Zonder een oprecht verlangen vanwege zeer veel mensenzielen naar de onverdeelde heerschappij van God in de wereld kan de wereld niet van deze kanker genezen, want het enige medicijn tegen deze kanker is een vlekkeloos stromende Liefde doorheen het hele netwerk.

Elke ziel die een medeschepsel slaat of kwelt, slaat en kwelt tevens God in dit medeschepsel, en krijgt deze slagen en deze kwellingen op haar eigen ziel terug, zodat zijzelf in de eeuwigheid de grote verliezer is.

Hoe zou een ziel die het zaad van leed, ellende, angst en uitzichtloosheid over medeschepselen uitstrooit, zelf gelukkig kunnen worden terwijl zij via de uitwerkingen van de Wet der Gerechtigheid de vruchten van dit zaad in zichzelf oogst nadat dit zaad zich vele malen heeft vermenigvuldigd? Inderdaad, alles circuleert eindeloos doorheen het netwerk van de Schepping, en geen ziel kan een medeschepsel doorheen een hel sturen zonder ook zelf de hel te oogsten, en wel in tijd én eeuwigheid. Wie een duivel voedt, krijgt vele duivelen bij zich terug, die alle hetzelfde voedsel opeisen.

De Goddelijke Wet verlangt van elke mensenziel een vlekkeloze toepassing van de zelfverloochenende, dienende, zorgende en koesterende Liefde jegens elk medeschepsel, opdat het hele netwerk van de Schepping een ononderbroken heilige kringloop van Goddelijk Liefdesvuur zou kunnen zijn en blijven.

Elke ziel die een medeschepsel slaat, kwelt, terroriseert, besteelt, verwaarloost of ontwaardigt, doet dit alles tevens God Zelf aan, en legt daardoor jegens de Eeuwige Rechter een dubbel getuigenis af voor haar onwil om mee te werken aan de grondvesting van een heilig Rijk van volmaakte Liefde, Vrede, Geluk en Gerechtigheid, en voor haar open keuze ten gunste van de vergroting van de macht van de duisternis met haar vruchten van ellende, leed, chaos en ongerechtigheid over de hele wereld.

Een ziel die medeschepselen op welke wijze dan ook mishandelt, legt jegens God een open getuigenis af voor het feit dat zij de Ware Liefde en alle met deze Liefde gepaard gaand Geluk niet op prijs stelt, en nodigt hierdoor openlijk alle mogelijke ellende in de hele Schepping én in haar eigen leven uit.

Een dubbel getuigenis, inderdaad: God Zelf voelt dit alles in Zijn eigen Wezen, samen met de naam van de ziel die het veroorzaakt, en bovendien wordt dit alles ingeschreven in het levensboek van elk levend wezen dat door de betreffende ziel tot slachtoffer van haar duisternis wordt gemaakt, zodat God de aan het schepsel toegebrachte duisternis bij de dood van dit schepsel eveneens afleest in diens levensboek, samen met de naam van de ziel die deze duisternis heeft veroorzaakt. Welke ziel wil ooit voor haar God verschijnen met een onloochenbaar dubbel getuigenis voor haar open keuze voor dienst aan de duisternis?

Welke ziel kan duisternis zaaien in een netwerk waarvan zij zelf deel uitmaakt, en niettemin verwachten, hierdoor zelf gelukkig te worden, terwijl al haar eigen duisternis met onfeilbare zekerheid in vermenigvuldigde grootte op haar terugslaat?

Deze wet berust op volmaakte Goddelijke Wijsheid, daar God elke mensenziel het gezelschap geeft van medeschepselen – medemensen en dieren – voor de vermeerdering van haar vreugde en als kanalen ter vermeerdering van haar eigen zielenbloei, doordat elk medeschepsel een kanaal in de stroming van de Goddelijke Liefde vormt en zijn eigen eigenschappen, kenmerken en vermogens bezit via dewelke het kan bijdragen tot de rijping en de bloei van het geheel.

Daar God van elke mensenziel een eigen persoonlijke, levenslange bijdrage tot de wedergeboorte van het Licht in alle harten en daardoor tot de grondvesting van Zijn Rijk op aarde en de definitieve verbanning van alle duisternis, ellende, leed, chaos en ongerechtigheid uit de wereld verwacht, wordt het ogenblik van deze wedergeboorte louter bepaald door het oprechte verlangen van elke mensenziel naar de volledige vervulling van de Goddelijke Wet van de Ware Liefde. Eén enkele belofte kan Ik de mensheid slechts doen, en daarvoor richt Ik Mij tot elke individuele mensenziel:

Geef je vanaf dit ogenblik oprecht, onvoorwaardelijk en met achteruitstelling van de behoeften en belangen die je persoonlijk meent te hebben, totaal aan elk medeschepsel in Ware Liefde, dienstbaarheid, hulpvaardigheid, zorgzaamheid, vanuit de aanhoudende wil om een zuiver kanaal van Licht, warmte en geborgenheid voor elk medeschepsel te zijn, en beschouw daarbij elk medeschepsel – elke medemens en elk dier – als een broer of zus in God, een reisgezel of reisgezellin op de weg naar het Eeuwig Leven, een kanaal van Liefde dat God op je weg heeft gebracht, en je zult het Ware Geluk oogsten, nog tijdens je leven op aarde doch nog veel méér erna.

Tijdens je levensreis zal de duisternis blijven trachten, je voor haar eigen werken en plannen terug te winnen, want zonder ieder van jullie kan de duisternis absoluut niets bereiken. De ziel echter, die God dagelijks het bewijs levert voor een oprecht verlangen naar de vervulling van Zijn Wet van de Ware Liefde jegens al haar medeschepselen, zal Zijn machtig schild ontvangen tegen elke poging van de satan om haar voor de verwezenlijking van zijn duistere werken, plannen en verlangens in te zetten. Deze ziel zal tevens door God worden gewapend met de onvoorstelbare macht van een groeiende innerlijke Vrede.

Zoek geen compensatie voor je dagelijkse beproevingen door het kwellen of benadelen van medeschepselen, doch aanvaard deze beproevingen als datgene wat zij waarlijk zijn: sleutels tot het Rijk van de volmaakte Eeuwige Gelukzaligheid en tot de ontsluiting van het Rijk van de volmaakte Liefde op aarde. Maak jezelf integendeel volkomen één van hart en van bestrevingen met de Christus, en je zult het Ware Geluk oogsten in overvloed.

Elke ziel die de Goddelijke Wet van de Ware Liefde in haar eigen leven volkomen zoekt te vervullen, zaait geen ander zaad uit dan zaad van vruchten van Licht en warmte, van Liefde en Vrede, van Geluk en Gerechtigheid. Elke overtreding op de Wet van de Ware Liefde vernietigt dit zaad en vervangt het door zaad van ellende, leed, chaos, ongerechtigheid, angst en uitzichtloosheid, en vergroot de macht van diegene die talloze mensenzielen tot zijn slaven heeft gemaakt om via hen alles onzichtbaar en onwerkzaam te maken, wat God in de wereld tracht te doen bloeien.

Het zaad van zelfverloochenende Liefde draagt in zich het Goddelijk Groeiplan van het Paradijs. Het zaad van leed en kwelling, van zelfzucht en zelfverheffing, van materialisme en winstbejag en van goddeloosheid daarentegen, draagt in zich de vruchten van de wereldbeheersing door de satan. Het is jullie bekend, dat een wereld in de klauwen van de satan een wereld is die wordt verscheurd door leed, ellende, chaos, dreiging, angst, onzekerheid en een beklemmende onvrede.

Wees vanaf nu jullie heilige roeping als werktuigen voor de verwezenlijking van Gods Werken waardig, en jullie zullen poorten zien opengaan naar een leven waarvan jullie de schoonheden niet eens kunnen beginnen vermoeden". 

5 BEWUSTMAKING VAN DE WARE TOEDRACHT VAN DE SCHENDING VAN DE WET VAN WARE LIEFDE

23-24/12/2021: "Ik wil de ware toedracht van de schending van de Goddelijke Wet van de Ware Liefde verder verduidelijken aan de hand van tien punten tot vergroting van de bewustwording van de mensenzielen in dit verband.

Ik wil er met de grootste nadruk op wijzen dat veel méér zielen verloren gaan dan velen klaar zijn om aan te nemen, en dat daarbij sprake is van zelfverdoeming door herhaalde overtredingen tegen deze Goddelijke Wet, door onverschilligheid en ongevoeligheid ten aanzien van het welzijn van medeschepselen en door ingesteldheden die de mensenziel maken tot een levende bespotting van de levensroeping met dewelke God elke mensenziel in de wereld zendt: de roeping, elk medeschepsel in haar tegenwoordigheid de zalvende, moed en Vrede schenkende gewaarwording van de heersende tegenwoordigheid van de Liefde zelf te laten ervaren, in een gesteldheid van dienende zelfverloochening.

1. Sedert Lucifer als engel tegen God in opstand kwam en samen met zijn aanhang onder de engelen uit de Hemel werd verbannen, zwoer hij de eed dat hij God onophoudelijk overal zou bestrijden en al Zijn Werken en Plannen tot het uiterste toe zou ondermijnen, ontwrichten, onwerkzaam zou maken en overal waar mogelijk zou verwoesten.

God schiep de mensenziel als kroon op Zijn Werken. Om deze reden verklaarde Lucifer – vanaf dat ogenblik Satan geheten – een eeuwigdurende oorlog tegen God via de mensenzielen. Dit wil zeggen: De satan zou er voortaan alles aan doen om de mensenzielen tegen God op te zetten, door hen zodanig te verblinden, te misleiden en te inspireren dat zij zijn werken en plannen tot verwoesting en ontwrichting van Gods Werken en Plannen zouden helpen uitvoeren.

De satan slaagde er doorheen de eeuwen in om talloze mensenzielen te maken tot grote vijanden van God (soms zelfs zonder zich ten volle daarvan bewust te zijn) en om hen ertoe aan te zetten, hun roeping om Gods Liefde en de uitwerkingen van Zijn Tegenwoordigheid jegens alle schepselen voelbaar te maken, totaal te verloochenen.

Zo werden miljoenen en nogmaals miljoenen mensenzielen van vertegenwoordigers van Gods Liefde tot vertegenwoordigers van de meest uiteenlopende duistere gesteldheden van de satan. Vanaf de erfzonde begon de vervulling van de Goddelijke Wet door de mensenzielen spoedig te verzwakken, en begonnen de werken en plannen van de duisternis steeds nadrukkelijker de levensatmosfeer tussen alle schepselen te bepalen. Hierdoor maakte de Goddelijke Liefde in de Schepping meer en meer plaats voor agressie, roofzucht, strijd, onvrede, zelfzucht en vele andere uitingen van de heersende tegenwoordigheid van de satan zelf.

Elke overtreding tegen Gods Wet van de Ware Liefde wordt weliswaar geïnspireerd door de satan, doch niettemin pleit dit de overtredende mensenziel niet vrij van schuld, want elke ziel heeft van God het vermogen ontvangen om al haar medeschepselen onvoorwaardelijk en oprecht lief te hebben.

Spontaan liefhebben, is de meest natuurlijke emotie, het is de grootste en meest fundamentele natuurwet die door de Schepper in elke mensenziel is gelegd en in normale omstandigheden door de mensenziel in alle omstandigheden en in elke aanraking met een medeschepsel spontaan wordt toegepast.

De duisternis tracht onophoudelijk zielen schijnredenen te inspireren die als het ware rechtvaardigen dat zij medeschepselen schade en leed berokkenen. Zelfzucht en zelfverheffing worden tot gesteldheden die alle gedrag en het hele innerlijke leven van talloze mensenzielen richting geven.

Elk van de inspiraties vanwege de satan is niets anders dan een misleiding door dewelke de duisternis zielen voor eeuwig van God tracht te scheiden en door dewelke de duisternis via de handen, geesten en harten van mensenzielen leed en vernietiging over Gods Schepping wil brengen.

Elke mishandeling of andere uiting van gebrek aan Liefde vanwege een mensenziel jegens om het even welk medeschepsel maakt deel uit van een weloverwogen plan van de satan om de Schepping voor zoveel mogelijk schepselen te maken tot een hel op aarde. 

De overtreders zelf ervaren niet noodzakelijk deze hel ook persoonlijk reeds op aarde – tenzij in bepaalde gevallen in de zin van een vage innerlijke onvrede, onder andere door strijd in het geweten – doch met onfeilbare zekerheid erna, in de mate waarin zij niet op zeker ogenblik hun overtredingen door toepassing van oprechte Liefde goedmaken jegens hun medeschepselen en jegens God Zelf. Zelfs indien het soms zo lijkt alsof een overtreder van de Ware Liefde ongestraft blijft, is dit slechts een illusie die wordt gewekt doordat God elke ziel kansen blijft geven om spontaan, uit eigen beweging, in het hart naar Hem en de Ware Liefde terug te keren.

Ik waarschuw echter in alle ernst en in waarheid: De eeuwige verdoeming bestaat wel degelijk, en zij valt veel méér zielen ten deel dan velen bereid zijn om aan te nemen. Zij is de wrange vrucht uit het zaad van liefdeloosheid, gevoelloosheid, onverschilligheid, oppervlakkigheid, gebrek aan inleving in alle medeschepselen en gebrek aan gevoel en respect voor de waardigheid van alle medeschepselen, en daardoor onbezorgde beschadiging van het heilig netwerk van de Schepping.

2. Ik heb gezegd, en herhaal nogmaals omdat zeer weinig zielen zich daar rekenschap van geven, terwijl het van het allergrootste belang is om het Wezen van God te leren kennen en te leren begrijpen hoe Hij in Zijn Schepping werkt: Geen enkele overtreding tegen de Liefde jegens een medeschepsel ontgaat God.

God voelt alles in Zijn eigen Wezen: elke positieve doch ook elke negatieve handeling, woord, gedachte, gevoel of verlangen, elke verwaarlozing, elke mishandeling, elke vernedering, elke benadeling, elke ontwaardiging. In elke verkeerde – dit wil zeggen: met duisternis beladen – behandeling van een medeschepsel wordt de Liefde zelf getroffen, en daardoor het Wezen van God Zelf, want God bestaat uit louter Liefde en is er de Bron en de Motor van. De Liefde is de essentie én de brandstof van het Leven Zelf. God schept door de Liefde, verlost door de Liefde, heiligt door de Liefde, geneest door de Liefde.

Elke handeling, woord, gedachte, gevoel en verlangen heeft zijn uitwerkingen, die uiteindelijk naar God Zelf terugkeren, omdat alles in de Schepping onophoudelijk circuleert. Daarom ontstaat nergens in een mensenziel ook maar één enkele handeling, woord, gedachte, gevoel, bestreving of verlangen die of dat totaal zonder uitwerking blijft. Niets geldt slechts de ziel alleen van wie het uitgaat.

Alles circuleert, vergelijkbaar met stuifmeel dat van een bloem door de wind, door een insect of door een vogel wordt weggedragen en op een andere plaats een reactie uitlokt, of vergelijkbaar met water in een beek of rivier, dat plantaardige stoffen uit de oever overdraagt naar andere plaatsen en daar reacties uitlokt.

Elke schending van de Ware Liefde komt weliswaar in de eerste plaats tot uiting in het stoffelijke leven op aarde, doch heeft eveneens een louter spirituele uitwerking: God Zelf wordt getroffen, vernederd, gekweld..., en precies deze spirituele uitwerking wordt sedert de erfzonde niet meer spontaan door de mensenziel waargenomen.

Reeds jaren geleden wees Ik erop, dat het leven in deze wereld is zoals een ijsberg: Het grootste gedeelte ervan zie je niet eens. Slechts een klein gedeelte is met de zintuigen waarneembaar. Precies daarom ontgaat het de meeste zielen dat hun handelingen, woorden, gedachten, gevoelens, verlangens en bestrevingen nog veel méér teweegbrengen in het grootste gedeelte van de werkelijkheid dat zij niet kunnen waarnemen, onder meer in het Wezen van God Zelf en in de algemene atmosfeer die over de wereld hangt.

Alles dat ergens in de Schepping ontstaat, komt bij God terecht, omdat Hij absoluut alles omvat. Elk detail van het geschapene is rechtstreeks met Hem verbonden, en is via Hem ook met al het andere verbonden. Geen enkel detail in de Schepping staat los van al het andere. Daarom heeft alles uitwerkingen op al het andere. Ik wijs er derhalve met de grootste nadruk op, dat voor God niets verborgen blijft, zelfs niet de geringste negatieve of duistere gedachte, het geringste negatieve of duistere gevoel of verlangen.

Dit is het wezen van de alwetendheid van God. Zonder dit vermogen zou God geen onfeilbare oordelen kunnen vellen over de staat van genade van een ziel, over de mate waarin elke ziel gedurende haar leven al dan niet het goede heeft gedaan of betracht, zelfs in het verborgene van haar allerdiepste gevoelsleven.

3. De satan heeft één enkele doelstelling: Gods Werken en Plannen bestrijden, hinderen, ontheiligen, ontwrichten, tegenwerken, afremmen, onwerkzaam maken, verontreinigen, van richting doen veranderen, en zo mogelijk totaal verwoesten. Hij gebruikt daartoe bij voorkeur de mensenzielen. Ook God werkt voor de verwezenlijking en ontsluiting van Zijn Werken en Plannen op aarde bij voorkeur samen met de mensenzielen, doch Hij doet dit opdat de vrije wil van de mensenzielen hen zoveel mogelijk verdiensten zou kunnen opleveren:

Een mensenziel die bewijst dat zij haar vrije wil volledig inzet voor de verwezenlijking van de Wil van God Zelf, verwerft hierdoor maximale verdiensten voor het Eeuwig Leven omdat zij daardoor Gods doelstellingen helpt verwezenlijken. Een mensenziel die zich volledig inzet voor de verwezenlijking van Gods doelstellingen, is een volkomen betrouwbaar werktuig in Gods handen. God laat dit niet zonder beloning.

De satan echter, wil zijn werken en plannen bij voorkeur via de mensenzielen verwezenlijken omdat hij weet dat God door niets harder wordt getroffen dan door de vaststelling dat uitgerekend een mensenziel, een lid van het geslacht dat Hij heeft gemaakt om Zijn Schepping te bekronen, Hem ontrouw wordt door de belangen van de duisternis te dienen.

De satan kan God niet rechtstreeks schaden, doch tracht dit niettemin onrechtstreeks te doen door mensenzielen te inspireren tot de meest uiteenlopende overtredingen tegen de allerheiligste Goddelijke Wet, krachtens dewelke van elke mensenziel wordt verwacht dat zij elk medeschepsel behandelt vanuit onvoorwaardelijke zelfverloochenende, zorgende en dienende Liefde. Ook al zie je dit niet steeds in de praktijk van het dagelijks leven in de wereld, dit is wel degelijk wat God van elke ziel verlangt.

De satan spoort dus elke mensenziel aan tot overtreding van de Goddelijke Wet van de Ware Liefde in alle situaties, omstandigheden, gebeurtenissen en contacten van het leven. Hij doet dit zodanig drastisch en zonder ophouden, dat overtredingen tegen de Liefde in vele zielen tot een verslaving worden: Dezelfde overtreding wordt lange tijd, soms levenslang, voortdurend herhaald, zoals een verslaving. Dit is merkbaar in talloze gevallen van mishandeling jegens een medemens of jegens een dier, van alcohol- of druggebruik, van diefstal of andere vormen van misdaad.

De overtredende ziel wordt in vele gevallen verslaafd aan haar eigen duistere neigingen. In wezen is in dergelijke gevallen steeds sprake van een zekere mate van bezetenheid, daar de satan zijn neigingen zodanig diep in deze zielen wortel heeft kunnen doen schieten dat deze laatsten aan de aan hen geïnspireerde neigingen blijven vasthouden.

Een mensenziel kiest bijvoorbeeld een bepaalde medemens of een bepaald dier uit, dat soms jarenlang het slachtoffer blijft van mishandeling door deze ziel. Zie toch hoe de satan daarbij tewerk gaat: Hij inspireert de ziel om zich boven een medemens of een dier te verheffen, dit medeschepsel wordt als minderwaardig beschouwd, als voorwerp waarop alle frustratie, onvrede, haat en andere duistere neigingen worden uitgewerkt.

Naarmate het 'slachtoffer' méér en vaker wordt mishandeld, begint de overtreder het slachtoffer meer en meer te misprijzen, om drie redenen: 

* De satan inspireert de overtreder tot de waangedachte dat het slachtoffer meer en meer aan hem ondergeschikt en aan hem overgeleverd is, en inspireert hem aldus tot gevoelens van macht die worden tot een koorts die de overtreder ongemerkt langzaam wurgen. 

* Ten tweede inspireert de satan de overtreder dat, doordat hij schijnbaar niet in zijn mishandelingen wordt gestopt, geen enkele macht hem ooit kan raken. Hier legt de satan de overtreder de eeuwige ketting om, want hierdoor leidt hij deze geleidelijk naar de eeuwige slavernij jegens de duisternis.

Een ziel die waarlijk gelooft in Gods bestaan, Zijn Tegenwoordigheid en Zijn Werken van Liefde, zal nooit overgaan tot agressie, verwaarlozing, vernedering of ontwaardiging ten nadele van medeschepselen. Het feit dat een ziel dit wél doet, vormt een sterke aanwijzing voor het feit dat in haar een ernstige blokkade in haar verbinding met het Hart van God wortel heeft geschoten. Deze blokkade kan uitsluitend worden gebroken door een actieve ommekeer naar de Ware Liefde als enige drijfveer voor het innerlijke leven in de ziel. 

* Ten derde wordt de overtreder geleidelijk meer en meer het slachtoffer van zijn eigen gewetensstrijd, want God wekt zijn geweten voor zijn steeds verder schrijdende afwijking ten aanzien van de heilige Wet van de Ware Liefde.

De overtreder herkent in zijn toenemende innerlijke onvrede doorgaans niet de stem van God in zijn eigen geweten, en gebruikt zijn innerlijke strijd vaak als aanleiding om zijn slachtoffer nog méér te misprijzen, want in koortsige pogingen om zijn aanhoudende duisternis tegenover zijn eigen geweten te rechtvaardigen, begint hij het slachtoffer nu zelfs te beschouwen als schuldig aan zijn gedrag, alsof het slachtoffer, door te zijn zoals het nu eenmaal is, hem uitdaagt om het te mishandelen. Het uitwerken van alle innerlijke onvrede op het slachtoffer begint meer en meer een leven op zich te leiden. 

In deze gesteldheid is de ziel totaal in de greep van de duisternis. De verklaring hiervoor is zeer eenvoudig: Zodra een ziel zich niet uitsluitend laat leiden door de spontane beleving van zelfverloochenende Liefde wordt zij steeds minder ontvankelijk voor de bezielende invloeden vanwege de Heilige Geest en krijgen de inspiraties vanwege de duisternis de kans om de heerschappij over haar innerlijke leven over te nemen.

De duisternis manipuleert daarbij alle denken, het hele wereldbeeld en de hele levensbeschouwing van de ziel zo totaal, dat zij zichzelf voorhoudt dat haar eigen gedragingen en gesteldheden een natuurlijke reactie zijn op de moeilijkheden en beperkingen die het leven haar oplegt. 

Zelfs in gevallen waarin de overtreder op zeker ogenblik tot het besef komt dat hij door de satan wordt misbruikt, en hij in oprechte rouwmoedigheid radicaal van zijn duistere neigingen afstapt, blijft de gewetensstrijd hem vaak levenslang achtervolgen.

De 'gewezen' overtreder ervaart hier de uitwerkingen van de innerlijke strijd tussen zijn herwonnen oriëntering naar Gods Wet toe en de pogingen van de satan om hem naar zijn zondige neigingen terug te doen keren of, indien dit echt niet meer lukt, hem ten minste moreel te ontwrichten over deze duistere bladzijden uit zijn verleden. Verslavingen, ook deze ten aanzien van duistere neigingen, raken zelden uitgezuiverd zonder ten minste bepaalde sporen in een ziel achter te laten.

Hier kan slechts een zeer strikte en spontane levenslange beleving van de Ware Liefde jegens alle medeschepselen verhinderen dat deze ziel levenslang haar vruchtbaarheid voor God zou verliezen. De satan weet dit, en zal zielen die hij ooit lange tijd tegen medeschepselen heeft kunnen opzetten, zeer zwaar aanvallen opdat zij zeker niet van haar duistere neigingen zouden genezen. 

4. Vele zielen menen dat God onrechtvaardig is, omdat zeer veel overtredingen tegen de Wet van de Ware Liefde niet onmiddellijk zichtbaar gestraft worden, zodat zeer veel duisternis schijnbaar ongehinderd jarenlang blijft doorgaan. Zielen zien dit bijvoorbeeld in politieke regimes die jarenlang de waardigheid van de mens op grote schaal schenden, in misdadigers die jarenlang hun misdaden opstapelen, in talloze zielen die jarenlang medemensen en/of dieren mishandelen, slaan, folteren, misbruiken, als waardeloos behandelen, enzovoort.

In waarheid zeg Ik jullie, dat geen enkele handeling, gedachte, gevoel of verlangen die van duisternis is vervuld en die medeschepselen tot slachtoffer maakt, door God wordt genegeerd. Gods Gerechtigheid compenseert echter het grootste gedeelte ervan pas NA het aardse leven van de overtreder. Dit is zo, omdat elke mensenziel vele kansen krijgt om spontaan en uit eigen beweging de Wet van Ware Liefde te vervullen. Om deze reden menen talloze mensenzielen dat zij eindeloos en ongestraft Liefde kunnen blijven schenden.

Ik waarschuw voor deze misleiding, die berust op een rechtstreekse inspiratie vanwege de satan, die hierdoor elke ziel die hij heeft kunnen inzetten voor het scheppen of vergroten van leed, ellende, chaos of ongerechtigheid, een vals gevoel van veiligheid tracht te geven, opdat deze ziel zo mogelijk nooit tot het besef zou komen dat zij in overtreding is tegen God Zelf, en tezelfdertijd tot de overtuiging moge komen dat God niet bestaat en er dus geen enkele controle bestaat op menselijk handelen, spreken, denken, voelen en verlangen.

Een ziel die in deze val trapt, gaat ervan uit dat alles na dit aardse leven voorbij is en dat het er dus niet op aankomt wat zij met dit leven doet, en zij bijgevolg vrij kan toegeven aan elke gril om zich boven haar medeschepselen te verheffen. Deze gesteldheid is voor God een totale verloochening van de Wet van de Liefde en daarom een open val die de satan spant om zielen tot eeuwige verdoeming te brengen.

Ik benadruk daarom de waarheid, dat de afrekening voor elke handeling, elk woord, elke gedachte, elk gevoel, elk verlangen, elke bestreving en elk verzuim die een mensenziel tijdens haar leven heeft gekoesterd of die/dat van haar is uitgegaan, met zekerheid komt, en wel in de volheid, indien niet reeds tijdens het aardse leven van de overtreder, dan zeker in het uur van het levensoordeel bij de Goddelijke Rechter.

5. Zeer veel schendingen van de Ware Liefde, veelal in de vorm van mishandeling, kwelling en foltering van medeschepselen (medemensen en dieren) komen voort uit een grote onvrede in het hart van de overtreder. Dit is verzet tegen de beschikkingen die God treft voor het leven van deze ziel opdat zij via de juiste omgang met alle situaties, gebeurtenissen en beproevingen op haar levensweg de grootst mogelijke vruchtbaarheid voor Gods Plannen en Werken zou kunnen verwerven.

Vooral in de beproeving kan een ziel God bewijzen dat zij in alle omstandigheden bereid is om haar hele gedrag en haar hele innerlijke leven uitsluitend te laten leiden door de hoogheilige Goddelijke Wet van de Ware Liefde.

Geen macht is sterker in de strijd tegen de heerschappij van de duisternis over de wereld en over individuele mensenzielen dan deze van het dragen van de kruisen en beproevingen van het leven in de gesteldheid van Jezus Christus, de Verlosser: totale zelfverloochenende Liefde, volkomen onvoorwaardelijke aanvaarding, alles beheersend verlangen naar het leveren van bijdragen tot de opstanding van Gods Rijk op aarde, en een uitbanning van alle zelfzucht en van de behoefte aan eigen welzijn:

Aanvaarding van de beproevingen van het leven in deze gesteldheid is een welbewust opofferen van eigen welzijn opdat de hele Schepping het beter moge hebben, want de uiteindelijke doelstelling voor een ziel in deze gesteldheid is de bespoediging van de grondvesting van Gods Rijk op aarde en daardoor de dood van de heerschappij van de duisternis in deze wereld, ook al gaat dit ten koste van eigen voorstellingen over een 'aangenaam leven'.

Vele zielen komen in onvrede over de beproevingen van hun leven omdat zij zich door God benadeeld, miskend of door Hem niet bemind voelen. Deze mening getuigt van onbegrip of onwetendheid over de zin van beproevingen in een mensenleven.

Deze zielen beschouwen de Goddelijke beschikkingen voor hun leven als onwil van God om hun eigen voorstellingen en verwachtingen te vervullen, en dus als bewijs voor Gods gebrek aan interesse voor hen. Zij zoeken hiervoor compensatie door medeschepselen leed te berokkenen en zich daardoor hoger, groter en machtiger te kunnen wanen dan deze medeschepselen.

God veroorzaakt geen beproevingen, Hij laat hen echter toe omdat zij uitnodigingen aan de ziel vormen opdat deze via omgang met moeilijke of minder aangename situaties in het leven zou kunnen aantonen dat zij desondanks vast in Gods Liefde gelooft, en zij in Zijn navolging in alle omstandigheden uitsluitend de ware zelfverloochenende en dienende Liefde wil beleven.

Indien beproevingen niet door God worden veroorzaakt, waardoor komen zij dan in een mensenleven? Beproevingen kunnen worden veroorzaakt via gedragingen van medeschepselen. Zij kunnen ook worden veroorzaakt als uitwerkingen van de Goddelijke Wet der Gerechtigheid, namelijk als effecten van de algemene duisternis in de wereld en het daaruit voortvloeiende onevenwicht in de Schepping. Beproevingen kunnen zelfs worden veroorzaakt door de satan, die mensenzielen en hun levensloop rechtstreeks kan aanvallen.

God laat veel beproevingen toe omdat zij kunnen worden tot een machtige factor voor de bespoediging van de grondvesting van Gods Rijk van Ware Liefde en Vrede op aarde. Inderdaad, indien vele mensenzielen op hun beproevingen zouden reageren vanuit een gesteldheid van Ware Liefde en oprechte aanvaarding, in het besef dat zij via hun beproevingen in de diepste zin van het woord kunnen bijdragen tot de ontsluiting van de vruchten van de Verlossingswerken van Jezus Christus, en in het oprecht verlangen dat hun beproevingen zouden worden gebruikt als wapens tegen de duisternis, zou dit over de hele wereld een explosie van Licht met zich meebrengen, die tegen de werken en plannen der duisternis de kracht van een kernbom zou ontwikkelen.

Om dit te bereiken, moeten echter vele mensenzielen bereid zijn om strikt te leven vanuit de hartsgesteldheden van de Christus, Die op grond van Zijn volmaakte Liefde en aanvaarding Zijn Lijden en Kruisdood kon maken tot een doodsvonnis tegen de duisternis in de mate waarin mensenzielen Zijn hartsgesteldheden in hun eigen leven zouden overnemen.

Precies hier loopt zeer veel fout, want het ontbreekt zeer veel zielen aan oprechte Liefde voor God en Zijn Werken en Plannen, en zelfs aan echt Geloof in God en in Zijn Werken en Plannen. Bovendien laten talloze zielen zich zwaar door de duisternis misleiden over Gods bedoelingen, over de diepe zin van het leven en over de gevolgen van hun handelingen, woorden, gedachten, gevoelens, verlangens en bestrevingen.

Vele zielen houden er in geen enkel opzicht rekening mee dat zelfs hun diepste, meest verborgen innerlijke gesteldheden gevolgen hebben voor de hele Schepping én dat zij op grond van dit alles ooit zullen worden geoordeeld voor de eeuwigheid, ook op grond van de gesteldheden die zij zo angstvallig hebben getracht, te verbergen of te vermommen.

Dientengevolge beschouwen vele zielen de beproevingen en kruisen van hun leven als een onrecht, als lasten die hen worden aangedaan. Wanneer een dergelijke overtuiging op grote schaal wereldwijd wordt gecombineerd met een gebrek aan echt Geloof, krijg je een wereld vol mensenzielen die slechts (in louter werelds opzicht) het beste voor zichzelf willen, ten koste van al hun medeschepselen, en die de als lasten aangevoelde beproevingen en kruisen zonder meer uitwerken op medeschepselen.

Zij zien het leven als een strijd voor vergankelijk welzijn en als een gevoelloze concurrentiestrijd om het eigen (tijdelijke) welzijn te verzekeren, dat dan wordt gezocht in louter wereldse toestanden en ontwikkelingen.

De ontevreden ziel zoekt naar schuldigen voor haar beproevingen, en meent deze via allerlei drogredeneringen en waanvoorstellingen te vinden in God Zelf, in medeschepselen, en in de algemene toestand van de wereld. Omdat zij noch God Zelf, noch de algemene toestand van de wereld rechtstreeks kan raken, keert zij zich tegen welbepaalde medeschepselen die zij als voldoende zwak beschouwt om hen te kunnen beheersen. Zo komt het tot mishandeling van kinderen, van huwelijkspartners, van dieren enzovoort.