In de aanbidding van de H. Eucharistie, voelde ik een oproep om Pure, Goddelijke Liefde te worden. Terwijl ik over deze uitbreiding mediteerde, leek het met elkaar te verbinden wat God de afgelopen vier jaar heeft ontvouwd.

Ik dacht na over een droom die ik in maart 2020 had, waarna ik me geroepen voelde om een ​​“apostel van de geseling” te worden. Grieks betekent 'iemand die gezonden is'.)

Apostelen van de geseling

Droom van maart 2020: Ik was in een schilderachtig huisje. Een kronkelende beek stroomde er aan de ene kant en langs de voorkant langs. Ik werd me bewust van een groter gebouw achter het huis. Plotseling zweefde ik over het tafereel en zag achter het huisje een enorme pakhuis, honderden keren groter dan het huisje waarin ik had gezeten. Ik vroeg wat het was en kreeg te horen dat het de Hemelse schatkamer was. Ik vroeg wat er in de stroom zat en kreeg te horen dat het de stroom mensen was die [spirituele] hulp nodig hadden. In de droom was het pakhuis en alles wat erin zat mijn eigendom en kon ik het naar behoefte uitdelen.

Ik voelde dat dit een beeld was van onze missie in de Goddelijke Wil: samensmelten met Jezus en in de bres staan ​​– hoog in de hoogte – bemiddelen voor alle zielen, verleden, heden en toekomst, om te versmelten met Jezus en alles wat er in de Hemelse schatkamer ligt tot het onze te maken, en het samen met onze Gezegende Moeder uitdelen aan degenen in de “Stroom van behoefte” zoals ik die leerde kennen.

In mei van dat jaar kreeg ik een ander inzicht, dat Jezus wenste dat ik mij in de Goddelijke Wil zou bilocaliseren aan de zijde van onze Heilige Moeder, terwijl zij de fragmenten van Vlees en Bloeddruppels verzamelde die op brute wijze van Hem waren afgerukt in de geseling. Ik moest haar helpen deze Kostbaarste Juwelen uit de Hemelse Schatkamer te verdelen onder alle zielen in de Stroom van Behoefte, waarvan ik voelde dat deze alle zielen omvatte vanaf Adam tot aan de laatste – want wie van ons is niet in nood? 

Uittreksel uit het 7 de uur van de 24 uren van het Lijden van Onze Heer Jezus Christus - gegeven aan Luisa Piccarreta. Luis bidt voor zielen, met Maria, en ze geven hen het Bloed van Jezus

Jezus aan Luisa: O kind, hoeveel zielen ontsnappen Mij met geweld en vallen in de eeuwige ondergang! Hoe kan Mijn smart ooit worden verzacht, als Ik zoveel van één enkele ziel houdt, als van alle zielen samen? 

Inleidend gebed (elke dag te bidden): Mijn Moeder, ik kom naar u in de Goddelijke Wil, in de naam van allen, omdat Jezus zielen wil. Hij wilt troost. Geef me daarom uw moederlijke hand, en laat ons samen rondtrekken over de hele wereld, op zoek naar zielen.

Laten we in Zijn Bloed de genegenheden, verlangens, gedachten, werken en stappen van alle mensen insluiten. Laten we de vlammen van Zijn Hart in hun zielen werpen, zodat zij zich kunnen overgeven. Op die manier zullen ze in Zijn Bloed zijn en getransformeerd worden in Zijn vlammen. We zullen ze bij Jezus brengen, om Zijn bitterste pijn te verzachten. 

Mijn Engelbewaarder gaat ons voor. Ga en zorg dat de zielen dit Bloed ontvangen, zodat geen enkele druppel achterblijft zonder overvloedig effect. Mijn Moeder,haast u, laat ons rondgaan! Jezus‘ blik volgt ons. Ik hoor Zijn gesnik. Hij wil onze taak versnellen. 

Zondag: Hier zijn we, Moeder, reeds aan de deur van woningen waar zieken liggen. Hoeveel ledematen met pijn, hoeveel die in de wreedheid van de spasmen God lasteren en proberen hun leven te benemen. Anderen worden door iedereen in de steek gelaten en hebben niemand die hen een woord van troost biedt of de nodige hulpmiddelen geeft, en zo zweren en wanhopen ze nog meer. Ach, Moeder, Jezus‘ snikt en kijkt toe.

Hij ontvangt beledigingen voor de liefde die Hij zendt om zielen te laten lijden om ze op Hem te laten lijken. Alstublieft, laat ons hen Zijn Bloed geven, opdat het hen de noodzakelijke middelen kan geven. Met het licht van Zijn Bloed kunnen ze het goede begrijpen dat in lijden ligt en de gelijkenis met Jezus verkrijgen.

Mijn Moeder, sta hen bij en raak hun lijdende ledematen aan met uw moederlijke handen als een toegewijde moeder om hun pijn te verzachten. Neem hen in uw armen, en stort uit uw Hart stromen genade over al hun pijn. Hou gezelschap bij de verlatenen. Troost de getroffenen. Degenen die noodzakelijke middelen missen, beschikken over genereuze zielen om hen te helpen. Doordring degenen die wrede spasmen ondergaan, met rust en geduld, zodat ze verlicht zijn en met meer geduld hetgeen verdragen wat Jezus voor hen beschikt. 

Maandag: Laten we verder gaan, en de vertrekken van stervenden binnen gaan. Wat een verschrikking! Hoeveel zielen die op het punt staan in de Hel te vallen! Hoeveel zielen die na een leven van zonde, een laatste smart aan Zijn Hart geven, dat herhaaldelijk wordt doorboord, door hun laatste adem te koelen met een daad van wanhoop.

Er bevinden zich vele demonen rond hen, die hen angst aanjagen voor Gods oordeel. Ze voeren een laatste strijd om hen naar de Hel te leiden. Ze willen helse vlammen ontketenen om deze zielen erin te hullen en hoop in de kiem te smoren.

Anderen zijn verstrikt in wereldse banden en kunnen niet berusten om de laatste stap te zetten. Alstublieft, O Moeder, deze momenten zijn extreem. Deze zielen hebben veel hulp nodig. Kijk hoe ze beven, hoe ze kronkelen temidden van pijnkrampen, hoe ze vragen om hulp en medelijden. De aarde is voor hen reeds verdwenen!

Heilige Moeder, leg uw moederlijke hand op hun ijskoud voorhoofd; ontvang hun laatste verzuchtingen. Laten we Jezus‘ Bloed aan iedere stervende geven, zodat Zijn Bloed demonen op de vlucht jaagt, en hen allen beweegt om de laatste Sacramenten te ontvangen en ze een goede en heilige dood tegemoet kunnen gaan.

Laten we hen de doodsstrijd van Jezus, Zijn kussen, Zijn tranen, Zijn wonden bieden als troost. Laten we de touwen verbreken die hen verstrikken. Laten we iedereen het woord van vergeving horen, en laten we ze zoveel vertrouwen schenken dat ze zich in Jezus‘ armen laten vallen. Wanneer Jezus over hen oordeelt zal Hij ze bedekken met Zijn Bloed, en hen in Zijn armen vinden. Zo zal Hij Zijn vergeving aan allen schenken. 

Dinsdag: Laten we verder de ronde doen, O Moeder. Werp uw moederlijke blik met liefde op aarde en wees tot medelijden bewogen door de vele arme mensen die dit Bloed nodig hebben. Ik voel me gedwongen om mij te haasten door de zoekende blik van Jezus, omdat Hij zielen wil.

Ik hoor Zijn gekreun in het diepst van mijn hart en het zegt: Mijn kind, help Me, geef Me zielen! Maar de aarde is vervuld van zielen die op het punt staan in zonde te vallen, en Jezus barst in tranen uit als Hij ziet dat Zijn Bloed nieuwe heiligschennissen lijdt. Er zou een wonder moeten gebeuren om hun val te voorkomen. Laten we hen daarom Jezus‘ Bloed geven, zodat ze kracht en genade vinden in Zijn Bloed om niet in zonde te vallen.

O Moeder, hier zijn zielen die reeds in zonde zijn gevallen. Ze willen een hand om hen te helpen weer op te staan. Jezus houdt van hen, maar Hij kijkt hen met afschuw aan, omdat ze bedekt zijn met modder van zonden en Zijn pijn wordt intenser. Laten we hen Jezus‘ Bloed geven, zodat ze een hand vinden die hen weer doet opstaan.

Kijk O Moeder, dit zijn zielen die Zijn Bloed nodig hebben, zielen die dood zijn voor genade. Hoe betreurenswaardig is hun staat! De Hemel kijkt hen aan en huilt van verdriet. De aarde kijkt naar hen met afkeer. Alle elementen zijn tegen hen en zouden hen willen vernietigen, omdat ze vijanden zijn van de Schepper. Alstublieft, O Moeder, Jezus‘ Bloed bevat leven, laten wij het daarom aan hen geven, zodat deze zielen bij de aanraking van het Bloed weer kunnen opstaan en mooier zijn, zodat de hele Hemel en aarde glimlachen. 

Woensdag: Laten we verder gaan. Er zijn zielen die het teken dragen van verderf. Zielen die zondigen en weglopen van Jezus. Ze beledigen Hem en wanhopen aan Zijn vergeving. Dit zijn de nieuwe Judassen, verspreid over de hele aarde, die Zijn verbitterd Hart doorboren. Laten we hen Jezus‘ Bloed geven, zodat het Bloed hun teken van verdoemenis kan uitvegen en het teken van heil kan aanbrengen. Laat het in hun hart zo’n vertrouwen en liefde na de zonde brengen, dat ze naar Jezus lopen en zich aan Zijn voeten vasthouden, om Hem nooit meer te verlaten.

Kijk, O Moeder, er zijn zielen die zich naar de verdoemenis begeven, en er is niemand om hen te stoppen. O alstublieft, laten we dit Bloed voor hun voeten plaatsen zodat ze bij de aanraking van het Bloed, bij het licht en smekende stemmen die hen willen redden, ze zich kunnen terugtrekken en zich op het pad van zaligheid kunnen begeven! 

Donderdag: Laten we verdergaan. O Moeder, er zijn goede en onschuldige zielen, in wie Jezus Zijn genoegen en Zijn rust vindt in de schepping. Maar er bevinden zich mensen rond hen met veel valstrikken en beledigingen, om hun onschuld af te pakken, en het genoegen en rust van Jezus te veranderen in geween en bitterheid, alsof ze geen ander doel hebben dan voortdurend leed te veroorzaken aan Gods Hart.

Laten we daarom hun onschuld verzegelen en omringen met Jezus‘ Bloed, als verdediging, zodat geen zonde in hen kan binnendringen. Het Bloed doet allen die hen wilden besmetten vluchten, en zo worden ze vlekkeloos en zuiver bewaard, zodat Jezus door hen Zijn rust en al Zijn genoegen in de schepping kan vinden. Uit liefde voor hen kan Hij worden ontroerd tot medelijden met vele arme mensen.

Mijn Moeder, laten we deze zielen Jezus‘ Bloed brengen. Laten we hen binden met Gods Heilige Wil. Laten we hen in Zijn armen plaatsen en hen binden aan Zijn Hart met zoete ketenen van Zijn liefde, om de bitterheid van Zijn doodsstrijd te verzachten.

Luister, O Moeder, Zijn Bloed schreeuwt het uit en wil nog meer zielen. Laten we ons haasten en naar gebieden van ketters en ongelovigen gaan. Hoeveel verdriet voelt Jezus in deze gebieden. Hij, die het leven van allen is, krijgt zelfs geen klein liefdesgebaar terug. Hij is niet gekend door Zijn eigen schepselen. Alstublieft, laten we hen dit Bloed geven opdat het de duisternis van onwetendheid en ketterij kan verjagen.

Laat ze begrijpen dat ze een ziel hebben en open de Hemel voor hen. Laten we ze dan allen in Jezus‘ Bloed brengen. Laten we hen naar Hem leiden, zoals veel weeskinderen en verbannen kinderen, die hun Vader vinden, en zo zal Jezus zich getroost voelen in Zijn bitterste doodsstrijd. 

Vrijdag: Maar Jezus lijkt nog niet tevreden te zijn, omdat Hij nog meer zielen wil. Hij voelt dat stervende zielen in deze gebieden uit Zijn armen worden gerukt en dat ze in de Hel vallen. Deze zielen gaan nu hun laatste ademtocht uitblazen en vallen in de afgrond. Niemand is bij hen om hen te redden. De tijd is kort, de momenten zijn tot het uiterste gedreven.

Ze zullen zeker verloren gaan! Nee, Moeder, dit Bloed zal niet nutteloos vergoten zijn voor hen. Laten we daarom vlug naar hen gaan en Jezus‘ Bloed over hun hoofd gieten, zodat het hen kan dienen als doopsel en hen doordringen met geloof, hoop en liefde.

Ga bij hen, O Moeder, geef hen wat ze missen. Meer nog, laat u zien. Op uw gezicht straalt de schoonheid van Jezus; uw houding is helemaal vergelijkbaar met de Zijne; en daarom zullen zij, door U te zien, zeker in staat zijn om Jezus te leren kennen. Druk ze vervolgens aan uw moederhart, doordring ze van Jezus’ leven, dat u bezit; vertel ze, als hun Moeder dat u wil dat ze eeuwig gelukkig zijn met u in de Hemel.

Als ze hun laatste ademtocht uitblazen, ontvang hen in uw armen, en laat ze overgaan in die van Jezus. En als Jezus, volgens Zijn Gerechtigheid, laat zien dat Hij ze niet wil ontvangen, herinner Hem dan aan de liefde waarmee Hij hen aan U heeft toevertrouwd aan de voet van het Kruis.

Neem uw rechten als Moeder op, zodat Hij uw liefde en gebeden niet kan weerstaan, en terwijl Hij uw Hart tevreden maakt, zal Hij ook Zijn vurige verlangens tevreden stellen. Laten we Zijn Bloed nemen en het aan allen geven: aan de ellendigen, dat ze troost ontvangen; aan de armen, dat ze zich kunnen neerleggen bij hun armoede; aan hen die bekoord worden, opdat zij de overwinning behalen; aan ongelovigen, opdat de deugd van Geloof in hen triomfeert; aan godslasteraars, opdat zij de lasteringen tot zegeningen maken; voor priesters, opdat zij hun missie begrijpen en waardige dienaren van Jezus worden.

Raak met dit Bloed, hun lippen aan, opdat zij geen woorden zeggen die niet tot eer van God strekken; raak hun voeten aan, zodat ze op zoek gaan naar zielen om naar Jezus te leiden. 

Zaterdag: Laten we Zijn Bloed aan leiders van volkeren geven, zodat ze verenigd kunnen worden onder hen, en zachtheid en liefde voelen voor hun onderdanen. Laten we nu het Vagevuur binnengaan, en laat ons Zijn Bloed ook aan de arme zielen geven, omdat ze zoveel schreeuwen om dit Bloed en het opeisen voor hun bevrijding. Hoort u hun gekreun, hun verlangens naar liefde, en de martelingen, en hoe ze zich voortdurend aangetrokken voelen tot het Hoogste Goed? Kijk hoe Jezus ze zelf sneller wil zuiveren om ze bij Zich te hebben.

Hij trekt hen aan met Zijn liefde, en zij geven Hem voortdurende opwellingen van liefde. Maar als ze zich in Zijn aanwezigheid bevinden, zijn ze niet in staat om de zuiverheid van Zijn goddelijk blik te verdragen, en worden ze gedwongen om zich terug te trekken en opnieuw in de vlammen te duiken!

Mijn Moeder, laten we neerdalen in deze diepe gevangenis en Zijn Bloed over hen uitstorten. Laten we hen licht brengen. Laat ons hun verlangens naar liefde kalmeren. Laat ons het vuur dempen dat hen verteerd. Laat ons hun zondevlekken zuiveren en hen zo bevrijden van elke pijn. Zo zullen ze in de armen vallen van het Hoogste Goed!

Laten we Zijn Bloed geven aan de meest verlaten zielen, opdat zij in het Bloed goedkeuring vinden dat mensen hen ontzeggen. Laten we aan allen, Jezus’ Bloed geven, en het hen niet ontzeggen, zodat ze allen verlichting en bevrijding kunnen vinden. Wees Koningin in deze gebieden van geween en geweeklaag. Strek uw moederlijke handen uit en haal ze uit deze ondraaglijke vlammen.

Laat ze allen naar de Hemel opstijgen. Laten ook wij nu naar de Hemel gaan en aan de poorten van de eeuwigheid staan. Sta mij toe, O Moeder, om dit Bloed ook aan u te geven, voor uw meerdere glorie. Laat dit Bloed u overstromen met nieuw licht en met nieuwe tevredenheid. En laat dit licht neerdalen voor het heil van alle mensen, om aan iedereen genade en redding te geven. 

Eindgebed (elke dag te bidden): Mijn Moeder, geef dit Bloed ook aan mij. U weet hoezeer ik het nodig heb. Herstel me volledig met uw moederlijke handen door dit Bloed; en terwijl U me herstelt, zuiver het mijn zondevlekken, geneest het mijn wonden en verrijkt het mijn armoede. Laat dit Bloed in mijn aders stromen en geef me opnieuw het hele leven van Jezus.

Laat het neerdalen in mijn hart en het veranderen in Zijn Hart. Laat het mij verfraaien zodat Jezus heel Zijn tevredenheid in mij vindt. Laten we eindelijk de hemelse gebieden betreden, O Moeder, en dit Bloed aan al de Heiligen en al de Engelen geven, zodat ze meerdere glorie kunnen ontvangen, in dankbaarheid naar Jezus kunnen gaan, en voor ons bidden, zodat we hen kunnen bereiken door dit Bloed.

En nadat we dit Bloed aan iedereen hebben gegeven, laten we opnieuw naar Jezus gaan. Engelen, Heiligen, kom met ons mee. Ach, Hij zucht voor zielen. Hij wil ze allemaal Zijn Mensheid laten binnengaan, om aan allen de vruchten van Zijn Bloed te geven. Laten we hen allen rond Hem komen, en Hij zal Zich hersteld voelen, en terugbetaald voor de bitterste pijn die Hij heeft geleden. En nu, Heilige Mama, laten we alle elementen roepen om Hem gezelschap te houden, opdat ook zij Jezus kunnen eren.

O zonlicht om de duisternis van deze nacht te verdrijven, troost Jezus. O sterren, met uw flikkerende stralen, kom naar beneden en troost Jezus. Bloemen, kom met jullie geuren; vogels, kom met jullie gezang; kom alle aardse elementen en troost Jezus. Kom, O zee, verfris en was Jezus. Hij is onze Schepper, ons leven, ons Al. Kom jullie allen en troost Hem, eer Hem als onze Soevereine Heer. Maar Jezus zoekt geen licht, sterren, bloemen of vogels. Hij wil zielen, zielen!

Hier zijn ze, mijn lieve Goedheid, allen tezamen met mij. Uw lieve Moeder is dicht bij U, rust in haar armen. Ook zij zal troost ontvangen door U aan haar Hart te drukken, omdat ze voor een groot deel gedeeld heeft in Uw smartelijke doodsstrijd.

Magdalena is hier; Maria is hier, en alle liefhebbende zielen van alle eeuwen. Jezus, accepteer ze en spreek een woord van vergeving en liefde aan allen. Bind ze allen aan Uw liefde, zodat niet nog een ziel aan U zal ontsnappen!

Twee bloemblaadjes en een druppel

Een paar weken later had ik nog een droom waarin twee bloemblaadjes van een witte roos werden getrokken. Toen ik wakker werd, voelde ik dat ze de stukken vlees vertegenwoordigden die door de geseling van Jezus werden weggerukt. Ik begreep dat net zoals niet iedereen zich op zijn gemak voelde bij het eten van Zijn Vlees en het drinken van Zijn Bloed (Johannes 6:51-60), op dezelfde manier zullen veel zielen in de Stroom van Behoefte geschokt zijn door stukken gescheurd vlees of druppels echt bloed.

Ik voelde dat we voor dit apostolaat Jezus op een zachte, gesluierde manier op mystieke wijze in de zielen moeten plaatsen onder de verschijning van twee geurige rozenblaadjes en een druppel zoete wijn.

Ik doe dit bij de Consecratie tijdens de Mis. Omdat ik vóór de Mis reeds met Jezus versmolten ben, bedek ik de zielen in de Stroom van Behoefte met twee bloemblaadjes als het Brood wordt gewijd, en een druppel als de wijn wordt gewijd, met de bedoeling God te smeken dat zielen de genade van Zijn Barmhartigheid niet verwerpen.

Op een zondag na de Communie hoorde ik deze woorden innerlijk: De Stroom van Behoefte stroomt in de Oceaan van Barmhartigheid. Toen begreep ik dat de Stroom van Behoefte een plaats van voorbereiding is, dat de Twee Bloemblaadjes en een Druppel van Vlees en Bloed van de Geseling de zielen in de Stroom van Behoefte zullen helpen God te herkennen als hun liefdevolle en barmhartige Vader, waardoor het waarschijnlijker is dat ze met heel hun hart bij Hem terugkomen, hetzij na de Verlichting, hetzij in het uur van de dood.

De vrije wil wordt nooit vertrapt, maar God doet er alles aan om de ziel naar zich toe te trekken. Bovendien, hoe zondig de ziel ook is, als zij een klein fragment van Christus in zich draagt, zal de Vader alleen Christus zien als hij naar die ziel kijkt. Dat is onze Heilige Moeder aan het werk, prijs God!

Door Luisa’s gebed voor de zielen te bidden, ze te bedekken met twee bloemblaadjes en een druppel, en andere gebeden en offers aan te bieden voor de zielen in de Stroom van Behoefte, helpen we hen om door de Deur van Barmhartigheid te gaan voordat deze sluit.

Zoals Jezus tegen de H. Faustina zei: “Schrijf: voordat Ik als rechtvaardige rechter kom, zet Ik eerst de deur van mijn barmhartigheid wijd open. Hij die weigert door de deur van Mijn barmhartigheid te gaan, moet door de deur van Mijn gerechtigheid gaan...” – Goddelijke Barmhartigheid in Mijn Ziel, Dagboek van de H. Faustina, n. 1146

Vol 8 - 6/9/1908: Terwijl ik in mijn gebruikelijke toestand bleef, dacht ik aan het mysterie van de geseling; en toen Jezus kwam en Zijn hand op mijn schouders drukte, hoorde ik Hem in mijn binnenste zeggen: Mijn dochter, Ik wilde dat Mijn vlees in stukken werd verstrooid en dat Mijn Bloed uit mijn hele Mensheid zou worden vergoten, om zo alle mensen van de verwijderde mensheid te herenigen.

In feite werd van alles wat uit mijn Mensheid werd gescheurd – vlees, bloed, haar – niets verspreid tijdens Mijn Verrijzenis, maar werd alles weer herenigd met mijn Mensheid. Hierdoor heb Ik alle mensen in Mij opgenomen. Als iemand daarom van Mij afdwaalt, is het uit zijn hardnekkige wil dat hij zich van Mij losmaakt om naar buiten te gaan en verdwaald te raken.

24 uren van het Lijden van Onze Heer Jezus Christus, 16e uur, de geseling

Jezus: Kijk naar Mij, O Vader, helemaal gewond onder deze storm van slagen. Maar dit is niet genoeg. Ik wil zoveel wonden in Mijn lichaam vormen om genoeg kamers aan alle zielen in de Hemel van Mijn Mensheid te bieden, op zo’n manier dat ze hun redding in Mij vormen, en ze dan laten opstijgen naar de Hemel van Goddelijkheid. Mijn Vader, moge elke slag van deze geselingen eerherstel bieden voor U voor elk soort zonde, één voor één. En terwijl ze Mij aanvallen, laat ze degenen rechtvaardigen die ze begaan. Mogen deze slagen de harten van mensen treffen, en tot hen spreken over Mijn Liefde, tot het punt dat ze gedwongen worden zich aan Mij over te geven.

Terwijl U dit zegt, is Uw Liefde zo groot, hoewel de pijn enorm is, dat U bijna de beulen ertoe aanzet om U nog meer te slaan. Mijn Jezus, ontdaan van Uw vlees, verplettert Uw Liefde mij. Ik voel dat ik zinneloos word. Uw liefde is niet moe, terwijl de beulen uitgeput zijn en uw pijnlijke bloedbad niet kunnen voortzetten. Ze snijden nu de touwen door, en U, bijna dood, valt in Uw Bloed.

Door het zien van de flarden van Uw vlees, hebt U het gevoel dood te gaan van verdriet, omdat U in de losse stukken vlees de verworpen zielen ziet. En Uw smart is zodanig, dat U naar adem snakt in Uw Bloed. Mijn Jezus, sta mij toe om U in mijn armen te nemen, om U een beetje te verfrissen met mijn liefde. Ik kus U, en met mijn kus, omhul ik alle zielen in U, zodat niemand uitgesloten is; en U – zegen mij.  

Door het zien van de flarden van Uw vlees, hebt U het gevoel dood te gaan van verdriet, omdat U in de losse stukken vlees de verworpen zielen ziet. En Uw smart is zodanig, dat U naar adem snakt in Uw Bloed. Mijn Jezus, sta mij toe om U in mijn armen te nemen, om U een beetje te verfrissen met mijn liefde. Ik kus U, en met mijn kus, omhul ik alle zielen in U, zodat niemand uitgesloten is; en U – zegen mij. 

Franciscaanse Nieuw geborenen van de Goddelijke Wil van Nazareth