, ervaart spoedig dat zijzelf veel meer vreugde kan ervaren naarmate zij haar medeschepselen voelbaar verheugt. Een ziel die zich niet laat drijven door oprechte Liefde, zal dit niet ervaren, en zal eerder onverschillig zijn voor de gevoelens van haar medeschepselen: noch hun vreugde noch hun droefheid raakt haar.

In de mate waarin een mensenziel zich waarlijk openstelt voor een ongeremde verbinding met God en Zijn liefdesstroom, kan zij leren, bij elke handeling van oprechte Liefde die zij jegens een medeschepsel stelt, de vreugde te voelen die hierdoor in dit medeschepsel wordt gewekt, en kan zij deze vreugde ook in haar eigen hart leren aanvoelen als een Vuur dat slechts uit het Hart van God Zelf kan komen.

Een dergelijke ervaring schept een gevoel van diepe verbondenheid tussen de ziel, het betreffende medeschepsel en God. In een dergelijke ervaring kan de ziel in zichzelf het onmiskenbare teken vinden voor het feit dat, zoals de Hemelse Meesteres ooit onderrichtte, God Zich zeer verheugt over elke onbelemmerde en zuivere overvloeiing van Liefde tussen schepselen en over de verbondenheid die door deze overvloeiing wordt gewekt of versterkt.

Doordat elk leven op aarde gepaard gaat met beproevingen van uiteenlopende aard, bestaat één van de krachtigste bronnen van vreugde voor elk levend wezen uit de ervaring van hulp, ondersteuning en bijstand vanwege een medeschepsel (zie in dit verband ook punt 7). De ervaring van een schepsel dat een medeschepsel zich van harte klaar toont om te helpen bij het dragen van een kruis, vormt één van de krachtigste wegen om schepselen aan elkaar te smeden en de liefdesstroom van God doorheen de Schepping te versterken.