14/5 Paus Leo XIV praat over de liturgie - Dr Taylor Marshall
Paus Leo XIV is nog geen week Paus, maar hij heeft al een belangrijke verklaring afgelegd over de liturgie. Het is zijn eerste commentaar op hoe hij de liturgie ziet. Het bemoedigende is dat het vergeleken wordt met de oosterse liturgieën. Hij zegt zelfs dat we de oude, onveranderde oosterse liturgieën nodig hebben om ons in het westen te helpen een gevoel van mysterie en mystigologie te hervinden. Hij zegt zelfs dat we het voorbeeld van de oosterse liturgieën nodig hebben om het westen te leren geen consumentisme of spektakel in de westerse liturgie toe te staan. Dit impliceert dat Paus Leo gelooft dat dit in feite het geval is in de westerse liturgieën. Dit is een zeer voorzichtige zelfkritiek op wat er met de liturgie in het westen is gebeurd.

En het is geen geheim dat als je naar mijn podcast luistert, de podcast van Dr. Taylor Marshall, je weet dat ik een traditionele Katholiek ben. Ik ga sinds 2010 naar de traditionele Latijnse mis. En ik vind het mooi. Ik vind dat dit de manier is om te bidden om het mysterie van de incarnatie, het lijden, de dood en de opstanding van onze Heer Jezus Christus binnen te gaan. En het verbindt ons in de tijd met alle grote heiligen. Het is de mis van de H. Thomas van Aquino, de H. Bonaventura, de kleine Theresia, H. Paus Pius X en H. Paus Pius V.. En er is iets aan dat bestand is tegen consumentisme, tegen de verleiding om de liturgie te moderniseren en te actualiseren om de massa aan te spreken.

En Paus Leo ziet dat in de oosterse liturgieën en hij zegt dat we dat in het Westen nodig hebben. Dit is een signaal. Hij zegt dat de bijdrage die het Christelijke oosten ons vandaag de dag kan bieden enorm is. We hebben grote behoefte aan herstel van het gevoel voor mysterie dat in jullie oosterse liturgieën leeft. In gesprek met de oosterse kerken zegt hij verder: Liturgieën die de mens in zijn of haar geheel betrekken, die zingen over de schoonheid van de verlossing en een gevoel van verwondering oproepen over hoe Gods majesteit onze menselijke zwakheid omarmt.

Het is eveneens belangrijk om, vooral in het Christelijke Westen, het besef van Gods primaatschap te herontdekken, het belang van mystiek en de waarden die zo kenmerkend zijn voor de oosterse spiritualiteit. Constante voorbede, boete, vasten en wroeging hebben om je eigen zonden en die van de hele mensheid. Het is dan ook van vitaal belang dat je je tradities bewaart zonder ze te verzwakken, misschien uit praktische overwegingen of gemak, opdat ze niet worden aangetast door de mentaliteit van consumentisme en utilitarisme.

Paus Leo zegt dat de oosterse liturgieën niet veranderen omwille van praktische overwegingen om bv. een kortere mis aan te bieden. Nee, de oosterse liturgieën doen dat niet. En Paus Leo prijst hen omdat ze niet buigen voor gemak of utilitarisme. Hij zegt: Wij in het Christelijke Westen hebben jullie voorbeeld nodig. Wat betekent dat? betekent dat betekent dat wij aan de Romeinse rechterkant onze oude liturgieën, onze oude rituelen, onze oude sacramenten nodig hebben. Als het waar is voor de oosterse liturgieën, dan is het ook waar voor de westerse liturgieën. Toen ik hoorde dat het kardinaal Prevost was, was ik ontroerd dat hij gekleed was als een Paus en zich gedroeg als een Paus. Hij gaf de zegen van 1939. Die was sinds 1939 niet meer gebruikt.

Hij zegt ook: Ik wil ook graag Paus Leo XIII noemen, de eerste paus die een specifiek document wijdde aan de waardigheid van uw kerken, vooral geïnspireerd door het feit dat volgens zijn woorden het werk van de verlossing van de mensheid begon in het oosten. U hebt werkelijk een unieke en bevoorrechte rol als de oorspronkelijke setting waar de Kerk is geboren. Het is veelzeggend dat verschillende van uw liturgieën die u nu plechtig viert in Rome in overeenstemming met uw verschillende tradities, de taal van de Heer Jezus blijven gebruiken.

Hij spreekt hier over Aramees en ook Grieks. Christus gebruikte Grieks en Christus gebruikte waarschijnlijk ook Latijn. Paus Leo XIII deed een oprecht beroep dat de legitieme variatie van de oosterse liturgie en discipline mag bijdragen aan de grote eer en het welzijn van de Kerk. Zijn verlangen blijft ook in onze tijd actueel. Veel van onze oosterse broeders en zusters, waaronder sommigen van u, zijn gedwongen hun thuisland te ontvluchten vanwege oorlog en vervolging, instabiliteit en armoede en lopen het risico niet alleen hun geboorteland te verliezen, maar ook, wanneer ze het westen bereiken, hun religieuze identiteit.

Als gevolg van het voorbijgaan van generaties lang gaat het onschatbare erfgoed van de oosterse kerken verloren. Paus Leo zegt dus dat we de oosterse liturgieën moeten behouden. Ze zijn onlosmakelijk verbonden met wat het betekent om Katholiek te zijn. En hij vecht voor hun behoud. De Paus vervolgt: Meer dan een eeuw geleden wees Paus Leo XIII erop dat het behoud van de oosterse riten belangrijker is dan algemeen wordt beseft. Hij ging zelfs zo ver dat hij decreteerde dat elke Latijnse ritus-missionaris, of het nu een lid van een seculiere of religieuze geestelijkheid is, die door advies of steun een oosterse Katholiek naar de Latijnse ritus lokt, ontslagen en uit zijn ambt ontheven moet worden.

Paus Leo XIII, de voorganger van Paus Leo XIV, zegt dus: "Jullie Latijnse ritus-missionarissen zouden de oosterse Christenen niet van hun erfgoed, hun oosterse liturgieën, hun oosterse devoties, hun oosterse gebruiken, moeten afleiden. Ze moeten bewaard worden omdat ze heilig zijn. Het zijn niet zomaar meubelstukken in het museum dat Katholicisme heet. Ze zijn integraal onderdeel van wat het betekent om Katholiek te zijn. En als dat geldt voor de oude oosterse liturgieën, zou het ook moeten gelden voor de oude westerse liturgieën. Ik zie niet hoe je anders zou kunnen beweren. Paus Leo zegt: "Wij", dit is een pauselijke eerste persoon meervoud. Wij herhalen graag deze oproep om het Christelijke Oosten te behouden en te promoten, vooral in de diaspora.

 Naast het instellen van oosterse grenzen waar mogelijk en opportuun, is er behoefte aan een groter bewustzijn onder Latijnse Christenen. In dit opzicht vraag ik de dicasterie voor de oosterse kerken, die ik dank voor hun werk om mij te helpen principes, normen en richtlijnen te definiëren waarmee Latijnse bisschoppen concreet oosterse Katholieken in de diaspora kunnen steunen in hun inspanningen om hun levende tradities te behouden en zo door hun onderscheidende getuigenis de gemeenschappen waarin zij leven te verrijken.

De oosterse kerken worden dus in hun tradities door de Paus, op bevel van de Paus, niet alleen Paus Leo XIII maar nu ook Paus XIV, opgeroepen om hun levende tradities te behouden en zo door hun onderscheidende getuigenis de gemeenschappen waarin zij leven te verrijken En daarom denk ik ook: is het niet waar dat wij geroepen zijn om de levende westerse tradities te behouden en zo door hun onderscheidende getuigenis de gemeenschappen waarin wij leven te verrijken?

Paus Leo XIV zegt: De Kerk heeft u nodig. Hij zegt het tegen de oosterse Katholieken. De bijdrage die het Christelijke Oosten ons vandaag de dag kan bieden is immens. We hebben grote behoefte om het gevoel voor mysterie dat in jullie liturgieën leeft, te herstellen. Liturgieën die de mens in zijn of haar geheel betrekken, die de schoonheid van de verlossing bezingen en een gevoel van verwondering oproepen over hoe Gods majesteit onze menselijke zwakheid omarmt. Hij zegt dat het Christelijke Oosten een bijdrage heeft. Ze hebben een bijdrage die ze ons, het Christelijke Westen, de Romeinse ritus kunnen bieden.

Paus Leo zegt dat we grote behoefte hebben om het gevoel voor mysterie te herstellen. Laten we daar even bij stilstaan. Laten we gewoon blijven hangen bij dat woord mysterie. Paus Leo zegt dat de westerse religieuze discipline zoals die er nu voor staat 2025 heeft grote behoefte aan het herwinnen van het gevoel voor mysterie. We missen mysterie in het Westen sinds de jaren 60. Sinds de jaren 60 bestaat het idee dat als we jongeren willen aantrekken, als we niet-Europeanen willen aantrekken, als we inheemse volkeren willen aantrekken, we het mysterieuze moeten wegnemen en dingen toegankelijker moeten maken, dingen moeten vereenvoudigen. Minder mysterie, meer toegankelijkheid. We zouden het mysterie niet moeten reduceren om dingen toegankelijk te maken. Want hier is het punt: de liturgie gaat over God, niet over de mens.

Wanneer je daarentegen naar een oosterse liturgie gaat, raak je onder de indruk. Je denkt: ben ik in de Hemel of ben ik op aarde? En dat is de juiste vraag, want we zeggen: sursum corda, verhef je hart. We heffen het op tot de Heer. Het hemelse, het engelachtige, het christologische zou moeten samensmelten met deze gebroken wereld en met deze gemeente van gebroken mensen verzameld rond het altaar met de Priester in persona Christi, de klokken laten luiden, de wierook laten opstijgen, en de hymnes laten weerklinken. Paus Leo zegt dat we dat zouden moeten hebben.

Paus Leo zegt: Het gevoel voor mysterie blijft levend in jullie liturgieën. Liturgieën die de menselijke persoon in zijn of haar geheel betrekken. Het zou een mysterie moeten zijn. Het zou een verbondenheid moeten zijn met de Vader, Zoon en de H. Geest. Het zou een betrokkenheid moeten zijn met de brandende struik. Een struik die brandt en niet wordt verteerd. Het is de ervaring van God die zegt: Ik ben die Is. Wees een brandende struik als element in de aanbidding van God. Liturgieën die de mens in zijn of haar geheel betrekken, die de schoonheid van de verlossing bezingen, roepen een gevoel van verwondering op over hoe Gods majesteit onze menselijke zwakheid omarmt.

Wanneer je naar de mis gaat, wanneer je naar de liturgie gaat, zou er een gevoel van verwondering moeten zijn. Je zou geïnspireerd moeten zijn. Je bent omringd door engelen. In 1 Korintiërs zegt Paulus: "Vrouwen moeten hun haar bedekken vanwege de engelen." Dit omdat het betekent dat de engelen aanwezig zijn in de mis. Voor de vroege Kerk was het zo duidelijk dat de engelen aanwezig zijn in de mis. Ze zijn bij de Eucharistie. Ze omringen ons. We zouden de aanwezigheid van Jezus Christus moeten voelen. We zouden dat moeten ervaren.

Paus Leo spreekt over betrokkenheid met je hele wezen: Als we het over de liturgie hebben, is het belangrijk dat we die herontdekken, vooral in het christelijke Westen. Zijn jullie, mijn broeders en zusters in Christus, klaar om deze mysteries in het Christelijke Westen te herontdekken? We moeten inderdaad herontdekken. Wat als Paus Leo precies hetzelfde zou schrijven, maar dan over de traditionele Latijnse mis, de traditionele Tridentijnse mis? Wat als hij dit zou zeggen? Hier is het directe citaat. Klaar, dan is het van vitaal belang dat jullie je Romeinse tradities behouden zonder ze te verzwakken, opdat ze niet worden aangetast door de mentaliteit van consumentisme en utilitarisme.

Wat als hij dat over de Romeinse traditie zei? Paus Leo XIV zegt dat je je tradities moet volhouden zonder ze af te zwakken, misschien omwille van de praktische kant of het gemak. Paus Leo gaat dat niet meer toestaan. Als het waar is voor de oosterse kerken, geldt het ook voor de westerse kerken. Ook de communie op de tong algemeen invoeren. Laat ze het mysterie binnengaan. Laat ze vol ontzag zijn. Ik vind het niet erg om een ​​uur en 45 minuten in de mis te zijn als het me naar de Vader, de Zoon, de H. Geest trekt. Als het mysterie de incarnatie is van Christus, lichaam, bloed, ziel en goddelijkheid, verwekt in de schoot van de Heilige Maagd Maria, aanwezig op het altaar. Het offer van Jezus aan het kruis werd mij geschonken.

Jezus zei: "Konden jullie niet een uur met Mij waken?" Hij vraagt het ook aan ons. Het gaat niet om gemak. De mis leidt je door mysterie. Denk je dat Mozes begreep wat er gebeurde toen hij voor de brandende struik stond? Denk je dat Petrus, Jakobus en Johannes begrepen wat er gebeurde toen ze Jezus Christus zagen praten met Mozes en Elia op de berg Tabor? Denk je dat Johannes begreep wat er gebeurde toen hij de moeder van God troostte en vasthield als haar zoon, toen het Lam van God werd gekruisigd en stierf? Denk je dat de apostelen volledig begrepen wat er gebeurde toen Jezus aan hen verscheen op Paaszondag en zei: "Vrede zij met u." en hun Zijn wonden toonde?

En wat het Latijn betreft, het is een teken van onze Rooms-katholieke identiteit. Jezus stierf en stond weer op in Jeruzalem. Het zou de Katholieke Kerk van Jeruzalem moeten zijn, niet de Rooms-katholieke kerk. En toen ik de kwestie bestudeerde, zag ik in het boek Daniël hoofdstuk 2, Daniël 7, profeteert. dat er vier heidense koninkrijken zullen zijn En in de tijd van het vierde heidense koninkrijk, het Romeinse Rijk, zou de Messias geboren worden. En we zien dat Caesar Augustus een volkstelling uitriep en Jozef en Maria naar Bethlehem gingen. Christus wordt dus geboren in het vierde koninkrijk, het vierde heidense koninkrijk. Het is het Romeinse koninkrijk.

En dan zegt Daniël dat de Messias, de mensenzoon, en zijn heiligen het vierde Romeinse koninkrijk en alle koninkrijken zullen ontvangen en erven en het tot hun eigen koninkrijk zullen maken En dat is waarom wij de Rooms-Katholieke Kerk zijn en waarom de Paus in Rome woont, omdat Jezus werd geboren onder de Romeinse volkstelling. Hij stierf aan een Romeins kruis, gekruisigd onder Pontius Pilatus, de Romein. En toen stuurde hij zijn belangrijkste apostel Petrus naar Rome, waar hij als martelaar stierf.

Ook in het boek Handelingen vertelt Jezus Paulus in een visioen dat hij naar Rome moet gaan en Paulus sterft ook in Rome. Petrus en Paulus sterven daarom in Rome en vele andere martelaren sterven ook in Rome. En door het bloed van Jezus en door het bloed van de martelaren wordt Rome Katholiek. Het wordt Christelijk. Het wordt een Kerk.