Alfonsus van Liguori  - Alfonso Maria de' Liguori (Marianella bij Napels, 27/9/1696 – Pagani bij Napels, 1/8/1787), was een Italiaanse jurist en Bisschop en de stichter van de redemptoristen.

In 1839 werd hij heilig verklaard en in 1871 werd hij tot kerkleraar verheven. Hij is patroon van biechtvaders en morraltheologen. Zijn gedenkdag is op 1 augustus.

Alfonso was het eerste kind van adellijke ouders. Hij kreeg een strenge en veeleisende scholing van privéleraren. Op 16-jarige leeftijd promoveerde hij in kerkelijk en wereldlijk recht. Op 19-jarige leeftijd voerde hij zijn eerste proces. Tien jaar later verloor hij echter door een intrige een belangrijk proces, hetgeen hem veel spot opleverde. Dit fiasco was voor hem aanleiding zich te bezinnen op zijn toekomst. In 1723 besloot hij zijn leven radicaal te wijzigen. In een kerk, toegewijd aan Maria, legde hij zijn degen af, het symbool van zijn adellijke afkomst. Daarna studeerde hij theologie.

Drie jaar later werd hij Priester gewijd. Hij was getroffen door de nood van zijn arme Napolitaanse medeburgers, ijverde voor hun welzijn, hield volksmissies en gaf scholing aan lekenapostelen. Door ziekte zag hij zich gedwongen naar het platteland te gaan. In het dorpje Scala in de buurt van Amalfi zag hij dat de plattelandsbevolking de priesterlijke zielzorg nog meer had moeten ontberen dan de stedelingen.

In de hoop hierin te kunnen voorzien, richtte hij met zuster Celeste Crostarosa in 1731 een vrouwencongregatie op, de Redemptoristinnen, en stichtte hij een jaar later de congregatie van de Redemptoristen, ofwel de Congregatio Sanctissimi Redemptoris (de Congregatie van de Allerheiligste Verlosser).

De voornaamste taak was de volksmissie. God werd in de tijd van Alfonso vooral beleefd als een god van macht en willekeur, als een god die moest worden gevreesd. Met dit godsbeeld worstelden de gelovigen, de vele armen, met name de paupers van het platteland misschien nog het meest. De armen voelden zich de dupe van God, kerk en adel. Alfonso werd geraakt door die schrijnende armoede op spiritueel en materieel gebied. Hij wilde opkomen voor de verlatenen en de verworpenen der aarde.

Tegenover het in die dagen breed verbreide jansenisme, met zijn rigoureuze pessimisme, benadrukte Alfonso de goddelijke barmhartigheid. In zijn sermoenen vroeg hij op eenvoudige manier te bidden tot het Heilig Sacrament. Maria gold voor hem als model van de verloste mens en was een geliefd thema van zijn catechese. De wapenspreuk die hij zijn orde meegaf luidde: Overvloedig is bij Hem de verlossing.

In 1762 werd hij tot Bisschop van Sant’Agata dei Goti bij Napels benoemd, nadat hij lang geaarzeld had of hij deze functie wel zou aanvaarden. Hij verkocht regelmatig goederen van het bisschoppelijk paleis, om het geld onder de armen te verdelen. Hij ontwikkelde een reumatische ziekte. De laatste jaren was Alfonsus half doof en blind en door jicht aan een rolstoel gekluisterd, en had hij soms bedlegerig zijn bisdom geleid. In juli 1775 verhuisde Alfonsus naar het door hem gestichte klooster in Nocera degli Pagani bij Napels, waar hij nog 11 jaren zeer teruggetrokken leefde. Hij stierf op 90 jarige leeftijd (1787).

Alfonso is de auteur van het beroemde Italiaanse kerstlied Tu scendi dalle stelle (Gij daalt neer van de sterren), waarin de armoede van het kindje Jezus wordt benadrukt. Daarnaast schreef hij meer dan 100 andere populariserende en exegetische werken. Van Alfonso de' Liguori wordt verteld dat hij in 1774 werd gezien aan het sterfbed van Paus Clemens XIV, terwijl hij in zijn kloostercel zat, vier dagreizen daarvandaan. Deze bilocatie werd uitgelegd als een wonder en speelde een rol bij zijn heiligverklaring. 

Enkele citaten van H. Alfonsus van Liguori 

* Maak er een gewoonte van om met God te spreken alsof je alleen met Hem bent, vertrouwelijk en met vertrouwen en liefde, als met de meest geliefde vriend. Spreek vaak met Hem over je zaken, je plannen, je problemen, je angsten - over alles wat je aangaat. Praat vol vertrouwen en openhartig met Hem; want God spreekt niet graag tot een ziel die niet met Hem spreekt. 

* Het verleden is niet langer van jou; de toekomst ligt nog niet in je macht. Je hebt alleen het heden om goed te doen. 

* Wie op zichzelf vertrouwt, is verloren. Wie op God vertrouwt, kan alles. 

* Weet ook dat je waarschijnlijk meer zult winnen door vijftien minuten voor het Allerheiligste te bidden dan door alle andere spirituele oefeningen van de dag. Het is waar, Onze Heer hoort onze gebeden overal, want Hij heeft de belofte gedaan: 'Vraag, en u zult ontvangen', maar Hij heeft aan Zijn dienaren geopenbaard dat degenen die Hem in het Allerheiligste bezoeken, een overvloediger mate van genade zullen ontvangen. 

* God is altijd bij je - sterker nog, Hij is zelfs in je. 

* Wie bidt, is zeker gered. Wie niet bidt, is zeker verdoemd. Alle gezegenden zijn gered door het gebed. Alle verdoemden zijn verloren gegaan door niet te bidden. Als ze hadden gebeden, zouden ze niet verloren zijn gegaan. En dit is, en zal, hun grootste kwelling in de Hel zijn: te bedenken hoe gemakkelijk ze gered hadden kunnen worden, gewoon door God om Zijn genade te vragen, maar dat het nu te laat is - hun tijd van gebed is voorbij. 

* Zij die dagelijks de rozenkrans bidden en het bruine scapulier dragen en iets meer doen, zullen rechtstreeks naar de Hemel gaan. 

* Wie niets anders verlangt dan God, is rijk en gelukkig. 

* De duivel brengt zondaars niet met open ogen naar de Hel: hij verblindt hen eerst met de boosaardigheid van hun eigen zonden. Zo leidt hij hen naar de eeuwige verdoemenis. Voordat we in zonde vallen, probeert de vijand ons te verblinden, zodat we het kwaad dat we doen en de ondergang die we over onszelf brengen door God te beledigen, niet zien. Nadat we zondigen, probeert hij ons stom te maken, zodat we door schaamte onze schuld kunnen verbergen in de belijdenis. 

* Goede vrienden vinden plezier in elkaars gezelschap. Laten we vreugde vinden in het gezelschap van onze beste Vriend, een Vriend die alles voor ons kan doen, een Vriend die ons mateloos liefheeft. Hier in het Allerheiligste Sacrament kunnen we rechtstreeks vanuit ons hart met Hem spreken. We kunnen onze ziel voor Hem openen, Hem vertellen wat we nodig hebben, Hem om krachtige genaden smeken. We zijn volkomen vrij om de Koning van het universum met vol vertrouwen en zonder angst te naderen. 

* Niets is God aangenamer dan een ziel te zien die geduldig en sereen elk kruis draagt ​​dat haar wordt toegebracht; zo ontstaat liefde, door degene die liefde geeft en degene die liefde ontvangt op gelijke voet te stellen... Een ziel die Jezus Christus liefheeft, verlangt ernaar behandeld te worden zoals Christus behandeld werd - verlangt ernaar arm, veracht en vernederd te zijn. 

* Naast de liefde die we Jezus Christus verschuldigd zijn, moeten we de liefde van Zijn Moeder Maria de eerste plaats in ons hart geven. 

* Laten we God danken dat Hij ons tot Zijn heilig geloof heeft geroepen. Het is een grote gave, en het aantal mensen dat God daarvoor dankt, is klein. 

* Volmaakte liefde voor God betekent de volledige eenheid van onze wil met die van God. 

* Maria verkrijgt verlossing voor allen die hun toevlucht tot haar nemen. O! Als alle zondaars hun toevlucht tot Maria zouden nemen, wie zou er dan ooit verloren gaan? ... Wie door haar beschermd wordt, zal gered worden; wie niet, zal verloren gaan.

* Als je alles in dit leven aanvaardt als komend uit Gods handen, en zelfs de dood omarmt om Zijn heilige wil te vervullen, zul je zeker sterven als een heilige. 

* Laat je voortdurende oefening erin bestaan ​​jezelf aan God aan te bieden, zodat Hij met je kan doen wat Hij wil. 

* Zo groot is het mededogen, zo groot is de liefde die Maria ons toedraagt, dat ze nooit moe wordt voor ons te bidden. 

* Het gebeurt vaak dat we God bidden om ons te verlossen van een gevaarlijke verleiding, maar dat God ons niet hoort, maar de verleiding toelaat ons te blijven kwellen. Laten we in zo'n geval begrijpen dat God zelfs dit toestaat voor ons eigen bestwil. 

* Wie de ware religie zoekt, zal die nooit buiten de Katholieke Kerk vinden, want als ze die in elke andere religie tot op de auteur terugvoeren, zullen ze een bedrieger vinden wiens verbeelding een massa sofismen en dwalingen heeft opgeleverd. 

* Wie Jezus wil vinden, moet Hem niet zoeken in de geneugten en genoegens van de wereld, maar in de verdoving van de zintuigen. 

* Zonder gebed is het onmogelijk verleidingen te weerstaan ​​en de geboden te onderhouden. 

* Wie het kruis omarmt en het met geduld draagt, verlicht de last van het kruis. Sterker nog, de last zelf wordt een troost; want God schenkt overvloedig genade aan allen die het kruis met goede wil dragen om Hem te behagen. 

* Ware naastenliefde bestaat erin goed te doen aan hen die ons kwaad doen, en hen zo te winnen. 

* Jezus is de middelaar van gerechtigheid; Maria verkrijgt voor ons genade; want, zoals de H. Bernardus, de H. Bonaventura, de H. Bernardinus van Siena, de H. Germanus, de H. Antoninus en anderen zeggen, is het de wil van God om door de handen van Maria alle genaden uit te delen die Hij ons wil schenken. Bij God zijn de gebeden van de heiligen de gebeden van Zijn vrienden, maar de gebeden van Maria zijn de gebeden van Zijn Moeder. 

* Van alle devoties is die van het aanbidden van Jezus in het Allerheiligste Sacrament na de sacramenten de grootste, de meest aangename voor God en de meest behulpzame voor ons. 

* De H. Augustinus en de H. Thomas definiëren doodzonde als een zich afkeren van God: dat wil zeggen, het zich afkeren van God, de Schepper verlaten ten behoeve van het schepsel. Welke straf zou die onderdaan verdienen die, terwijl zijn koning hem een ​​bevel gaf, hem minachtend de rug toekeerde om zijn bevelen te overtreden? Dit is wat de zondaar doet; en dit wordt in de Hel gestraft met de pijn van het verlies, dat wil zeggen, het verlies van God, een straf die rijkelijk verdiend is door hem die in dit leven zijn soevereine goed de rug toekeert. 

* Wanneer we mensen horen praten over rijkdom, eer en vermaak van de wereld, laten we dan bedenken dat alle dingen een einde hebben, en laten we dan zeggen: Mijn God, ik verlang alleen naar U en niets meer.

 * Mijn Heer Jezus Christus, die, uit liefde voor de mensheid, dag en nacht in dit sacrament verblijft, vol medelijden en liefde, wachtend, roepend en ontvangend allen die U komen bezoeken; ik geloof dat U aanwezig bent in het sacrament van het Altaar; ik aanbid U vanuit de diepten van mijn eigen nietigheid; Ik dank U voor de vele genaden die U mij hebt geschonken, en vooral omdat U Mij in dit sacrament Uzelf hebt gegeven. 

* De weg naar de Hemel is recht en smal: zij die die plaats van gelukzaligheid willen bereiken door de paden van genot te bewandelen, zullen teleurgesteld worden; en daarom bereiken weinigen die, omdat weinigen bereid zijn geweld tegen zichzelf te gebruiken om verleidingen te weerstaan. 

* Laten we de levens van de heiligen lezen; laten we nadenken over de boetedoeningen die zij deden, en schamen dat we zo bang om ons vlees te kwellen. 

* Wat kost het ons om te zeggen: "Mijn God, help mij! Wees mij genadig!" Is er iets gemakkelijkers dan dit? En dit kleine beetje zal voldoende zijn om ons te redden als we het ijverig doen. 

* Liefde streeft ernaar zich te verenigen met het geliefde object. Nu heeft Jezus Christus een ziel die in staat van genade is, lief met immense liefde; Hij verlangt er vurig naar zich met haar te verenigen. Dat is wat de Heilige Communie doet. 

* Laten we er in ieder geval op letten om met vreugde de kruisen te dragen die God ons zendt, want al die kruisen zullen, als we gered worden, voor ons eeuwige vreugde worden. Wanneer ziekte, pijn of tegenslag ons treffen, laten we dan onze ogen naar de Hemel opslaan en zeggen: "Eens zal er een einde komen aan al deze pijnen, en daarna hoop ik voor altijd van God te genieten." 

* Ik houd van Jezus Christus en daarom vurig van verlangen om Hem zielen te schenken, eerst de mijne, en vervolgens een ontelbaar aantal andere.

* Maria heeft met zoveel eer aan God en zoveel liefde voor ons aan onze verlossing meegewerkt, en onze Heer heeft verordend dat niemand redding zal verkrijgen dan door haar voorspraak. 

* Hoe meer iemand God liefheeft, hoe meer reden hij heeft om op Hem te hopen. Deze hoop wekt in de heiligen een onuitsprekelijke vrede, die zij zelfs in tegenspoed bewaren, omdat zij, omdat zij God liefhebben en weten hoe mooi Hij is voor wie Hem liefhebben, al hun vertrouwen stellen en al hun rust alleen in Hem vinden. Als u uw vertrouwen in God nog verder wilt versterken, denk dan vaak aan de liefdevolle manier waarop Hij u heeft behandeld, en hoe barmhartig Hij heeft geprobeerd u uit uw zondige leven te halen, uw gehechtheid aan de dingen van de aarde te verbreken en u tot Zijn liefde te trekken. 

* In gehoorzaamheid aan de mensheid, daalde de Koning van het universum uit de hemel neer! In gehoorzaamheid aan de mensheid leeft hij gevangen op het altaar! Ik zal niet weerstaan. Hij staat mensen toe hem te houden waar ze maar willen - in monstrans of tabernakel; om hem in processie te dragen; om hem naar de huizen van zieken en stervenden te brengen; om hem aan iedereen uit te delen, of het nu heilige of zondaar is. Het evangelie vertelt hoe wonderbaarlijk hij Maria en Jozef gehoorzaamde. Vandaag gehoorzaamt Hij elke Priester ter wereld. 

* Iedereen zou gered willen worden en de glorie van het paradijs willen genieten; maar om de Hemel te bereiken, is het noodzakelijk de rechte weg te bewandelen die naar eeuwige gelukzaligheid leidt. Deze weg is het naleven van de goddelijke geboden. Daarom riep de Doper in zijn prediking uit: Maak de weg van de Heer recht. 

* Het is rechtvaardig dat Hij terughoudend handelt jegens hen die terughoudend handelen jegens Hem. Integendeel, Hij geeft zich volledig aan die zielen die, door alles wat geen God is en niet naar Zijn liefde leidt, uit hun hart te bannen, en zich zonder voorbehoud aan Hem over te geven, en waarlijk tot Hem te zeggen: Mijn God en mijn alles. 

* Het zou de grootste vreugde van de serafijnen zijn om zand op te stapelen aan de kust of onkruid te wieden in een tuin tot in alle eeuwigheid, als ze zouden ontdekken dat dit Gods wil was. Onze Heer zelf leert ons te vragen om de wil van God op aarde te doen zoals de heiligen dat in de Hemel doen: "Uw wil geschiede op aarde zoals in de Hemel."