26/10 Dit moeten we doen op 2 november voor het Vagevuur - Uniquely Mary

Op 2 november, het feest van Allerzielen, zal de wereld gedurende 48 uur een opening van genade ervaren. Als we er volledig gebruik van maken, zal het niet alleen deze wereld, maar ook de toekomstige wereld radicaal veranderen. En God wil dat we dit allen dit jaar op een radicale manier doen. Ik zal het hebben over het belang van dit grote feest. Op sommige feesten, vooral die van de H. Maagd, worden veel zielen bevrijd. Dit is een gelegenheid tot grote vreugde voor iedereen in het vagevuur. Elke mis brengt ook veel troost voor deze zielen, vooral voor degenen die vanwege hun intentie worden gevierd en in het bijzonder voor degenen op 2 november.

De zielen houden niet op God te danken en te bidden voor de intenties van hen die voor hen bidden. Ze zijn ijverig in het bidden tot God voor de bekering en de heiliging van de hele mensheid. En zij richten zich ook tot de gezegende Moeder van God en tot de Heiligen om hun voorspraak te vragen voor ons allen die nog op aarde zijn. Elke dag bezoeken de Heiligen, de kerk en deze die het feest vieren, het vagevuur om te troosten en al hun kinderen bij te staan ​​die nog steeds lijden.

Elke dag komen de Engelen van de Allerhoogste naar het vagevuur als boodschappers van goddelijke liefde voor de heilige zielen. Het grootste feest van het vagevuur is een herdenking van de overledenen op 2 november. De zielen ontvangen op die dag immense troost en bespiegelingen van dit grote feest verlichten zelfs het grote vagevuur. De hele H. Kerk is verenigd in een groot voorbede ten behoeve van alle zielen in het vagevuur en allen profiteren van genade op die dag, inclusief de meest verlatenen en zij die zich in het grote vagevuur bevinden. Dit is het grote mysterie van de gemeenschap der Heiligen.

Op Allerzielen verlaten vele zielen de plaats van rouw en gaan naar de Hemel. Ook, door de bijzondere genade van God, hebben op die dag alle lijdende zielen, zonder uitzondering, deel aan de openbare gebeden van de Kerk, zelfs zij die zich in het grote vagevuur bevinden. Toch is de verlichting van elke ziel evenredig aan zijn verdiensten. Sommigen ontvangen meer, anderen minder, maar allen voelen de weldaad van deze buitengewone genade. Veel lijdende zielen ontvangen alleen deze ene hulp en al de lange jaren die ze hier doorbrengen, en dit door de gerechtigheid van God. Het is echter niet op Allerzielen dat de meesten naar de Hemel gaan. Het is op Kerstnacht.

Een heilige religieuze, Johannes van La Verna genaamd had onze Heer Jezus Christus vurig lief en omarmde in dezelfde liefde de zielen die door Jezus‘ Bloed waren vrijgekocht en die Zijn H. Hart zo dierbaar waren. Degenen die in de gevangenissen van ​​het vagevuur leden, hadden een groot aandeel in zijn gebeden, zijn boetedoeningen en zijn offers. Op een dag behaagde het God hem de bewonderenswaardige en troostende effecten te tonen van het goddelijke offer dat op Allerzielen op elk altaar werd gebracht. Hij was een mis aan het vieren voor de overledenen toen hij in extase gehuld was. Hij zag het vagevuur geopend worden en zielen die bevrijd werden door het zoenoffer. Ze leek op ontelbare vuurvonken.

Deze getuigenissen openbaren ons hetzelfde. Waarom is 2 november uniek? Het is niet alleen dat dit de dag is die de Kerk herdenkt en dat het de dag is die wij herdenken. De vraag die we ons moeten stellen is hoe deze dag verschilt voor hen die zich in het vagevuur bevinden? Wat kan het voor hen betekenen? Want het zijn de zielen in het vagevuur die lijden. Dit de enige dag is, de enige kalenderdag dat elke ziel in het vagevuur gebed mag ontvangen.

Waarom? Omdat God in zijn gerechtigheid soms bepaalt dat wanneer we sterven en naar het vagevuur gaan, we geen gebeden mogen ontvangen. Waarom gebeurt dit? Want als we in staat waren om te bidden voor de zielen in het vagevuur, vooral als we Katholiek waren en we konden bidden voor de zielen in het vagevuur en we kozen om dat niet te doen, of het vergeten of ervoor kiezen om weinig te bidden, dan is de straf soms dat we helemaal geen gebed meer kunnen ontvangen, afhankelijk van bepaalde omstandigheden.

Soms is het totdat er een bepaalde tijd is verstreken. Bijvoorbeeld, als je Priester was, totdat iedereen voor wie je hoorde te bidden, bevrijd is uit het vagevuur, soms als je een leek bent die veel andere mensen heeft gekwetst, totdat de wonden van die mensen genezen zijn, hetzij op aarde of in het vagevuur, dan kun je gebed ontvangen. Met andere woorden, alleen omdat er voor je gebeden wordt in het vagevuur, betekent niet dat je het ontvangt, afhankelijk van het besluit van Gods gerechtigheid. Het is heel simpel. Je oogst wat je zaait.

Als je nooit voor de zielen in het vagevuur hebt gebeden, kan de straf zijn dat je tot een bepaald punt geen gebed ontvangt. Deze dag is een uitzondering op al die straffen. Dit is de enige kalenderdag waar elke ziel in het vagevuur, zoals je hebt gehoord in het laagste niveau of het grote vagevuur, het tweede vagevuur of de drempel van de Hemel, kan iedereen gebeden ontvangen. Daarom is het belangrijk dat we vandaag het meest bidden voor de zielen in het vagevuur.

Vraag de Heilige Geest om hulp. Deze dag duurt 48 uur. Als je kijkt naar het aantal tijdzones op een kaart, zijn er 24 tijdzones. Een kalenderdag zoals 2 november voor de hele aarde om er doorheen te gaan duurt in totaal 48 uur. De eerste landen die de dag krijgen, zijn landen zoals Fiji en Nieuw-Zeeland. Zij zijn de eersten in de 48 uur. Maar voor die landen in de laatste tijdzone, als 2 november eenmaal begint dan duurt het nog eens 24 uur voordat het klaar is. Vandaar 48 uur. 

In ons geval in Belgie begin je te bidden op 1/11 om 13u 's middags en eindigt op 3/11 om 13u.

Dus de landen in het eerste uur van 2 november zijn landen zoals Fiji enz. Nieuw-Zeeland en 2 november eindigt voor jullie op het 24e uur. Nu dit is wat God van ons wil in die 48 uur die 2 november op de kalenders staat. Hij wil dat we allemaal zo veel mogelijk bidden. Dus ik wil dat jullie naar deze grafiek kijken om dit te begrijpen. Het duurde even voor ik dit begreep. Doe zoveel als je kunt.

Wat zou je in elk van die heilige uren moeten doen? Ik raad je aan om Rozenkransen van Goddelijke Barmhartigheid, Rozenkransen van de H. Gertrudis, de staties van de kruisweg, de rozenkrans, stille tijd voor gebed te doen. Bid voor het Allerheiligste Sacrament omdat dit krachtiger is. Als je relikwieën hebt, bid dan met relikwieën. Andere dingen die je die dag zou moeten doen, zijn: naar begraafplaatsen gaan. Besprenkel ze met wijwater. Neem gewijde kaarsen en plaats ze voor verschillende grafstenen. Iets anders dat je kunt doen, sinds 2 november dit jaar op een zondag valt, is naar meer dan één mis gaan, dan kun je op die dag twee volle aflaten krijgen, omdat we in een heilig jaar zitten.

Hoe doe je dat? Vóór 2 november, die dag biechten. En ga twee keer naar de communie en verricht dan een voorgeschreven handeling om de volle aflaat te krijgen. Ik denk dat je voor die dag zou kunnen een begraafplaats bezoeken en de twee communies dienen voor de twee verschillende volle aflaten. Ga twee keer naar de mis op 2 november. Laten we in elke tijdzone bidden voor de zielen in het vagevuur. Terwijl 2 november door de wereld gaat en rond de wereld gaat, laten we dan alle genaden verlichten die het vagevuur zullen overspoelen.

Voor wie in het vagevuur moet je bidden? Verschillende aanbevelingen. Je kunt bidden voor alle zielen in het vagevuur. Je kunt bidden voor degenen op de lokale begraafplaatsen. Ik denk dat het een geweldig idee is om te bidden voor alle zielen in het vagevuur, vanuit jouw tijdzone. Geloof me, dat geeft je genoeg te doen, want er zijn waarschijnlijk miljoenen zielen in het vagevuur, alleen al vanuit jouw tijdzone. Bid voor hen. Bid voor hen. Zij uit je eigen land, uit Fiji, Nieuw-Zeeland, Australië, Indonesië, de Filipijnen, India, het Midden-Oosten, Afrika, al die plaatsen, Ierland, Italië, Rome, Portugal, Canada, Zuid-Amerika, Centraal, alle tijdzones, verlicht ze.

Verlicht ze met je gebeden, want hoe meer zielen we in het vagevuur bevrijden, hoe sneller ze de Hemel binnengaan. Ze stijgen in hun vermogen om voor ons te bidden als ze opstaan in het vagevuur. En als ze de Hemel binnengaan, wordt er een enorme hoeveelheid genaden over de aarde gestort. Vooral als ze uit jouw omgeving komen en als ze uit jouw familie komen. De meeste zielen in het vagevuur op Kerstnacht of -dag worden vrijgelaten. Maar op 2 november hangt het van onze gebeden af.

Daarom moet de Kerk ongelooflijk vurig bidden op 2 november. Vast op deze dag of vast in de aanloop ernaartoe. Vergeet je eigen behoeften op deze dag. Als je je hart uitstort, als je alles op het altaar legt en niets overlaat in je lichaam, beloof ik je dat de zielen in het vagevuur voor je zullen verkrijgen wat je ook nodig hebt, zonder dat je het ze ook maar vertelt. God zal ze vertellen dat je nodig hebt. Wat je ook nodig hebt, zullen ze voor je verkrijgen. Maak je geen zorgen om jezelf. Maak je zorgen om hen. 

Johannes van La Verna, O.F.M., (1259, Fermo – 10 augustus 1322, La Verna) was een franciscaanse broeder uit Italie die bekend werd als asceet en prediker, aan wie meerdere wonderen zijn toegeschreven. Binnen de RK-Kerk is hij in 1880 zalig verklaard.

Johannes werd geboren in Fermo. Hij was als kind bijzonder vroom voor zijn leeftijd en toen hij tien was namen de kanunniken hem al op in de priorij St-Pieter te Fermo. Drie jaar later trad hij toe tot de Franciscanen, omdat hij nog soberder wilde leven. Onder de hoede van de bekende frater Jacobus van Fallerone maakte hij snelle vorderingen bij de vervolmaking van zijn geloof.

Kort nadat hij zijn eeuwige geloften had afgelegd, werd Johannes door de minister-generaal, de hoogste bestuurder van de Franciscanen, naar La Verna gestuurd. Dit was de berg in Toscane waar St-Franciscus eerder zijn stigmata had ontvangen. Johannes leidde daar jarenlang een leven van afzondering, boetedoening en contemplatie dat hem soms tot religieuze extase en visioenen van de hemel bracht. Door zijn verblijf op deze plaats kreeg hij de naam Johannes van La Verna.

In zijn latere leven legde hij zich toe op verkondigen van het geloof. Hij predikte in Florence, Pisa, Siena, Arezzo, Perugia en vele andere steden in Noord- en Midden-Italië, waarbij ook tal van wonderen werden verricht. Hij was nauw bevriend met de dichter en frater Jacopone van Todi, en diende hem voor zijn overlijden in 1306 de laatste sacramenten toe.

Volgens de overlevering heeft Johannes de tekst van de prefatie in de Sint-Franciscusmis opgesteld. Toen hij op weg naar Assisi in de stad Cortona voorvoelde dat zijn eigen dood nabij was, ging hij terug naar La Verna. Daar overleed hij in 1322, op 63-jarige leeftijd.