De grote maand juli: 

Elke juli (ook elke 3de vrijdag van elke maand) vereert de kerk het Kostbaarste Bloed van Onze Heer. Gedurende de grote maand juli, heeft Onze Heer ons drie belangrijke perioden van gebed gegeven:

1-9 juli : noveen van het Kostbaarste Bloed ter ere van de 9 Engelenkoren

13-15 juli : drie dagen van gebed ter ere van de Allerheiligste Drie-eenheid

20-31 juli : 12 dagen van gebed voor het nieuwe Israël

Je moet dan de volgende gebeden bidden, gedurende elke aangegeven periode, in plaats van het gewone dagelijks gebed:

· De rozenkrans (alle 4 de mysteries, minstens 1)

· Kroontje van het Kostbaarste Bloed

· Litanie van het Kostbaarste Bloed

· Toewijding aan het Kostbaarste Bloed

· Gebeden van troost

· Gebeden van lofprijzing

· Oproepen van kwelling en doodsangst

· Mystieke gebeden

Alle drie de periodes van gebed zijn vereist te bidden door al degenen die toegewijd zijn aan het Kostbaarste Bloed en al degenen die zich voorbereiden op hun toewijding. Gedurende de maand juli, op de dagen tussen de perioden van gebed, kun je ofwel terugkeren tot het dagelijks gebed of de noveengebeden verderzetten als een bijkomend offer aan Onze Heer.

Gedurende de grote maand juli, blijven de Getsemane uren elke donderdagnacht verder gebeden worden.

In het begin mag een toegewijde sommige of alle gebeden van de Getsemane uren gebruiken als de donderdag of vrijdag devotie of juli noveen. Bijvoorbeeld: je kunt het minimum dagelijks gebed bidden met enkel 1 rozenkrans op donderdag, dan de rest van de gebeden verder zetten gedurende je Getsemane uren die nacht, en dit allemaal aanbieden als je donderdag dagelijkse devotie of donderdag juli noveen.

Je mag ook ofwel het minimum dagelijks gebed bidden of de juli noveen op donderdag gedurende de dag, en dan alle Getsemane Uren gebeden die nacht, en de Getsemane Uren gebeden aanbieden als je vrijdag dagelijkse devotie of vrijdag juli noveen.

De gebeden mogen worden gebeden in gelijk welke volgorde, behalve het Kroontje dat onmiddellijk moet volgen op de rozenkrans. Je moet ook niet alle gebeden achter elkaar bidden. Je mag ze over de hele dag spreiden.

Als je rijper bent in dit gebedsleven en als je tijdschema het toelaat, kun je de Getsemane uren gebeden bidden bovenop je dagelijkse gebeden van donderdag en vrijdag. Zoals broeder Evaristus Eshiowu eens beweerde: “Hij die hongerig is, eet meer.”

Eerherstel op elke derde vrijdag van de maand: 

Onze Heer vertelde Barnabas dat een groot deel van de kastijding kon vermeden worden als genoeg mensen zouden tezamen komen in kerken en deze dag van gebed als eerherstel aanbieden voor de zonden gepleegd tegen de Eucharistie en Zijn Kostbaarste Bloed in de hele wereld.

Opsomming van de hele dag. Onze Heer zei dat dit gebed het Hart van Onze Vader zal troosten en de komende kastijdingen grotendeels kan verminderen als het aangeboden wordt als eerherstel voor de gepleegde zonden tegen de Eucharistie en Zijn Kostbaarste Bloed in de wereld. U kunt dit programma korter maken indien nodig. Elke meditatie is 12 minuten.

Maak een goede Biecht, indien mogelijk of begin met een akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend; maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven. Amen.

1 Overweging: de besnijdenis van Onze Heer. Onze Vader - Weesgegroet

Gen 17: 9-14 Verder zei God nog tot Abraham: `Gij van uw kant moet mijn verbond onderhouden, gij en uw nakomelingen, geslacht na geslacht. Dit is mijn verbond, dat gij moet onderhouden, mijn verbond met u en uw nakomelingen: Alle mannelijke personen moeten besneden worden. Uw voorhuid moet gij besnijden: dat zal het teken zijn van mijn verbond met u. Al uw mannelijke kinderen moeten, als ze acht dagen oud zijn, besneden worden, geslacht na geslacht.

Dit geldt ook voor degenen die niet van uw geslacht zijn, maar die in uw huis zijn geboren, of van vreemden gekocht zijn. Ieder die dus in uw huis is geboren of door u gekocht is moet besneden worden. Zo zal mijn verbond, in uw lichaam getekend, een blijvend verbond zijn. Iedere onbesnedene, iedere mannelijke persoon die zijn voorhuid niet heeft laten besnijden, moet uit zijn stam verwijderd worden; hij heeft mijn verbond gebroken.'

Leviticus 12:3 Op de achtste dag moet men de voorhuid van het kind besnijden.

Lucas 2:21 Nadat de acht dagen voorbij waren en men Hem moest besnijden, ontving Hij de naam Jezus, zoals Hij door de engel was genoemd voordat Hij in de moederschoot werd ontvangen.

Rozenkrans voor de bekering van zondaars en de vernieuwing van het aanschijn van de aarde

2 Overweging: Jezus' bloedzweet in de Tuin van Getsemane. Onze Vader - Weesgegroet

Lucas 22:39-44 Hij ging nu naar buiten en begaf zich volgens zijn gewoonte naar de Olijfberg. Ook de leerlingen gingen met Hem mee. Ter plaatse aangekomen sprak Hij tot hen: “Bidt, dat gij niet op de bekoring ingaat.” Hij verwijderde zich van hen, ging ongeveer een steenworp verder, wierp zich op de knieën en bad: 'Vader, als Gij wilt, laat dan deze beker Mij voorbijgaan. Maar toch: niet mijn wil, maar uw wil geschiede.' Nu verscheen Hem een engel uit de hemel om Hem te sterken. Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond neervielen.

Kroontje van het Kostbaarste Bloed voor de vergeving van zonde en de genade van zuiverheid in de wereld.

3 Overweging: De geseling aan de pilaar. Onze Vader - Weesgegroet

Matteüs 27:24-26 Toen Pilatus zag dat hij niets verder kwam, maar dat er veeleer tumult ontstond, liet hij water brengen en waste ten overstaan van het volk zijn handen, terwijl hij verklaarde: “Ik ben onschuldig aan het bloed van deze rechtschapen man; gij moet het zelf maar verantwoorden.” Heel het volk riep terug: “Zijn bloed kome over ons en onze kinderen!” Daarop liet hij omwille van hen Barabbas vrij, maar Jezus liet hij geselen en gaf Hem over om gekruisigd te worden.

Marcus 15:8-15 Het volk kwam opzetten en begon te vragen, dat hij voor hen zou doen zoals altijd. Pilatus antwoordde daarop met de vraag: “Wilt ge dat ik de koning der Joden zal vrijlaten?” Hij zag wel in dat de hogepriesters Hem uit nijd overgeleverd hadden. Maar de hogepriesters hitsten het volk op te vragen, dat hij toch maar liever Barabbas moest vrijlaten.

Nu nam Pilatus weer het woord en vroeg hun: “Wat moet ik dan doen met Hem, die gij de koning der Joden noemt?” Nu schreeuwden ze opnieuw: “Kruisig Hem!” Daarop vroeg Pilatus hun: “Wat voor kwaad heeft Hij dan gedaan?” Maar zij schreeuwden nog harder: “Kruisig Hem!” Omdat Pilatus het volk zijn zin wilde geven, liet hij Barabbas vrij, maar Jezus liet hij geselen en gaf Hem over om gekruisigd te worden.

Johannes 18:29-40 Daarom kwam Pilatus naar buiten en vroeg hun: “Welke beschuldiging brengt gij tegen deze man in?” Zij gaven hem ten antwoord: “Als dit geen misdadiger was, zouden wij Hem niet aan u hebben overgeleverd.” Daarop zei Pilatus: “Neemt Hem dan zelf en vonnis Hem volgens uw Wet!” De Joden antwoordden hem: “Wij missen het recht om iemand ter dood te brengen.” Zo zou Jezus’ woord in vervulling gaan, waarmee Hij had aangeduid welke dood Hij zou sterven.

Nu ging Pilatus het pretorium weer binnen, riep Jezus bij zich en zei tot Hem: “Zijt Gij de koning der Joden?” Jezus antwoordde hem: “Zegt gij dit uit uzelf, of hebben anderen u over Mij gesproken?” Pilatus gaf ten antwoord: “Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk en de hogepriesters hebben U aan mij overgeleverd.

Wat hebt Gij gedaan?” Jezus antwoordde: “Mijn koningschap is niet van deze wereld. Zou mijn koningschap van deze wereld zijn, dan zouden mijn dienaars er wel voor gestreden hebben, dat Ik niet aan de Joden werd uitgeleverd. Mijn koningschap is evenwel niet van hier.”

Pilatus hernam: “Gij zijt dus toch koning?” Jezus antwoordde: “Ja, koning ben Ik. Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getuigenis af te leggen van de waarheid. Al wie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.” Pilatus zei tot Hem: “Wat is waarheid?” Na die woorden ging hij weer naar buiten tot de Joden en zei: “Ik vind hoegenaamd geen schuld in Hem.

Maar er bestaat onder u de gewoonte dat ik met Pasen iemand vrijlaat. Wilt gij dus dat ik u de koning der Joden vrijlaat?” Toen begonnen ze opnieuw te schreeuwen: “Neen. Die niet, maar Barabbas!” Barabbas was een rover.

Johannes 19:1 Toen liet Pilatus Jezus geselen.

De Rozen van de Glorierijke Heerschappij: dat het rijk van vrede spoedig zou komen.

4 Overweging: De doornenkroning. Onze Vader – Weesgegroet

Johannes 19: 2-6 De soldaten vlochten een kroon van doorntakken, zetten Hem die op het hoofd en wierpen Hem een purperen mantel om. Ze traden op Hem toe en zeiden: “Gegroet, koning der Joden!” En zij sloegen Hem in het gezicht. Pilatus ging weer naar buiten en zei tot hen: “Ziehier, ik breng Hem naar buiten om u te doen weten, dat ik volstrekt geen schuld in Hem vind.”

Jezus kwam dus naar buiten, terwijl Hij nog de doornenkroon en de purperen mantel droeg. Pilatus zei tot hen: “Ziehier de mens.” Maar toen de hogepriesters en hun dienaars Hem zagen, schreeuwden ze: “Kruisigen, kruisigen!” Pilatus zei hun: “Neemt gij Hem dan en kruisigt Hem, want ik vind geen schuld in Hem.”

Marcus 15:16-20 Nu brachten de soldaten Hem het paleis binnen, dat wil zeggen het pretorium, en riepen de hele afdeling bij elkaar. Zij hingen Hem een purperen kleed om, vlochten een doornenkroon en zetten Hem die op. Vervolgens gingen zij Hem het saluut brengen: “Gegroet, koning der Joden.”

Zij sloegen Hem met een rietstok op het hoofd, bespuwden Hem en brachten Hem hulde door op de knieën te vallen. Nadat zij hun spel met Hem gedreven hadden, ontdeden zij Hem van het purperen kleed, trokken Hem zijn eigen kleren weer aan en voerden Hem weg om Hem te kruisigen.

Matteüs 27:27-31 Toen namen de soldaten van de landvoogd Jezus mee in het pretorium en verzamelden de hele afdeling rondom Hem. Zij trokken Hem zijn kleren uit en hingen Hem een rode mantel om. Ook vlochten ze een kroon van doorntakken, zetten die op zijn hoofd en gaven Hem een rietstok in de rechterhand. Dan vielen ze voor Hem op de knieën en bespotten Hem met de woorden: “Gegroet, koning der Joden!” Ze bespuwden Hem, pakten de rietstok en sloegen Hem op het hoofd. Nadat zij hun spel met Hem gedreven hadden, ontdeden ze Hem van de mantel, trokken Hem zijn eigen kleren weer aan en voerden Hem weg ter kruisiging.

De Oproepen van de gekwelde Jezus voor de bevrijding van zielen in het Vagevuur en de bekering van de verharde zondaars

5 Overweging: Het dragen van het Kruis. Onze Vader - Weesgegroet

Lucas 23:26-32 Toen zij Hem wegvoerden, hielden zij een zekere Simon aan, een man uit Cyrene, die van het veld kwam: hem belaadden ze met het kruis om achter Jezus aan te dragen. Een grote volksmenigte volgde Hem, ook vrouwen die zich op de borst sloegen en over Hem weeklaagden. Jezus keerde zich tot hen en sprak: 'Dochters van Jeruzalem, weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen.

Weet dat er een tijd zal komen waarop men zeggen zal: Gelukkig de onvruchtbaren, wier schoot niet heeft gebaard en wier borst geen kind heeft gevoed. Dan zal men tot de bergen zeggen: Valt op ons, en tot de heuvels: Bedekt ons. Want als men zo doet met het groene hout, wat zal er dan met het dorre gebeuren?' Er werden nog twee anderen weggevoerd, twee misdadigers, om samen met Hem ter dood te worden gebracht.

Johannes 19:13-17 Toen Pilatus hen dat hoorde roepen, liet hij Jezus naar buiten brengen en ging op de rechterstoel zitten op de plaats die Litóstrotos heet, in het Hebreeuws Gabbata. Het was de voorbereidingsdag voor Pasen, ongeveer het zesde uur. Hij zei tot de Joden: “Hier is uw koning.” Maar zij schreeuwden: “Weg, weg met Hem! Kruisig Hem!” Pilatus vroeg: “Zal ik dan uw koning kruisigen?”

De hogepriesters antwoordden: “Wij hebben geen andere koning dan de keizer!” Toen leverde hij Hem aan hen uit om de kruisdood te ondergaan, en zij namen Hem over. Zelf zijn kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de Schedelplaats heet, in het Hebreeuws Golgota.

Marcus 15:21-23 Zij vorderden een voorbijganger die van het veld kwam, Simon van Cyrene, de vader van Alexander en Rufus, tot het dragen van het kruis. Zo brachten ze Hem naar de plaats Golgota, wat vertaald wordt met Schedelplaats. Daar boden ze Hem met mirre gekruide wijn aan, maar Hij weigerde.

Kruisweg voor de Paus en de noden van de kerk in haar dagen van de Calvarie en voor bijzondere noden

1 Jezus wordt ter dood veroordeeld

Gij hebt de rechtvaardige gevonnist en vermoord (Jakobus 5:6)

Hij die de zondaar vrijspreekt en hij die de rechtvaardige veroordeelt : beiden zijn ze Jahweh een gruwel (Spreuken 17:15)

De Heer Jezus staat voor Pilatus, voor de redeloze vrees van de rechter voor de macht van de massa. Pilatus zegt : Zie de Mens ! Dat betekent : Hier is hij, zo is hij, zo hebt gij hem gemaakt, zo lever ik hem aan u over.

Pilatus zegt : Zie, ik was mijn handen in water wit.

Ongewassen handen voeren Jezus weg. De Heer van het Leven wordt verwezen tot de Dood. De daad bij het woord. Heer Jezus, wat blijft over van alle namen waarmee wij U hebben genoemd: Rabbi en Leraar, Meester en Magister, Gezalfde en Gezegende, Verlosser en Heiland, Eerstgeborene en Bruidegom, Zoon van David, Zoon van God. Alleen nog maar: Lam, dat onze zonden wegdraagt.

2 Jezus neemt zijn kruis op

Ik blijf u dragen en torsen, ik zal u redden. (Jesaja 46:4)

Als iemand zijn kruis niet draagt en mij volgt, kan hij mijn leerling niet zijn (Lukas 14:27)

De Heer Jezus neemt het kruis op zijn schouders, van Gabbata tot Golgotha, van het Rechtsplein tot de Schedelplaats. Hij torst het teken van schande en verlossing, van vernietiging en voortbestaan, van bestraffing en heil. Hij gaat de kruisweg, de weg van de keuze. Hij predikt met zijn leven, met zijn dood. Want Hij kwam niet om te verklaren, maar om te vervullen.

Heer Jezus, aan het teken van het kruis, - het éérste dat wij leerden vragen en het laatste dat ons wordt meegegeven, - zal men zien dat wij uw leerlingen zijn, dat wij van U zijn. Leer ons aanvaarden wat ons overkomt want het komt uit Uw handen.

3 Jezus valt onder het kruis

Als door boeven geveld, zo bent u gevallen; (2 Samuel 3:34)

Mocht hij vallen, geveld is hij nooit, want de Heer heeft zijn hand reeds gegrepen. (Psalmen 37:24)

De Heer Jezus geeft ons een voorbeeld van de hoogste moed: die van de zichtbare vernedering. Een mens onder de mensen. Hij ligt en zwijgt met alle wonden; Het hout is hard, de straatkeien en de plotselinge belangstelling van de menigte die niets méér is dan nieuwsgierigheid. Tussen gewoel en geweld van kijkers en knechten staat Hij op, staat Hij recht. Heer Jezus, geef ons inzicht én uitzicht.

Laat ons niet overmand worden door last of leed, niet toegeven aan de bekoring om het op te geven of te versagen. Verleen ons de durf om van U te zijn, genoemd met Uw naam, gered door Uw bloed. Uw getuigen voor U niet enkel op een feestelijk moment met velen samen, maar altijd in het gewone leven van alledag en soms alléén.

4 Jezus ontmoet zijn moeder

Zij ontmoeten elkander, genade en waarheid, gerechtigheid en vrede; (Psalmen 85:11)

Want dit zegt Jahweh : Zoals een moeder haar zoon troost, zo troost Ik u. (Jesaja 66:13)

De Heer Jezus ziet zijn moeder, de eerste en laatste getuige, de eerste en laatste toevlucht. Zij bleef op de achtergrond in de dagen van glorie, maar is Hem nabij op de weg van zijn lijden, op de weg naar zijn dood.

Zij wéét wat verdriet is en leed. Daarom zegt zij weinig. Of véél ; met haar oogopslag en haar groet, met haar onmachtige handen. Heer Jezus, zoon van Maria, Gij zijt van haar weggegaan uit gehoorzaamheid aan de Vader. Gij hebt gekozen. Niet voor een vreedzaam en veilig bestaan, beneden in het land van de mensen, maar voor de berg van het offer. Eén kort ogenblik lang wordt Gij weer het kind en de knaap van Nazareth. Daarna, en voorgoed, De Man?van-smarten naast de Moeder-van-smarten. Een teken van tederheid in het tumult rondom.

5 Jezus ontmoet Simon van Cyrene

Nu is wat mij dreigde genaderd, er is geen mens die mij helpt. (Psalmen 22:12)

Ik geef u kracht, ik kom u zeker te hulp. (Jesaja 41:10)

De Heer Jezus ziet, tussen de massa die hard is en zonder hart, één enkele man naar hem toekomen. Er is moed nodig om uit de anonimiteit te treden, om bij name genoemd te worden, om te doen wat anderen niet durven. Simon van Cyrene, wij hebben zijn daad van liefde bewogen bewonderd. Simon van Cyrene draagt het kruis van een vreemde, de andere Simon, de Steenrots, laat verstek gaan. Ik ken hem niet, zegt de eerste, maar hij is een mens die hulp behoeft. Ik ken Hem niet, zegt de tweede, ik heb Hem nooit gezien.

Heer Jezus, iemand van ons heeft geholpen terwijl de menigte nieuwsgierig dichterbij drong, terwijl de leerlingen angstig van op afstand toekeken, terwijl de schepping onbeweeglijk wachtte. Gij hebt mensen nodig om mensen te verlossen. Wij hebben anderen nodig die ons naar U verwijzen. Altijd zal er iemand zijn die de eerste stap zet en in wiens spoor wij zullen volgen.

6 Jezus ontmoet Veronica

Zie mij aan in uw mateloos erbarmen, wend uw aanschijn niet af. (Psalmen 69:17-18)

Hij zal zijn aanschijn niet van u afwenden. (2 Kronieken 30:9)

De Heer Jezus laat zich de attentie van Veronica welgevallen. Een vrouw op de lijdensweg, wie is zij? vanwaar komt zij?

Zij is er, zij komt. Zij baant zich een weg tegen de stroom in, menselijk zonder menselijk opzicht, bewogen door geen andere macht dan de liefde die medelijden is. Rijker dan ooit tevoren gaat zij heen, met Zijn beeld op het witte lijnwaad waarmee zij zweet en bloed wilde betten. Heer Jezus, er zijn wellicht geen woorden gesproken van U tot Veronica, van Veronica tot U. Haar daad was immers duidelijk genoeg. Uw dankbaarheid ook. Tweemaal tastbaar. En onvergetelijk.

7 Jezus valt voor de tweede keer

Dan struikelen de helpers en vallen die geholpen worden. (Jesaja 31:3)

Heer, ontferm gij u, richt mij op. (Psalmen 41:11)

De Heer Jezus valt andermaal. Wat weegt Hem het zwaarst: de vermoeidheid of het onbegrip en de onverschilligheid? de pijn van het lichaam of het eelt van de ziel? En toch gaat Hij voor hen de zwaarste weg tot het einde toe. Met vallen en opstaan. Klein worden, tot de vernedering en de vernietiging toe. Oordeel, voorbeeld. Voor allen die op Hem neerkijken en voor de nog onzichtbaren in de toekomst.

Heer Jezus, Gij kent onze zwakheid en onze trots, onze bezorgdheid om de schone schijn te bewaren, onze angst om niet goed voor de dag te komen. Gij laat ons kiezen. Voor de waan van de wereld of voor U. Voor U.

8 Jezus ontmoet de wenende vrouwen

Laat mij daarom weeklagen en kermen, barrevoets lopen en naakt, laat mij huilen als de jakhals en kermen als de uil oehoe. (Micha 1:8)

Dochters van Jerusalem, ween niet over Mij, maar ween over uzelf en over uw kinderen. (Lukas 23:28)

De Heer Jezus spreekt hen aan als Dochters van Jerusalem, kinderen van zijn stad. Wie zijn zij? Is de vrouw van de Honderdman onder hen? De echtgenote van Jaïrus? De zieke die de zoom van Zijn mantel greep en genezen werd van de kwaal waaraan zij zo lang al leed? En Petrus’ schoonmoeder die door Hem werd aangeraakt en opstond uit haar koorts? En het meisje van twaalf jaar dat Hij uit de dood terugriep?

Zij tonen hun medelijden en hun verdriet. Zij zijn de zachte kern in een harde verharde massa. Heer Jezus, dochters van Jerusalem, hebt Gij hen genoemd, de schreiende vrouwen die met hun tranen getuigen. Gij zendt hen vriendelijk terug naar hun huis en kinderen, naar hun werk en toekomst, naar de dag van morgen die anders zal zijn na deze bejegening.

9 Jezus valt voor de derde keer

Ik denk : als ze maar niet om mij lachen, en triomferen als mijn voet struikelt ; haast verlies ik de grond waar ik sta. (Psalmen 38:17-18)

Zijn engelen zullen U op de handen nemen, opdat ge uw voeten niet zult stoten aan een steen. (Lukas 4:11)

De Heer Jezus, valt voor de derde keer, en ligt. Men raakt het gewoon, het is gewoon niet meer de moeite van het opdringen waard. Soldaten, tegenstanders en hogepriesters achterin achteraan in de massa gnuiven van zelfverzekerdheid : Hij kan niets méér dan wij, wij hoeven géén vrees te hebben voor een plotselinge manifestatie van macht en mirakel, niet voor Zijn meesterschap over het lichaam, niet voor Zijn bevelende stem tot de stof. Heer Jezus, driemaal begeeft Gij, driemaal staat Gij weer recht.

Gij wankelt verder tussen het volk dat gaapt en niet begrijpt. Gij hebt in deze stad over gespreide mantels gelopen, over palmtakken en lovertwijgen, Gij werd gedragen op verende schouders in een wolk van sympathie. Nu gevoelt Gij de harde grond, het harde kruishout en de mensen, -een hard geslacht. En tweeduizend jaar later, wij,- U méér nabij ?

10 Jezus wordt ontkleed

Zij verdelen samen mijn kleren : er wordt om mijn mantel geloot. (Psalmen 22:19)

Is niet het lichaam méér dan de kleding ? (Mattëus 6:25)

De Heer Jezus wordt van zijn kleren beroofd. Hij wordt de schamelste van allen, ontluisterd en te kijk gesteld. Het lichaam van de volwassen man ontoonbaar, nog enkel raadbaar, verdwenen onder sluiers van bloed. Onheelbaar geschonden. Zie de Mens, zoals de mensen Hem gemaakt hebben. Weerloos overgeleverd aan de wereld. Het Lam dat voor zijn scheerder stom blijft. Heer Jezus in dat bitterste uur hebt Gij U willen vereenzelvigen met alle hulpelozen die overgeleverd zijn aan de grillen en begeerten, aan de hartstocht en de harteloosheid van anderen. In alle komende eeuwen. Tot in onze tijd.

11 Jezus wordt aan het kruis genageld

Jezus…aan wie gij u vergrepen hebt door Hem aan het kruis te slaan. (Handelingen 5:30)

Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik. (Galaten 2:20)

De Heer Jezus wordt geheel gelijk aan het kruis dat Hij droeg en dat Hem thans zal dragen: De rechte stam van het lichaam (van gemarteld hoofd tot verscheurde voetzool) en het dwarshout van de doorspijkerde armen en handen. De Man die al goeddoende,- prekend genezend zegenend – door zijn land liep wordt voor altijd de Gekruisigde. Vier nagels rechtop in de wig van de wonden. Heer Jezus, vanop het kruis bemoedigt Gij en vertroost, verzoent Gij en verenigt.

Naast U staat de Moeder, naast U sterft verlost de moordenaar. Metterdaad herhaalt Gij uw zaligsprekingen voor geringen en zachtmoedigen, rechtvaardigen en zuiveren, barmhartigen en vredesgezinden, treurenden en vervolgden. Aan hen belooft Gij troost, opbeuring, bijstand en bescherming,- het Land en het Koninkrijk.

12 Jezus sterft aan het kruis

Daar zult gij sterven op de berg die gij beklimt. (Deuteronomium 32:50)

Ik zal niet sterven, ik zal leven en verhalen hoe Jahwe handelt. (Psalmen 118:17)

De Heer Jezus sterft aan het kruis, door ons, voor ons. De aarde – zo bericht ons de Schrift – werd door duisternis overvallen en beefde, de tempelvoorhang scheurde doormidden en de doden wandelden uit hun graven te voorschijn. Johannes schrijft in het boek van Openbaring dat het stil werd in de hemel, een half uur lang. Alles wat voorlopig was is voorbij. De waarachtige geschiedenis van de mensen begint. Gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.

Heer Jezus, Gij zijt voor ons gestorven. Gij zijt voor ons gestorven : vijf korte woorden zijn het, die tegelijk vreselijk zijn, én vol troost. Wij zijn verlosten, nooit meer alleen, nooit meer vergeten of verweesd. Want Gij leeft, en wij zullen leven. De dood is niet meer, géén verdriet duurt, alle tranen gedroogd. Wij verdwijnen niet, wij komen thuis. Bij de Zoon, bij de Vader.

13 Jezus wordt van het kruis afgenomen

Toen ze alles hadden voltrokken wat over Hem geschreven staat, namen ze Hem af van het kruishout. (Handelingen 13:29)

Hij zal ons armzalig lichaam herscheppen om het gelijkvormig te maken aan zijn verheerlijkt lichaam. (Filippenzen 3:21)

De Heer Jezus in zijn gemarteld gebroken lichaam wordt Hij van het kruis afgenomen ; De menigte is weg. Bij de dood houdt alle vertoning op. De vrienden zijn gebleven of schuchter beschaamd uit hun schuilplaatsen gekomen. Zij helpen. Hun handen zijn zachter dan ooit eerder, en trager. Zij willen nog niet denken nu. Hun herinnering zit vol aanwijzingen en woorden en voorspellingen die geen rekening houden met dood en einde en voorbij.

Geloof is vergezicht op de nieuwe aarde, op de nieuwe hemel. Heer Jezus, enige ogenblikken hebt Gij weerloos wegend gelegen in de macht van vriendenhanden, op de schoot gestrekt van de Moeder die uw eerste liefste gelovige was. Alles zal herbeginnen. Niets is uit, niets is vergeefs. Uw kruisweg werd thuisweg. Het geledigde kruis blijft Uw troon, het hout wordt verheerlijkt, alle lijden heeft een bestemming. Door U.

14 Jezus wordt begraven

De inwoners van de stad antwoordden ; Het is het graf van de man Gods die uit Judea gekomen was. (2 Koningen 23:17)

De laatste vijand die onttroond wordt is de dood. (Romeinen 15:26)

De Heer Jezus wordt neergelegd in een nieuw graf dat voor een ander was gereedgemaakt. Voor Hem is alles nu voorlopig, de windselen en de lijkwade, de balsem en het aroma van kruiden, de barmhartige bezorgdheid. Even voorlopig en zelfs nutteloos zijn sluitsteen en rotsmuur, de zekerheid van de zegels het cohort van de koele wachters. En de anonieme nacht. Het zaad in de aarde, de korrel in de voor, de zon achter de kim.

Alles is belofte. Heer Jezus, Gij ligt in het graf van een vriend als een dode, gebed en gebalsemd. Voor drie dagen maar, hebt Gij gezegd. Dan wandelt Gij in de tuin in het heilig licht van de morgen, weer zichtbaar verheerlijkt onzichtbaar. De laatste vijand, de dood, voor altijd en altijd overwonnen. Passie wordt Pasen wordt paradijs. Wij leven U achterna.

6 Overweging: De kruisiging. Onze Vader – Weesgegroet

Johannes 19:17-30 Zelf zijn kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de Schedelplaats heet, in het Hebreeuws Golgota. Daar sloegen zij Hem aan het kruis, en met Hem nog twee anderen, aan elke kant een en Jezus in het midden. Pilatus had ook een opschrift laten maken en op het kruis doen aanbrengen. Het luidde: “Jezus, de Nazoreeër, de koning van de Joden.” Vele Joden lazen dit opschrift, want de plaats waar Jezus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad.

Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks. De hogepriesters van de Joden nu zeiden tot Pilatus: “Ge moest er niet op zetten: “de koning van de Joden”, maar: “Hij heeft gezegd: Ik ben de koning van de Joden.” Pilatus antwoordde: “Wat ik geschreven heb, heb ik geschreven.” Toen de soldaten Jezus gekruisigd hadden, namen ze zijn kleren en deelden ze in vieren, voor iedere soldaat een deel.

Ze namen ook de lijfrok, die echter zonder naad was, aan één stuk geweven van bovenaf. Daarom zeiden ze tot elkaar: “Laten we die niet scheuren, maar er om loten wie hem krijgt.” Aldus moest de Schrift vervuld worden: Zij verdeelden mijn kleren onder elkaar en dobbelden 71 om mijn gewaad. Terwijl de soldaten hiermee bezig waren, stonden bij Jezus’ kruis zijn moeder, de zuster van zijn moeder, Maria de vrouw van Klopas, en Maria Magdalena. Toen Jezus zijn moeder zag en naast haar de leerling die Hij liefhad, zei Hij tot zijn moeder: “Vrouw, zie daar uw zoon.”

Vervolgens zei Hij tot de leerling: “Zie daar uw moeder.” En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich in huis. Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden: “Ik heb dorst.” Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond. Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: “Het is volbracht.” Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.